tag:blogger.com,1999:blog-24545487057272830742024-03-05T14:09:43.110-10:00☺ ျငိမ္းေဇဦး ေရးသားျခင္းျဖင့္ ေမြ႔ေပ်ာ္သည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပါက္လွ်င္
ေရးခ်င္ရာေရး၏။ Unknownnoreply@blogger.comBlogger460125tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-43343588425288424892015-09-15T06:04:00.003-10:002015-09-15T06:06:48.868-10:00အရူးလက္မွတ္<br />
စိတ္က်ျခင္းပိုက္ကြန္ထဲ <br />
စိတ္လိုလက္ရ ဂြ်မ္းပစ္ခ်ၾကရပံုက<br />
ေရက်ေခ်ာင္း ပုဇြန္ဆိပ္ကေလးမ်ားလို....။<br />
<br />
<br />
<div class="text_exposed_show">
အေလ်ာ့ေပးနားလည္လိုက္ရျခင္း ေလွ်ာ့ၾကိဳးရွည္ရွည္နဲ႕ <br />
ကိုယ့္အဘိဓမၼာကိုယ္ျပန္မွ်ားၾကရတာလဲ<br />
ေဘးမဲ႕ကန္ထဲက ေပါက္ေပါက္ဆုတ္နင္ေနတဲ႔ ငါးၾကင္းၾကီးမ်ားလုိ....။<br />
</div>
<div class="text_exposed_show">
ဟိုလူ႔ေပးပါ...<br />
ဒီလူ႕ေပးပါ...<br />
ဟန္ပါပါ..အသံစာစာ<br />
ရန္စြာစြာ....<br />
ဟုတ္ကဲ့.ခင္ဗ်ာ<br />
အားလံုးသာရွိတာယူသြား<br />
ခင္ဗ်ားတို႔ လိုဘမ်ားျပည့္ဖို႔....<br />
မာနေတြ မ်ိဳမ်ိဳခ်ရင္း သည္းခံျခင္း တနပ္ျပီးတနပ္နဲ႔<br />
အရပ္ပ်က္ခဲ့ရ...။<br />
<br />
ဟိုလူ႔မေပးနဲ႔<br />
ဒီလူ႔မေပးနဲ႕<br />
မေပးေပး..ေပး<br />
ေပးေပးေပး...<br />
ငါ့ေရႊခြက္ေပး ဆိုတဲ့<br />
ရြဲကုန္သည္ျပဇာတ္က<br />
ေနာက္ပိုင္းမင္းသားလို...........။<br />
<br />
ကမၻာေလာကၾကီး တရား၀င္ ေဂါက္သြားပါျပီခင္ဗ်ား<br />
အားလံုး..စားသံုး..အမွားဆံုး...သၾကားလံုးမ်ားအား...<br />
အခုေတာ့...<br />
အမွန္တရားဟာယာယီ ရွံဳးနိမ့္ခဲ့..........။<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-41192519225043442752015-04-02T12:28:00.000-10:002015-04-02T12:28:00.039-10:00"၀ိုင္ေသာက္သူ လူၾကီးမင္းမ်ား"<br />
<br />
တပ္စ္က္နီ ေတာင္ကုန္းေလးေတြေပၚမွာ<br />
ေနညိဳေလညွင္းေတြ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေရြ႔လ်ားတယ္၊<br />
မက္ခီယာဗယ္လီ ငဲ့......<br />
သင္ေသာက္မ်ိဳ အရသာခံခဲ့ေသာ<br />
တန္ဖိုးျမင့္<br />
သက္တန္းရင့္<br />
ရွားပါး<br />
၀ိုင္အရက္မ်ား လို<br />
ေဟာဒီမွာ... ထြန္းကားထိမ္းသိမ္းခဲ့ၾကဖူးပါျပီ။<br />
<br />
အေရွ ့အလည္ပိုင္းကခရီးထြက္လာတဲ့<br />
စြံပလြန္သီးေျခာက္ ကေလးမ်ားလို<br />
ကိုယ္မရနိုင္တဲ႔ ခ်ိဳ အိ အရသာရွိမွဳေတြအတြက္<br />
ငါ့မွာေတာ့ကိုယ့္မ်က္လံုးကိုယ္ ျပန္၀ါးခဲ့ ျမံဳ ့ခဲ့ရပါျပီ<br />
ခါးသီးမွဳေတြကို မျမင္လိုေတာ့ခ်ိန္မွာ......<br />
တနည္းအားျဖင့္....စကၠဳ အာရံုေတြရဲ့လွဳိင္းအလ်ဥ္ေတြကို<br />
ျဖိဳ ခ်....<br />
ငိုရလြန္းတဲ႔ ကိစၥမ်ားရဲ့ျပဳစားမွဳေၾကာင့္ကြယ့္.....။<br />
<br />
မက္ခီယာဗယ္လီ ေရ<br />
၀ိုင္ ျဖဴ ၊ ၀ိုင္နီ ၊ ကဘရီနက္<br />
ပီေညာ့၊ ခ်ာဒိုေနး......<br />
ၾကိုက္တဲ့နာမည္ေပး......<br />
ငါတို႔ဆီမွာေတာ့ေသြးနဲ႔ မ်က္ရည္<br />
လက္လီလဲ ရ ၊ လက္ကားလဲရ<br />
နွစ္ငါးဆယ္မကတဲ႔ နွစ္ခ်ိဳ႕မွဳေတြနဲ႔<br />
၀ိုင္အားလံုးထက္ပ်စ္တယ္.....။<br />
<br />
ငါတို႔ဆီက ၀ိုင္ေတြထဲမွာ ခံစားမွဳေတြလွီးထည့္ထားတယ္၊<br />
ပိုျပီး ဖန္ေအာင္ ခ်ဥ္ေအာင္ေလ၊<br />
ေသာက္လိုက္လို႔လည္မိ်ဳကစီးဆင္းမယ္ဆိုလဲ<br />
အေနွးစီးဆင္းနိုင္ေအာင္<br />
ေသြးပ်စ္ပ်စ္ေတြညွစ္ခ်ထားတယ္၊<br />
<br />
ငွ ဲ့လိုက္မယ္ဆိုရင္လဲ ငိုျငီးသံေတြနဲ႔ ဖန္ခြက္နံရံကပဲ့တင္ထပ္တယ္၊<br />
ႏွာေခါင္း၀ေတ႔၊ မ်က္လံုးကို မွိတ္ျပီး ရွဴရွဳိက္မယ္ဆိုလဲ<br />
အာေခါင္ေျခာက္ေစတဲ့<br />
ယမ္း ေငြ ့ေတြ နဲ႕ ေရာ စိမ္ထားတယ္....၊<br />
ယမ္းန႔ံေတြ မႊ်န္ထူမွဳဟာ<br />
အမွန္ေတာ့...<br />
တရွုိက္မက္မက္ေတာင္ျဖစ္တတ္ေသးဆိုျပီး<br />
ေစ်းကြက္စီးပြားေရးအျမင္လဲရွိ<br />
နိုင္ငံေရးလက္ဦးမွဳလဲရွာတတ္တဲ႔<br />
နန္စီပလိုစီကေတာင္ သူ ့နာမည္နဲ႔ တံဆိပ္ကပ္လို႔<br />
ေရေမႊးပေရာဒတ္ထုတ္ဦးမတဲ့ ငါ့ေျမက ယမ္းနံ႔နဲ႔ေလ....။<br />
<br />
အခ်ိန္မွန္မွန္<br />
ဘီယာတိုက္၊ နွိပ္နွယ္ ၊ ျငိမ့္ေညာင္းတဲ့ဂီတနဲ႔<br />
ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းေတြေကြ်းေမြးျပီးမွ<br />
ဂရုဏာအျပည့္အသတ္ခံလိုက္ရတဲ့ႏြားေပါက္တေကာင္ရဲ႕<br />
တန္ဘိုးၾကီး အရသာျပည့္<br />
ဂ်ပန္ျပည္ ကိုေဘးအရပ္က ကိုေဘး ဘိခ္စတိတ္ ပန္းနုေရာင္မက်က္တက်က္နဲ႔<br />
တို႔ဆီက ၀ိုင္ေတြကို သံတမန္ဖဲ၀ိုင္းမွာ<br />
လည္ပင္းသြယ္သြယ္ ဖန္ခြက္ငယ္ထဲထည့္ျပီး<br />
ျမည္းၾကပါေလ ....<br />
ဒါမိ်ဳး ေနာ္ေ၀မွာရွားတယ္<br />
ဥေရာပမွာရွားတယ္<br />
အေမရိကမွာရွားတယ္ ........။<br />
<br />
၀ိုင္ဟာ စီးပြားေရးျဖစ္ပါတယ္၊<br />
၀ိုင္ဟာ ဘ၀ျဖစ္တည္မွဳျဖစ္ပါတယ္၊<br />
၀ိုင္ဟာ ပိုင္ဆိုင္မွဳေတြရဲ႕ ေမွာ္၀င္၀တၱဳတပါးျဖစ္ပါတယ္။<br />
ကြ်န္းပင္၊ ေက်ာက္စိမ္း၊ ပတၱျမား၊ ေရႊ ေၾကာ<br />
အားလံုးလဲ ေရာေဖာက္ထားတဲ့၀ိုင္ျဖစ္ပါတယ္။<br />
<br />
အေအးစိမ္ ၀ိုင္နီေတြကို<br />
ေဟာဒီက ပါးပါးေလးလွီးထားတဲ့ ဆယ္လ္မြန္ ဆာရွီမီနဲ႔<br />
ျမည္းပါလို႔ .....<br />
ငါက လူၾကီးမင္းတို႔ကို ေလာကြတ္မေခ်ာ္ေတာ့ပါဘူး...<br />
ခင္ဗ်ားတို႔က ငါတို႔အားလံုးရဲ့အသားေတြ ဘ၀ေတြကို ပါးပါးလွီးျပီး<br />
ျမည္းေနၾကတာၾကာျပီပဲ။<br />
<br />
တနည္းအားျဖင့္..<br />
ငါတို႔ရဲ့ေျမဟာ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းျဖစ္တယ္၊<br />
ဒီဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းထဲမွာ ငါတို႔ အက်ဥ္းက်ေနတယ္၊<br />
ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ငါတို႔ အလိုမတူပဲ သားမယားျပဳခံရတယ္၊<br />
ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ငါတို႔ဖ၀ါးေအာက္က ေျမထုေသးေသးေလးေပ်ာက္တယ္၊<br />
ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ငါတို႔ငတ္မြတ္မွဳေတြက ငါတုိ႔ကို သြားျဖဲနားျဖဲစားသံုးတယ္၊<br />
ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ငါတို႔ယံုၾကည္မွဳေတြ ေအာက္ေစ်းနဲ႔ေရာင္းခံရတယ္၊<br />
ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ငါတို႔နုပ်ိဳမွဳေတြ က်ဳံလွီရတယ္၊<br />
ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ ငါတို႔သားခ်င္းေတြ ဓါးခ်င္းယွဥ္ခုတ္ၾကတယ္၊<br />
ဒီဘုရားေက်ာင္းထဲမွာ အခါအားေလ်ာ္စြာ<br />
မုသာ၀ါဒသန္းေပါင္းမ်ားစြာ<br />
အခ်ိန္က်တိုင္း ၀တ္ေကာင္းစားလွ၀တ္လို႔<br />
ဣေျႏၵ ရရ လာတယ္၊<br />
ဒူးေထာက္တယ္ ၊<br />
၀တ္ျပဳတယ္၊ ဆုေတာင္းတယ္၊<br />
ေနာက္ေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ့အေသြးအသားအစား<br />
ငါတို႔ရဲ႕အသားေတြကိုတလႊာခ်င္းစားတယ္၊<br />
ငါတို႔ရဲ႕ေသြးေတြကိုတက်ိဳက္ျခင္းေသာက္တယ္<br />
ထံုးစံအတိုင္း ေကာင္းခ်ီးေပးလို႔ထြက္သြားတတ္ၾကပါတယ္<br />
ျပီးေတာ့...<br />
