ငါေလ
ျဖစ္သလိုေလးစား...
အိမ္ကထမင္း၀ိုင္းေလးကို
ျပန္ျပန္ေန ့တိုင္းေတြး
အားခဲတာ......
အေမခ်က္တ ဲ့ ပဲၾကီးဟင္း
၀က္သားဆီျပန္....
ငါးသေလာက္ေပါင္း
ပဲျပဳတ္နံျပား.....။
တို ့ ညစ္ထပ္ထပ္ျမိဳ႔ကေလးရဲ့
ဖုန္န ံ့ေတြဟာ
ေအာက္ဆီဂ်င္ထက္ငါ့စိတ္ကို
ုပိုက်မ္းမာေစတယ္။
ျပန္ခ်င္ေဇာန ဲ့
လာတဲ ့လမ္းျပန္ေမွ်ာ္မိတာ...
မျမင္ရလြန္းလို ့...
့ရင္ဘတ္ျငမ္းထိုးျပီးေမွ်ာ္ခဲ့တာ..
ခုဆို ရင္ဘတ္ေတာင္ အတြင္းဒဏ္ရင့္ေနျပီကြယ္...။
ျငိမ္းေဇဦး
