Monday, September 29, 2014

ရာမ (အပိုင္း-နွစ္)


 ရာမဟာ ေျမာက္ပိုင္းန ဲ့ျမိဳ႕လည္ ကိုကန္႔လန္႔ၾကီးျဖတ္သြားတဲ့
 ရထားလမ္းကိုေက်ာ္ျပီး ရပ္ကြက္ ေကာင္စီရံုးနဲ႔ သမ၀ါယမဆိုင္ေနာက္ေဖး
 က သူေနတဲ႔ တန္းလ်ားအစုတ္ကေလးဆီကို လမ္းေဘးက သီျပီး ျပန္ေနက်။

 ရာမအိမ္ကိုေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႔ မယ္သီတာထက္သူ႔အေပၚေကာင္းတဲ႔သစၥာရွိတဲ့
 မေအးဟာ မီးဖိုေလးဖိုလုိ႔အသင့္ေစာင့္ေနတတ္တယ္။ ရာမဟာ သူ႔ရဲ့မေအးကို
 အျမဲ ျပံဳးျပျပီး သူ႔ဘ၀တခုလံုးမွာအၾကိဳက္ဆံုးသီခ်င္းကေလးရ့ဲ သူအလြတ္ရတဲ့
 အပိုဒ္ကေလးကို သူ႔ရဲ့ေခါင္းၾကီးကို တလွဳပ္လွဳပ္ လွဳပ္ျပီး ဆိုတတ္တယ္
 " မေအးရယ္....ခ်စ္လုိ႔ပါကြယ္...."  တဲ့။

 မေအးဟာသူ႔ရဲ့ လွပနက္ေမွာင္တဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြနဲ႔အညိဳရင့္ရင့္ပါးျပင္ေပၚက
 မေပၚခ်င့္ေပၚခ်င္ ပါးခ်ိဳင့္ကေလးခြက္ေအာင္ သူ႔ရဲ့သြားျဖဴျဖဴေလးေတြ ေပၚတဲ့အထိ
 ျပံဳးျပီး ရာမ လက္ထဲက ဆြဲျခင္း၀ိုင္းကေလးကို ဆြဲယူေနက်။ မေအးကအဲသလိုသူ႔လက္ထဲက   ဆြဲျခင္း၀ိုင္းကေလးကိုယူတိုင္းလဲ ရာမဟာ မေအးရဲ့
 က်မ္းမာဖြံ႔ျဖဳိးေတာင့္တင္းလွတဲ့တင္ပါးၾကီးကို အံၾကိတ္ျပီး ဟင္းကနဲ အသံထြက္ရင္း
 သူ ့ကိုယ္ကိုတျခမ္းေစာင္းသြားတဲ့အထိ အားယူျပီး ဇိြကနဲဖ်စ္ေန ညွစ္ေနက်။ အဲသလိုညွစ္၊ ဖ်စ္တိုင္းလဲ  သူ ့ခါးကေလးပိန္သလို ပိန္မက်သြားတဲ့ တင္ပါးၾကီးမွာ ဟပ္ေနတဲ့ရာမရဲ့လက္ၾကီးကို ဆတ္ကန ဲ  ပုတ္ထုတ္ျပီး ေခြ႔ကနဲ အလြတ္ရုန္းတတ္တဲ့မေအး။