ဘုရားေက်ာင္းတံခါးဟာထံုးစံအတိုင္းပိတ္ခဲ့ပါျပီ<br />
အလင္းမဲ႔ ျပတင္းေပါက္အျမင့္ၾကီးေတြကေတာ့<br />
ငါတို႔ကို ငံု႔ၾကည့္ယံုသာၾကည့္တတ္ခဲ့။<br />
<br />
အဲဒီ....<br />
ငါတုိ႔ရဲ႕ေျမဟာ ေ၀ဒနာေတြကို<br />
ေရေရရာရာ ေသေသခ်ာခ်ာ ခံနိုင္ရည္ရွိတဲ့ေျမ<br />
ၾကည့္ေလ ကမၻာေလာကရဲ့ ကပ္ၾကီးသံုးပါးကို<br />
အျပံဳးမ်ားနဲ႔ လက္ခံတယ္၊<br />
တအိပ္ယာထဲအတူအိပ္တယ္၊ ေလွာင္အိမ္တခုထဲအတူနိုးတယ္<br />
ဒါေတြကရိုးလြန္းေနပါျပီ။<br />
<br />
တို႔လည္ပင္းေတြကိုနင္းျပီး<br />
ခြင့္လႊတ္နားလည္မွဳေတြကို မေတာင္းဆိုတဲ႔နတ္ဆိုးေတြကို<br />
ပူေဇာ္ပသ နားလည္မွဳအနႏၱနဲ႔<br />
စြမ္းစြမ္းတမံအကာအကြယ္ေပးၾကသူေတြကို<br />
တန္ခိုးရွင္လို လဲ ရိုးရိုးသားသားနိုးနိုးၾကားၾကား<br />
ၾကိဳးၾကိဳးစားစား ကိုးကြယ္ခဲ့ၾကပါျပီ။<br />
<br />
ခုေတာ့...<br />
၀ိုင္ေသာက္သူ လူၾကီးမင္းမ်ား<br />
၀ိုင္ေစ်းျဖတ္ေနၾကခ်ိန္မွာ<br />
မက္ခီယာဗယ္လီရဲ့ မင္းသားဟာလဲ<br />
၀ိုင္ေလလံတင္ပြဲရဲ႕ ေအာ့ရွင္နီယာတေယာက္အျဖစ္<br />
ေဟာဒီ ျပည္တြင္းစစ္ဆိုတဲ႔ ၀ိုင္စည္ကို လက္ညွဳိးထိုးလို႔<br />
ေစ်းျပိဳင္စနစ္နဲ႔ လက္နက္ခ်ေလလံပစ္ေနခဲ့ပါျပီ။<br />
<br />
ငါတို႔ျပည္တြင္းစစ္ဟာ နွစ္ခ်ိဳ႕၀ိုင္တစည္ျဖစ္တယ္<br />
က်ိန္စာေတြနဲ႔ ေသာက္သံုးေလာ့။ ။<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-70920010021345784822015-04-01T10:27:00.002-10:002015-04-01T10:28:36.936-10:00 "ေသခ်င္းဆိုးၾကီးရဲ့ သူငယ္ျပန္မွဳမ်ား" <div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ပလံုစီတက္သြားခဲ့တာ<br />
မိုးေကာင္းကင္ၾကီးတခြင္တျပင္ျပည့္နွက္လို႔<br />
အားလံုးကေတာ့ ေကာင္းကင္ကိုေမာ့ေမွ်ာ္မိတုန္း<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br />ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ မိုးမဲၾကီးရြာခ်...........<br />ဒါ..ကံဆိုးမရဲ့ ျဖစ္စဥ္....<br />သိပ္ရိုးတဲ့ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ ေရႊရတုလြန္။</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">
<div style="margin-bottom: 6px;">
ဘုရားသခင္ဆိုတာလဲ<br />
လိုအပ္လာရင္ေရရြတ္တိုင္တည္ဖို႔<br />
အဆင္သင့္တီထြင္ျပီးသားေခတ္မွာ<br />
က်ီးကန္းအသုတ္ခံလိုက္ရတဲ့ နွံေကာင္တေကာင္လို<br />
ဘာကိုအျပစ္တင္ရဦးမွာလဲ...........။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ျငိမ္းခ်မ္းေရးက်ည္ဆံေတြ ပလူပ်ံ<br />
သေဘာတူညီခ်က္ မွင္စိုေတြ စာရြက္ေပၚေျခာက္<br />
လက္မွတ္ေတြ ေကာက္ထိုးလိုက္တာမွ<br />
အကန္းတေယာက္ အပ္ေပါက္ ထိုးသလို....<br />
ေဟာဒီမွာ ပန္းဦးေျခြခံရတဲ့ သိကၡာတရားေတြ<br />
ရယ္က်ဲက်ဲသြားေတြျဖဲလို႔.............<br />
ေစာဘဦးလဲ ေတာကအရူးသာသာျဖစ္ခဲ့.......။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ေမေမ့ပါးစပ္ထဲ ျဖဲ ခြံ႔သြားတဲ့ကိတ္မုန္ ့ဇြန္းကိုင္တဲ့ေကာင္ေတြကုိ<br />
သားမုန္းတယ္ေမေမ လို႔..........<br />
ေဟာဒီေသခ်င္းဆိုးၾကီးက နုျပရင္း<br />
ညဳ ရဦးမွာလား လဲ မသိ။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ...<br />
ခင္ဗ်ားက အိုင္ပက္ေနခ်ိန္မွာ<br />
ေမေမကေတာ့ တိုင္ဖက္ျပီး စတိုင္မပ်က္<br />
ဒံုးခ်ပ္ခ်ပ္..ဒံုးခ်ပ္ခ်ပ္........<br />
နိုင္ငံေတာ္နိုက္ကလပ္မွာ<br />
ေကာ့ေကာ့..ေက်ာ့ေက်ာ့..ေမာ့ေမာ့ေလး<br />
လွယံုထက္ပိုတဲ့ အိုက္တင္ေလးနဲ႔<br />
စကားနွစ္ခြေတြ တရားက်စရာျဖစ္ေအာင္ေျပာရင္း<br />
သင္းကေလးေတြကို ညိွဳ ့ျပမယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ပိတ္ပါးနဲ႔<br />
အစိတ္သားကို ညွစ္မတဲ့..............။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ဒီေသခ်င္းဆိုးၾကီးက ေပါက္စနလို<br />
တခစ္ခစ္ရယ္ရင္း....လက္ခုတ္တီးအားေပးဖို႔ေစာင့္ေနခဲ့ပါျပီ။<br />
<br />
ျ ငိမ္းေဇဦး</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-68760868427702338912015-03-26T10:55:00.001-10:002015-03-26T10:55:11.953-10:00 ယာယီကိစၥမ်ားရဲ့အလြန္<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ေက်းလက္ေပၚ ေသြးစက္ေတြဖိတ္မက်ခဲ့ဘူး<br />ေသြးထြက္ေနတဲ႔ ေက်းလက္ေတြပါ...၊<br />ထြန္ျခစ္ရာေတြနဲ႔ ျဖီးလိမ္းျခယ္သတတ္တဲ႔<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br />လယ္ယာေတြဟာလဲ ေက်ာေရာ ရင္ေရာမွာ<br />သံဆူးၾကိဳးတုိင္ေတြ စိုက္၀င္လို႔<br />တပ္ပိုင္ေျမျဖစ္......။</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">
<div style="margin-bottom: 6px;">
ျပင္သစ္ေတာ္လွန္ေရးကို မၾကားခဲ့ဖူးတဲ့<br />အလုပ္သမားတေယာက္ဟာ<br />သူ႔ဖာသာျပည့္စံုေနတဲ႔ ရုန္းကန္မွဳေတြနဲ႔<br />ေပါင္မုန္႔တဖဲ႔ေလးကို ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ခဲ့ပါျပီ။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
နင့္ဆီကို ပရာဒါအိတ္အသစ္ကေလးတအိတ္<br />နွစ္ဆယ့္ေလးနာရီအတြင္းေရာက္လာခဲ့သလို<br />တို႔ဆီမွာ ေရေပၚဆီ...<br />ဆီေ၀့ေ၀့ထဲက ပိုးေလာက္လန္းေတြရွိတယ္<br />ဂ်က္ဆီကာ......<br />သူတို႔ဟာ မၾကာခင္ျခင္ျဖစ္<br />ငါတို႔ကို ငွက္ဖ်ားအစစ္ေတြလက္ေဆာင္ေပးေတာ့မယ္တဲ့ေလ။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ဘာသာေဗဒဆိုင္ရာ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာမွဳေတြနဲ႔<br />အိပ္ပ်က္ခဲ့သူရဲ့ သမ္းေ၀သံဟာ<br />ဘယ္မိ်ဳးႏြယ္စုက စခဲ့ပါသလဲ လို႔<br />ငါတို႔ စူးစမ္းဖုိ ့လိုလို႔လား...။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ဒီမွာ လီကြန္ယုဆိုတဲ့<br />ျမည္တြန္မွဳေတြကိုလဲ<br />ေျမြတြန္သလို<br />ေလခြ်န္သလို ငါၾကားခဲ့ရပါျပီ။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ကစ္ကက္ေခ်ာကလက္ကေလးတစ္ေတာင့္ကို<br />သန္းေခါင္ေက်ာ္ ညနက္မွာ အသံမထြက္ေအာင္ဖြဖြေလးကိုက္<br />လွ်ာေပၚတင္အရသာခံ ...မ်က္လံုးအစံုကိုေမွးစင္း<br />အိမ္နံရံမွီေဆးလိပ္ဖြာရင္း...<br />ငါ့သီခ်င္းေတြထဲက ေကာင္မေလးေမ့က်န္ခဲ့တဲ့<br />နွုတ္ခမ္းနီဗူးေလးတေတာင့္ေတာင္မွမရွိတဲ့<br />တစ္ေယာက္ထဲညၾကီးထဲမွာ....<br />သူမ်ား နိုးမွာထက္ ၊<br />ငါကိုယ္တိုင္နိုးမွာစိုးတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ တိတ္တိတ္ကေလး ျဖစ္ခဲ့ဖူးသလုိ<br />ေတာေခြးေတြအူတတ္တဲ့ ေတာထူထူေတာင္ေက်ာကုန္းတခုကို<br />အိပ္မက္လိုလို တကယ္လိုလိုလဲ ငါ သတိရတတ္ဖူးရဲ့။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br />လူသားမိ်ဳးႏြယ္စု အေပၚတာ၀န္ေက်ခ်င္တဲ့စိတ္နဲ႔<br />ငါက ခ်စ္သူကို မိတ္လိုက္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး၊<br />ေျပာမေကာင္းေအာင္ အေၾကာေပါင္းတေထာင္ရဲ့<br />ထၾကြေသာင္းက်န္းမွဳေတြက<br />အေကာင္းစား အေၾကာင္းတပါးပါလို႔<br />ငါရိုးရိုးသားသား ေၾကြးေၾကာ္ပါရေစ။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ခ်စ္ျခင္းတရားဟာ ထူးဆန္းခဲ့ပါတယ္<br />ထူးဆန္းစြာခ်စ္ခဲ့ျခင္းမ်ားၾကား<br />မာတုဂါမ မ်ားစြာ...<br />ကိုးမီလီမီတာတလက္<br />ပ်က္သြားတဲ့ ဇစ္ပိုမီးျခစ္ကေလးတလံုး<br />ျပီးေတာ့ ကိုကို ့ကိုမုန္းတယ္ဆိုတဲ့<br />အခ်စ္ဆံုးသူလဲပါခဲ့ပါတယ္။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ခုေတာ့ဂ်က္စီကာရယ္..<br />လက္ပတန္း ဟာ တခ်ိဳ ႔ေတြကို<br />ရွက္ရမ္းရမ္းေစခဲ့ျပီ။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
