ေတာလား .........
ထိမ္းခ်ဳပ္ခဲ႔ရတာမ်ားေတာ့
ဘာရုပ္မွ မေပါက္ေတာ့ဘူး
တိုလီမုတ္စ အေတြးေတြပြစာက်ဲ
ငါေတာ့ ေဂါက္ျပီ ခပ္တည္တည္ပဲ.........။
ဇရာ က ေထာင္း စျပဳ
ကညာက ေညာင္း ၾကြ လု
မသာ က နွာေခါင္း ေတာ့ နုတယ္လို႔
တခ်ိဳ႔ ကလဲျမင္ ...
ကယ္တင္ရွင္ တေလွၾကီးနဲ ့
ခက္တာ က ေျမၾကီးေပၚ လက္ပစ္ကူးရတဲ့ဘ၀
ငါ့နွယ္............။
ဒီလိုပါပဲ
ကိုယ့္ဆန္စား မရဲရတဲ့ဘ၀ေတြန ဲ့
ပဲ မမ ေတြန ဲ့လဲ ခြဲရ အၾကိမ္ၾကိမ္
စိန္ေျပနေျပ အိပ္ေနမယ္ မလြယ္လို႔လက္ေလ်ာ့
အဲလိုေတာ့လဲမဟုတ္ ......။
မဇၥ်ိမပဋိပဋာနဲ ့
အျပစ္ရွိသမွ် အထိမနာေအာင္
ရိပ္သာေခ်ာင္ ေတာင္ရိုးမွာ
မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ အားထုတ္ေသာက္စား
မင္းသားလို ေန
ေျပလည္သလိုရွင္သန္
ရင္မခံစတမ္း ငါ့ကိုမလြမ္းနဲ႔
ဇာတ္လမ္းဆိုတာသိမ္းရခ်ိန္ .......။
ျငိမ္းေဇဦး