 အလြတ္ရုန္းေပမယ့္ သူ႔လင္ ရာမရဲ့ မ်က္နွာကိုခ်စ္ရည္ေတြရႊမ္းတဲ ့မ်က္လံုးၾကီးေတြနဲ႔  မ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္ေနက်။
 သူတုိ႔ရဲ့အဲဒီမနက္ကေလးေတြမွာ သူတို႔ မီးဖိုေလးေဘးကဗာဒံပင္ကေၾကြမယ့္အရြက္ေတြကေတာင္  ခဏျဖစ္ျဖစ္သခၤါရကို အၾကြင္းမဲ့ လြန္ဆန္ျပီး သူ ့အသက္သူဆြဲဆန္႔ သူ႔အညွာသူ  ဟီးေလးခိုရင္းအဲဒီျမင္ကြင္းကေလးကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္ျပီးမွ
 ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး၀ဲကနဲ ေ၀့ကနဲေၾကြက်ေနက်။  အဲဒီဗာဒံပင္ေအာက္ေျခက ေခြးပိန္မဟာလဲ တခ်က္မွ  အီသံမေပးပဲကမၻာ့အခမ္းနားဆံုး အလွပဆံုး ေအာ္ပရာ ျပဇာတ္ၾကီးရဲ့ ညွိဳ ့ငင္မွဳေတြေအာက္မွာ
 မွင္သက္မိ ၊ အဖမ္းစားခံ၊ အၾကည္နူးၾကီးၾကည္နူးျပီးအသက္မရွဴ မ်က္ေတာင္မခတ္တန္း
 ေငးေနတဲ့ ပထမတန္း က အပ်ိဳမေလးလို။  အနီးအနားရြာတရြာရြာကဖရဲသီးသည္ေတြနဲ ့ပါလာတဲ့
 သူ႔ကို ကေလးေတြတသိုက္ၾကီးနဲ႔ ပစ္သြားခဲ့တဲ့ေခြးအိုၾကီးကိုေတာင္ လြမ္းဖုိ ့ေမ့သြားသလုိ။

 မေအးနဲ႔ သီတာေဒ၀ီရဲ့ကြာဟခ်က္ကေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ပါတ္သက္ရင္ ကမၻာေလာကၾကီးမွာ  မေအးဟာကံအေကာင္းဆံုး၊ သံုးပြင့္ဆိုင္အခ်စ္ေတြလဲမရွိသလို မီးပံုထဲခုန္ဆင္းျပျပီးသူ႔သစၥာတရားကို  သက္ေသထူဖုိ႔လဲမလိုယံုမက သူ႔ရဲ့ေမာင္ေတာ္ရာမဟာ တခါမွ တျခားမိန္းမေတြကို  ရွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္ခဲ့ဖူးဘူး။
 ရာမရဲ့ ရာ၀င္အိုးၾကီးလိုပူေနတဲ့ဗိုက္ၾကီးအေပၚက နွလံုးသားၾကီးထဲမွာ  သူ႔အခ်စ္ဆံုးမေအးတေယာက္သာအျမဲရွိတယ္။ မေအးရဲ့ အသံၾသသွ်သွ်ရယ္၊   ရာမ ေစ်းေရာင္းေကာင္းတဲ့ေန႔ေတြမွာတပိုင္းတိတိေသာက္ျဖစ္တဲ့
 ေထြးညိဳဆိုတဲ့ေတာအရက္ဆိုင္က ေတာအရက္ထဲ ရီေ၀မူးယစ္ စြဲမက္ေစတဲ့  နက္ေမွာင္တဲ့မ်က္ခံုးေမႊးေတြ ေအာက္က မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြရယ္၊ ေျဖာင့္စင္းတဲ႔နွာတံေအာက္က  ဖူးျပည့္ထူထဲတဲ့ နွဳတ္ခမ္းနွစ္လႊာရယ္
 ရာမစာဖြဲ ့ဖုိ ့အျမဲ ၾကိဳးစားမိေပမယ့္ စကားလံုးေတြ နဲ႔ ေဖာ္ျပမတတ္ေအာင္လွပလံုး၀န္းျပည့္တင္းျပီး  အိက်မေနတဲ့ ရင္သားဆိုင္နွစ္မႊာရယ္၊ေသးက်င္တဲ့ခါးကေလးနဲ႔ ျပည့္တင္းစြင့္ကားတဲ့မေအးရဲ့  တင္သားေတြရယ္ ၊ ျပီးေတာ့ ေျဖာင့္စင္း သန္မာတဲ့ ေပါင္တံေတြန ဲ့ေျခေထာက္ရယ္ ...၊ တခ်ိဳ ့ညေတြရဲ့   လေရာင္ေအာက္မွာထမိန္ေရလ်ားနဲ႔ရာမကိုယ္တိုင္ငင္ေပးတဲ့ေရကို ေရတြင္းေဘးမွာထိုင္ခ်ိဳးေနတဲ့မေအးဟာ  မ်က္နွာေပၚကေရစို ဆံပင္ေတြကို လက္နဲ႔သပ္ျပီးရာမကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ခိ်န္၊  လေရာင္ကိုအားေလ်ာ့ေစတဲ့ခပ္ပါးပါးတိမ္ေတြေလအလွ်င္နဲ ့လြင့္သားခ်ိန္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မေအးရဲ့  အလွမ်က္နွာကို အေပၚစီးကၾကည့္ရင္း မေအးရဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြဟာလေရာင္န ဲ့လင္းကနဲ  လက္ကနဲ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ ရာမဟာ အေ၀းကေခြးအူသံေတြကို လႊမ္းေအာင္ကို  "မေအးရယ္ခ်စ္လုိ ့ပါကြယ္...."ဆိုတဲ့သီခ်င္းစာသားေလးကို ခါးကုိလွဳပ္ ဗိုက္ပူၾကီးကို လွဳပ္   သူ ့ေခါင္းကိုလွဳပ္ျပီး ေအာ္ဟစ္သီဆိုေနက်။