လက္ပေတာင္းဟာ ခ်က္ေကာင္းကို<br />မိုက္တိုင္ဆင္ရဲ့ လက္သီးမငွားပဲ<br />တြဲလံုးေတြပစ္ခတ္ထိုးသတ္ခဲ့ျပီ။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ကိုယ္တိုင္ေထာင္က်ေနတဲ႔ ဂ်က္ဆင္ကေတာ့<br />လူေျခတိတ္တိုင္း ေလျပင္းနဲ႔လြင့္ပါးလာတဲ့သစ္ရြက္ေၾကြေတြကိုအားက်<br />တစျပင္လို တကၠသိုလ္ညေတြနဲ႔ေ၀းရာ<br />သူပါလြင့္ပါသြားခ်င္သတဲ့...။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ငါကေတာ့ေျပာလိုက္ပါတယ္<br />ဂ်က္ဆင္ေရ...<br />ေနအထြက္၊ မိုး အေသာက္မွာ<br />ေပ်ာက္ေသာသူမ်ား<br />မေၾကာက္ေသာသူမ်ား၊ မေဖာက္ေသာသူမ်ားဟာ<br />ဒက္ေဖာ့ဒဲလ္ပန္းကေလးေတြေဖြးေဖြးလွဳပ္ပြင့္သလို<br />သင့္ရင္ျပင္မွာ ေ၀ဆာမယ္..........။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ျငိမ္းေဇဦး</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-34208603739914609982015-03-26T10:53:00.004-10:002015-03-26T10:53:47.886-10:00 ေသာက္ဖုိ ့စိတ္<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၏ အျခားတဖက္၌<br /> သစၥာရွိရွိ မပ်က္မကြက္ အမုနး္တရားတို႔<br />မိုဟာဗီကႏၱာရ သဖြယ္ မဖံုးမဖိ..<span class="text_exposed_show" style="display: inline;"><br />ထီးတည္းတည္ရွိတတ္ေသး........။</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; font-size: 14px; line-height: 19.3199996948242px;">
<div style="margin-bottom: 6px;">
သူစိမ္းဆန္မွဳ ဥခြံထဲက<br />ခက္ခက္ခဲခဲ ခြဲထြက္လာခဲ့ရတဲ့<br />ရင္းနွီးျခင္းေတြပါ..........။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
နားလည္ျခင္းအတြင္းသားေတြ<br />ဓါးပါးပါးနဲ႔ နွစ္ျခမ္းခြဲထားတဲ့<br />စေတာ္ဘယ္ရီသီးရဲ့ရင္သားလို<br />စားသံုးသူရဲ့နွဳတ္ခမ္းကိုေတာင္ခ်ိဳ ေစ<br />စိုေစ..။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
စိတ္ကို ေရခဲစိမ္ေဖ်ာ္ရည္တခြက္လို<br />ဖန္ခြက္အၾကည္ထဲထည့္ရင္း<br />အဲဒီ ဖန္ခြက္နံရံမွာသီးသီးျပီး<br />၀မ္းလ်ားထိုးေလွ်ာဆင္းလာတဲ့<br /> ေခြ်းသီးလံုးကေလးေတြေပၚမွာ<br />ဟီးေလးခိုလို႔....<br />သူမ၏ မီနီစကတ္အနားသတ္ထားေသာ...<br />ေမႊးညွင္းနုကေလးမ်ားမယို႔မရဲရွင္သန္ေနေသာ<br />ထို ေပါင္သားနုနုေပၚသို႔ စိမ့္စို လႊမ္းမိုးခ်င္သည့္<br />တပ္မက္မွဳမ်ားအား<br />သံေ၀ဂမွတပါး<br />အျပစ္တစံုတရာမတင္လို............။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ဒီမွာ...<br />ကို ဟာ ကိုယ့္စိတ္ကို စိမ္ေျပနေျပလည္ျပန္ၾကည့္ရင္း<br />သူမ၏ နွတ္ခမ္းသားအိအိတို႔ၾကား<br />တေျဖးေျဖး စီးဆင္းသြားခဲ႔.............။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
အခ်စ္ေရ..<br />ကိုယ့္ရဲ့စိတ္ကို ေသာက္သံုးပါ...။</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px;">
ျငိမ္းေဇဦး</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-10247415595090601262015-01-21T12:56:00.003-10:002015-01-21T12:56:52.312-10:00ရာမ (ဇာတ္သိမ္းပိုင္း)<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
အဲဒီရာမဟာ မေအးရဲ့ ရာမ၊ သီတာေဒ၀ီနဲ႔ ျပိဳင္လုရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ မေအးဟာ ရာမကို ရဖို ့ ေလးျပိဳင္ပြဲကို၀င္ဦးမွာ။ ေလးညွဳိ ့ကို သူညွဳိ ့မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ဖမ္းစားညွဳိ ့ငင္ ျပီး သိပ္လွတဲ့သူ ့နွဳတ္ခမ္းေကြးေလးန ဲ့ျပံဳးရင္းသူ႔ရဲ့ နက္ေမွာင္တဲ့ဆံပင္ေတြ နဲ႔ ရာမရဲ့ဗိုက္ပူၾကီး အေ၀းမခံဖုိ႔ ပစ္မွတ္ကို ခ်ိန္ရြယ္ရင္း ပစ္ဦးမွာ၊ မေအးက အဲသလိုမေအးပါ။ <br />
<br />
<br />
<br />
ရာမဟာ ရထားေပၚကို ေအာင္ေျမနင္းတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတစ္ေယာက္လို ရင္ေကာ့ျပီးတက္သြားပါျပီ။ <br />
စပိန္ႏြားရိုင္း ကဆုန္စိုင္းသလို အရွိန္အဟုန္နဲ႔ရထားဟာ စစ္က်န္ သံလမ္းနွစ္ေခ်ာင္းေပၚမွာ ဒုန္းစိုင္းခဲ့ျပီ။ ရာမလဲ တတြဲ ျပီးတတြဲ လက္ထဲက ၾကက္သားကင္ ျခင္းကေလးကို ကိုင္ရင္း " ေဘာ္ဒါေတြ ၊ ၀မ္းေက" <br />
"ေဘာ္ဒါေတြ ၊ ၀မ္းေကနဲ႔" ညာဘက္လက္က ဒုတ္ထိုးထားတဲ့ၾကက္သားကင္ကေလးကို ေျမွာက္ရင္း တေခ်ာင္းတက်ပ္ ၾကက္ကင္ ကို အသက္ငင္လွ်ာထြက္မတတ္ ေရာင္းေနရွာပါျပီ ။ <br />
<br />
ရထားဟာရာမကိုသိပ္သိတာေပါ့၊ ရာမရဲ့ ေျခသံေတြကို ရထားက အလြတ္က်က္စရာမလိုပဲ အျမဲမွတ္မိေနတတ္တဲ့ ရထား ၊ ခပ္ရွားရွား ရထား ၊ ခပ္အိုအို ရထား ၊ ရြက္ၾကမ္းေရက်ိဳ ရထား၊ ဒီရထားဟာ ရာမရဲ့ပရိေယသနအတြက္သူ ့ခမ်ာအိုၾကီးအိုမ ျဖစ္ေနတာေတာင္ဒီလမ္းေၾကာၾကီးမွာ<br />
မျငီးမျငဴ ေျပးေနတဲ့ရထား ။ အဲဒီရထားဟာ ရာမရဲ့ ေက်းဇူးရွင္၊ ရာမရဲ့ အလုပ္ခြင္ ၊ ရာမ ဘာမွ ဆင္ေျခတက္အျပစ္တင္စရာမရွိတဲ့ရထား။ ဒီရထားအေၾကာင္းကို ရာမေကာင္းေကာင္းသိပံုက ၊ <br />
ဒီလမ္းေၾကာအေၾကာင္းရာမ ေကာင္းေကာင္းသိပံုကပုဂံရာဇ၀င္ကိုတုတ္ထမ္းေျပာမယ့္သူေတြနွံ႔စပ္တယ္ဆိုတာ အေပ်ာ့ ၊ အလကား ၊ ဘာရုပ္မွမေပါက္၊ ခ်ာတိတ္၊ အဲသလို ရထားနဲ႔ရာမဟာ အျမႊာေတြလို ။<br />
<br />
ဒီေန႔ရာမ ရဲ့ ၾကက္သားကင္ဟာ ထင္သေလာက္ အေရာင္းမသြက္၊ " ေဘာ္ဒါေတြ ၀မ္းေက " ဆိုတဲ့ရာမရဲ့အသံလဲ အရင္ေလာက္အားမတက္၊ အဲသလို အခါမ်ားဆို ရာမ မ်က္လံုးမွာ မ်က္ရည္ေတြ ၀ဲ တတ္၊စိတ္မွာမၾကံတတ္မစည္တတ္နဲ႔၊မကုန္တဲ့ၾကက္သားကင္ ျခင္းကေလးကို ဆြဲျပီးရထားေပၚကဆင္း၊ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ ေထြးညိဳကို ေဘးေပါက္က၀င္၊ ေတာအရက္ကေလးတခြက္ေလာက္ အေၾကြးေသာက္ျပီး ညွဳိးညွဳိးငယ္ငယ္အိမ္ျပန္ရတတ္။ ဒါေပမယ့္ ရာမဟာ ဘယ္အခါမွ သူ႔ရဲ့ မေအးကို သက္ျပင္းနဲ႔ မနမ္းခဲ့ဘူး။ သူ႔ရဲ့ နွလံုးထဲက တင္းၾကပ္ၾကပ္စူးျပီးေအာင့္ေနတတ္တာေတာင္ သူဟာ မေအးမ်က္လံုးေလးေတြကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးစိုက္ၾကည့္ပံုကနိဗၺာန္ရဲ့<br />
၀င္ေပါက္ေရွ႔ကိုရုတ္တရက္ေရာက္သြားတဲ့သူတေယာက္လို ။<br />
<br />
<br />
ရာမဟာ ၾကက္သားကင္ ျခင္းကေလးထဲက အက်န္ၾကက္သားကင္ေတြကို ေတြေတြ ေငးေငးငံု႔ၾကည့္တယ္၊ ငံု႔ၾကည့္ရွာပံုက ငရဲတြင္းအ၀ကတြန္းခ်မခံရခင္ ငရဲသားေတြကို ေၾကာက္စိတ္အျပည့္ နဲ႔ ၾကည့္ရွာသလို အၾကည့္နဲ႔။ <br />
</div>
