သုညေအာက္ ေရာက္ျပီ
မဂၤလာဦးညလိုခက္ခက္ခဲခဲ ျဖတ္ရဦးေတာ့မယ္
အဲဒီ ေရခဲအေျမွးပါးေတြ ငါေလွ်ာက္မယ့္လမ္းမွာ
ေျခခ်ရခက္ခက္............။
ေဆာင္းနံနက္အသစ္ေရ
ဤေကာ္ဖီတခြက္နွင့္ေမႊးျမပါ...
ပူတူတူးေရ ကိုယ့္ရင္ေငြ ့န ဲ့ေထြးပါ
ပက္လက္ကုလားထိုင္တစ္လံုးလိုေလ်ာေျပမွဳေတြနဲ ့
ေပြ ့ထားပါ့မယ္ ဒုတ္ဒုတ္ထိ ေႏြးေထြးမွဳေတြန ဲ့
အို ....ေဆာင္း ငဲ ့။
မဟာေဗာဓိပင္ကို
ထင္းေခြဖုိ ့ခ်ည္ မ်က္စပစ္ေနတဲ့
ေခၚေတာ တေကာင္မဟုတ္ရပါဘူးကြယ္
အဲသလိုနယ္ေ၀းျပည္ျခား ျမတ္နိုးမွဳေတြန ဲ့
ဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ဖူးတာ ဒီေဆာင္းဟာ ေလွ်ာက္လဲခ်က္ ခိုင္ခဲ့ျပီ။
ခုေတာ့ ကြမ္းတရာညက္
ေကာ္ဖီတခြက္အကုန္
သက္လံု ေကာင္းေကာင္းန ဲ့
သက္ျပင္းေတြ ေမာင္းသန္မိန္းေမာဖြယ္
ဖရံုႏြယ္လို ဖက္တြယ္ရစ္ပတ္
ပိုးသား ၀တ္ရံုလို ေလွ်ာေျပ ျပိဳက်
သုညေအာက္ေရာက္ျပီ အခ်စ္ေရ
ဒီဂရီျမွင့္နွလံုးခုန္သံေတြန ဲ့ ဖိုထိုးၾကတာေပ့ါ
အဲသလို နိယာမေတြန ဲ့
မီးေသြးမကုန္ဘူး
မဟာျမိဳင္ေတာအထိ ေျခဆန္ ့စရာမလိုဘူး
ေဆးေတာင္ေ၀ွးတေခ်ာင္း ေဇာ္ဂ်ီေခါင္းေပါင္းမလိုဘူး
ဘာဆိုဘာမွမလိုဘူးဆိုတဲ့ မလိုအပ္မွဳေတြန ဲ့
လူဆန္ဆန္ လူဟာ လူကို ဖန္ဆင္းခဲ့ၾကျပန္ေတာ့၏။
ျငိမ္းေဇဦး
