ကာလတရားဟာ ကမ္းပါးေတြျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေပါ့........
ျဖန့္ခင္းပစ္လုိက္တယ္
တကယ့္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ .....
သံေယာဇဥ္ေတြကိုေလ.....
ဘာလိုလိုနဲ ့ ေရစီးသန္ ျမစ္မၾကီး တစ္စင္းစာေတာင္ျဖစ္သြား....
တကယ္ေတာ့ ဒီထဲမွာပဲ နစ္သြားခဲ့ရတာပါ
အဲဒါန ဲ့ ငါဟာ ဆံပင္ျဖဴ တေခ်ာင္းကို
အားကိုးတၾကီး ဆြဲယူ ကူးခတ္ခဲ့ရ
ကမ္းပါးကေတာ့ ယဲ့ယဲ့ျပိဳ ေနကလဲ ညိဳ ညိဳ လာ
ကတၱီပါ ဖိနပ္တရံ တေျဖးေျဖးပါးသြားသလို.............
ေအးပါေလ ေနတတ္ျပီဆိုရင္
ညေနညိဳဟာ....
အေဟာင္းဆံုး အေကာင္းဆံုး ေမာ္ဒန္ ပန္းခ်ီတကားေတာင္ျဖစ္ေနေသး
ေျဖးေျဖးကူးလို႔ ေလရူးကို ခံစား တတ္ဖို ့လဲ နားလည္လာ....
ဒီလိုန ဲ့ ဆံပင္ျဖဴဟာ....
အနက္ေရာင္ ဂ်ာကင္တထည္၀တ္လို ့
့စိတ္ကူးမာတီနီေတြ ေဖ်ာ္စပ္
ဒီမွာ အေကာင္းဆံုး နစ္တတ္ခဲ့ျပီ............။
ျငိမ္းေဇဦး