<div style="text-align: justify;">
အဲဒီအခ်ိန္မွာ ငံုးဥျပဳတ္သည္ကေလးဟာ ေရွ ့တြဲကေန ရာမ ရွိေနတဲ့တြဲဆီ သူ ့ငံုးဥျပဳတ္ထည့္တဲ့ျခင္းကေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ကိုင္ရင္း အေျပးတ၀က္ ေရာက္လာတယ္။ " မီးရထားပုလိပ္နဲ႔ လက္မွတ္စစ္ေတြ " လို ့ရာမကို လဲ လွမ္းေအာ္ေျပာတယ္။ <br />
ငံုးဥျပဳတ္သည္ေလးေနာက္က မွီလာတဲ့ မီးရထားပုလိပ္ဟာ ငံုးဥျပဳတ္သည္ေလးရဲ့ လည္ကုတ္ကို ဖမ္းဆြဲတာ ရာမ ျမင္လိုက္ခ်ိန္မွာ ရာမရင္ထဲ ပထမဆံုး ရဟတ္စီးဖူးတုန္းက ျဖစ္သလို ေအးကနဲ ၊ ဟာကနဲ <br />
<br />
ျဖစ္သြားရွာတယ္။ ရာမ အဖမ္းခံလို႔မျဖစ္ဘူးဆိုတာ ဘ၀တူ ေစ်းသည္ေတြအားလံုးသိသလို ရာမသိတယ္။ အရင္းေလးျပဳတ္မယ္။ ဒဏ္ရိုက္ခံရမယ္။ အခ်ဳပ္က်မယ္။ ရာမဘယ္လိုမွ ရင္မဆိုင္ရဲတဲ့ ဆံုးရွံဳးမွဳ ။ ရာမရဲ့ မေအး နဲ႔ သားေလးသံုးေယာက္အတြက္ ရာမ တေယာက္ ေနာက္လွည့္ျပီး သူ ့ၾကက္သားကင္ျခင္းကေလးနဲ႔ တဖက္တြဲကို ကူးအေျပး ရာမရင္ထဲမွာ ပူေလာင္စူးေအာင့္ေနတယ္။ ရာမ ရင္ထဲမွာ တန္ခိုးရွင္ တပါးပါး ၊ ဘယ္ဘာသာတရားက တန္ခိုးရွင္ျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ဘာ ဘာသာမွမရွိတဲ့ တန္ခိုးရွင္တပါးပါးကျဖစ္ျဖစ္ ခုခ်ိန္မွာ ရာမကို ကိုယ္ေပ်ာက္သြားေအာင္ ခ်က္ျခင္းမန္းမွဳတ္ျပီး ၀ွက္ေပးေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ နဲ႔ ေတာင့္တမွဳေတြန ဲ့ ၊ ရထားဟာ ေလကိုထိုးခြဲျပီး ေရကုန္ေရခမ္း ေျပးေနရေပမယ့္ ရာမရဲ့ ေသာကကို စာနာရွာတယ္။ ဒါေပမယ့္ရထားဟာတန္ခိုးရွင္မွမဟုတ္တာ။ <br />
<br />
<br />
ရာမဟာ တတြဲကတတြဲကူးသြားရင္း ေရွ ့တြဲ ကိုမကူးခင္ ေရွ ့တြဲက သူ ့ဆီ တူရွဴ ေလွ်ာက္လာေနတဲ့လက္မွတ္စစ္ တေယာက္နဲ ့ မီးရထားပုလိပ္ ကိုျမင္ခ်ိန္မွာ ေရွ ့ေနာက္ညွပ္ခံလိုက္ရျပီ ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ ရာမဟာမီးရထားေခါင္မိုးေပၚကိုသူ ့ခႏၶာ ကိုယ္ၾကီးနဲ႔တက္ဖို႔ၾကိဳးစားပံုက အာဖရိကန္ ကႏၱာရထဲက ေခြးအေတြ ၀ိုင္းအဆြဲခံရတဲ့ ကြ်ဲ တေကာင္ရုန္းသလို ။<br />
<br />
ကမၻာေျမရဲ့ဆြဲအားဟာ ဒီညေနမွာ ရာမကိုမ်က္နွာသာမေပးခဲ့ဘူး။ ရထားဟာ သားခ်င္းတေယာက္ကိုကိုယ္တိုင္သုတ္သင္လိုက္ရတဲ့ အာဏာသားတေယာက္ရဲ့ ၀မ္းနည္းမွဳမ်ိဳးေတြနဲ႔ ၀ိုက္၀ိုက္ေကြးေကြး လမ္းေကြ ့ကေလးကေန ရာမကိုေတာင္လည္ျပန္မၾကည့္နိုင္ခဲ့ရွာဘူး။ လယ္ၾကြက္ကေလးတေကာင္ဟာ ရထားလမ္းနဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာလြင့္က်ေနတဲ့ ၾကက္သားကင္ျခင္းကေလးဆီကို အေျပးေရာက္လာခ်ိန္မွာ <br />
<br />
ေနာက္ဆံုးထြက္သက္နဲ႔ ၊မ်က္ရည္ေတြရႊဲ ေသြးေတြ ရႊဲေနတဲ့ ရာမဟာ မေအးရယ္...........လုိ႔ ျမည္ေၾကြးတမ္းတရင္း ျငိမ္သက္သြားရွာတယ္။ <br />
<br />
ဒီညေနကစျပီး ေထြးညိဳ ဆိုတဲ့ေတာအရက္ဆိုင္ကေလးရဲ့ ေဘးေပါက္က ဗိုက္ပူပူကုလားၾကီးတစ္ေယာက္ ၀င္လာနိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ အင္မတန္ခမ္းနားတဲ့ေမတၱာတရားကိုၾကိတ္အားက်မိတဲ့ေခြးပိန္မေလးနဲ႔<br />
မေအးလည္း မေအးရယ္...ခ်စ္လို ့ပါကြယ္ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းသံေလးကို ၾကားရေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ေဘာ္ဒါေတြ ၀မ္းေကဆိုတဲ့ သူ႔ရဲ့ ၾကက္သားကင္ေရာင္းတဲ့အသံကိုလဲ <br />
<br />
ေဟာဒီလမ္းေၾကာေပၚကခရီးသည္ေတြၾကားရေတာ့မွာမဟုတ္ေတာ့သလို။ <br />
ဒါေပမယ့္ သီတာေဒ၀ီမဟုတ္တဲ့ မေအးခမ်ာ တန္းလ်ားစုတ္ကေလးရဲ့ ျပတင္းေပါက္ေဘးက မီးတိုင္ခြက္ကေလးန ဲ့ အငယ္ဆံုးကေလးကို နို ့တိုက္ရင္းရာမအျပန္ကိုေစာင့္ျမဲ ေစာင့္ေနဦးမွာ............။<br />
<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-12153021694308799442015-01-13T10:40:00.000-10:002015-01-13T11:45:51.742-10:00Citizens of Dystopia For the exposition of our era <br />
we only have fallen circumstances<br />
to show as our own grandeur.<br />
<br />
" Let's hate someone <br />
for neither in our temple nor in our circle <br />
decimate them for being different." <br />
That's the trend of the century,<br />
century of miscreants.<br />
<br />
"Let's make a deal with rogue regime<br />
come on, dance and sing with your sweetest smile, <br />
to make nefarious cockroaches happy"<br />
<br />
"Let's turn our blind eyes to self-serving, <br />
two-timing, short-selling greatest subservient icon of all time.<br />
Of course ..very rare quality in the history of mankind"<br />
"let's praise the bravery, let's cheer the intelligence<br />
let's sip through our own starving on a whim while doing so" <br />
<br />
<br />
There..there....<br />
In which we live <br />
we willingly deteriorate profoundly<br />
Thus, we applause and we shout "long live the phonies<br />
long live the phonies, long live the phonies"<br />
<br />
<br />
Nyein Zay OoUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-47775767061139771712014-12-22T11:00:00.002-10:002014-12-22T11:01:34.446-10:00 တခ်ိဳ႕ေတြရဲ့နိုင္ငံေရး<br />
<br />
မသိရင္.... အကြက္ေပ်ာက္ကစားေနသလို<br />
ၾကည့္လိုက္ေတာ့.... မရွက္မေၾကာက္ဖားေနသကို။<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-63284142183096780282014-12-22T10:06:00.002-10:002014-12-22T10:06:28.950-10:00Digital painting (phone)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3J7OzJUvgaFO4Ln-bSQX8S6-qhbgIAIBgY-p45uZq-5LwhqMlN-SwWIeuXM8SctbrlwO8k7wsae96bNX1Ke6_5tktQAdVSrpu2Eqq_YDCnL_IfZQe-PFnKlqPqa4INzfabUi6lbu-YUE/s1600/artflow_201412221356.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3J7OzJUvgaFO4Ln-bSQX8S6-qhbgIAIBgY-p45uZq-5LwhqMlN-SwWIeuXM8SctbrlwO8k7wsae96bNX1Ke6_5tktQAdVSrpu2Eqq_YDCnL_IfZQe-PFnKlqPqa4INzfabUi6lbu-YUE/s1600/artflow_201412221356.jpg" height="225" width="400" /></a></div>
<br />
By Nyein Zay OoUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-16539470736773853532014-12-18T12:57:00.000-10:002014-12-18T13:08:09.474-10:00 နာေရးသတင္းမ်ား <br />
<br />
<br />
ရွင္သန္ျခင္းပိန္ေငါေငါန ဲ့ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြ<br />
ေစ်းၾကီး...<br />
ရခဲ...<br />
သိကၡာထြားထြား<br />
ဟာဘားနားေဆးျပင္းလိပ္ ကို <br />
ဆိုဖာမွာေျခေထာက္ခ်ိတ္ရွဴရွုိက္ျပေနတဲ့<br />
လူျဖဴ သန္းၾကြယ္သူေဌးတေယာက္ရဲ့<br />
မသက္မသာျဖစ္မွဳမိ်ဳးမဟုတ္တဲ့ <br />
ဟန္မလုပ္ မာန္မထုတ္<br />
တဘ၀လံုး စုန္းစုန္းျမဳပ္<br />
မြန္းၾကပ္မွဳ နဲ႔ ...<br />
