စိတ္ကူးနဲ႔စိုက္ပ်ိဳးခဲ႔
စိတ္ကူးနဲ႔ ခူးဆြတ္ခဲ့
ေကာင္းကင္ရိုင္းကိုလဲ စိတ္ကူးနဲ႔
ေပါင္းသင္ခဲ့
တဖန္ျပန္ ထြန္ယက္ခဲ့
ညေနခင္းတိုင္းကို
ေခါက္...ခ်ဳိး.. ပံုသြင္း
စကၠဴေလယာဥ္ေလးတစင္းျပီး တစင္း လုပ္ခဲ႔
အေနာက္ဖက္ ျခမး္ကိုလဲ ကန္းေနတဲ႔ လွံပစ္သမားလို ပစ္ခဲ႔
ျခံဳေတာေတြနဲ႔တူတဲ့ျမိဳ႕ျပေတြမွာ အလင္းစေတြ ညိက်န္ခဲ႔
အေမွာင္ထဲမွာတေယာက္ထဲက်န္ခဲ႔
ခ်က္အရက္ဖို တခုလိုရင္ဘတ္နဲ႔
အလြမ္းရာနွဳန္းျပည့္ပါတဲ႔ မ်က္ရည္ေတြ တစက္ခ်င္းက်ခဲ႔
အျမွပ္ တစီစီ ထေနတဲ႔
၀ါေရႊေရာင္ ဘီယာရည္ေတြလို ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြကိုလည္း
စိန္ေရာင္ထေနတဲ႔ ဖန္ခြက္နဲ႔ အဲဒီဖန္ခြက္ကိုင္းကို
မိမိရရ ကိုင္ျပီး စိတ္ကူးနဲ႔ ျမံဳ ့ခဲ့
စာကေလးေၾကာ္နဲ႔ျမည္းခဲ႔
စာကေလးေၾကာ္ကို အ၀တ္ဗလာနဲ႔
ဟီရိၾသတၱပ တရားကင္းလြန္းရဲ႕လို႔
ျမည္တြန္ေတာက္တီးခဲ႔
ေပါင္ရင္း က ကိုင္ျပီး တကိုက္ခ်င္းဖဲ႔ခဲ့
၀ါးေနရင္းလွ်ာဖ်ားက အရသာကို
“ေကာင္းလိုက္တဲ့ စာကေလး”
“ေကာင္းလိုက္တဲ႔စာကေလး”လို႔ ခ်ီးက်ဴးခဲ့
စိတ္ကူးနဲ႔ပဲ စာကေလးေၾကာ္ဆီေတြေပေနတဲ႔
ငံက်ိ ဆိမ့္ လက္ညွဳိးကို ကေလးတေယာက္လို ျပန္လ်က္ခဲ႔
ေ၀းေ၀းတခါ
ေလာဘ သားေရအိတ္နဲ႔ ေျမြဆိပ္ေတြ အျပည့္သုိေလွာင္ခဲ႔
ဂရိုင္းမစ္ခ်ား လို တဇြန္းျခင္း ေသာက္ခဲ့
အားမရမွဳေတြ ေပါင္းျမက္ေတြလို မပိ်ဳးရပဲ ရွင္သန္ခဲ႔
အတင္း..အတင္းကို အငမ္းမရ ေမာ့ေသာက္ခဲ႔
စိတ္ကူးနဲ႔ ေသဆံုးခဲ႔
စိတ္ကူးနဲ႔ လူ၀င္စားျဖစ္ခဲ႔
သုတၱံတရားကို စုတ္တံဖ်ားနဲ႔ ေရးခ်ယ္ခ်င္ခဲ႔
ေနာက္ေတာ့ ေဇာ္ဂ်ီတပါးကိုအားက်ခဲ႔
သူေယာင္မယ္ေတြကို ဖန္ဆင္းခဲ႔
ငါ့ပန္းခ်ီကားထဲက အျပင္ ဘ၀ထိ ဆြဲထုတ္ခဲ႔
ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံခဲ့
သံ၀ါသ ျပဳခဲ့
ကိေလသာ သန္ ့သန္ ့ေတြ သံေယာဇဥ္ပ်စ္ပ်စ္ေတြနဲ႔
အေရာခံရခဲ့
ေဖာဌဗၺ အဂၤ်င္ၾကီး လည္ပတ္နွဳန္းပ်က္ခဲ့
ေရပါတဲ႔ ဓါတ္ဆီနဲ႔ေမာင္းမိတ ဲ့ကားလို
စိတ္ဆိုး မာန္ဆိုး အသံမိ်ဳးစံု
“ဖုန္းကနဲ ဒိုင္းကနဲ” ထထ ေပါက္ကြဲခဲ့
ေဆးမဲေတြကို စုတ္တံျပားနဲ႔ တို႔ယူခဲ့
အားမရတဲ႔ အခါ ပန္းခ်ီကား ေပၚ ညွစ္ခ်ခဲ့
ျပီးေတာ့ နဂို ေအာက္ခံအေရာင္ အတိုင္း
ခပ္ရိုင္း ရိုင္း ၾကမ္းၾကမ္း အေမွာင္တိုက္သြင္းပစ္ခဲ့
အဲသလို တခ်ပ္ထဲေသာ ကားခ်ပ္ကို ျပန္သစ္လြင္ေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့
