Wednesday, March 18, 2009

နွဳိးစက္မျမည္ခင္ ဆယ္မိနစ္


.... ေႏြဦးရင္သားေတြဖူးပြင့္စျပဳျပီ။

မနက္ေနျခည္ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ဟာ ျပတင္းေပါက္ ယင္းလိတ္ၾကား က တဆင့္ မ်က္ခြံသားပါးပါးကို ကုတ္ျခစ္ ဆြဲဟ ေနတယ္ ။

အိပ္ရာေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ေနဆဲပဲ နဖူးနဲ႔ မ်က္ခံုး တန္းၾကား ဆံစေတြအေပၚမွာ လက္မန ဲ့လက္ညွိဳး စပ္ေနတ ဲ့ ညာလက္ဖမိုးသား ကိုေစာင္းတင္လိုက္ရင္း မ်က္လံုး နွစ္စံုကို သစ္ေစ့တစ္ေစ့က အပင္ေပါက္ကေလးဟထြက္လာသလိုမိ်ဳး ေျဖးေျဖး ျပီးေတာ့
ဆတ္ကန ဲ ဖြင့္လိုက္တယ္။ ကေလးသူငယ္တေယာက္က အင္မတန္ သန္မာတဲ့ေလးညွဳိ ့ကိုဆြဲတင္ဖို ့ၾကိဳးစားျပီးမွ လက္ေလွ်ာ့လိုက္သလိုမိ်ဳး မ်က္ခြံသားေတြဟာ တမင္ ျပန္မွိတ္က်သြားတယ္။
ပက္လက္ ေျခဆန္ ့လက္ဆန္ ့ျပီးေတာ့ ငါးေပအကြာက အားကုန္ကန္သြင္းလိုက္တ ဲ့ေဘာလံုး ဂိုးပိုက္ထဲ ကို ၀င္သြားျပီး လြန္ ့ပ်ံ လည္ပတ္ေ၀့၀ဲ ေထြးကန ဲ ကြ်ံ၀င္သြားသလို မိ်ဳး ရွဳသြင္းလိုက္တ ဲ့ေလထုဟာဗိုက္သားန ဲ့ ရင္ေခါင္းတခုလံုးကို ေဖာင္းကန ဲ
ရုတ္ခ်ည္း ျဖည့္လိုက္တယ္ ။ျပီးေတာ့ ထြက္ေပါက္မရွိတ ဲ့ ျမဳံးမိငါးေတြ လို အသက္ေအာင့္လိုက္တယ္ ခနေနေတာ့ မိုး ဦး တာ က်ိဳးသလို အရွိန္န ဲ့အဟုန္န ဲ့ ရွူထုတ္လိုက္တယ္ ေလွာင္အိမ္တခါး၀က ပ်ံထြက္သြားတ ဲ့ငွက္တအုပ္လို။

သိသာတဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္ ေစခိုင္းမွဳ မပါသလိုမိ်ဳးျဖစ္စဥ္အားလံုးဟာအလိုအေလွ်ာက္ျဖစ္ေနသလို
တကယ့္ကိုအစစ္အမွန္အလိုအေလွ်ာက္ျဖစ္ေနသလို................
အစီအစဥ္တက်အလိုအေလွ်ာက္ျဖစ္ေနသလို....။

ခုထိ လည္ပတ္ေနဆဲ နာရီ အေဟာင္းေလး တစ္လံုးက ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ခပ္မွ်င္မွ်င္ စကၠန္ ့တံဟာ ေၾကး၀ါေရာင္စကၠန္ ့သတ္မွတ္ခ်က္အတံုးေလးတခုခ်င္းကို ငါးၾကိမ္တိုင္ ျဖတ္သန္းျပီးခ်ိန္မွာ တေျဖးေျဖးခ်င္း ေလျဖည့္ခံေနရတဲ့ ေလမွဳတ္ ရုပ္လိုအိပ္ယာေပၚကထလိုက္တယ္။

အိပ္ယာခင္းကို ျပန့္ေအာင္ ျပန္ျဖန့္ေနတဲ့လက္ေတြဟာလိပ္ျပာကူး ကူး ေနတဲ့ ေရကူးသမားတေယာက္ရဲ့လက္ေတြလို ေပ်ာ့ေနတဲ့ အိပ္ယာခင္းေပၚမွာ။
အိ္ပ္ယာခင္းရဲ့ ေထာင့္စြန္းအစေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေမြ႔ယာေအာက္ျပန္လိပ္ထည့္ေနတာက ေဆးသမားတေယာက္ မူးယစ္ေဆးထုတ္ကို ၀ွက္ေနသလိုမိ်ဳး။
အရိုးမပါတဲ့ေခါင္းအံုး နွစ္လံုးဟာ တလံုးကိုတလံုးထပ္လွ်က္နဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ ပဋိသေႏၶ ထြန္းကားမွာမဟုတ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းနဲ့ ဒီအိပ္ယာေပၚမွာ အခန့္သားအိမ္ယာထူေထာင္ေနတယ္။
ပိုမိုတိက် ေအာင္ ေသေသခ်ာခ်ာ ညွိျပီး ေခါင္းအံုးနွစ္လံုးကိုျပန္ထပ္လိုက္တယ္ ျပီးေတာ့ ေခါင္းရင္း အလည္တည့္တည့္မွာ ေနရာခ်လို ့။