ေႏြလည္ေခါင္ ကတၱရာလမ္းေပ်ာ္ေပၚ<br />
ျပဳတ္က်သြားတဲ့ လိပ္ျပာကေလးေတြလို <br />
ရွင္သန္ခဲ့ၾကသူေတြ...။<br />
<br />
ခုေတာ့<br />
စိုစိုေျပေျပ ေသဆံုးျခင္းေတြနဲ႔<br />
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေလာကၾကီးထဲကဆြဲႏွဳတ္<br />
ဘယ္သူ႔မွ နွဳတ္ဆက္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ေလာက္ေအာင္လား....။<br />
<br />
ဟိုလူ ေသတယ္<br />
ဒီလူ ေသတယ္...<br />
ေသျခင္း....<br />
သတင္းေတြ..<br />
သတင္းေတြ...<br />
မေသေသးတဲ့ မသာေတြရဲ့ ပုတ္အည့္<br />
ပူးကပ္မွဳေတြကို ေသျခင္းတရားနဲ႔<br />
ျငင္းဆန္သြားၾကသူေတြရဲ့<br />
သတင္းေတြ..........။<br />
<br />
<br />
ေလရူးနဲ႔ေၾကြတဲ့သစ္ရြက္ကေလးေတြကိုေတာင္ မျမင္ရက္ေတာ့ဘူး<br />
နွင္းမုန္တိုင္းမွာ ကိုယ့္အာေငြ႔နဲ႔ကိုယ္ အေႏြးေပးလို႔<br />
ဟိမ၀ႏၱာ လို ျမင့္ျမင့္မားမား ရွင္သန္ၾက............။<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-17715354106735174032014-12-12T11:33:00.001-10:002014-12-12T12:31:43.869-10:00 ငါ့တိုင္းျပည္ ငါ့မွာဘယ္လိုမ်ား ၀ံပုေလြနဲ႔ ရင္ၾကားေစ့ရမလဲကြယ္<br />
ငါ့မွာ ရင္ၾကားေစ့ေရးမရွိဘူး<br />
ငါဟာ ၀ံပုေလြ ဘာသာစကားမေျပာဘူးေလ။<br />
<br />
<br />
ငါဘယ္တုန္းကမွ ယံုၾကည္ျခင္းတြဲလက္<br />
မျဖဳတ္ရက္ခဲ့ဖူးတဲ့ငါ့မ်ိဳးဆက္ေတြ<br />
ခုေတာ့ ၀ံပုေလြ ဘာသာေဗဒေတြတတ္ေျမာက္<br />
စကားေတြတူ...<br />
အူပံုေတြ ညီ <br />
ငါမစြန္ ့ပစ္ခဲ့တဲ့ငါ့တိုင္းျပည္ေရ<br />
ဒီမွာ....<br />
ငါ မျပန္ေတာ့မယ့္လမ္းကို<br />
ငါလွမ္းလွမ္းေငး.......။<br />
<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-39655175056942860532014-11-04T12:55:00.003-10:002014-11-04T12:55:51.540-10:00ေဆာင္းဆည္းဆာ<br /> စိတ္ျခင္းဆက္သြယ္မွဳျဖင့္<br /> ခ်စ္သူ၏ က်ိဳးပဲ့သြားေသာလက္သည္းရွည္ကေလးအား<br /> ညီညီညာညာညွပ္ေပးရန္ မတတ္သာေသာ္ျငား....။<br /> <br /> ေစတသိက္ ၾကိဳးတေခ်ာင္း အေမွာင္ထဲ ပစ္၍<br /> ၾကိဳးတန္းလမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သလို...........။<br /> <br /> အက္စ္ပရင္တျပား<br /> စေကာ့ခ်္တခြက္...<br /> သက္ျပင္းတဖြာျဖင့္......<br />
ေဆာင္းဆည္းဆာ အား စတင္ျဖတ္သန္းခဲ့......။<br /> <br /> ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-56824323825738954162014-10-29T09:41:00.000-10:002014-10-29T11:01:41.735-10:00 ဩဓိသံေယာဇဥ္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းသီခ်င္းတပုဒ္ရဲ့ သံစဥ္ဟာ<br />
တိတ္ဆိတ္မွဳပဲ ...<br />
<br />
ကိုက မ်က္စိမွိတ္နားဆင္တတ္ခဲ့ျပီ။<br />
<br />
စိတ္အာရံုထဲက သံေယာဇဥ္ၾကိဳးေတြေလ<br />
တုန္ခါနွဳန္းျမင့္လို႔ ...<br />
ရစ္သမ္ေတြျမန္လို႔ ...<br />
စည္းခ်က္ေတြထပ္မတတ္ ....<br />
တိတ္ဆိတ္မွဳေတြ တရစပ္<br />
မရပ္မနား <br />
အလ်ားလိုက္ စိမ့္ထြက္ေနတယ္။<br />
<br />
ပ်ံသြားတဲ့ေဆာင္းခိုငွက္ကေလးကို<br />
နားခဲ့တဲ့သစ္ပင္ေအာက္ကေစာင့္ရသလို<br />
ေသခ်ာမွဳ ေမာ္လီက်ဴ း ပိန္ပိန္ေလးေတြ<br />
ေငြ႔ရည္ဖြဲ႔ခဲ့ယံု......။<br />
<br />
နစ္ကိုးတင္းေတြနဲ႔က်ပ္တင္<br />
အယ္လ္ကိုေဟာေတြနဲ႔ မဟားဒရားေဆးေၾကာထားတဲ့<br />
ေသြးေၾကာေတြမာက်စ္လာတယ္<br />
နွလံုးခုန္သံေတြ သတၱဳ ဆန္လာတယ္<br />
လြမ္းျခင္း ပ်စ္ပ်စ္ေတြ အင္အားျပင္းျပင္းနဲ႔<br />
တြန္းထိုး လည္ပတ္တယ္...<br />
နားထဲမွာေတာ့<br />
မင္းရဲ့ လွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲရယ္သံေလးကိုေတာင့္တတယ္<br />
အဲသလို ရွင္သန္ရင္း ....<br />
ေစာင့္ေမွ်ာ္ျခင္းသီခ်င္းေတြနဲ႔.........။<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-13939643473235968042014-10-27T11:41:00.003-10:002014-10-27T11:41:27.282-10:00ခ်စ္သူ႔ေလွ လာအိပ္<br /> ေပါင္ေပၚေခါင္းအံုး<br /> ပင္လယ္ကိုပုခက္လုပ္<br /> လွဳိင္းပုတ္သံဂီတန ဲ့ ေမွး<br /> အပူအပင္ေတြ အေ၀းလႊင့္ပစ္<br /> ဒီ ေနရာေလး..<br />
စၾကၤ၀ဠာထဲမွာ ကိုယ္ေဖ်ာက္ထားတဲ့ေနရာေလးမွာ<br /> နွစ္ေယာက္ထဲ..။<br /><br /> စကားတခြန္းမွမေျပာေၾကး<br /> အသက္ကေလးကို ေျဖးေျဖးရွဴ ...<br />
မ်က္လံုးကိုဖြဖြမွိတ္ရင္း<br /> နွဳတ္ခမ္းေလးန ဲ့ျပံဳး ျပီး အားလံုးကိုေမ့...။<br /><br /><br /> ျငိမ္းေဇဦး<br /><br /><br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-87445001410580377302014-10-09T05:25:00.000-10:002014-10-09T05:45:27.656-10:00Vigorous essence<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcTyhME5xPSSLdwFA0Vv-anjCcRvexiy4W4KRb2IU06Ddl0tzTr9YiJTCfIJJ7VpoM0q-lCGdHL5EdkKl_eDOhna7IJvpbZ4gbwJBkHGumGE3dBXYoqZuNcfz-_v2byjKnMPNY10Vlrok/s1600/IMG_7424.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcTyhME5xPSSLdwFA0Vv-anjCcRvexiy4W4KRb2IU06Ddl0tzTr9YiJTCfIJJ7VpoM0q-lCGdHL5EdkKl_eDOhna7IJvpbZ4gbwJBkHGumGE3dBXYoqZuNcfz-_v2byjKnMPNY10Vlrok/s1600/IMG_7424.JPG" height="133" width="200" /></a></div>
<br />
<br />
Autumn is so subtle<br />
Culmination is so gentle<br />
Moribund autumn,<br />
You can hear falling leaves mutter<br />
while trickling away by the river<br />
I am sure they will never return<br />
Spurned,Burned and driven away by you<br />
Though,they convey their mourning on the way for you...<br />
<br />
Nyein Zay OoUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-67392465700983997942014-10-08T09:43:00.003-10:002014-10-08T09:44:36.118-10:00 ေၾကြတဲ့ည<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8_CJssrfOF9W7Zs9mN1sLF-cjkdkG-XmP0RC7JK1zzqDhw0KQNv03RJQbOhThCf2TpGP1AgVzOf0dQJGJKEjaGT-g0pzuPW3txkriJukB-4OguhC7KfhzM7Qw9-4eAFdD9FpBDODcF1w/s1600/IMG_7053.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8_CJssrfOF9W7Zs9mN1sLF-cjkdkG-XmP0RC7JK1zzqDhw0KQNv03RJQbOhThCf2TpGP1AgVzOf0dQJGJKEjaGT-g0pzuPW3txkriJukB-4OguhC7KfhzM7Qw9-4eAFdD9FpBDODcF1w/s1600/IMG_7053.JPG" height="213" width="320" /></a></div>
<br />
ေကာင္မေလး မင္းသိလား<br />
မင္းရင္ခုန္သံေလးကို<br />
နွဳတ္ခမ္းနဲ႔ ထပ္ခ်ပ္မကြာ<br />
သိမ္ေမြ႔စြာ ငါနားေထာင္ခ်င္ပါတယ္<br />
ငါ့ကို ပင္စင္မေပးလိုက္ပါနဲ႔.......။<br />
<br />
မင္းေလးနွယ္ အေ၀းအရပ္က<br />
ၾကယ္ေတြကိုေငးေနခ်ိန္မွာ<br />
မင္းေက်ာခိုင္းရာအရပ္က <br />
ငါ... <br />
ေဇာက္ထိုး ေၾကြခဲ့ျပီ<br />
ဒီ တဒဂၤ.......<br />
မင္းအတြက္အလင္းစေတြ<br />
ငါ... <br />
