ကာလတရားဟာ ကမ္းပါးေတြျဖစ္တယ္ဆိုရင္ေပါ့........
ျဖန့္ခင္းပစ္လုိက္တယ္
တကယ့္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ .....
သံေယာဇဥ္ေတြကိုေလ.....
ဘာလိုလိုနဲ ့ ေရစီးသန္ ျမစ္မၾကီး တစ္စင္းစာေတာင္ျဖစ္သြား....
တကယ္ေတာ့ ဒီထဲမွာပဲ နစ္သြားခဲ့ရတာပါ
အဲဒါန ဲ့ ငါဟာ ဆံပင္ျဖဴ တေခ်ာင္းကို
အားကိုးတၾကီး ဆြဲယူ ကူးခတ္ခဲ့ရ
ကမ္းပါးကေတာ့ ယဲ့ယဲ့ျပိဳ ေနကလဲ ညိဳ ညိဳ လာ
ကတၱီပါ ဖိနပ္တရံ တေျဖးေျဖးပါးသြားသလို.............
ေအးပါေလ ေနတတ္ျပီဆိုရင္
ညေနညိဳဟာ....
အေဟာင္းဆံုး အေကာင္းဆံုး ေမာ္ဒန္ ပန္းခ်ီတကားေတာင္ျဖစ္ေနေသး
ေျဖးေျဖးကူးလို႔ ေလရူးကို ခံစား တတ္ဖို ့လဲ နားလည္လာ....
ဒီလိုန ဲ့ ဆံပင္ျဖဴဟာ....
အနက္ေရာင္ ဂ်ာကင္တထည္၀တ္လို ့
့စိတ္ကူးမာတီနီေတြ ေဖ်ာ္စပ္
ဒီမွာ အေကာင္းဆံုး နစ္တတ္ခဲ့ျပီ............။
ျငိမ္းေဇဦး
ေရးသားျခင္းျဖင့္ ေမြ႔ေပ်ာ္သည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပါက္လွ်င္ ေရးခ်င္ရာေရး၏။
Saturday, January 31, 2009
Saturday, January 10, 2009
တတိယလင္းနို႔ေပါက္စ
ေရွ ့တမိ်ဳးေနာက္တမိ်ဳးန ဲ့
ေဇာက္ထိုးဆြဲ ေသာက္က်ိဳးနဲ
မင္းမို ့.....
လင္းနို ့ျဖစ္ရပေလတယ္ငါ့လူရယ္...
ျငိမး္ေဇဦး
ေဇာက္ထိုးဆြဲ ေသာက္က်ိဳးနဲ
မင္းမို ့.....
လင္းနို ့ျဖစ္ရပေလတယ္ငါ့လူရယ္...
ျငိမး္ေဇဦး
Wednesday, January 7, 2009
သတၱ၀ါ ပီသမွဳ
ဒို႔မယံုေတာ့ဘူး
ပညတ္ေတြျဖန္႔ခင္းျပလိုျပၾက......။
အေငြ႔ပ်ံလြယ္ၾကတဲ့ထဲ
သံေယာဇဥ္နည္းနည္းေလးမွပါမသြားယံုကလြဲလို႔
ဘ၀က ၀ိုင္းက် ဖဲ တထုတ္လို............။
ယံုမွားမွဳသံသယပိုက္ကြန္ကို
ၾကိဳးပုခက္လို သေဘာထား အိပ္စက္တတ္လြန္းရဲ့...။
မ်က္မွန္တလက္...
ပတ္ကားေဖာင္တိန္တစ္ေခ်ာင္း
စာအုပ္ေဟာင္းေလးတစ္အုပ္ .....
စသည္ျဖင့္..........။
ညကိုေခြေခါက္လို႔
အေၾကေကာက္ဆံပင္နဲ႔
မိန္းမတေယာက္ရဲ့ ဘရာစီယာၾကိဳးျပားၾကား
ထိုးထည့္ထားခဲ့ ...
နီယြန္ေရာင္အန္ဖတ္ေတြယိုစီးေနတဲ႔လမ္းမေပၚတက္ခ့ဲ
့လာဦးမယ္ေပါ့ မနက္ရဲ့ အသက္မဲ႔ မ်က္နွာပုတ္ၾကီးနဲ႔........။
ဒီမွာအခ်စ္ေရ ဖုန္းကိုင္ပါ
မုန္းနိုင္တာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔
စသည္ျဖင့္............။
အားလံုးထဲမွာအရသာအရွိဆံုးက
သေျပကုန္းကထန္းရည္
အလြမ္းေတြနဲ႔ စျမံဳ ့ျပန္ရင္း
စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ သီခ်င္းေဟာင္းတပုဒ္ကို ကြ်တ္ကြ်တ္၀ါးျမည္းခဲ့...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ကို သံပတ္တင္းတင္းေပးလို႔
တေနရာလြတ္ေနတ ဲ့အိပ္ယာထဲ
ကဲ......
ခပ္ေကြးေကြး ေမွးဦးမကြယ္.........။
ျငိမ္းေဇဦး
ပညတ္ေတြျဖန္႔ခင္းျပလိုျပၾက......။
အေငြ႔ပ်ံလြယ္ၾကတဲ့ထဲ
သံေယာဇဥ္နည္းနည္းေလးမွပါမသြားယံုကလြဲလို႔
ဘ၀က ၀ိုင္းက် ဖဲ တထုတ္လို............။
ယံုမွားမွဳသံသယပိုက္ကြန္ကို
ၾကိဳးပုခက္လို သေဘာထား အိပ္စက္တတ္လြန္းရဲ့...။
မ်က္မွန္တလက္...
ပတ္ကားေဖာင္တိန္တစ္ေခ်ာင္း
စာအုပ္ေဟာင္းေလးတစ္အုပ္ .....
စသည္ျဖင့္..........။
ညကိုေခြေခါက္လို႔
အေၾကေကာက္ဆံပင္နဲ႔
မိန္းမတေယာက္ရဲ့ ဘရာစီယာၾကိဳးျပားၾကား
ထိုးထည့္ထားခဲ့ ...
နီယြန္ေရာင္အန္ဖတ္ေတြယိုစီးေနတဲ႔လမ္းမေပၚတက္ခ့ဲ
့လာဦးမယ္ေပါ့ မနက္ရဲ့ အသက္မဲ႔ မ်က္နွာပုတ္ၾကီးနဲ႔........။
ဒီမွာအခ်စ္ေရ ဖုန္းကိုင္ပါ
မုန္းနိုင္တာလဲ မဟုတ္ပဲနဲ႔
စသည္ျဖင့္............။
အားလံုးထဲမွာအရသာအရွိဆံုးက
သေျပကုန္းကထန္းရည္
အလြမ္းေတြနဲ႔ စျမံဳ ့ျပန္ရင္း
စည္းလြတ္၀ါးလြတ္ သီခ်င္းေဟာင္းတပုဒ္ကို ကြ်တ္ကြ်တ္၀ါးျမည္းခဲ့...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ကို သံပတ္တင္းတင္းေပးလို႔
တေနရာလြတ္ေနတ ဲ့အိပ္ယာထဲ
ကဲ......
ခပ္ေကြးေကြး ေမွးဦးမကြယ္.........။
ျငိမ္းေဇဦး
Sunday, January 4, 2009
Thursday, January 1, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)