Saturday, October 4, 2008

ေကာင္းကင္ျပင္ကို ေမာ့ၾကည့္ျဖစ္တဲ႔အခါ




ဖြဖြေလး ဖက္ထားေပးပါ
ခနျဖစ္ျဖစ္ ငါမလြမ္းပါရေစနဲ႔ ။

ငါသက္တန္႔ေတြကို မဖန္ဆင္းနိုင္ပါဘူးကြယ္
ဒါေပမယ့္ ငါဟာ သက္တန့္တစင္းကို မ်က္ရည္မွဳန္ေတြနဲ႔
အဲဒီညေနမွာဖန္ဆင္းေပးခဲ႔ပါမယ္။

ငါၾကယ္ေတြကို မေျခြေပးနိုင္ပါဘူးကြယ္
ဒါေပမယ့္ ဟိုး အေမွာင္ ေကာင္းကင္မွာ
ျဖာကနဲေၾကြက်သြားတဲ႔ၾကယ္ကေလးကိုျမင္ရဲ့လား
အဲဒီလိုပဲ ေၾကြသြားေပးခဲ့ပါမယ္။

အခ်စ္ရယ္....အမွတ္တမဲ႔ပဲဆိုဆို
ေကာင္းကင္ျပင္ကို မင္းေမာ့ၾကည့္မိတိုင္း
တိမ္သားေတြလွဳိင္းထလို႔ သက္တန္႔တစကို ေတာင့္တမိရင္
ေကာင္းကင္မွာၾကယ္ေတြလင္းလို ့ ၾကယ္တစင္းကိုပဲ ေျခြခ်င္ခဲ့ရင္
သက္တန္႔မ်က္ရည္ ၾကယ္စင္လိုေၾကြသြားတဲ႔
ငါ့ရဲ့ဘ၀ကို ခနျဖစ္ျဖစ္ တမ္းတတယ္လို႔ပဲ...
ေမွာင္ထဲမွာ ၾကယ္ေတြကို ေငးလို႔
ေျဖေတြးပါ့မယ္။

ျငိမး္ေဇဦး

ေဆာင္းဦးညေနခါးခါး

  ေအးစျပဳျပီ
ဆြယ္တာ တထည္လိုတယ္
ခုေတာ့ မာယာကို
မာဖလာလို ပတ္လိုက္တယ္...။

ေမပယ္ပင္ေတြကေတာ့
ေအးျပီဆို ၀တ္လစ္စလစ္ေနျပဖို႔
ေဆာင္းဦးေလနဲ႔ အရြက္ေတြေျခြ..................။

ဒီမွာ ညွာတာတတ္တဲ႔စိတ္ေတြ
အရိပ္အေျခၾကည့္လို႔ ခုန္ထြက္သြားခဲ႔တာၾကာလြန္းလွ...။

ကဲ လြမ္းတတ္ျခင္းနဲ႔ နပမ္းသတ္ရင္း
ေဆာင္းဦးရဲ့သီခ်င္းသံၾကားမွာ
ျငင္းဆန္အားမရွိတဲ႔ ျဖစ္စဥ္ေတြကို
သစ္ပင္လို စိုက္မယ္
ခ်စ္ရင္ ပိုမိုက္တယ္ဆိုတာေတာ့ အသိသား............
အစကတည္းက.............။

ခုေတာ့ မာယာကို
မာဖလာလို ပတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ
အားလံုးဟာ မာဖလာ ကိုယ္စီ
ေကာ္ဖီ ျပင္းျပင္း တခြက္ခ်င္းကိုင္လို႔
သက္ျပင္းေတြျပိဳင္ခ်...................။

ျငိမ္းေဇဦး

Take me in your dream



ျငိမ္းေဇဦး Digital Art