Wednesday, April 28, 2010

လက္ရွိအေျခအေန


ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းကို ကေလးတစ္ေယာက္လို ခံစားနိုင္လာျပီ
ငါ က ငိုရင္း လဲ ရယ္တတ္တဲ့သူ ...။

နားလည္မွဳ ေတြ တဆင့္ျမင့္လာခဲ့ျပီ
တုိ႔ ေျခစုံကန္ျပီး ခြာၾကည့္ေနခဲ့ၾကတယ္....။

အေျဖက..
တေယာက္ရင္ခြင္ထဲ တေယာက္ျပိဳက်
ငိုရတာေတြတိတ္ေတာ့ ငယ္
အိပ္ေတာ့ကြယ္ေနာ္.....................။

ျငိမ္းေဇဦး

၀က္အူရစ္ကေလး

ေရစီးၾကမ္းတဲ့ျမစ္တစ္စင္းက ကမ္းပါးေက်ာက္ေဆာင္န ဲ့ျငိေနတဲ့ ျပဳိလဲသစ္ပင္တစ္ပင္လိုပ ဲ တစ္ညလံုးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး ။ အသံုးတည့္မွဳေဖာ္ျမဴလာထဲမွာ အေခ်ခံလိုက္ရတဲ့ မသိကိန္း တစ္ခုလို အေငြ႔ပ်ံသြားခဲ့တယ္။ တန္ဘိုးမဲ႔ျဖစ္စဥ္မွာ ဟီလီယံလို ဟန္ေဆာင္ဖုိ႔ ငါ့အနားမွာ ပူေဖာင္း တထုတ္မရွိခဲ့ဘူး။ ေမွးကနဲမိန္းေမာသြားခ်ိန္မွာ နံနက္ေျခာက္နာရီ နွဳိးစက္က သူ႔ရဲ့ က်ိန္စာကို စတင္ရြတ္ဆုိျပီ။ နီေစြးေစြးေတာင္ပံေတြန ဲ့ ငွက္ေတြေတာင္ သစ္ေတာအုပ္ထဲမွာ မရိုးနိုင္တဲ့ေစ်းေန႔က်င္းပေနၾကျပီ။ လည္မိ်ဳကဆြဲျပီးခ်ိန္ခြင္ထဲအထည့္ခံရမယ့္ ၾကက္ေသတစ္ေကာင္လို အိပ္ယာက ထလိုက္တယ္။ အိပ္ခန္းတစ္ခါးကို ေက်ာက္ဆူးတစ္ေခ်ာင္းဆြဲနွဳတ္သလို ဖြင့္လိုက္ျပီး သစ္ဆြဲဆင္အိုလို ေရခ်ဳိးခန္းဆီကိုလွမ္းခဲ့တယ္။ မီးဖိုေကာင္တာေပၚက ေဆးလိပ္ဘူးကို ပိုကာရွံုးျပီးျပန္လာတဲ့ဖဲသမားတစ္ေယာက္လို ဆြဲယူလိုက္ျပီး အေသခံဗံုးခြဲသမားတေယာက္လို မီးညွိလိုက္တယ္ အဲလို မိုက္မဲမွဳန ဲ့ အဲသလို ။ မွန္ေရွ႕မွာ ကိုယ္လံုးတီးရပ္ျပီး နာဇီအက်ဥ္းစခန္းက ဂ်ဴးတစ္ေယာက္လို ေခါင္းငိုက္စိုက္န ဲ့မမွိတ္မသံု ေငးေနမိတယ္။ တကယ္ေတာ့.... အဲဒီျဖစ္စဥ္ေတြကို ငါ့ခ်စ္သူကို မေပးရက္ပါဘူး ။ ---------------------------- ရံုးကိုေရာက္ေတာ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေဖ်ာ္လုိက္တယ္။ ဘယ္သူန ဲ့မွစကားမေျပာျဖစ္ပဲ ေကာ္ဖီ ခြက္ကို ကိုင္ျပီး အျပင္ထြက္လာခဲ့တယ္ အေႏြးဓါတ္ မဲ ့တဲ့ မနက္ေနေရာင္ေအာက္က ရြက္လွပင္လိုလို ပြင့္စရာမလိုပဲအေသြးၾကြယ္တဲ့ အပင္ပုေတြအေပၚက ေရစက္ေတြကို လွ်ာဖ်ားန ဲ့ထိၾကည့္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာခဲ့ေပမယ့္ မလုပ္ျဖစ္ခဲ့ဘူး ။ အေဆာက္အဦအသစ္ေဆာက္ေနတဲ့ ေနရာကို ေျဖးေျဖးေမာင္းလာခဲ့တယ္။ဂီယာမေျပာင္းျဖစ္ပဲ ေမာင္းလာခဲ့တဲ့ကားဟာ အိုစာလြန္းတဲ့အဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ ေလာကကိုအလိုမက်သလို ျငီးတြားရင္း အသိေပးလိုက္ေတာ့မွ သတိရလိုက္မိတယ္။ အလုပ္သမားေတြ က နွဳတ္ဆက္ၾကတယ္။ မဂၤလာမနက္ခင္းတဲ႔။ ေနေကာင္းလားတဲ့ ဒီစကားေတြကို လူ ့သက္တန္းတစ္ခုမွာ အခါေပါင္းေသာင္းခ်ီျပီးလူေတြ ရြတ္ဆုိျဖစ္ၾကတာေပါ့ ။ ေျပာင္လက္ေနတဲ့ေကာ္ဖီခြက္ရဲ့လည္ပင္းကိုဖြဖြကိုင္ထားရင္း အားလံုးကို စိတ္ပါလက္ပါျပံဳးျပပစ္လိုက္တယ္ ကင္းသမားတစ္ေယာက္ရဲ့ ညစ္ေထးေထးတစ္ေယာက္အိပ္ျခင္ေထာင္လို အေရာင္ေတြန ဲ့.....