မီးစာႏွိမ့္ထားတဲ့ ဖန္အိမ္လို
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ျမင္ယံုေလးပဲ.................
ေနခဲ့တဲ့ သူပါ..........
အလွသိပ္ၾကိဳက္ျပီး
ပ်င္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့ မိန္းမတေယာက္ရဲ့
မွန္တင္ခုံေၾကးမံုျပင္လို စိတ္ဟာ အစက္အေပ်ာက္ေတြ မ်ားလွျပီ
ဆိုေတာ့လည္း..................
ပါရီျမိဳ ့ဟာ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ ပက္လက္လွဲရင္း
ဲ အီဖယ္ေမွ်ာ္စင္ၾကီး ျပျပျပီး ညွိ႔အားေတြ ေကာင္းေနသလို
ထြားကိ်ဳင္း သန္မာ ေနရမွဳေတြ ကို ျငီးေငြ ့လာခဲ့ျပီးသားေပမယ့္.........
ျခံစည္းရိုးအျပင္ကလူအခ်င္းခ်င္း
ငါတို ့ကပိုနီးသူေတြဆိုတဲ႔ ကယ္တင္ရွင္ေတြ ကို ေကာင္းခ်ီးေပးဖို ့
အဲဒီမွာ
ျငိမ္းေဇဦးဟာ ပါရီျမိဳ႔ၾကီးလို မျဖစ္မေန
ေန ... ေန... ပစ္ရေတာ့တာပါပဲ..................။
ျငိမ္းေဇဦး
