Friday, September 5, 2014

ဥာဏ္စဥ္ယိုင္ျခင္း (သို ့)ကိေလသာ ပင့္လက္သီး

အမွားေတြရပ္ဖို ့
မနားမေနမွတ္ေလ .....

ေပါင္ၾကား က
အေခ်ာင္သမားရဲ့
ေထာင္ထားျခားနားမွဳက
နွိမ္နင္းရအခက္ဆံုးျဖစ္ေလ .....

ေအာ္ ဆံုးမဖို ့
လံုး၀ခက္တ ဲ့ဒင္းပါလား
အဲသလို လဲ သံေ၀ဂေတြရ....။


ျငိမ္းေဇဦး



 ေမြးေန ့သီခ်င္း


  ေကး၀ဋ္ပုဏၰားေတြ မ်ားလွ၏
တခါမွ ေၾကးရတတ္ မျဖစ္ခဲ့ဖူးေသး........။

မိုးေခါင္ေရရွားအရပ္တပါး ၌
တိမ္တိုက္မ်ား အား လက္ညွဳိးထိုး ေရာင္းခ်ၾက၏။ 
ထိုကိစၥမ်ားထက္ ခုန္ေနဆဲျဖစ္ေသာ နွလံုးသားၾကီးထဲမွကိစၥတို ့အား
ဓါတ္ဖန္လံုး မပါပဲ ၾကည္လင္စြာ ျမင္ရသည္မ်ား ကို
အနုလံုပဋိလံု အာရံုျပဳမိ၏။

  ေဟာ... ခ်စ္သူ......
ခ်စ္သူသည္ နတ္မိမယ္တပါးျဖစ္၏
မွီခိုရာျဖစ္၏။
ခ်စ္သူသည္ ဒုကၡအလံုးစံုတဖက္
ငါ့၀န္ထုတ္၀န္ပိုးတစ္ဖက္အား ထမ္းပိုးရင္း ကႏၱာရခရီးသြားတေယာက္ျဖစ္၏။

အာရံုဦး၏ ေနျခည္နုျဖစ္၏။
ထုိ့ျပင္....
ပါဒ မဲ့ ကဗ်ာရွည္တစ္ပုဒ္ျဖစ္၏။

သံစဥ္မဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္၏ ။
မျပတ္စီးဆင္းေသာ ေရတံခြန္တစ္ခုျဖစ္၏။
ခ်စ္သူ၏ အျပံဳးတြင္ ေရႊေရာင္ငါးကေလးမ်ားရွိ၏။
  ေရျမက္ေရေမွာ္ေလးမ်ား လူးလြန့္ကစား၏။
ျဖဴလြေက်ာက္စရစ္တံုးေလးမ်ား ေျဖးညွင္း လိမ့္ ေရြ ့၏။
ခ်စ္သူ၏ စီးဆင္းမွဳသည္ စင္ၾကယ္မွု ပကတိျဖစ္စဥ္ျဖစ္၏။

ခ်စ္သူသည္ ေတာနက္ၾကီးထဲမွ သစ္ခြတခိုင္မဟုတ္။
  ေမာပန္း ႏြမ္းနယ္သူ ငါ့အတြက္ ေက်ာက္ေသြးတခြက္သာျဖစ္၏။

ထိုအျဖစ္ျဖင့္လည္း ခ်စ္သူသည္ ျငဴစူ ၀န္တိုျခင္းမရွိ။

အရုိးစင္းဆံုးသည္ကား .....
ခ်စ္သူသည္ ယက္ဖ္တူရွင္ကို ကို မသိခ်င္။
  ေတာ္လ္စတိြဳင္းကိုမသိခ်င္။
ဂ်ိန္းဂ်ိြဳက္စ္ကိုမသိခ်င္ ငါ၏ျဖစ္စဥ္သည္သာ ခ်စ္သူ၏ ဆည္းကပ္ရာျဖစ္၏။

ပိုမုိ၍ပင္
ခ်စ္သူက ကပ္ဖ္ကာ ကိုမသိခ်င္
သို ့ေသာ္ ခ်စ္သူ စိတ္ပူသည္ကား
ငါ ၏ လူစင္စစ္ျဖစ္စဥ္မွ ပိုးေကာင္တေကာင္အျဖစ္
ေျပာင္းလဲသြားမည္ကိုသာျဖစ္၏။

ခ်စ္သူသည္ တြန္ေဆာယားကို မသိခ်င္
စြန့္စားမွဳ မ်ားအားပ်င္းရိသြားျပီျဖစ္ေသာ
ငါ ေပ်ာက္ဆံုးမွာကိုသာ စိုးရိမ္၏။

ခ်စ္သူသည္
ခ်က္ဗ္ေကာ့၏ အေဆာင္နံပါတ္ေျခာက္တြင္
ဘယ္သူေတြရွိသည္စိတ္မ၀င္စား
ငါ ၏ ရူးသြပ္ ေဖာက္ျပန္မွဳကို ကုစားရာ
ေဆးတခြက္ကိုသာ ရွာေဖြလို၏။

ခ်စ္သူသည္ ကားလ္မာ့က္စ္၏ အရင္း က်မ္း နွင့္ အနုပဋိေလာမကို
သိေအာင္မၾကိဳးစား......
ငါ၏ ဓနရွင္ေပါက္စဥာဥ္နွင့္ ပစၥည္းမဲ့ေဒါသတို ့ကိုသာ
စိတ္ကုဆရာ၀န္တေယာက္လို ကုစားေပးလို၏။

ငါက ခ်စ္သူ ၏ ေမြးေန ့တိုင္း မိုးမရြာေစခ်င္ ။
  ေနမပူေစခ်င္ မိုးမအံု ့ေစခ်င္။
လမိုက္ညမျဖစ္ေစခ်င္။

ထုိ့ေၾကာင့္ လ ကို လွည္းက်င္းရန္
တိမ္ တိုက္တို ့ကို သိမ္းဆည္းရန္
  ေနေရာင္ျပင္းျပင္းကို ျငိမ္းသတ္ရန္ မစြမ္းသာသည့္အဆံုး...

ခ်စ္သူ၏ အျပံဳးမ်က္နွာအား ငါ့ ရင္ခြင္ၾကားသို ့ေျဖးညွင္း ညင္သာစြာ ေပြ ့ယူရင္း
သက္ျပင္း နွင့္ ရာစုနွစ္တခုေက်ာ္ေ၀းေသာ အနမ္းတို ့ျဖင့္
နွဳတ္ခမ္းသားလွလွေပၚျဖတ္ေက်ာ္ရင္း
ရင္ခုန္သံျခင္း ညွိကာ သီခ်င္းမ်ားစြာ ဆိုလိုက္မည္ျဖစ္၏။
ထိုအခါ ... ငါတို့ ၏ သီခ်င္းမ်ားသည္
ေလာကသစ္ ၏ ကတိက၀တ္မ်ားအား
နွလံုးသားထက္တြင္
မွတ္ေက်ာက္တင္မည္ျဖစ္ေတာ့၏။






    ျငိမ္းေဇဦး