ဒီည...ငါ့အတြက္ေတာ့
ေလေျပေတာင္ မတိုက္ပဲ
သစ္ရြက္ေတြတဖြဲဖြဲ ေၾကြ
ၾကယ္ေတြေၾကြတယ္။
ေဆာင္း ခိုးေတြ ေ၀ျပီ
ေအးစက္.....
ရင္ဘတ္က အက္အက္ျပီး
မ်က္ရည္ေတြ စီးက်
အက္သြားတ ဲ့အထဲ
ျဖဲၾကည့္ အဲဒီမွာ ငရဲရွိတယ္ေလ.....။
ရွိပါေစေတာ့............
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါကြယ္
စမ္းေခ်ာင္းေပၚေၾကြက်တဲ့ခေရပန္းတပြင့္လို
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါကြယ္
တိုက္ပြဲအလည္က ဒဏ္ရာရ စစ္သားတေယာက္လို
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါကြယ္
သားသတ္ရံုအ၀ က တိရိစာၦန္တေကာင္လို
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါကြယ္
လမ္းအကူးမတတ္တဲ့ မ်က္ကန္းကေလးငယ္တေယာက္လို
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါကြယ္.......
မိုးေတြသည္းတဲ့
မုန္တိုင္းရဲ့အလည္
ေဟာဒီအသက္အရြယ္မွာ...
အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ဒီလိုပါလို႔ လွစ္ခနဲျပ ခဏနားခို .....
အခ်စ္ရယ္ မိုးေတြမညိဳေတာ့ဘူး ...
ေလျပင္းေတြမတိုက္ေတာ့ဘူး
သစ္ကိုင္းေတြ မက်ိဳးေတာ့ဘူးဆိုမွ
ကဲ...
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါကြယ္.........................။
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါ..
စမ္းေခ်ာင္းအလ်ဥ္နဲ႔ ငါေမ်ာပါ့မယ္
ငါ့ဒဏ္ရာနဲ႔ ငါ မၾကာခင္ေသြးလြန္ပါ့မယ္
သားသတ္ရံုအ၀မွာ ထားခဲ့တဲ့သခင္ကို
သံေယာဇဥ္န ဲ့ေနာက္ဆံုး လည္ျပန္ၾကည့္ပါ့မယ္
ငါ့ကိုထားခဲ့ပါကြယ္ လမ္းမအလည္မွာ မပူပါနဲ႔
ကဲ....ငါ့ကိုထားခဲ့နုိင္ပါတယ္
ငါကေတာ့ ရင္ဘတ္အက္ေၾကာင္းထဲက
ငရဲ အ၀မွာ ငါ့ခ်စ္သူ ျပန္လာနိုးနဲ႔
ေစာင့္ေနခဲ့မယ္...................။
ျငိမ္းေဇဦး
