Saturday, July 5, 2008

စံနွဳန္း ( အခန္း ၁)


အတၱ နွင့္ လိုဘ သည္ သတၱ၀ါတို႔ ေမြးသည္မွ စ၍ အသက္ဓါတ္နွင့္ ျပိဳင္တူ ျဖစ္တည္လာေသာ စိတ္အေျခအေနျဖစ္၏။
ဥာဏ္ရည္အဆင့္ နိမ့္ပါးေသာသတၱ၀ါတို႔၏ အတၱနွင့္ လိုဘ သည္ အေျခခံဘ၀လိုအပ္ခ်က္မ်ားျဖစ္ေသာ စားေရး ေနေရးနွင့္
မိ်ဳးပြားေရးအတြက္ျဖစ္၏။

ဥာဏ္ရည္ျမင့္ေသာ လူသားတို႔အတြက္တြင္မူ အတၱနွင့္ လိုဘ ဆိုင္ရာေတာင္းဆိုမွဳသည္ အကန္႕အသတ္မဲ႔ျဖစ္၏။
သမိုင္းမတင္မွီကာလမွ လူသားသည္ စားေရး ေနေရး မိ်ဳးပြားေရးထက္ပိုေသာ ေတာင္းဆိုမွဳမ်ားျဖင့္ တူရာ တူရာ မိ်ဳးႏြယ္စုမ်ား အတူတကြေနထိုင္ျပီး မတူေသာ မိ်ဳးႏြယ္စုမ်ားျဖင့္ အမဲလိုက္နယ္ေျမလု စစ္ပြဲငယ္မ်ား စတင္တိုက္ခိုက္လာၾက၏။

အမဲလိုက္ လက္နက္ ကိရိယာနွင့္ ကုန္လုပ္ကိရိယာကို စတင္တီထြင္ လိုက္နိုင္ျပီးကတည္းက လူသားသည္ မဟာယဥ္ေက်းမွဳ၏ပထမအဆင့္ျဖစ္ေသာ ေျခလွမ္းသစ္ကို အတိအက်လွမ္းလိုက္နိုင္ျပီ ျဖစ္သည္။ မားစ္ သို႔ သြားေရာက္ ေလ႔လာ သုေတသနျပဳမွဳ နွင့္အတူ ပိုမို အ႔ံဘနန္း ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ စၾကၤ၀ဠာဆိုင္ရာၾကိဳးပမ္းခ်က္မ်ားအတြက္ စတင္နိုင္လိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

ယဥ္ေက်းမွဳ စတင္ထြန္းကားလာခဲ့သည္နွင့္အမွ် လူသားမိ်ဳးႏြယ္စုတို႔၏ အစုအဖြဲ႔ဆိုင္ရာ စနစ္မ်ား ၊ အုပ္ခ်ဳပ္မွဳဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲမွဳမ်ား ကို တဆင့္ျပီးတဆင့္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရင္း ၊ ပေဒသရာဇ္ စနစ္ သည္လည္း လူသားတို႔မျဖစ္မေန ျဖတ္သန္းခဲ႔ရေသာ သမိုင္းျဖစ္စဥ္တခုျဖစ္၏။

ပေဒသရာဇ္ စနစ္တြင္ ေတြးေခၚပညာရွင္မ်ား နွင့္ သိပၸံ ပညာရွင္မ်ားျဖစ္ေသာ သခ်ၤာ ပညာရွင္မ်ား ၊ နကၡတၱေဗဒပညာရွင္မ်ား ၊ အဂၢိရတ္ဆရာမ်ား၊ ရူပေဗဒ ပညာရွင္မ်ား က အုပ္စု တစ္စု အျဖစ္ စဥ္းစားကာ
စာေပ ပညာရွင္မ်ား အနုပညာရွင္မ်ား က အုပ္စု တစ္စု အျဖစ္စဥ္းစားလွ်င္ ဒုတိယအုပ္စု သည္ ေရႊနန္းေတာ္ ရိပ္ကို ခို၀င္ကာ ရွင္ဘုရင္၏ အခေတာ္စားလွ်က္ ပေဒသရာဇ္ စနစ္ကို အလုပ္အေႂကြးျပဳၾကရ၏။

ဒုတိယအုပ္စုအား ဥာဏ္မွီသမွ် ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ၾကမည္ဆိုလွ်င္ အနုပညာရွင္မ်ားနွင့္ စာေပ ပညာရွင္မ်ားသည္ မင္း ဧကရာဇ္ ၏ စိတ္ အဟာရအတြက္ ျဖစ္တည္လာေသာ ပညာတတ္ အလႊာတစ္ခု အေနျဖင့္ နန္းျပႆာဒ္ နွင့္ ျမိဳ႕ရိုး ေလးဘက္ၾကား ရွင္သန္ခဲ့ၾကသည္မွာ မ်ား၏။

နွဳိင္းယွဥ္ခ်က္အရ အေတြးအေခၚပညာရွင္မ်ားနွင့္ သိပၸံပညာရွင္တို႔ သည္ ေလာကနွင့္ စၾကၤ၀ဠာ၏ ပကတိျဖစ္စဥ္ ကို သာ ပိုမုိစူးစမ္းေလ႔လာ၏။ ေလာကသစၥာကိုရွာေဖြေရးအတြက္ပိုမိုအားထုတ္ၾက၏။ ကမၻာ့ ယဥ္ေက်းမွဳၾကီးတိုင္းတြင္ ထြန္းကားထင္ရွားေသာေတြးေခၚပညာရွင္ၾကီးမ်ား သိပၸံပညာရွင္ၾကီးမ်ား ေပၚေပါက္ လာသကဲ့သုိ႔ အနီွ ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ၾကီးမ်ား သည္ ေနွာင္းကာလတြင္ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား အျဖစ္ ထင္ရွားလာၾကသလို သမိုင္းတြင္ ေဖ်ာက္ဖ်က္ လက္စတံုး ပစ္၍ မည္သည့္နည္းနွင့္မွ် မျဖစ္နိုင္ေသာ ေတြးေခၚပညာရွင္ၾကီးမ်ားအျဖစ္ ခုိင္မာစြာ သမုိင္း စာမ်က္နွာမ်ားေပၚတြင္ ေနရာယူလာနိုင္ခဲ့ၾက၏။

ေတာ္လွန္ေသာ အေတြးအေခၚနွင့္ ကရုဏာ ရွင္ၾကီးမ်ားအျဖစ္ လူသားတို႔ က အသိအမွတ္ျပဳ ကိုးကြယ္လာၾကရ၏။ ၄င္းတို ့၏ေတြ ့ရွိခ်က္မ်ား တင္ျပခ်က္မ်ားေဆြးေႏြးခ်က္မ်ားအား ေႏွာင္းလူတို႔ အတြက္ ကိုးကားစရာ ေဆြးေႏြးစရာ အျငင္းပြားစရာ လက္ခံစရာ မ်ားအျဖစ္ တည္ရွိခဲ့ေလ၏။

စာေပပညာရွင္မ်ား၏ အခန္းက႑သည္လည္း တေျဖးေျဖး မင္းဧကရာဇ္ နွင့္ မွန္ နန္းေတာ္ ၏ ျပင္ပသို႔ တေျဖးေျဖး ရုန္းထြက္လာသည္တြင္...........။


ဆက္ရန္

ျငိမ္းေဇဦး





1 comment:

  1. စံႏႈန္း (၂)ကုိ ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ ...

    ReplyDelete