ေရးသားျခင္းျဖင့္ ေမြ႔ေပ်ာ္သည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပါက္လွ်င္ ေရးခ်င္ရာေရး၏။
Monday, July 21, 2008
မိုးရြာတဲ႔ည
မိုးေတြရြာေနတယ္
မိုးစက္ေတြ...
တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ကို က်ေနတာ
ကမၻာေလာကကို ဖေနာင့္နဲ႕၀ိုင္းေပါက္ေနၾကတာ
ဆူမွ ဆူေပါ့.........။
ကမၻာၾကီးက သူ႔အသားေတြကို ဖဲ႔ခ်ခြင့္ေပးလိုက္တယ္
သူ႔အေရျပားေပၚမွာ ဒဏ္ရာေတြျဖစ္
သူ႔အတြင္းသားထဲကို ယိုစီးထိုးေဖာက္....။
ကမၻာၾကီးကေတာ့ မိုးေပါက္ေတြကို
ျငဴစူ ျငဳိညင္မွဳမရွိတဲ႔အျပင္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကလြင့္မွာစိုးလို႔
ရွိသမွ် ဆြဲအားနဲ႔ လြင့္ထြက္မသြားေအာင္ ဆြဲေပးရွာရဲ့...။
အဲသလိုခ်စ္ခဲ့တာပါ
ငါ့ဘ၀ကိုဆြဲနွစ္သြားခဲ့ရင္ေတာင္
မင္းရပ္တည္နိုင္ေအာင္ အနစ္ျမွပ္ခံဦးမွာတဲ႔....................................။
ျငိမ္းေဇဦး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ခ်စ္ေမတၱာကုိ နက္နက္႐ႈိင္း႐ႈိင္း ဖြင့္ဟလုိက္သလုိ ပါပဲ။ ထိတယ္ဗ်ာ။
ReplyDelete