Tuesday, September 16, 2014
သူရဲေကာင္းေတြေပါတဲ့ကာလ
တခ်ိဳ ႕ က သာယာမွဳ နဲ႕ မူးလို ့မထ
တခ်ိဳ ႔ က အသာအယာညဳ သတဲ့ ပလူးလို႔မ၀
အားလံုးကေတာ့ ထိုးကြင္းထ.........။
ျငိမ္းေဇဦး
ေနသားက်နံရံ
ဒီ ညေစ်းထဲမွာ
တိုက္ဆိုင္မွဳနဲ႔တိုက္ဆိုင္မွဳ
ပုခုန္းခ်င္း၀င္တိုက္မိသြားတယ္...။
မ်က္လံုး ထဲ ဖုန္မွဳန္႔၀င္သြားတယ္
ဖုန္မွဳန္႔ဟာ မ်က္ရည္ က် သြားေအာင္
ေရစိုသဘက္ကို ညွစ္သလို
အဲဒီ မ်က္လံုး ႂကြက္သားေတြကိုညွစ္ခ်မယ္အၾကံနဲ႔
ခုန္ ကို ၀င္လိုက္တာ....ေလဟုန္စီးျပီး....။
အဲဒီဖုန္မွဳန္႔ဟာ ကတၱီပါ ပံုေတာ္ဖိနပ္ထူထူ ေအာက္မွာ
တညေလာက္ စတည္းခ်ဖူးတယ္။
အဲဒီ ကတၱီပါ ပံုေတာ္ဖိနပ္ကို စီးတဲ႔ ေကာင္မေလးဟာ
ေဟာဒီ ဟိုတယ္ နံရံေတြ ကို
နားနဲ႔ကပ္ကပ္နားေထာင္ဖူးတယ္..။
ဖုန္မွဳန္႔ဟာ တခါမွ မ်က္ရည္ေတြက်ေအာင္
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး ...
ဒါေပမယ့္ အဲဒီညက
ေကာင္မေလး မ်က္ရည္စေတြ ေႂကြေႂကြက်တာ
သူကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္ရတယ္.....။
တိုက္ဆိုင္မွဳနဲ႔ တိုက္ဆိုင္မွဳ
ပုခုန္းခ်င္း၀င္တိုက္သြားၾကျပီ
ငိုတဲ႔ေကာင္မေလးက ခုေတာ့ရယ္လို႔
ျမိဳ႕ျပ ညေတြကို ဖမ္းစားတတ္သြားျပီ
ဒီည ...
အရက္ေတြ ပိုမူးတယ္ ေလ..........။
ျငိမ္းေဇဦး
ေတြ႔ရွိခ်ိန္
သခ်ိဳၤင္းနဲ႕ တေခၚေလာက္ေ၀းခ်ိန္မွာ
အခ်စ္စစ္ကို သစ္ျမစ္လို ခလုတ္တိုက္မိမွ
ေျခမ ဟာ ေခါက္ ေသရမွာေၾကာက္.........။
ျငိမး္ေဇဦး
Subscribe to:
Posts (Atom)