အျပာနုေရာင္ျခံဳေစာင္ကို ဆြဲမျပီး မိုးေရေအာက္မွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ ခိုနားရာရွာရင္း နွာေခ်လိုက္တဲ့ လူတေယာက္လို ျဗန္းကနဲ ခါလိုက္ ျပီး ေလးဘက္ ညီ တိတိက်က် ေခါက္လိုက္တယ္။
ေမွ်ာ္မွန္းထားသေလာက္မေကာင္းတဲ့ ဟာသ ဇာတ္လမ္း ကို ဦးဦးဖ်ားဖ်ားၾကည့္ရင္း စိတ္ပ်က္မွဳနဲ့ ျပန္ထြက္လာတဲ ့ ပရိသတ္ တဦးလို အိပ္ခန္းတံခါးကို ေျဖးေျဖးဆြဲဖြင့္လိုက္ျပီး ေရခိ်ဳးခန္းဆီကို ဦးတည္လိုက္တယ္ စိုးရိမ္စရာ လမ္းျပ ပုလိပ္မရွိေပမယ့္
တကယ့္ကို သတိ အစဥ္ကပ္လို ့ ။

အရပ္က ၀ိုင္းလိုက္တာ ခံရတ ဲ့ တခါဖူးမွ် မက်ဴးလြန္မိဖူးတ ဲ့ ၊ အၾကံအစည္အစြမ္းအစေတြအကုန္
ေျခာက္ေသြ ့ညွဳိးႏြမ္း ေအာင္စုတ္ထုတ္ခံလိုက္ရတဲ့ ၊ သူခိုး တေကာင္လို ေရခ်ဳိးခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္ျပီး ၊ ေလထဲမွာ ေ၀့၀ဲလာတဲ့ၾကက္ေတာင္ကို ျဖတ္ကနဲရိုက္ခ်လိုက္တဲ့ အားကစားသမားလို ဇတ္ကနဲျပန္ပိတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
ေမွာင္က်သြားတယ္။
မီးမဖြင့္ဘူး ။
တကယ့္ကို မီးမဖြင့္ဘူး ။
ရည္းစားဦး က ျပတင္းေပါက္က ေက်ာ္တက္လာျပီး အနမ္းခံအေပြ႔ခံ အယုယခံလိုက္ရတဲ့အပ်ိဳမလို ကို ပဲ
လံုး၀ မီးမဖြင့္ဘူး ။

မာေက်ာေအးစက္ေနတဲ့ ေရခ်ိဳး ေၾကြကန္ထဲကို ၀င္ထိုင္လိုက္တယ္ တခါမွ
မယံုၾကည္တဲ့ ဘာသာေရး အစဥ္အလာတစ္ခု နဲ့ ဘယ္သူကမွ ဓါးမိုး မသြပ္သြင္းပဲ ကိုယ့္ ေရာေထြးမွဳနဲ့ကိုယ္ ေရထဲ ေခါင္းငိုက္စုိက္ထိုးခ်ရေတာ့မယ့္ ေတြေတြေ၀ေ၀ လူတေယာက္လို ပက္လက္ေလွ်ာခ်လိုက္တယ္။

ေလွ်ာခ်လိုက္ပံုက မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာကၾကိဳးျပတ္ျပီး ေလဟုန္စီးလာတဲ့စကၠဴစြန္ဟာ တေျဖးေျဖး နိမ့္ေလွ်ာက်လာရင္း
ေျမၾကီးနဲ့တကိုက္အလိုမွာ
ေ၀့၀ဲ ငိုက္ဆင္းလာသလိုမိ်ဳး။

အဲဒီမွာပဲ ည ဟာ က်က်နန အတုလုပ္ခံရေတာ့တာပဲ ။ ပံုမွားရိုက္ခံရေတာ့တာပဲ ။ အလြဲသံုးခံရေတာ့တာပဲ ။ အဖန္တီးခံရေတာ့တာပဲ ။ အေမြးဖြားခံရေတာ့တာပဲ ။ သိကၡာခ်ခံရေတာ့တာပဲ ။ ေအာက္ေစ်းနဲ့ တပါတ္ရိုက္ခံရေတာ့တာပါပဲ။
တကယ္ေတာ့ခုခ်ိန္ဆုိ ညဟာ တျခား ကမၻာတဖက္ျခမ္းမွာပါ ......................။

ေရခ်ဳိး ေၾကြကန္ထဲက ခႏၶာကိုယ္ၾကီးဟာေျခတဖက္ ဆန့္ ေျခတဖက္ ေၾကြေဘာင္ေပၚတင္လို့ ဖားတေကာင္လို ရင္ဘတ္န ဲ့ အသက္ရွဳေနရင္း ဇက္ေၾကာတင္းတင္းဆြဲခံရတ ဲ့ ၀န္တင္ လား တေကာင္လို ဆတ္ကန ဲတုန္ ့ကန ဲ ျဖစ္သြား ရခ်ိန္မွာ
နာရီနွဳိးစက္သံဟာၾကိဳး ၾကာပြတ္ သန္သန္ တေခ်ာင္းရဲ့ ရိုက္ခ်က္ေတြလို.......................။

ေဆာင္းေႏွာင္းဂါ၀န္ေတြ ေျပေလွ်ာက် ခဲ့ျပီ ။သဘာ၀တရားကေတာ့ နွဳိးစက္ရဲ့ရိုက္ခ်က္နဲ့ကင္းလြတ္လို ့......။



ျငိမ္းေဇဦး

No comments:

Post a Comment