။ က်ယ္ျပန္ ့လြန္းလွတဲ့သမံတလင္းၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အစင္းသား လဲေနတဲ့ ၀က္အူရစ္တစ္ေခ်ာင္းကို ျမင္ရတယ္။ တကယ္ေတာ့အဲဒီ၀က္အူရစ္ ဟာေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမား တေယာက္ေယာက္ရဲ့ ခါးပတ္အိတ္ထဲကျပဳတ္က်ခ်ိန္မွာ ခႏၱာနဲ့မမွ်ၾကီးမားစြင့္ကားတဲ့ သူ ့ေခါင္းကို ဘီးတခုလို သေဘာန ဲ့လူးလွိမ့္ေနေကာင္းေနခဲ့လိမ့္မယ္ ခုေတာ့ တုတ္တုတ္မွကိုမလွဳပ္ေတာ့တဲ့၀က္အူရစ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္အတိအက်မရွိေပမယ့္ အဲဒီ၀က္အူရစ္ကို ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း ကန္ထုတ္ပစ္လိုက္နိုင္မလဲဆိုတဲ့ မေတြးမိတဲ့ စိတ္န ဲ့ တေျဖးေျဖးလွမ္းလာမိတယ္။ ပုခုံးမွာလြယ္လာတဲ့ ကြန္ျပဴတာအိတ္ကို စလြယ္သိုင္းလြယ္လိုက္ျပီး ငယ္၀ယ္ေပးထားတဲ့ဆြယ္တာလက္ေမာင္းကိုပင့္တင္လိုက္တယ္။ ေသခ်ာခ်ိန္ရြယ္ျပီး ရွူးဖိနပ္ဦးန ဲ့ဂိုးသမားကိုလွည့္ျပီးဆြဲလာတဲ့ေဘာလံုးကို ဂိုးေပါက္ထဲ ပါယ္ပါယ္နယ္နယ္ပစ္ကန္ လိုက္သလို ကန္ပစ္လိုက္တယ္။ တျပိဳင္နက္ထဲမွာမ်က္ေျချပတ္သြားမွာကိုလဲစိုးတယ္ ။ အရွိန္န ဲ့ အသံခပ္က်ပ္က်ပ္ က်စ္က်စ္လစ္လစ္ ျမည္ျပီး အကန္ခံလိုက္ရတဲ့၀က္အူရစ္ဟာတရွဴးထိုးန ဲ့ရွပ္တိုက္ေျပးေတာ့တာပဲ။ သံေခ်ာင္းေတြ သံတိုသံစေတြစုပံုထားတဲ့ အပံုၾကီးနဲ ့မနီးမေ၀းေလာက္မွာ ရပ္သြားတယ္လို ့ထင္လိုက္မိတယ္။ အဲဒီ သံေဘာင္ ျဖတ္စေတြ သစ္သားစေတြ စုပံုထားတဲ့ အနားမွာ လွည့္ပါတ္ျပီးရွာမိတယ္။ ရွာမိပံုက ေပါင္တေခ်ာင္းေျမွာက္ျပီး ပိုင္နက္သတ္မွတ္ဖို ့ ျပင္ေနတဲ့ေခြးတေကာင္လို ။ မေတြ ့ေတာ့ဘူး ............။ အဲဒီ၀က္အူရစ္ကေလးကိုမေတြ ့ေတာ့ဘူး။ သည္းသည္းမည္းမည္းရွာမိပံုက လက္မွတ္စစ္အလာမွာရထားလက္မွတ္ေပ်ာက္သြားတဲ့ ကုန္စိမ္းသည္လုိ။ မေတြ ့ေတာ့ဘူး။ စိတ္ထဲမွာ ဟာတာတာၾကီးျဖစ္သြားခဲ့ရျပီ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီ၀က္အူရစ္ကေလးကို ငါ့အေနန ဲ့ မလိုအပ္ပါဘူး။ အဲဒီ၀က္အူရစ္ကေလး ရွိေနျခင္း မေနျခင္းဟာ ငါ့ဘ၀ကိုဘယ္လိုနည္းန ဲ့မွ အက်ိဳးမသက္ေရာက္နိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ .... ေပါင္ေပၚတင္ထားတဲ့ကြန္ျပဴတာ က နုတ္ပက္ ထဲမွာ ေဒါင္လိုက္မ်ဥ္းကေလး မွိတ္တုတ္ မွိတ္တုတ္နဲ့ျဖစ္ေနတာကိုသတိထားမိလိုက္ေတာ့ ငါ နားလည္လိုက္တယ္...။ အဲဒီ၀က္အူရစ္ကေလးဟာ တကယ္ေတာ့ ငါ့စိတ္ထဲမွာ အရစ္ကုန္ စြဲျပီး သူ ့ပံုရိပ္ကေလးသူခ်ိတ္သြားခဲ့ျပီဆိုတာ...............................................။ ျငိမ္းေဇဦး

