ႏြယ္ေတြ .....
ရစ္ပတ္......
အဲဒီက ပြင့္ဖတ္ေတြစီရရီ
ေမႊးအီခ်ိဳျမ
အိုကြယ္....
သာယာလွခ်ည့္..........။
ေျဖးေျဖးခ်င္း...ေျဖးေျဖးခ်င္း...
ျပည့္စံုလွ သန္မာလွ
ခိုင္လြန္းလွ...တင္းလြန္းလွ.....။
ၾကာေသာ အခါ စိမ္းလန္း ....
ရြက္ၾကမ္းေတြဖံုး
အသန္ဆံုးေနွာင္ဖြဲ ့
ဒီမွာေမွာင္ခဲ့ျပီ
ငါ့ မိုး ည .............
ေရြ ့ေရြ ့ေႏွာင္းလြန္
တိမ္ျပိဳသြန္ ဆင္း
လမင္း ပုန္းခြာ
ဥေပကၡာ အလႊာဖုံး
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္ ခ်ိန္မွာ
ႏြယ္ဟာ တင္းက်ပ္
ဒီမွာကြယ္.....
မရွင္သန္တတ္ေတာ့ .........။
ျငိမ္းေဇဦး
