အနွစ္နွစ္ဆယ္ အေမ

က်ေနာ္ဟာ
စၾကၤ၀ဠာၾကီးရဲ့အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပါ အေမ။

တခါတေလ
ကမၻာေျမေလးမွာစိုးတယ္
ကိုးကြယ္ရာမဲ႔မွဳေတြနဲ႔
ေနွာင့္ေႏွးတဲ႔ေနရာမွာ
အေစာတကာ့အေစာဆံုး
အာရုဏ္ဦး တံုးေခါက္သံကေတာင္ ေနာက္က်ရတဲ့
အေမ့သားေလ။

ေရႊထြက္မလာေပမယ့္
ေရစက္ပါမလားဆိုျပီး
စုံမွိတ္ယံုခဲ့တာလဲ မ်ားလွျပီ အေမေရ..
ဟာဟ..
မွတ္မိေသးတယ္ အေမေျပာခဲ႔တာ
“ငါ့သား သေဘာေကာင္းပံုက
မိန္းကေလးသာဆို ကေလးေတာင္းနဲ႔လိုက္ေကာက္ရမယ္”ဆိုတာ
သိပ္မွန္တာေပါ့ အေမရာ
ခုေတာ့ ေ၀ဒနာေတြနွစ္ခ်ိဳ႕
ခ်စ္ဖို႔ ကို ေၾကာက္သြားတာဗိ်ဳ႕။

ငယ္ငယ္က ေဒါနပန္းေလးေတြကို
သေဘာက်နမ္းေမႊးျပီး
ေသာကျငမ္းေလးဆင္လို႔
ေမတၱာအိမ္ကေလး ေဆာက္ခဲ႔ဖူးေတာ့လဲ
ငနဲမ က အသည္းစေတြကို ဖ်စ္လို႔
လက္သည္းေဆး ဆိုးပစ္လိုက္ကတည္းက
ေတာ္ေသးသပ ကိုယ္ကမခ်စ္ခဲ့လို႔
ကံသီသမုိ႔ေပါ့အေမရာ
အဲသဟာေပါ့ ငါ့သားအသည္းနာေနတာလို႔
အေမကေတာ့ေျပာဦးမယ္….။

အေမေရ…
ဒီည တန္ဘိုး သတ္မွတ္မွဳတခုက
ဘ၀ကို ကန္႔လန္႔ျဖတ္နင္းသြားျပန္ျပီ
စိတ္ကေတာ့ ေလာ္ကယ္ရထားၾကိတ္သြားတဲ႔
ၾကက္သားကင္ေရာင္းတဲ့ကုလားေလးလို
သျဂိ ၤဳလ္သူေ၀းလို႔
ကိုုယ့္ျမိဳ႕ ကိုယ္ေခါက္သိမ္းလို႔
ခပ္စိမ္းစိမ္းၾကည့္ခဲ့ရတာမ်ားလွျပီအေမ…။

ေန၀င္ရင္ ေပ ပင္ၾကီးေအာက္က
ရိုး မ ကို ေငးရတာလြမ္းတယ္…….။

မိုးလင္းရင္ တိုးညွင္းတဲ႔ေလေျပနဲ႔
လက္ဖက္ရည္တစ္ခြက္ကိုလြမ္းတယ္…။

ညနက္ရင္ တမာန႔ံေတြသင္း
တမာပြင့္ေတြေႂကြ
ခေရန႔ံေတြ ေရာယွက္
စပါယ္ရန႔ံေတြတခ်က္ခ်က္သင္း
ညေမႊးပန္းခင္းၾကီးကိုလြမ္းတယ္…။

က်ေနာ္ဟာ စၾကၤ၀ဠာၾကီးရဲ့အစိတ္အပိုင္း တစ္ခုပါ အေမ။
ျပီးေတာ့….
အေမ့ကိုလြမ္းတယ္ အေမရယ္..
ခုေတာ့ ေနကြယ္လုေပါ့………..။


ျငိမ္းေဇဦး