Monday, March 31, 2008

ဘၾကီးေအာင္ ရင္ထဲက ပန္းပု


ဘၾကီးေအာင္ ရင္ထဲက ပန္းပု


အထီးက်န္မွဳကို
သံတမန္နည္းနဲ႔ေျဖရွင္းၾကည့္ဖုိ႔..

ရွင္သန္မွဳဆိုတာ
မီလီစကၠန္႔ေလးေတြေပၚမွာ
ျပိဳျပိဳက်ေနတဲ့ ျပဳန္းတီးမွဳေလးေတြဆိုတာ
ဓါတ္ခြဲခန္း မလိုအပ္ပဲသိဖို႔......

ကိုယ့္ျဖစ္တည္မွဳေလးကို
ေမြးစ ကေလးလို တသသ တဖြဖြနဲ႔
ခ်စ္တတ္တဲ့ သူ ့အတြက္
ဘၾကီးေအာင္လက္သစ္မျဖစ္ဖို႔....

ဗလာဆန္တဲ႔ ေမာက္မာမွဳေတြနဲ႔
ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပျပစ္မွဳေတြကို
ျငင္းဆန္ပစ္တတ္တဲ့ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မလံုျခံဳမွဳေတြနဲ႔
အာရံုသစ္ကို မကူးဖို႔.......

တေရးနိုးအိပ္မက္ထဲမွာ သူ႔တမ္းတသံနဲ႔
ေကာင္းမြန္တဲ႔ ေမာလ်မွဳေတြဆံုးရံွုးသြားတဲ့
ေခါင္းအံုးပါးပါးေလးကို မ်က္ရည္စိုေတြနဲ႔ မနမ္းဖို႔....

သူခင္းခဲ့တဲ့အိပ္ယာကို
ေတြေတြေ၀ေ၀ၾကည့္ရင္း
တေရးနိုးေလဟာနယ္ကို မဖက္ျဖစ္ဖို႔......

ကေလးတေယာက္နို႔ဆာသလို
အတၱၾကီးၾကီးနဲ႔ ေအာ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
“ငါ့ရင္ထဲက အသည္း
ပံုသြင္း ထုဆစ္ ျဖစ္တည္ခြင့္အသစ္ကို
နင္ပဲ ေပးခဲ့တာပါ...
ဘၾကီးေအာင္မွာ ရင္ဘတ္ပဲ က်န္ခဲ့တယ္ အခ်စ္ေရ”........။

ျငိမ္းေဇဦး