ထားခဲ့တဲ့ည <br />
မင္းရင္ခုန္သံေလးထဲ <br />
ငါ ့ရင္ခုန္သံေတြေရာေဖ်ာ္တဲ့ည.....။<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး<br />
<br />
<br />
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-59155845496419101542014-10-07T09:11:00.003-10:002014-10-07T09:14:20.110-10:00 လာခဲ့တယ္<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI4f2fmceMzRKHBxf0O1Bgs2C4oA_OZ3Vo55gFLS5oQRs91meUY7zxaj-Alzbaiei4sRtd_RKQqzc2gfPVVK0UKE2COfrypRnK9624RelWLEs8TKRQh4rKJdIElT-WvRKRfT-znAtl_Ws/s1600/IMG_6961.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI4f2fmceMzRKHBxf0O1Bgs2C4oA_OZ3Vo55gFLS5oQRs91meUY7zxaj-Alzbaiei4sRtd_RKQqzc2gfPVVK0UKE2COfrypRnK9624RelWLEs8TKRQh4rKJdIElT-WvRKRfT-znAtl_Ws/s1600/IMG_6961.JPG" /></a></div>
<br />
က်ေနာ္ဟာ မမဆီကိုလာခဲ့တယ္၊ <br />
က်ေနာ္ဟာ မမအလာကိုေစာင့္ခဲ့တယ္၊<br />
ခုေတာ့ က်ေနာ္ဟာ က်ေနာ့္ရဲ့ မ်က္ၾကည္လႊာေပၚမွာ<br />
မမပံုရိပ္ေလးကို မ်က္ရည္ပူေတြနဲ႔ ပံုေဖာ္ရင္း <br />
က်ေနာ့္မ်က္လံုးအစံုကိုမွိတ္ထားခဲ့ျပီ<br />
မမကက်ေနာ့္ကိုျပံဳးျပေနတယ္။<br />
<br />
က်ေနာ့္နဖူးကို နမ္းပါမမ <br />
က်ေနာ့္ဆံပင္ေတြကို နမ္းပါမမ<br />
က်ေနာ့္ နွဳတ္ခမ္းကိုနမ္းပါမမ<br />
က်ေနာ့္ရင္ခြင္ထဲ လွဲခ်လိုက္ပါမမ...။<br />
<br />
သက္ျပင္းေတြအနွဳတ္အသိမ္းျမန္တယ္၊<br />
ေန႔တာေတြ တေန႔တခါတိုတယ္ <br />
ဒီေဆာင္းအတြက္ ...<br />
ေယာဂီေရာင္ကာဖီရည္ ခါးခါးေတြလိုတယ္<br />
အရက္ျပင္းျပင္းေတြ ပုလင္းထဲကေလွ်ာဆင္းလာဖုိ႔လိုတယ္၊<br />
<br />
က်ေနာ္ဟာ မမအလာကိုေစာင့္ေနတယ္မမ<br />
တခါမွမေတြ႔ၾကတဲ့က်ေနာ္တို႔နွစ္ေယာက္ <br />
ကာဖီေသာက္ စီးကရက္ဖြာ <br />
ဖရံုေစ့ေလွာ္စား<br />
နွင္းပါးပါးက်ခ်ိန္မွာ <br />
တႏၱရဘာ၀နဲ႔ ေပါင္းစညး္ၾကစို႔လား<br />
မမရယ္...သၾကားမလိုပါဘူး<br />
မမနွုတ္ခမ္းကခ်ိဳလို႔......<br />
အိလို႔ ............<br />
အဲလိုနဲ႔ က်ေနာ္ဟာမမဆီကိုလာခဲ့တယ္။<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး<br />
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-66508238981557078492014-09-29T09:19:00.000-10:002014-09-29T09:48:09.980-10:00ရာမ (အပိုင္း-နွစ္)<br />
ရာမဟာ ေျမာက္ပိုင္းန ဲ့ျမိဳ႕လည္ ကိုကန္႔လန္႔ၾကီးျဖတ္သြားတဲ့<br />
ရထားလမ္းကိုေက်ာ္ျပီး ရပ္ကြက္ ေကာင္စီရံုးနဲ႔ သမ၀ါယမဆိုင္ေနာက္ေဖး<br />
က သူေနတဲ႔ တန္းလ်ားအစုတ္ကေလးဆီကို လမ္းေဘးက သီျပီး ျပန္ေနက်။<br />
<br />
ရာမအိမ္ကိုေရာက္ျပီဆိုတာနဲ႔ မယ္သီတာထက္သူ႔အေပၚေကာင္းတဲ႔သစၥာရွိတဲ့<br />
မေအးဟာ မီးဖိုေလးဖိုလုိ႔အသင့္ေစာင့္ေနတတ္တယ္။ ရာမဟာ သူ႔ရဲ့မေအးကို<br />
အျမဲ ျပံဳးျပျပီး သူ႔ဘ၀တခုလံုးမွာအၾကိဳက္ဆံုးသီခ်င္းကေလးရ့ဲ သူအလြတ္ရတဲ့<br />
အပိုဒ္ကေလးကို သူ႔ရဲ့ေခါင္းၾကီးကို တလွဳပ္လွဳပ္ လွဳပ္ျပီး ဆိုတတ္တယ္<br />
" မေအးရယ္....ခ်စ္လုိ႔ပါကြယ္...." တဲ့။<br />
<br />
မေအးဟာသူ႔ရဲ့ လွပနက္ေမွာင္တဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြနဲ႔အညိဳရင့္ရင့္ပါးျပင္ေပၚက<br />
မေပၚခ်င့္ေပၚခ်င္ ပါးခ်ိဳင့္ကေလးခြက္ေအာင္ သူ႔ရဲ့သြားျဖဴျဖဴေလးေတြ ေပၚတဲ့အထိ<br />
ျပံဳးျပီး ရာမ လက္ထဲက ဆြဲျခင္း၀ိုင္းကေလးကို ဆြဲယူေနက်။ မေအးကအဲသလိုသူ႔လက္ထဲက ဆြဲျခင္း၀ိုင္းကေလးကိုယူတိုင္းလဲ ရာမဟာ မေအးရဲ့<br />
က်မ္းမာဖြံ႔ျဖဳိးေတာင့္တင္းလွတဲ့တင္ပါးၾကီးကို အံၾကိတ္ျပီး ဟင္းကနဲ အသံထြက္ရင္း<br />
သူ ့ကိုယ္ကိုတျခမ္းေစာင္းသြားတဲ့အထိ အားယူျပီး ဇိြကနဲဖ်စ္ေန ညွစ္ေနက်။ အဲသလိုညွစ္၊ ဖ်စ္တိုင္းလဲ သူ ့ခါးကေလးပိန္သလို ပိန္မက်သြားတဲ့ တင္ပါးၾကီးမွာ ဟပ္ေနတဲ့ရာမရဲ့လက္ၾကီးကို ဆတ္ကန ဲ ပုတ္ထုတ္ျပီး ေခြ႔ကနဲ အလြတ္ရုန္းတတ္တဲ့မေအး။ <br />
<br />
အလြတ္ရုန္းေပမယ့္ သူ႔လင္ ရာမရဲ့ မ်က္နွာကိုခ်စ္ရည္ေတြရႊမ္းတဲ ့မ်က္လံုးၾကီးေတြနဲ႔ မ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္ေနက်။<br />
သူတုိ႔ရဲ့အဲဒီမနက္ကေလးေတြမွာ သူတို႔ မီးဖိုေလးေဘးကဗာဒံပင္ကေၾကြမယ့္အရြက္ေတြကေတာင္ ခဏျဖစ္ျဖစ္သခၤါရကို အၾကြင္းမဲ့ လြန္ဆန္ျပီး သူ ့အသက္သူဆြဲဆန္႔ သူ႔အညွာသူ ဟီးေလးခိုရင္းအဲဒီျမင္ကြင္းကေလးကို ျမင္ျဖစ္ေအာင္ျမင္ျပီးမွ<br />
ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး၀ဲကနဲ ေ၀့ကနဲေၾကြက်ေနက်။ အဲဒီဗာဒံပင္ေအာက္ေျခက ေခြးပိန္မဟာလဲ တခ်က္မွ အီသံမေပးပဲကမၻာ့အခမ္းနားဆံုး အလွပဆံုး ေအာ္ပရာ ျပဇာတ္ၾကီးရဲ့ ညွိဳ ့ငင္မွဳေတြေအာက္မွာ <br />
မွင္သက္မိ ၊ အဖမ္းစားခံ၊ အၾကည္နူးၾကီးၾကည္နူးျပီးအသက္မရွဴ မ်က္ေတာင္မခတ္တန္း<br />
ေငးေနတဲ့ ပထမတန္း က အပ်ိဳမေလးလို။ အနီးအနားရြာတရြာရြာကဖရဲသီးသည္ေတြနဲ ့ပါလာတဲ့<br />
သူ႔ကို ကေလးေတြတသိုက္ၾကီးနဲ႔ ပစ္သြားခဲ့တဲ့ေခြးအိုၾကီးကိုေတာင္ လြမ္းဖုိ ့ေမ့သြားသလုိ။ <br />
<br />
မေအးနဲ႔ သီတာေဒ၀ီရဲ့ကြာဟခ်က္ကေတာ့ အခ်စ္နဲ႔ပါတ္သက္ရင္ ကမၻာေလာကၾကီးမွာ မေအးဟာကံအေကာင္းဆံုး၊ သံုးပြင့္ဆိုင္အခ်စ္ေတြလဲမရွိသလို မီးပံုထဲခုန္ဆင္းျပျပီးသူ႔သစၥာတရားကို သက္ေသထူဖုိ႔လဲမလိုယံုမက သူ႔ရဲ့ေမာင္ေတာ္ရာမဟာ တခါမွ တျခားမိန္းမေတြကို ရွိတယ္လို႔ေတာင္မထင္ခဲ့ဖူးဘူး။<br />
ရာမရဲ့ ရာ၀င္အိုးၾကီးလိုပူေနတဲ့ဗိုက္ၾကီးအေပၚက နွလံုးသားၾကီးထဲမွာ သူ႔အခ်စ္ဆံုးမေအးတေယာက္သာအျမဲရွိတယ္။ မေအးရဲ့ အသံၾသသွ်သွ်ရယ္၊ ရာမ ေစ်းေရာင္းေကာင္းတဲ့ေန႔ေတြမွာတပိုင္းတိတိေသာက္ျဖစ္တဲ့<br />
ေထြးညိဳဆိုတဲ့ေတာအရက္ဆိုင္က ေတာအရက္ထဲ ရီေ၀မူးယစ္ စြဲမက္ေစတဲ့ နက္ေမွာင္တဲ့မ်က္ခံုးေမႊးေတြ ေအာက္က မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေတြရယ္၊ ေျဖာင့္စင္းတဲ႔နွာတံေအာက္က ဖူးျပည့္ထူထဲတဲ့ နွဳတ္ခမ္းနွစ္လႊာရယ္<br />
ရာမစာဖြဲ ့ဖုိ ့အျမဲ ၾကိဳးစားမိေပမယ့္ စကားလံုးေတြ နဲ႔ ေဖာ္ျပမတတ္ေအာင္လွပလံုး၀န္းျပည့္တင္းျပီး အိက်မေနတဲ့ ရင္သားဆိုင္နွစ္မႊာရယ္၊ေသးက်င္တဲ့ခါးကေလးနဲ႔ ျပည့္တင္းစြင့္ကားတဲ့မေအးရဲ့ တင္သားေတြရယ္ ၊ ျပီးေတာ့ ေျဖာင့္စင္း သန္မာတဲ့ ေပါင္တံေတြန ဲ့ေျခေထာက္ရယ္ ...၊ တခ်ိဳ ့ညေတြရဲ့ လေရာင္ေအာက္မွာထမိန္ေရလ်ားနဲ႔ရာမကိုယ္တိုင္ငင္ေပးတဲ့ေရကို ေရတြင္းေဘးမွာထိုင္ခ်ိဳးေနတဲ့မေအးဟာ မ်က္နွာေပၚကေရစို ဆံပင္ေတြကို လက္နဲ႔သပ္ျပီးရာမကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ခိ်န္၊ လေရာင္ကိုအားေလ်ာ့ေစတဲ့ခပ္ပါးပါးတိမ္ေတြေလအလွ်င္နဲ ့လြင့္သားခ်ိန္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မေအးရဲ့ အလွမ်က္နွာကို အေပၚစီးကၾကည့္ရင္း မေအးရဲ့ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းေလးေတြဟာလေရာင္န ဲ့လင္းကနဲ လက္ကနဲ ျဖစ္သြားခ်ိန္မွာ ရာမဟာ အေ၀းကေခြးအူသံေတြကို လႊမ္းေအာင္ကို "မေအးရယ္ခ်စ္လုိ ့ပါကြယ္...."ဆိုတဲ့သီခ်င္းစာသားေလးကို ခါးကုိလွဳပ္ ဗိုက္ပူၾကီးကို လွဳပ္ သူ ့ေခါင္းကိုလွဳပ္ျပီး ေအာ္ဟစ္သီဆိုေနက်။ <br />
