Friday, February 29, 2008

အိုမာခရမ္ေရ.........


အိုမာခရမ္ေရ.........

အိုမာခရမ္ဟာ ၀ိုင္ခ်ဳိေသာက္
ၾကယ္ေတြေကာက္
ေကာ္ေဇာေပၚမွာ
တေယာက္ေယာက္ကို
လြမ္းေနတယ္ဆိုရင္
အဲဒီပါရွားျပည္မွာ
ညဟာ....
ကဗ်ာေတြျဖစ္တယ္..........။

နင့္ရင္ထဲက
ငါ့ျဖစ္တည္မွဳကို
ပိုပိုသာသာတြက္တတ္တဲ့
ငါ့ညံ့ဖ်င္းမွဳျမင္းအိုတေကာင္နဲ႔
ခရီးထြက္ခဲ့မွေတာ့ .....
အဲဒီျမင္းအိုၾကီး ျပန္ျပန္ထမ္းခဲ့ရတဲ့အျဖစ္နဲ႔........
ငါ့ရင္မွာေတာ့ဒဏ္ရာေတြျဖစ္တယ္.............။

ဒီညဟာ အင္မတန္ေအးတယ္
ငါဟာဒီညကို
ေရခဲတံုးတစ္တံုးလို တျမံဳ ့ျမံဳ႔၀ါးဦးမယ္ ....
ငါ့ကိုညကျပန္ျပီး ေရခဲရိုက္သြားမွာမပူနဲ႔
ငါ့ေသြးေၾကာထဲမွာ အယ္လ္ကိုေဟာရွိတယ္
ငါ့စိတ္ထဲမွာ ျမိဳသိပ္ထားတဲ့အပူေတြရွိတယ္
ငါ့နွလံုးသားဟာ ေပါက္ကဲြစမီးေတာင္ျဖစ္တယ္
ေနာက္ေတာ့ငါဟာ ငါ့ဟာငါေလာင္ကြ်မ္းေနသူျဖစ္တယ္...။

အိုမာခရမ္ေရ
ခင္ဗ်ားကိုင္ဖူးတဲ့ရင္သားေတြေအာက္မွာ
နွလံုးသားဆိုတာရွိခဲ့ပါသလား.................။


ျငိမ္းေဇဦး