သံေယာဇဥ္ပန္း

ျငိမ္းေဇဦး(pencil)

စာဗူးေတာင္း

ရယ္ခ်င္တယ္...
တကယ္ျငီးေငြ႔တဲ႔ညေနေပါ့
၀ါေရႊေရာင္ ေနလံုးကုိယ္တိုင္က သမ္းျပေနေသးေတာ့...။

ကဲ...ရယ္ခ်င္သဗ်
ဟာသေတြတေလွၾကီးနဲ႔ ရင္ဘတ္ၾကီးဆြဲလွန္လိုက္တယ္

ေဟာ..ေတြ႔ျပီ...
အသဲမာတဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း
ငါက ငါးခူျပံဳးနဲ႔ အပူလံုးေတြျမိဳခ်
ဟာသ...။

ေဟာ..ေတြ႔ျပန္ျပီ
ရန္ေထာင္ေကာင္းတဲ႔ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေကာင္မေလး
ငါက တံေတြးေတြျမိဳခ်
ဟာသ....။


ေဟာ..ေနာက္တေယာက္
စကားေျပာရင္ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္
ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလိုေျပာတတ္တဲ့ေကာင္မေလး
ငါက ေခြ်းေတြသုတ္ရ
ဟာသ....။


ဒါေပမယ့္သိပ္မရယ္ရေသးဘူး
ျဗဳန္း..........ဆို
စာဗူးေတာင္းတေကာင္ဟာ ၀ွစ္ ကနဲ
လွစ္ကနဲ သပြတ္အူထဲ၀င္သြား ရဲ့
ဒီညေတာ့အားရပါးရ နွပ္မယ့္ဟန္နဲ႔........။


မၾကာပါဘူး ...
စာဗူးေတာင္းဟာ
ေခါင္းအသာလွ်ဳိထြက္
ပ်ံတက္ ...
သူ႔မ်က္နွာေသးေသးေလးမဲ့ရြဲ႕လို႔ ေအာ္ခဲ့...
“တကယ္ရွုပ္တဲ့သပြတ္အူ ” တဲ့....
ရယ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ၾကက္ေသ ေသ က်န္ခဲ့...။

လွန္ၾကည့္သမွ်ျပန္ဖိခ်ရင္း....
“အင္း” တလံုးနဲ႔ အပ်င္းဆံုးခဲ့ရ
ျပံဳးစစ နဲ႔
အဲဒီည... ဘာမွမရယ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ...။

ျငိမး္ေဇဦး

အနယ္ထိုင္စ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ ဘာမွမရွိ
ပုဇြန္ဆိပ္ေခါင္းကမွ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္းရွိ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ
ကမၻာတည္ခြင့္မရွိ
ဆံျဖဴမ်ားစြာအလံထူခြင့္ရွိ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ အဆိုးအေကာင္းမရွိ
ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထနဲ႔ အက်ိဳးအေၾကာင္းရွိ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ တျခားေခါင္းေတြမရွိ
ဒါေပမယ့္ အမွားအေဟာင္းေတြရွိ

တကယ္ေျပာတာ......
ေဟာဒီေခါင္းဟာ ေလာကီေၾကာင္းေတြနဲ႔
မေမာ့ခ်င္ေတာ့ပါဘူးကြယ္............။






ျငိမး္ေဇဦး

မိုးေနွာင္းသစ္ပင္

အရိပ္ေနခ်င္ေန
အခက္ခ်ဳိးခ်င္ခ်ဳိး
မိုးေနွာင္းသစ္ပင္ အျပစ္မတင္ဘူး ။

သစ္ပင္ရဲ့သဘာ၀နဲ႔
ျဖစ္စဥ္ခဏမွာ
ဟိုယိမ္းသည္ယိမ္း
ခပ္စိမ္းစိမ္းလို႔လဲအျပစ္မတင္နဲ႔
သစ္တပင္ေကာင္းလို႔
ငွက္တေသာင္းလဲနားခဲ့ျပီးျပီကြယ့္...။


ျငိမး္ေဇဦး

ငပ်င္းၾကီးနဲ႔ မင္းသမီး

ျငိမ္းေဇဦး(pencil)