<br />
မေအးေရခ်ိဳးအျပီးမွာ ေရတြင္းေဘာင္ေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ သဘက္အေဟာင္းကေလးကိုယူျပီး သူကိုယ္တိုင္ ကေလးတေယာက္ရဲ့ေခါင္းကိုေရစင္ေအာင္သုတ္ေပးသလို မေအးရဲ့ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္တဲ့ဆံပင္ေတြကို ေရသုတ္ေပးေနက်၊ အဲသလိုေရသုတ္ေပးရင္းလဲ မေအးရဲ့ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ေက်ာျပင္ကိုသူ႔ဗိုက္ၾကီးနဲ႕မထိတထိပြတ္ျပီး "မေအးရယ္..ခ်စ္လုိ ့ပါကြယ္.."ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို ဂါထာတပုဒ္ကိုအၾကိမ္တေထာင္ရြတ္မယ္ဆိုတဲ့အဓိဌာန္နဲ႔<br />
ရြတ္တဲ့သူလို ရြတ္ဆိုျငီးတြားအူျမဴးေနက်။ <br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-5059047611356959532014-09-29T04:32:00.001-10:002014-09-29T09:24:06.094-10:00ပံုဖ်က္ဖံုးကြယ္ျခင္းေဒသနာ<br />
<br />
သာသနာ့အလံဟာ<br />
သတိဆြဲ အေလးျပဳ စရာ ျဖစ္ေတာ့မွာလား..<br />
မရွင္းလို႔ပါ <br />
ေက်ာင္းဒကာ...။<br />
<br />
အမိ်ဳးဘာသာ သာသနာ<br />
ေသခ်ာတာေပါ့ ၊ ေစာင့္ထိမ္းမွ<br />
အဲဒါ..ရင္ထဲက ကိစၥ...<br />
တေယာက္ခ်င္းရဲ့ဘ၀ဆိုင္ရာ...။<br />
<br />
ဆန္႔က်င္စရာေတြ...<br />
လူရာမသြင္းခ်င္စရာေတြ<br />
သိပ္မ်ားလြန္းတဲ့ တိုင္းျပည္ပါ<br />
<div dir="ltr">
ျပည္တြင္းစစ္နဲ႔ ဇိမ္ယစ္ခြင့္ရသြားၾကတဲ့ <br />
ဘာသာေပါင္းစံု လူမိ်ဳးေပါင္းစံုခရိုနီေတြ၊<br />
နာဂစ္အေျခခံဥပေဒ၊<br />
လာဘ္ကို ဆယ္ဘ၀စာစားျပီး<br />
ထြန္းကားလူရာ၀င္ခ်င္ေနတဲ့<br />
အၾကည္ညိဳခံခ်င္သူ ဓါးျပ ဒီဂရီခ် သူခိုးေတြ ၊<br />
ပြက္ပြက္ထေနတာမွ <br />
မျမင္ခ်င့္အဆံုး ...။<br />
<br />
နားလည္တတ္ပါတယ္ <br />
မ်က္နွာၾကီးရာ ဟင္းဖတ္ပါတဲ့ ေလာကမွာ<br />
ဆန္႔က်င္တာအသာထား<br />
နသားပါးရားမလုပ္ရင္ကို ေတာ္လွ...<br />
ပံုဖ်က္ဖုံးကြယ္ၾကကုန္ေလာ့....။<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-77920304338563497492014-09-25T10:02:00.002-10:002014-09-29T09:23:52.790-10:00ရာမ <br />
အင္မတန္က်ယ္ေလာင္တဲ့ မိုးၾကိဳးပစ္သံေၾကာင့္ က်ေနာ္နိုးလာတယ္။ <br />
မ်က္လံုးတ၀က္ဖြင့္ျပီး ျပဴတင္းေပါက္ လိုက္ကာ အဟၾကားက <br />
ေကာင္းကင္ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ လွ်ပ္စီးေတြ လက္ေနလိုက္တာ၊ <br />
တန္ခိုးရွင္တပါးပါးက ေကာင္းကင္မဲၾကီးေပၚကေန ေလာကထဲကို အင္မတန္ၾကဲတဲ့ ပိုက္ကြန္ န ဲ့ ပစ္ေနသလို ပဲ ။<br />
ကြန္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာပစ္ေပမယ့္ ငါးတေကာင္မွ မရေသးတဲ့ တံငါသည္လို သူ ့ခမ်ာျဖစ္ေနသလား၊<br />
ဒါမွမဟုတ္ တခ်က္ပစ္လိုက္တိုင္း ငါးေတြေထြးကနဲေထြးကန ဲရေနလို ့ေလာဘမသတ္နိုင္ျဖစ္ေနသလား။ <br />
မသိဘူး....။<br />
<br />
က်ေနာ္ ေစာင္ဆြဲျခံဳလိုက္ျပီး အိပ္ဖုိ ့ျပန္ၾကိဳးစားတယ္။ မိုးေတြကလဲ သည္းသည္းမည္းမည္းရြာလို ့၊ မိုးစက္က်သံေတြဟာသစ္ေတာက္ငွက္အေကာင္ေပါင္းမ်ားစြာက သူတုိ ့နွဳတ္သီးေတြန ဲ့တအိမ္လံုးကို ေနရာအနံ႔ကမနားတမ္းဆြေန ေတာက္ေန သလိုမိ်ဳး။<br />
က်ေနာ္ျပန္အိပ္မရေတာ့ဘူး..။ မိုးသံကုိ နားေထာင္ ရင္း လွ်ပ္စီး ေတြ တျဖန္းျဖန္းလက္ ၊ မိုးၾကိဳးေတြ တဂ်ိန္းဂ်ိန္းပစ္ေနတဲ့ အျပင္ေလာကၾကီးကို ျပတင္းေပါက္ လိုက္ကာဆြဲဖြင့္ျပီး ေငးေနမိတယ္။ <br />
<br />
ေလေတြကလဲ တေ၀ါေ၀ါတိုက္ေနတာ ပန္းပြင့္အၾကီးၾကီးေတြ ပန္ျပီးဥပုဒ္ထြက္ကာစအပ်ိဳၾကီးလိုဟန္န ဲ့ က်ေနာ့္အိမ္ေဘးက ပန္းပြင့္အၾကီးၾကီးေတြပြင့္တဲ့အပင္ၾကီးဟာလဲ ယိမ္းလိုက္ႏဲြ ့လိုက္ န ဲ့ေလဒဏ္မိုးဒဏ္ေအာက္မွာ ေလာကဓံကိုေတာင္ေမ့သြားသလားထင္ရေလာက္ေအာင္ အဲဒီ ကာလအပိုင္းအျခားေလးမွာ သူ ့ကိုယ္သူ မက်ိဳးမေက်ျဖတ္သန္းဖို႔ ၾကိဳးစားေနရွာတယ္။ <br />
<br />
ေကာင္းကင္ေပၚက ေျမၾကီးဆီကို ေဇာက္ထိုး ဆင္းလာတဲ ့ လွ်ပ္စီးန ဲ့မေရွးမေႏွာင္းမွာ ဂ်ိမ္းကန ဲေနာက္ဆက္တြဲ မိုးၾကိဳးပစ္လိုက္သံက အိမ္ေတာင္တုန္သြားသလိုပဲ။ <br />
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ရုတ္တရက္ ဦးရာမ ကိုသတိရသြားမိတယ္..။ <br />
<br />
<br />
သူ႔နာမည္က ရာမ။ အိႏိၵယႏြယ္ဖြား မိဘနွစ္ပါးကေမြးဖြားလာတဲ့ေမာင္ရာမ၊ မေအးသိပ္ခ်စ္တဲ့ ကိုရာမ ။ သူ ့သားေတြရဲ့ အထင္ၾကီးေလးစားစရာ ေရွ ့ေဆာင္လမ္းျပ ဦးရာမ။<br />
ညေန ေမွာင္ရီပ်ိဳးစ ၊ ညီအကိုမသိတသိအခ်ိန္ေလာက္ဆို ဦးရာမတေယာက္ ေပါင္းတည္ဘူတာကိုဆိုက္လာတဲ့ အျမန္ရထားၾကီးေပၚက ရထားၾကီးမရပ္ခင္မွာပဲ သူ ့ရဲ့ ခႏၶာကုိယ္အတၱေဘာၾကီးနဲ ့ေဇာင့္ကန ဲ....တတြဲ..တြဲက ခုန္ဆင္းလာတတ္တယ္။ကြဲ်ၾကီးတေကာင္ ကဆုန္ဆိုင္းလာသလိုမိ်ဳး ။ <br />
ငါးတန္းထိေတာင္ေက်ာင္းမေနဖူးခဲ့ေပမယ့္ ဦးရာမဟာ လက္ေတြ ့ကေပးတဲ့အသိန ဲ့ အင္နားရွားကို နဖူးေတြ ့ဒူးေတြ ့ နားလည္တဲ့သူတေယာက္။ <br />
ဘရိတ္အုပ္စ ရထားတြဲၾကီးရဲ့ အရွိန္န ဲ့အတူ ဦးရာမဟာလဲ သူ ့ရဲ့ ၾကက္သားကင္ေတြထည့္ေရာင္းတဲ ့ ဆဲြျခင္း၀ိုင္း ေဟာက္ပက္ကေလးကို ညာလက္မွာခ်ိတ္လို ့ဘယ္လက္န ဲ့ရထားတြဲ တံခါးသံတိုင္ကို မလႊတ္ေသးပဲ ရထားနဲ ့အတူ လိုက္ေျပးျပီးမွ တေျဖးေျဖးအရွိန္ေလွ်ာ့ရင္း ဗာဒံပင္ၾကီးေတြ တန္းစီေနတ ဲ့ ဘူတာ ပရ၀ဏ္ထဲအေရာက္က် မွ ဘယ္လက္ကိုလႊတ္ျပီး ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ သုတ္သုတ္ သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္တယ္။ သူ ့ရဲ့ နက္ေမွာင္ျပီးအဆီျပန္ေနတ ဲ့ မ်က္နွာ၊ ၀ါက်င္ျပီးက်ပ္သပ္ေနတဲ့ စြပ္က်ယ္၊ <br />
မြဲေတအေရာင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ခ်ည္ပုဆိုး ၊ သူ ့အေလးခ်ိန္န ဲ့ သူ ့ေျပးနွဳန္းေတြကို တစက္မွမမွဳတဲ ့ဟန္န ဲ့ ခိုင္မာေနတ ဲ့ တိုင္ယာဖိနပ္။ ဒီတိုင္ယာဖိနပ္ဟာ ဦးရာမရဲ့ေျခေထာက္မွာ သူ ့သားဦးကေလး မေမြးခင္ကတည္းကရွိခဲ့တာလား က်ေနာ္မသိပါဘူး။ <br />
<br />
တကယ့္တကယ္မွာေတာ့ အဲဒီ ဦးရာမဟာ က်ေနာ္တုိ ့ျမိဳ ့ကေလးရဲ့ ငယ္ေမြးျခံေပါက္။ အိႏိၵယ ဆိုတာဘယ္မွာလဲလုိ ့သူ ့ကိုေမးရင္ သူဟာ ရခိုင္ရိုးမေတာင္တန္းၾကီးေတြရွိတဲ့အေနာက္ဖက္ကိုေတာင္ လက္ညွဳိးထိုးျပတတ္တဲ့သူတေယာက္မဟုတ္တဲ ့ဦးရာမ။<br />
လက္ပံတန္းန ဲ့ျပည္ျမိဳ ့ၾကားထဲက ရထားလမ္းအိုၾကီးေပၚမွာ ေန ့စဥ္ ေခါက္တုန္ ့ေခါက္ျပန္ လြန္းထိုးတတ္တဲ့ဦးရာမဟာ ေဟာဒီပဲခူးရိုးမေတာင္တန္းၾကီးရဲ့ အေနာက္ဖက္ျခမ္းက ျမိဳ ့ေတြအေၾကာင္း ၊ ဘူတာရံုပိုင္ေတြအေၾကာင္း ၊ လက္မွတ္စစ္ေတြအေၾကာင္း၊ မီးရထားပုလိပ္ေတြအေၾကာင္းကို ၊ ဘဂ၀ါဂီတ ထက္ပို ေနာေၾကတဲ့ဦးရာမ၊ မဟာဘာရတထက္ ပို ယဥ္ပါးတဲ့ဦးရာမ၊ ကရစ္သွ်နားထက္ပိုျပီးသူ ့အေပၚအလႊမး္မိုးခံတဲ့ဦးရာမ။ ဂႏၵီဆိုတာ ေပါင္းတည္ျမိဳ ့ဘူတာရံုအဖီေလးေဘးက ၾကံရည္ေအးေအးတခြက္ေလာက္မွ သူ မတမ္းတတဲ့ နာမ တခု။ <br />
ေက်ာက္တံခါးဖက္ကမီးနင္းပြဲေတြကို သြားျပီး နံငယ္ပိုင္းန ဲ့ ခုန္ဆြခုန္ဆြမီးနင္းျပခ်င္တဲ့ အဲဒီရာမဆိုတဲ့ ဦးရာမန ဲ့ သူ ့မိသားစုေလးအေၾကာင္း အိပ္မေပ်ာ္နိုင္ေတာ့တာနဲ ့ က်ေနာ္ဆက္ေတြးမိတယ္။ <br />
