အလင္းမဲ့ နိုင္ငံ

အရိပ္ေတြ ထူပ်စ္လွခ်ည္ရဲ့
ထို ညေနမ်ား .........။

ေမွာင္လာေလ
အရိပ္မဲ့ေလ
စိတ္ ျဖစ္စဥ္ေတြက
တေၾကာင္းဆြဲပန္းခ်ီကားလို.............။

ဘ၀ေတြကို အက်နဆံုး
ဆင္ျမန္း တတ္ျခင္း သခၤန္းစာ အတြက္
အသက္ရွုဖို ့ေမ ့ေနခဲ့ၾကတာ..............။

ေ၀ဒနာအသစ္ေတြအတြက္
ေနရာတဆစ္ေတာင္ မက်န္နိုင္ေတာ့တဲ့
ျပည့္က်ပ္က်ပ္ ရင္ဘတ္ေတြေပါ့
ေသာ့ေသာ့ျပီးရွိုက္ဖို .............။


ညအိုျပီ အကိုရယ္
ဘယ္လိုေစ်းျဖတ္မလဲ
တခါထဲ လား ညလံုးေပါက္လား
အေမွာင္သားေတြျပဳိျပဳိက်..............။


အတၱဟာ ပါးစပ္၀အတြက္ပဲ က်န္ေတာ့ရဲ့....

ရွင္သန္ျခင္းတဖဲ ့ေလးကို
အရွက္န ဲ့ ထုတ္ပိုး
မိုးခ်ဳပ္လဲမိုးခ်ဳပ္ နံနက္ခင္းလဲမိုးခ်ဳပ္
ေန့ခင္း လဲ မိုးခ်ဳပ္ ေန၀င္လဲမိုးခ်ဳပ္
ခုေတာ့.....
အေမွာင္ထု အုပ္ ေနတဲ ့ နယ္နိမိတ္ေလ
အရိပ္ေတြကင္းမဲ့လို႔
အဲဒီအလင္းမဲ့နိုင္ငံမွာ............။

ျငိမ္းေဇဦး