ေရးသားျခင္းျဖင့္ ေမြ႔ေပ်ာ္သည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပါက္လွ်င္ ေရးခ်င္ရာေရး၏။
Wednesday, April 28, 2010
က်ိန္းေသ ပစ္ကြင္း
ငါဟာ....
ျမက္ရိုင္းခင္းေပၚက ငန္းရိုင္းတစ္ေကာင္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္
ပ်ံေနရင္းက်ည္သင့္မယ့္အျဖစ္ေတြကို
ေလတံခြန္လို ရင္ဆိုင္သူပါ။
အခ်စ္ကိုအေရာင္ေျပာင္းဖို႔
ဆိုးေဆးအေကာင္းစား တစ္ဗူး
ဦးေနွာက္ နူရြန္တဖဲ႔
ဖြဲ ့ႏြဲ ့သိုင္း၀ိုင္းမွဳ မတ္ခြက္တလံုးနဲ႔
ခ်ိန္ခြင္အသစ္စက္စက္ေတြသံုးျပီး
၀ုန္း....ဆို
သီအုိရီေတြခုန္ဆင္း .........။
အခ်စ္ဆိုတာ
ဆံပင္ျဖဴတစ္မွ်င္ မွ မဟုတ္ပဲ......
နွလံုးသားဆိုတာ အပိုပစၥည္းေတြထားတဲ႔
ေရာင္းအားထိုင္း ကုန္ေလွာင္ရံု မွမဟုတ္ပဲ....
အသည္းနာမွဳေတြကို အတၱန ဲ့စုခ်ည္ျပီး
သံေယာဇဥ္ကို ေဆာင့္ဆြဲ
ေထာင့္ထဲမွာ သြားထိုင္ေနၾကည့္ပါ..........။
အိမ္အျပန္ေနာက္မက်ေစန ဲ့ ငယ္......
ေဆးေတြမေမ႔န ဲ့ ငယ္.....
အေႏြးထည္ေလး၀တ္ ငယ္.....
ေခါင္းစင္ေအာင္သုတ္ ငယ္.....
ခ်စ္သူခ်င္းေျပာတဲ့ပဋိသႏၱာရ ပဲ့တင္ေတြပါ
သံခင္းတမန္ခင္း ေသြးတိုးစမ္းမွဳေတြပါ
အဲသလိုသာမွတ္လိုက္
အျမဲတမ္းအလစ္အငိုက္ေပးမယ့္သူ
ပစ္ကြင္းလုိခ်စ္ျခင္းန ဲ့တ၀ဲလည္လည္ေပါ့
ပစ္ေစေတာ့ အခ်စ္ရယ္ .......။
ျငိမ္းေဇဦး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment