အလြမ္းေတြပဲ ရွင္သန္ခဲ႔ပံုက
ကႏၱာရ အလည္က ရွားေဇာင္းဆူးပင္ေတြလိုေလ
ျဖစ္ထြန္းေနလိုက္ၾကတာ ဆူးေတာင္ဆူးခက္ေတြနဲ႔
ရင္ဘတ္က ထိုးထြက္ပြားမ်ားေနၾကတာေပါ့........။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါ
မိုးမရြာတဲ႔အရပ္ အရိပ္မဲ႔တဲ႔အရပ္မွာ
အလြမ္းရိပ္ကို တိတ္တိတ္တိုး၀င္
အျပစ္မတင္စတမ္းစိတ္နဲ႔ ဘ၀ကိုခ်ိတ္ထားလိုက္ခြင့္အတြက္
ေၾသာ္..အသက္အမွ် ျမတ္နိုးခဲ့တယ္ဆိုတာ
ထပ္ေျပာဖို႔လိုဦးမလားကြယ္....။
ျငိမ္းေဇဦး
ခင္ဗ်ားကဗ်ာေတြကိုႀကိဳက္တယ္
ReplyDelete