 မေအးေရခ်ိဳးအျပီးမွာ ေရတြင္းေဘာင္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သဘက္အေဟာင္းကေလးကိုယူျပီး  သူကိုယ္တိုင္ ကေလးတေယာက္ရဲ့ေခါင္းကိုေရစင္ေအာင္သုတ္ေပးသလို  မေအးရဲ့ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္တဲ့ဆံပင္ေတြကို ေရသုတ္ေပးေနက်၊ အဲသလိုေရသုတ္ေပးရင္းလဲ မေအးရဲ့  ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ေက်ာျပင္ကိုသူ႔ဗိုက္ၾကီးနဲ႕မထိတထိပြတ္ျပီး "မေအးရယ္..ခ်စ္လုိ ့ပါကြယ္.."ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို  ဂါထာတပုဒ္ကိုအၾကိမ္တေထာင္ရြတ္မယ္ဆိုတဲ့အဓိဌာန္နဲ႔
 ရြတ္တဲ့သူလို ရြတ္ဆိုျငီးတြားအူျမဴးေနက်။


   ျငိမ္းေဇဦး

ပံုဖ်က္ဖံုးကြယ္ျခင္းေဒသနာ



 သာသနာ့အလံဟာ
 သတိဆြဲ အေလးျပဳ စရာ ျဖစ္ေတာ့မွာလား..
 မရွင္းလို႔ပါ
 ေက်ာင္းဒကာ...။

 အမိ်ဳးဘာသာ သာသနာ
 ေသခ်ာတာေပါ့ ၊ ေစာင့္ထိမ္းမွ
 အဲဒါ..ရင္ထဲက ကိစၥ...
 တေယာက္ခ်င္းရဲ့ဘ၀ဆိုင္ရာ...။

 ဆန္႔က်င္စရာေတြ...
 လူရာမသြင္းခ်င္စရာေတြ
 သိပ္မ်ားလြန္းတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ
 ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ဇိမ္ယစ္ခြင့္ရသြားၾကတဲ့
 ဘာသာေပါင္းစံု လူမိ်ဳးေပါင္းစံုခရိုနီေတြ၊
 နာဂစ္အေျခခံဥပေဒ၊
 လာဘ္ကို ဆယ္ဘ၀စာစားျပီး
  ထြန္းကားလူရာ၀င္ခ်င္ေနတဲ့
 အၾကည္ညိဳခံခ်င္သူ ဓါးျပ ဒီဂရီခ် သူခိုးေတြ ၊
 ပြက္ပြက္ထေနတာမွ
 မျမင္ခ်င့္အဆံုး ...။

 နားလည္တတ္ပါတယ္
 မ်က္နွာၾကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါတဲ့ ေလာကမွာ
 ဆန္႔က်င္တာအသာထား
 နသားပါးရားမလုပ္ရင္ကို ေတာ္လွ...
 ပံုဖ်က္ဖုံးကြယ္ၾကကုန္ေလာ့....။


  ျငိမ္းေဇဦး