ရာမဟာ မနက္မိုးလင္းတာန ဲ့ သူ ့ရဲ့ ၾကက္သားကင္ေရာင္းတဲ့ ဆြဲျခင္း၀ိုင္းကေလးန ဲ့ ေစ်းကိုသြားတယ္။ ၾကက္သားသည္ဆီက ၾကက္သားတပိႆ ာ ၀ယ္တယ္။ အင္ဖက္စိမ္းနဲ ့ထုတ္ထားတဲ့အဲဒီၾကက္သားကို သူ ့ဆြဲျခင္း၀ိုင္းကေလးထဲထည့္ျပီး ညာလက္ဖ်ံမွာခ်ိတ္၊ သူေနတဲ့ တန္းလ်ားေလးဆီကို သူျပန္လာတဲ့ လမ္းမွာ မီးျငိမ္းေနတဲ့ ဗီလီေဆးလိပ္ကေလးကို ေတ့ရံုကေလး ကိုက္လို႔ သုတ္ေျခတင္ အိမ္ျပန္ရင္း လမ္းေတြ ့သမွ် သူ ့အသိမိတ္ေဆြေတြကို သူနွဳတ္ဆက္တယ္။<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦး Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-64941594932973376922014-09-24T09:56:00.002-10:002014-09-29T09:48:45.689-10:00ရင္ခုန္သံတူရိယာ<br />
<br />
<br />
<br />
ငါ့ရဲ့ ရင္ခုန္သံေလးပါ...။<br />
<br />
ေနာက္တန္းခံစစ္မွဴးနဲ႔ ဂိုးသမားကို<br />
လွလွပပလွည့္ကစားျပီး<br />
ခုခံသူမဲ့ ဂိုးေပါက္ကို ေတ့သြင္းေတာ့မယ့္<br />
ေဘာလံုးသမားတစ္ေယာက္ရဲ့<br />
ကိုယ္ဟန္ ေရြ ့လ်ားမွဳလို <br />
ေနွးတခါျမန္တလွည့္ ျဖစ္ခဲ့ရပါျပီ။<br />
<br />
ဇာတ္နာျခင္း ဓါတ္စာမ်ားနဲ့<br />
အရပ္တကာ သြားခဲ့သည့္<br />
ငါ့ရင္ခုန္သံေလးပါ..<br />
ခ်စ္ခဲ့ရသည္မ်ား၏ ေျခသံေတြေပါ့ကြယ္။<br />
<br />
သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ယာယီမဆန္ပါဘူး<br />
မင္းကေလးရဲ့<br />
ေပေစာင္းေစာင္းအၾကည့္ေလးေတြဆိုရင္<br />
ခုထိ ငါ့ရင္ခုန္သံေလးေတြထဲမွာ<br />
လွ်ပ္တိုက္ေျပးလႊားေနတုန္းပါ။<br />
<br />
မက္မြန္သီးအတြင္းသားေလးလို<br />
မြတဲ့.....<br />
အိတဲ့.....<br />
စိုတဲ ့.....<br />
အရသာျပည့္တဲ့ နွဳတ္ခမ္းေလးကို <br />
ငံုခိုက္...<br />
နမ္းခိုက္...<br />
တရွိုက္မက္မက္ ရင္ျခင္းအပ္ခိုက္...<br />
မင္းကေလးရဲ့ ရင္ခုန္သံေလးနဲ႔<br />
အေနွးအျမန္ ခ်ိန္ကိုက္ခဲ့တဲ့<br />
ငါ့ရဲ့ ရင္ခုန္သံေလးပါ....။<br />
<br />
ငါ့ရဲ့ ရင္ခုန္သံေလးဟာ <br />
ေသနတ္သံ စိန္ေျပာင္းသံ <br />
ဗံုးကြဲသံမ်ားစြာၾကားထဲ<br />
ငါ့ရင္အုံမွာေထာက္ထားတဲ့<br />
ေမာင္းျပန္ေသနတ္ဒင္နဲ႔<br />
ခင္ခင္မင္မင္ျဖစ္ခဲ့တဲ့<br />
ရင္ခုန္သံေလးပါ။<br />
<br />
ရန္ကုန္ျမိဳ ႔ၾကီးရဲ႕<br />
ၾကဲေတာက္ေတာက္ေနေရာင္ေအာက္မွာ<br />
လမ္းၾကိဳလမ္းၾကားထဲ<br />
တေနာင္ေနာင္ေမာင္းသံန ဲ့<br />
ဇီးသီးသုတ္သည္ရဲ့ တြန္းလွည္း<br />
တလိမ့္ခ်င္း တလိမ့္ခ်င္း<br />
ငါ့လမ္းထဲ၀င္လာျပီဆိုမွျဖင့္ <br />
သြားေရေတြမ်ား...<br />
မ်က္လံုးေတြက်ယ္..<br />
ေႏြလည္ ေန ့ရက္ေတြမွာ<br />
အာသီသန ဲ့ ျမန္ခဲ့ရတဲ့ ရင္ခုန္သံေလးပါ။<br />
<br />
ငါ့ရင္ခုန္သံေလးဟာ တခါက<br />
အနာဂတ္ေတြလွဖို ့ <br />
လိုအပ္လာရင္<br />
သူ မခုန္ေတာ့ပါဘူးတဲ႔<br />
သူ႔ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကေလး မစို႔မပို႕နဲ႔<br />
သူ႔ရဲ႕ က်မ္းမာေရးၾကံဳၾကံဳလွီလီွျဖစ္ေပမယ့္<br />
ဘ၀ကို အတၱနဲ႔<br />
က်စ္ထားတဲ့ၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းလို<br />
အခိုင္ဆံုးၾကိဳးတစ္ေခ်ာင္းလို<br />
အဲဒီၾကိဳးေလးတစ္ေခ်ာင္းကို<br />
ခုိတြဲရင္း သူ ့ကိုယ္သူဆြဲတင္လာခဲ့ရသမွ်<br />
ေတာင္တက္ခရီးကိုေတာင္<br />
လမ္းခုလတ္မွာ လိုအပ္လာရင္<br />
ဆြဲျဖတ္ေပးခဲ့မွာပါဆိုတဲ့<br />
ငါ့ရဲ့ ရင္ခုန္သံေလးဟာ<br />
ခုေတာ့ ..<br />
ငါ့ရဲ႕ရင္ခုန္သံေလးဟာ<br />
ဘယ္သူ ့အတြက္မွ<br />
သူ႔ စည္းခ်က္ကေလးကို<br />
မစြန္ ့လႊတ္နိုင္ေတာ့...<br />
အစေတးမခံနိုင္ေတာ့တဲ့<br />
ငါ့ရဲ့ ရင္ခုန္သံေလးဟာ...<br />
ေနွးတလွည့္ျမန္တလွည့္<br />
မင္းကေလးရဲ့ ကာရံနဲ႔<br />
ဆင္ဖိုနီေတြလည္း တီးခတ္ခဲ့ပါျပီ...။<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-78559321471461240342014-09-23T16:09:00.000-10:002014-09-23T16:19:12.169-10:00 ေဆာင္းဦး ေႏြေနွာင္းက <br />
ေဆာင္းကို ခပ္ေသာေသာေျပာတယ္<br />
သံုညေအာက္ဒီဂရီေတြနဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္နွင္းနဲ ့ျခံဳ ျပီး<br />
တုန္တုန္ရင္ရင္ ေနခဲ့ေပါ့တဲ့...<br />
ခုေတာ့ကြယ္...ရြက္ပ်ဳိေတြေတာင္နီက်င့္က်င့္။<br />
<br />
<br />
ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-43951959501079177682014-09-16T07:31:00.002-10:002014-09-16T07:31:43.129-10:00သူရဲေကာင္းေတြေပါတဲ့ကာလ<br /><br /> တခ်ိဳ ႕ က သာယာမွဳ နဲ႕ မူးလို ့မထ<br /> တခ်ိဳ ႔ က အသာအယာညဳ သတဲ့ ပလူးလို႔မ၀<br /> အားလံုးကေတာ့ ထိုးကြင္းထ.........။<br /><br /><br />ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-7850941376637206672014-09-16T05:03:00.002-10:002014-09-24T06:11:37.227-10:00 ေနသားက်နံရံ<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtHQk0-PuaiEHLV2CYYCNCLmiaPNxwtOJg4SXRRatgqRvgRMpAn-jlG_Mcvoy27FdliT-5226kWlq3uVhEDZJuaVU-QF9A-yuU9Lm4rZ5ccD3vPyQqkDAGkLMEaaoSmFprwlvonSevOko0/s1600-h/crystal_ball_2_2.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"></a><br />
<br />
ဒီ ညေစ်းထဲမွာ<br />
တိုက္ဆိုင္မွဳနဲ႔တိုက္ဆိုင္မွဳ<br />
ပုခုန္းခ်င္း၀င္တိုက္မိသြားတယ္...။<br />
<br />
မ်က္လံုး ထဲ ဖုန္မွဳန္႔၀င္သြားတယ္<br />
ဖုန္မွဳန္႔ဟာ မ်က္ရည္ က် သြားေအာင္<br />
ေရစိုသဘက္ကို ညွစ္သလို<br />
အဲဒီ မ်က္လံုး ႂကြက္သားေတြကိုညွစ္ခ်မယ္အၾကံနဲ႔<br />
ခုန္ ကို ၀င္လိုက္တာ....ေလဟုန္စီးျပီး....။<br />
<br />
<br />
အဲဒီဖုန္မွဳန္႔ဟာ ကတၱီပါ ပံုေတာ္ဖိနပ္ထူထူ ေအာက္မွာ<br />
တညေလာက္ စတည္းခ်ဖူးတယ္။<br />
<br />
အဲဒီ ကတၱီပါ ပံုေတာ္ဖိနပ္ကို စီးတဲ႔ ေကာင္မေလးဟာ<br />
ေဟာဒီ ဟိုတယ္ နံရံေတြ ကို<br />
နားနဲ႔ကပ္ကပ္နားေထာင္ဖူးတယ္..။<br />
<br />
ဖုန္မွဳန္႔ဟာ တခါမွ မ်က္ရည္ေတြက်ေအာင္<br />
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး ...<br />
<br />
ဒါေပမယ့္ အဲဒီညက<br />
ေကာင္မေလး မ်က္ရည္စေတြ ေႂကြေႂကြက်တာ<br />
သူကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္ရတယ္.....။<br />
<br />
တိုက္ဆိုင္မွဳနဲ႔ တိုက္ဆိုင္မွဳ<br />
ပုခုန္းခ်င္း၀င္တိုက္သြားၾကျပီ<br />
<br />
ငိုတဲ႔ေကာင္မေလးက ခုေတာ့ရယ္လို႔<br />
ျမိဳ႕ျပ ညေတြကို ဖမ္းစားတတ္သြားျပီ<br />
ဒီည ...<br />
အရက္ေတြ ပိုမူးတယ္ ေလ..........။<br />
<br />
<br /> ျငိမ္းေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-2454548705727283074.post-6421761501356102592014-09-16T05:03:00.000-10:002014-09-16T05:03:00.319-10:00ငဲ့ညွာတတ္သည္ မေျပာရက္လို႔<br />ေတာထြက္ဖို႔ပဲက်န္ေတာ့တယ္..။<br /><br />ျငိမး္ေဇဦးUnknownnoreply@blogger.com0