ကီြနိုင္း



ဘ၀....
ခါးပံုမ်ား...
ငွက္ဖ်ား... ေတာင္..ေျပး။

ျငိမ္းေဇဦး

က်ိန္းေသ ပစ္ကြင္း



ငါဟာ....
ျမက္ရိုင္းခင္းေပၚက ငန္းရိုင္းတစ္ေကာင္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္
ပ်ံေနရင္းက်ည္သင့္မယ့္အျဖစ္ေတြကို
ေလတံခြန္လို ရင္ဆိုင္သူပါ။

အခ်စ္ကိုအေရာင္ေျပာင္းဖို႔
ဆိုးေဆးအေကာင္းစား တစ္ဗူး
ဦးေနွာက္ နူရြန္တဖဲ႔
ဖြဲ ့ႏြဲ ့သိုင္း၀ိုင္းမွဳ မတ္ခြက္တလံုးနဲ႔
ခ်ိန္ခြင္အသစ္စက္စက္ေတြသံုးျပီး
၀ုန္း....ဆို
သီအုိရီေတြခုန္ဆင္း .........။


အခ်စ္ဆိုတာ
ဆံပင္ျဖဴတစ္မွ်င္ မွ မဟုတ္ပဲ......

နွလံုးသားဆိုတာ အပိုပစၥည္းေတြထားတဲ႔
ေရာင္းအားထိုင္း ကုန္ေလွာင္ရံု မွမဟုတ္ပဲ....

အသည္းနာမွဳေတြကို အတၱန ဲ့စုခ်ည္ျပီး
သံေယာဇဥ္ကို ေဆာင့္ဆြဲ
ေထာင့္ထဲမွာ သြားထိုင္ေနၾကည့္ပါ..........။

အိမ္အျပန္ေနာက္မက်ေစန ဲ့ ငယ္......
ေဆးေတြမေမ႔န ဲ့ ငယ္.....
အေႏြးထည္ေလး၀တ္ ငယ္.....
ေခါင္းစင္ေအာင္သုတ္ ငယ္.....

ခ်စ္သူခ်င္းေျပာတဲ့ပဋိသႏၱာရ ပဲ့တင္ေတြပါ
သံခင္းတမန္ခင္း ေသြးတိုးစမ္းမွဳေတြပါ
အဲသလိုသာမွတ္လိုက္
အျမဲတမ္းအလစ္အငိုက္ေပးမယ့္သူ
ပစ္ကြင္းလုိခ်စ္ျခင္းန ဲ့တ၀ဲလည္လည္ေပါ့
ပစ္ေစေတာ့ အခ်စ္ရယ္ .......။


ျငိမ္းေဇဦး

Monday, April 5, 2010

  ေျဖ

တေယာက္န ဲ့တေယာက္
သိပ္ေ၀းသြားၾကလို ့ေပလား.......။

တေယာက္ ရင္ခုန္သံတေယာက္
မၾကားနိုင္ၾကလို ့ေပလား.....။

တေယာက္ရဲ့ အသံေလးေတြ
တေယာက္မၾကား ရတာ....
ၾကာလြန္းလွလို ့ေပလား..။

စြန္႔နိုင္တဲ့ခြန္အား
တကယ္မ်ား ရွိသြားျပီလား........

ငါ့မ်က္ရည္ၾကားမွာ...
ငါေျဖတာငါမၾကား...
မွဳန္၀ါးလြန္းတယ္ အခ်စ္ရယ္........။


    ျငိမ္းေဇဦး