Tuesday, August 26, 2008

သေဘာရိုး

ဆႏၵန္ဆင္မင္းစိတ္နဲ႔ ေဆးျပင္းလိပ္ဖြာလုိက္ပါဦးမယ္
ပစ္မယ္ဆိုပစ္ နုိင္ပါေပ့...။

ဘ၀မွာတခါပဲ လက္ကုန္ အစြန္းေရာက္
ေနာက္မဆုတ္တမ္း ခ်စ္ခြင့္ရွိတယ္
အဲဒီ ကိစၥက လည္း ျငင္းမယ္ဆိုျငင္းစရာ ျဖစ္မေပါ့...။
ဘ၀မွာ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကာမဆက္ဆံခြင့္ရွိတယ္
အဲသဟာလည္း ပ်င္းမယ္ဆိုပ်င္းစရာေပါ့.......။

ကဲ စူဠသုဘဒၵါတို႔ေရ
စစ္မေရာက္ခင္မွ်ားကုန္သြားတဲ႔
ခပ္ည့့ံညံ့မုဆိုးေတြ ....
ငွားၾကေပေတာ့..............။


ျငိမ္းေဇဦး



ျဖစ္သြားခဲ့ရျပီ

ဟိတ္ဟန္ေတြခ်ိဳ႕တဲ့တယ္

အဘိဓမၼာခ်ဳပ္ရိုးေဆြးေတြ
က်ဲ...
ျပဲ..
ကြဲ..
အဲဒီထဲ ျဖဲျဖဲ ျပီးမွ
ကားမွတ္တိုင္ေတြျဖစ္လာ
ဘူတာေတြျဖစ္လာ
လမ္းၾကားေတြျဖစ္လာ
လမ္းဆံုလမ္းခြေတြျဖစ္လာ

ဒီမွာေတာ့
အာရံုေတြေပ်ာ့ဖတ္ျဖစ္သြား

စကၠဴသားထူထူေတြျဖစ္သြား

စကၠဴသားေပၚ လမ္းမေတြေဖ်ာ္ခ်
လမ္းၾကားေတြအကြက္ရိုက္
စရိုက္ေတြနဲ႔အေရာင္ဆိုး
ဗန္ဂိုး မဆြဲဖူးတ ဲ့ပန္းခ်ီတကား
ရွားရွားပါးပါး ေဆးသားအတံုးအတစ္ေတြနဲ႔
ေကာ္ဖီပ်စ္ပ်စ္တခြက္ျဖစ္သြား

စီးကရက္တစ္လိပ္ျဖစ္သြား

မီးခိုးေငြ႔ေတြျဖစ္သြား

လြင့္ပ်ံတက္ခြင့္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္မီးရွို႕ရတဲ့ရင္းႏွီးမွဳျဖစ္သြား

တိမ္ထုေတြၾကားထဲ တိမ္ထုျဖစ္ခြင့္ရသြား
ဘာဆိုဘာမွ ဘယ္ဟာမွမဟုတ္ဘူးဆိုတာ
၀ိုးတ၀ါးျမင္ခ်ိန္မွာပဲ စိတ္မရွည္မွဳ တုိနန္႔နန္႔နဲ႔
၀ါးကနဲသန္းလို႔...ဗ်န္းကနဲခုန္ခ်
ဒီည...စိတ္က်ျခင္းေတြ ရြာခ်ခဲ့ျပီေလ
ဟိတ္ဟန္ေတြခ်ိဳ႕တဲ့စြာ....
တခုခုေတာ့ျဖစ္သြားခဲ့ရေပဦးေတာ့
ေၾကမြလို႔ ေၾကမြလို႔ ေပါ့...................။

ျငိမ္းေဇဦး