Thursday, March 27, 2008

ဆႏၵျမစ္ကို ပက္လက္ကူးျခင္း


ဆႏၵျမစ္ကို ပက္လက္ကူးျခင္း

ကုိယ့္ညံ့ဖ်င္းမွဳကို အားနာပါးနာ
နားလည္ေပးရွာတဲ့
ကိုယ့္ခ်စ္သူန ဲ့
အခါအားေလွ်ာ္စြာ ပလဲပနံသင့္တတ္ဖို ့
ေအာက္စ္ဖို ့ဒ္ က ဘြဲ႔ရဖို႔ မလိုဘူး....
အဲဒီက ရွမ္းဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာလဲ
ဆြမ္းေကာင္းေကြ်းေကာင္း
ေဖာသီတဲ့အၾကြင္းအက်န္
ထိုင္ စားစရာမလိုဘူး...။

ျခစ္ျခဳပ္စုေဆာင္းထားရတဲ့ ေရတိုေမွ်ာ္လင့္မွဳေလးေတြ
ေၾကြေၾကြသြားတိုင္း....
အမွတ္တရ တလႊာျခင္းထပ္
တထပ္ျခင္းတင္
ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲေလာက္ပဲ သိမ္းထားခဲ့မယ္ဆုိရင္ေတာင္
ငါ့ေမွ်ာ္စင္တခုျဖစ္ခဲ့တာၾကာျပီ
အဲဒီမွာ ငါ့ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြရဲ့ အုတ္ျမစ္ကို
ငါငံု႔ၾကည့္ရင္း မ်က္လံုးေတြနဲ ့ကုတ္ျခစ္ျဖစ္ခဲ့မွာ ေသခ်ာတယ္...။


စားရမဲ့ေသာက္ရမဲ့ အိမ္မဲ့ယာမဲ့လို
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သနားေနတတ္တဲ့
ခပ္ညံ့ညံ့ေကာင္ဟာ မွန္ထဲမွာ ....
အဲဒီမွန္ထဲက ေကာင္ကို အျပစ္ျပန္တင္တတ္တဲ့
ပစိပစပ္ေကာင္ဟာ သူ႔ပုခုန္းေပၚတင္လာတဲ့
တာ၀န္မွန္သမွ် သန္းလိုတုတ္တတ္တဲ့အက်င့္နဲ႔
လူျဖစ္ခြင့္ကို ခိုးခိုး နမ္း ေနတာေပါ့
အခြင့္အေရးသမားပီသပံုက...။

ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့သူမအတြက္
ဒႆဂီရိဇာတ္ထြက္ဖုိ႔မလိုဘူး
ေဆာင္ေတာ္ကူးေတြပြင့္တဲ့ညကို
ဂီတနဲ႔ေမ်ာခ် အိပ္ေမာမက်တတ္ဖို႔ က်င့္သားရေနသင့္တာသိခဲ့ရင္
နာရီစင္ေပၚက ခိုတအုပ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္လို႔ အေလးျပဳစရာမလိုဘူး...။

တကယ္ေတာ့ျပဴးတူးျပဲတဲ ကေမာက္ကမေတြနဲ႔
ေနသားက်ခဲ့တာ ၾကာျပီအခ်စ္ေရ
တကီလာ တခြက္ေပးပါ
ေရဘ၀ဲသုတ္ တပန္းကန္ေပးပါ
သံပုရာ ပါးပါးညွစ္ပါ
သနပ္ခါးေရက်ဲနဲ႔ တစက္ခ်င္းငွဲ့ပါ...။

မင္းနွုတ္ခမ္းသားေပၚမွာ ေလွ်ာက္ျပန္သံေပး
ေျခေအး၀မ္းေယာင္ အနမ္းေတြေတာင္လိုပံုပါရေစ..။

ရင္သားလွလွ မွာ ဆားျဖဴးပါ သံပုရာညွစ္ပါ
တကီလာ တခြက္ေမာ့ပါရေစ ...။

တဆက္ထဲပဲ ဆားသံပုရာကို
တခ်က္ခ်င္းလ်က္ပါရေစ ..။

ငါ့ဆံပင္ေတြကို ကစားပါ
တျဖည္းျဖည္း ျငီးညဴပါ
အဲဒါ ဟာ အသာယာဆံုးဂီတ
လွဳိက္ေမာဖြယ္ည ကို ဖန္တီးၾကတာေပါ့...။

အဲဒီမွာပဲ
ညဟာ မီးရွူးတန္ေဆာင္ေတြေဖာက္ခြဲပါလိမ့္မယ္...
ခနၾကာတဲ့အခါ ေရခ်ိဳးၾကတာေပါ့...........။

အဲလို တေယာက္ထဲ မေနခ်င္တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔
ဘ၀ဟာ စိန္နားကပ္အေရာင္မဲ့မဲ႔
အမွားအေမွာင္ယဲ့ယဲ့နဲ႔
ပါးေျပာင္ခဲ့ျပီ..............။

ျငိမ္းေဇဦး

No comments:

Post a Comment