အသစ္ကျပန္စခ်င္ခဲ့
ဖန္ဆင္းထားခဲ့သမွ် အားလံုး ေဆးမဲတဘူး သံုးျပီး ေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ႔
ရုတ္တရက္ လက္ က န ဲလင္း ကနဲ
စိတ္ကူး ထဲ က စိတ္ကူး က အသိထူး တခုေပးခဲ့
ငါကိုယ္တိုင္ဟာ ပိတ္ကားတခ်ပ္ျဖစ္သတဲ႔
ျဖတ္သန္းသမွ် ေတြ ့ၾကံုသမွ် ေတြဟာ
ေရာင္စံု အနွစ္သာရစံု ေဆး ဘူးေတြျဖစ္သတဲ႔
ငါ့ လမ္းေၾကာင္းေတြ ငါ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြဟာ စုတ္တံအရြယ္အစားစံုျဖစ္သတဲ႔
စိတ္ကူးထဲက စိတ္ကူး ေရ
တခုမွ တခု ထဲ ကိုပဲ ရတဲ႔ ဘ၀ ပိတ္သားမွာ
ေရးခ်ယ္လိုက္ ေအာက္ခံေဆး ေတြ ထပ္သုတ္လိုက္
အသစ္ဟန္ေဆာင္လိုက္
အေဟာင္း စုတ္ခ်က္ေတြ ေရာင္စံုေတြ ေပၚမွာ
တခါျပန္ ေရးခ်ယ္လိုက္နဲ႔
“မင္းသိရဲ့လား ........
ငါရတဲ ့ ဘ၀ အစစ္
ငါ့ကိုေမာင္းနွင္တ ဲ့၀ိဥာဥ္ ဟာ ျဖဴသလား မဲသလား
ငါ မမွတ္မိေတာ့ေအာင္ ေမ့ခဲ႔ ”
စိတ္ကူးထဲမွာပဲ ေဆးျဖဴတစ္ဘူး
စုတ္တံတေခ်ာင္းနဲ႔ အားလံုးကို စြန့္ပစ္ခဲ႔
စီးကရက္တစ္ဘူးဘယ္လက္ကကိုင္ခဲ့
ဦး ဘခ်စ္ နဲ႔ မျမ၀င္းေရွ ့မွာ ကုလားအုပ္စီးကရက္ကို
ဟန္ပါပါေသာက္ခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္ဟန္ နဲ႔
စီးကရက္တစ္လိပ္ရွိုက္ဖြာခဲ့
ျပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ အိပ္ကပ္ထဲ
စီးကရက္ဘူး ကို ထည့္ခဲ့
အဲဒီ စီးကရက္ဘူး ေပၚက ကုလားအုပ္ဟာ
ငါ့ရင္ဘတ္ကို စုတ္ျဖဲ အသညး္ထဲ ထိ ၀င္ခဲ့
ငါျပန္မရေတာ့မယ့္ ေနရာျဖစ္ခဲ့
ငါျပန္ မေတာင္းဆိုမယ့္ေနရာျဖစ္ခဲ့
ငါ စြန္ ့ပစ္ထားတဲ ့ေနရာျဖစ္ခဲ့
ငါ့ တန္ဘိုး အထားဆံုး ေနရာျဖစ္ခဲ့
ကုလားအုပ္ဟာ အိမ္ယာတည္ေဆာက္ခဲ့
ျမိဳ ့ျပ ထူေထာင္ခဲ့
ဟိုင္းေ၀းလမ္းမၾကီးေဆာက္ခဲ့
အရက္ဓါတ္ေတြ လင္းခဲ႔
အသက္ဓါတ္ေတြ ပငး္ခဲ့
ရက္ျမတ္ေတြ ျငင္းခဲ့
အဆက္အစပ္္ေတြ ရွင္းခဲ့
မရွက္တတ္ေလျခင္းဟဲ့ လို ့ျငီးခဲ႔
ခ်စ္တတ္ျခင္းေတြကို ၾကိဳးစင္တင္ခဲ့
ေဆာင့္ကန္ခ်ခဲ့
အဲဒီ ကတည္းက ကုလားအုပ္အိုးအိ္မ္မဲ႔ခဲ့
ခုေတာ့ ပ်ိဳးခ်ိန္တန္ခဲ့ျပီ ေပါ့
ျပန္လည္ ပ်ိဳး ေထာင္ခ်ိန္တန္ခဲ့ျပီလို ့ နားလည္ခဲ့
မႏၱန္ေတြ ရြတ္ဖတ္ခဲ့
စိႏၱာမဏိ ဂါထာ လိုနွဳတ္တိုက္ရြတ္ခဲ့
သိပ္ခ်စ္တ ဲ့အခ်စ္ ေရ
သိပ္ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ေရလို ့တေၾကာ္ေၾကာ္ ေကာင္းကင္ေပၚေမာ့ၾကည့္
ေအာ္ခဲ့....................
အဲသလိုနဲ႔ စိတ္ကူးဟာ သြက္သြက္ခ်ာေအာင္ရူးသြားခဲ့
ဘာမွ မရွိတ ဲ့ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္က အဲဒီအရူးကိုလက္ခံခဲ့
ဒါမွမဟုတ္ ရွိသမွ် ကို အမဲေရာင္န ဲ့ဖိခ်ျပီး ဖုန္းကြယ္ထားတ ဲ့ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္က
အဲဒီအရူးကို လက္ခံခဲ့
ဘာမေျပာညာမေျပာ ေဆးဘူးျဖဴေပၚ ခုန္ခ်ခဲ့
ေဆာင့္ဖိ ဖ်စ္ညွစ္ ခဲ့
ေဆးျဖဴေတြေပၚထြန္ ့ထြန္ ့လူး
လူးလိွမ့္ခဲ့
ဒီလိုနဲ႔ ဘ၀ဟာ
အျဖဴေတြ စြန္းထင္းတဲ႔ အနက္ေရာင္ ပိတ္ကားတခ်ပ္ျဖစ္ခဲ႔
ဘုရားသခင္နဲ႔ ျငင္းလိုစိတ္ျပယ္ေပ်ာက္ခဲ့
အိမ္ေမြးတိရစာၦန္တေကာင္လိုယဥ္ေက်းခဲ႔
ဂ်င္းေဘာင္ဘီ အေဟာင္းတခုထဲ ေျခတေပါင္က်ိဳး၀င္ခဲ့
ျပီးေတာ့ ဇရက္ေတာင္ပံက်ိဳးေတြကို ေရွာင္ခဲ့
ေၾကာင္ခံတြင္းပ်က္ျဖစ္ခဲ့
ဘူေဖးဆိုင္ဖက္ ေျခဦးလွည့္ခဲ့
အပ်ိဳစင္တေယာက္ကိုေတြ ့ခဲ့
ငါထပ္မွားေတာ့မယ္ဆိုတာငါသိခဲ့
အဲဒီမွာပဲ ဘုရားက တဟားဟားနဲ႔ ငါ့ကို ဟားခဲ့
ငါ က ျပန္ေျပာခဲ့ မတားနဲ႔ေတာ့ အရွင္
သံစဥ္ေတြ ေပးပါ
ႂကြယ္၀မွဳေတြေပးပါ ခ်မ္းသာမွဳေတြေပးပါ
အဆင္ေျပမွဳေတြေပးပါ
ျပည့္စံုမွဳေတြေပးပါ
ၾကင္နာမွဳေတြရဲ့ ေပါင္ၾကားကို
ေၾကာင္သားေပါက္ေလးလို ၀င္ေကြးပါရေစ
ဒီတခါေတာ့ .... ဘုရားက သနားဟန္နဲ႔
ျဖစ္ေစ............လို႔ ခြင့္ျပဳေတာ္မူခဲ႔
အဲဒီမွာပဲ စိတ္ကူး က စိတ္ကူးကို ေဒါသတၾကီး
လက္ပတ္နာရီကို လက္ညွဳိးထိုးျပခဲ့
အိပ္ေတာ့မယ္အခ်စ္ရယ္...............................။
ျငိမ္းေဇဦး
