Sunday, March 2, 2008

ခပ္ညံ့ညံ့…




ခပ္ညံ့ညံ့…

မဟာဇနကၠမင္းသားမွာ
ေမခလာရွိခဲ့တယ္
ေျပာၾကတာပဲ…။

ငါဘယ္လိုရွင္သန္ရပါ့
လက္ပမ္းကေတာ့က်ခဲ့ျပီ…။

ဒီလို…
ကိုယ့္ကိုယ္ကို သနားတတ္တဲ့ေကာင္
ဒူးေထာင္ေပါင္ကား အခန္႔သားလဲ
ေတာ၀က္သားနဲ႔ေကာက္ညွင္းအရက္ကို
စံုမက္……..။

ဧ၀ရက္ေတာင္ထိပ္
တင္ပလႅင္ခ်ိတ္ရင္း
ငါးမန္းေတာင္ဟင္းခ်ဳိပူပူတခြက္
လက္ရာေကာင္းေကာင္း
ငရုတ္သီးစပ္စပ္
ပုဇြန္သုတ္တပန္းကန္
ေခါင္ရည္ပူတအိုးျပီးတအိုးကို
မိုးဦးေရစီးသန္ျမစ္လို မိ်ဳမိ်ဳခ်
ႏွင္းေတာင္ညေတြမွာလဲ ဇိမ္ယစ္ခ်င္…။


တေန႔လံုးမွာ
တခါျပံဳးဖုိ႔ရွားပါးတဲ႔
ခါးသက္ျခင္းေတြအတြက္
ငွက္ဖ်ားဟာ မထြန္းကားတဲ့ေစ်းကြက္လို
ငါ့ကိုစြန္႔ခြာ….။

အိုမီဂါနာရီေဟာင္းတစ္လံုးထဲမွာ
ဇာတာဖြဲ႔ေတြက်ိဳးေၾက…။

ဟာမိုနီကာပါးပါးေလးမွဳတ္ရင္း
ထင္းရူးေတာေတြကို ေကာက္သင္းေကာက္..။

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ေခါက္ရိုးေၾကလို႔
ေတြေ၀…။

အခ်စ္ေရ…. ျမစ္ေရလွ်ံ တာက်ိဳး
အစိုးမရတဲ့စိတ္ေတြနဲ႔
အိပ္ေနေတာ့မယ္ … နစ္ေစေတာ့…။

ျငိမ္းေဇဦး



No comments:

Post a Comment