Friday, February 1, 2008

နားေထာင္စမ္းေဟ့….


နားေထာင္စမ္းေဟ့….

အသံေတြ
ငါ့အသံေတြ
ဖိုးသူေတာ္ရဲ႔ ေၾကးစည္သံထက္ရွားပါး
ေခြ်တာျခင္းလား
ေပ်ာက္ဆံုးျခင္းလား ။

မာနခြံ ထဲက လိပ္တေကာင္ေပါ့ ...
အတၱေျခရာ လက္ရာနဲ႔
ကိုယ့္ဖက္ကုိယ္ ယက္ လာလိုက္တာ ..
ကာလ တရားန ဲ့ ျပိဳင္ျပးရတဲ့ျဖစ္စဥ္ထဲ
သမုိင္းေမွာင္မဲၾကီးေအာက္
ေထာင္လႊားမွဳ န ဲ့အေမာေဖာက္...။

တကယ္ေတာ့
မနူးမနပ္ အိပ္မက္ေတြကို
တျမဳ႔ံ ျမဳံ့ ၀ါးလာလိုက္တာ
အနာေဟာင္းထဲက
ေလာက္တေကာင္လို
ကိုယ့္ဒဏ္ရာ ကိုယ္ျပန္ စားလို ့...။

လက္ခုတ္သံေတြ အတြက္
ၾကိတ္.. ဖီလင္ေတြတက္တဲ့
ရင့္က်က္သူေတြရဲ့ ကေလးဆန္မွဳေတြ
ေရပန္းစားျခင္း တနပ္နဲ႔
စားရတိုင္း ငတ္သူေတြၾကား
နာမည္ၾကီးတခြဲသား...
ပဲမ်ားေနၾက
အေ၀းက ျပံဳးမိ ရတာက လြဲလို႔
၀င္တန္းစီဖို႔
အစီအစဥ္ မရွိ
ပီတိျဖစ္စရာ ရွာမွ
ရွားလွတဲ့အထဲ.....။


ေလးနာရီျခား
စိတ္က် အားပ်က္မွဳေတြ
ပဲေလွာ္လို ၀ါးခ်င္၀ါး
ရွံုးနိိမ့္မွဳ အဖ်ားေတြနဲ႔
ေနသားက်ခ်င္က်
ထသြားမွက်ိဳးမွန္း မသိေအာင္
ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္လာလိုက္တာ
ၾကာေပါ့..။


မရဲတရဲ
အဲဒီ မွန္တခ်ပ္ကို
ဂြမ္းကနဲ ခြဲခဲ့လိုက္တယ္...
ငယ္သံပါေအာင္ အာျခစ္ေအာ္ရင္း........။


ျငိမ္းေဇဦး

ပံုျပင္ေလး အဆံုး


ပံုျပင္ေလး အဆံုး

မွားယြင္းတတ္သည္
မ်က္ရည္ မက်
ေၾကကြဲရ. .။

ေအးစက္မွဳိင္းညိဳ
ေဆာင္းအိုအိုၾကီး
ငါ့ရင္ မီးေလာင္ ...။

လြမ္းတတ္ျခင္းနဲ႔
အျပစ္မဲ့စြာ
ခါခါေၾကကြဲ.. ။

ေ၀းသြားတဲ့ေနာက္
ငါတေယာက္ထဲ
တိတ္ဆိတ္ျမဲ...။

နွဳတ္မဆက္နိုင္
မ်က္ရည္ျဖိဳင္ ဆဲ
မခြဲနိုင္ဘူး
အရူးမူးခ်စ္
ပံုျပင္သစ္
ခ်စ္ရတဲ့သူ ေျပာရက္ခဲ့..။

ျငိမ္းေဇဦး