အမုန္း မ်ား၏ေနာက္

တယ္လီဗီးရွင္းကို မုန္းလာတယ္ ။
ေႏႊးစားရတဲ႔ ညစာေတြကို မုန္းလာတယ္ ။
မ်က္ခံုးထူထူနဲ႔ မဲ႔ျပံဳးေတြကို မုန္းလာတယ္။
ညာသံေပးျပီး ေအာ္တတ္တဲ႔ တယ္လီဖုန္းကိုမုန္းလာတယ္။
လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ေတြကိုမုန္းလာတယ္။
အေငြ႔ရွူ ရတဲ့ အျဖစ္ေတြကိုမုန္းလာတယ္။
ဘာသာေဗဒေတြနဲ႔ မ်က္လွည့္ပြဲေတြကိုမုန္းလာတယ္။
ငါ့ေက်ာကုန္းေအာက္က အိပ္ယာၾကီးကိုမုန္းလာတယ္။
ေတာင္ပံမဲ့ ျဖစ္တည္မွဳကိုမုန္းလာတယ္။
အိမ္ယာမဲ႔ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုမုန္းလာတယ္။
စီးကရက္ေငြ႔ေတြနဲ႔ ေျဗာင္ေဖာက္ျပန္တဲ႔ ငါ့အဆုပ္ကိုမုန္းလာတယ္။
ေသရည္ေတြနဲ႔ အခမဲ႔ ေပ်ာ္တတ္တဲ႔ ငါ့ပါးစပ္ကိုမုန္းလာတယ္။
ဆီးပဲသြားေနရတဲ့ ငါ့ ဖြားဖက္ေတာ္ကိုမုန္းလာတယ္။
ဂစ္တာ၊ ပန္းခ်ီ၊ စာပဲ စီတတ္တဲ့ ငါ့လက္ေတြကို မုန္းလာတယ္။
နွစ္ေပါင္းငါးေထာင္က်မွ ထကြဲမယ့္ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေတြကိုမုန္းလာတယ္။
ဘယာဇီယာမပါတဲ႔ မိန္းမေတြကို မုန္းလာတယ္။
အၾကည့္ေတြနဲ႔ အတင္းထိခ်င္တဲ့ငါ့မ်က္လံုးေတြကို မုန္းလာတယ္။
ေဖာဌဗၺ အာရံုေတြနဲ႔ ဇိမ္က်ခ်င္တဲ႔ အေရျပားေတြကိုမုန္းလာတယ္။
ေသာတအာရံုေတြနဲ႔ ခမ္းနားခ်င္တဲ့ နားေတြကိုမုန္းလာတယ္။
ရသ တဏွာနဲ႔ လိမ္တတ္တဲ႔ ဒီလွ်ာၾကီးကိုမုန္းလာတယ္။
အေမႊးန႔ံေတြ ေခြ်းနံ႔ေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးခ်င္တဲ႔ နွာေခါင္းကိုမုန္းလာတယ္။

မလႊဲမေရွာင္သာျပံဳးရတဲ့ စုန္းမလို မ်က္ႏွာေတြကိုမုနး္လာတယ္။
ျဖဳတ္မရတဲ့ ဒုကၡေတြကိုမုန္းလာတယ္။
တုမရတဲ႔ သုခေတြကို မုနး္လာတယ္။
ထန္းသားပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ တဟားဟား ရယ္ ဖူးတဲ့ ငါ့အဘိုး စကားေတြကိုမုန္းလာတယ္။

မိတ္ကပ္လိမ္းရမွအျပင္ထြက္တတ္တဲ ့နန္ ့ျပာလူးစိန္ေတြကိုမုနး္လာတယ္။
သနပ္ခါးေရၾကဲနဲ႔ ေရႊခဲ ၾကက္တူေရြးေတြကိုမုန္းလာတယ္။
အားလံုးကိုမုနး္လုိ႔ ဗုန္းတလံုးျမိဳခ် ေသရမယ့္အျဖစ္ကိုမုန္းလာတယ္။

မုနး္ရတာေတြမ်ားလာလြန္းျပီး
မုန္း ရတာ မုန္းလာတဲ့အဆင့္မွာ
ခ်စ္ခြင့္ေတြရခ်င္လာတယ္
ငါ့ရင္ခြင္တထြာတမိုက္ကို
မိုက္ရင္၀င္ခဲ့...............။

ျငိမ္းေဇဦး