Thursday, April 24, 2008

ဇီ၀ိတဒါန




ဇီ၀ိတဒါန


လြတ္ေသာငါး ၾကီးတယ္မရွိ

ေဘးမဲ့ေပးခဲ့၏....။






ျငိမ္းေဇဦး

ေပါက္ေဖာ္




“ေပါက္ေဖာ္”

အသည္းကို ထုတ္
၀ဲလို ကုတ္
အခ်စ္ဒုကၡ ကုမရ…။


ျငိမး္ေဇဦး


သၾကၤန္သူအလြမ္း (တစ္)


သၾကၤန္သူအလြမ္း (တစ္)

သၾကၤန္သူရယ္..
ရန္သူတဲ့လား….။

ပံုရိပ္ေတြ မွဳန္၀ါး
ေ၀းသြားခဲ့ရင္
ေမ့နိုင္မယ္ ထင္သတဲ့လား… ။

စကားသံခ်ိဳ ညေနညိဳမွာ
နွစ္ကိုယ္တူအိပ္မက္
အခြဲခက္သတဲ့…..
ခြဲရက္တဲ့နွုတ္ခမ္းက အနမ္းေတြန ဲ့ေျပာခဲ့ျပန္….။

ဂစ္တာသံေတြမွာ
အိပ္ယာ၀င္ပံုျပင္တပုဒ္နဲ႔
မ်က္လံုးေလးပုတ္ခတ္
နားေထာင္တတ္တဲ့သူ….။


ငါ့အပူမွန္သမွ် ခ်ဳိျမေအးစကားသံနဲ႔
အမွားအမွန္ခြဲျခား
ေဘးနားမခြာ ေမတၱာနဲ႔ မွ်ယူ
ကူတတ္သူရယ္…. ။


တကယ္ခြဲရမယ္ဆိုရင္
အသည္းတစမလိုခ်င္လို ့မင္းမေတာင္းရင္ေတာင္
အျမဲမေဟာင္းတဲ့ အခ်စ္စိတ္နဲ႔
တိတ္တိတ္ကေလးထားခဲ့ပါတယ္
အိပ္မယ္ဆို မ်က္လံုးမွိတ္ ငါ့အရိပ္ကိုမင္းေတြ႔တဲ့အခါ
နာက်င္ေၾကကြဲ အဲဒီ အသည္းဟာ
မင္းအိပ္ယာညာဘက္ ေခါင္းအံုးထက္မွာေပါ့….။

ျငိမ္းေဇဦး


စစ္ စစ္

“စစ္ စစ္ ”
အခ်စ္
စစ္တယ္
မီးေတာက္ ....
ေကာက္မိ်ဳၾကည့္ ....။

“ၾကီးခ်စ္”

“ၾကီးခ်စ္”

ၾကီးမွခ်စ္
မီးစအစစ္
ေမွာင္မဲညထဲအေဖာ္ျဖစ္...။

ျငိမ္းေဇဦး

(ရင္၀ထိုးသြားမွာလဲလန္ ့ေတာ့လန္ ့ရတယ္ )