ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္
မပ်ိဳမ်စ္
အပိုျဖစ္သြားတဲ့နွစ္ေတြ.......။
ဇာတ္အၾကမ္းအနဳ
မွတ္တမ္းျပဳ
ဘ၀ကိုလုသြားတဲ့ျဖတ္သန္းမွဳေတြ....။
အသက္ဓါတ္က
ခြက္ကပ္ပဲက်န္ေတာ့...။
မွားယြင္း ေနမွဳေတြကပဲ
အသံျမည္ၾကတယ္.........
လြဲေခ်ာ္မွဳေတြကပဲ
စြပ္ေၾကာင္းထင္ၾကတယ္..........
အေဖာက္ျပန္ဆံုးရာသီဥတုေတြ ကပဲ
လူ ့ဘ၀ေတြထဲ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္ၾကတယ္......
မ်က္နွာရိပ္မ်က္နွာကဲအေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့
ၾကက္ျမီးပါတီပြဲေတြ ရံုျပည့္ရံုလွ်ံတဲ့ရာသီ
သူခိုး.... တန္ခိုးရွင္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ
ဓါးျပက ဘ၀ရွင္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ
လူယုတ္က သူမဟုတ္သလို
မဂၤလာယူခ်ိိန္မွာ....
ဒီအစဥ္အလာေတြပဲ ငါးရစ္တက္သလိုထြန္းကားတဲ့ေျမ
ေမတၱာေတြ ဂရုဏာေတြမုန္ ့ေလေပြလို
စ်းကလဲေပါ ... က်ိဳးက်ိဳးကြ်တ္ကြ်တ္ကလဲျမည္
သံုးေဆာင္ျပီးရင္လဲ
တမုဟုတ္ခ်င္းေလလည္တဲ့ေျမ
ဘာဟုတ္ေသးတုန္း အဲဒီမယ္...
အတိတ္မေမ့လို ့ကိုယ့္ဟာကိုယ္အိပ္ေမြ႔ခ်ၾကသူေတြလဲ ေပါက္ေျမာက္ရဲ့............။
က်ဳပ္ဟာအေတာင္ပံအျဖတ္ခံတဲ့ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး
အံုနဲ ့က်င္းန ဲ့အာတဲ့ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး ....
အေသသားစားတဲ့ဠင္းတ တေကာင္မဟုတ္ဘူး....
ကိုယ့္ဆရာ....
မာကိုပိုလိုေရ
ခင္ဗ်ား ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက
က်ဳပ္ခုန္ခ်ခဲ့လိုက္ျပီ.....
အဲဒီပိုးလမ္းမၾကီးကိုခ်ီတက္တဲ့လမ္းမွာ
ကိုယ့္ဘာသာသြားေပေရာ့ ...
အျမတ္ေတာ့ရမွာပါ
ခင္ဗ်ားဟာ
သားစိမ္းငါးစိမ္းသည္ဆိုရင္ေပါ့...
ၾကည့္ေတာ့သြား ဗ်ာ
အဲဒီမွာ
ေ၀ါဟာရနွစ္ဖက္သြားန ဲ့
လက္ယားေနတဲ့ ဓါးသမားေတြေတာ့ရွိရဲ့..........။
ျငိမ္းေဇဦး
