ေရလည္ လြမ္း၏

ေဆး၀ါးကုသဖို ့မလြယ္ကူတ ဲ့နာမက်န္းျခင္းေတြနဲ႔
စိတ္ရဲ့အနာေတြ ...
အဲဒီစိတ္ရဲ့အနာေတြေၾကာင့္
အိပ္မက္ေတာင္ ျပည္တည္လို႔
ညမအိပ္ျခင္းေတြနဲ႔ ေဖာက္ေဖာက္ထုတ္ခဲ့ရ...............။

အရက္ပုလင္းခြံမွာ အသာကပ္ျပီး
ဒုတ္တေခ်ာင္းန ဲ့ စတိုင္အျပည့္
ခရီးမတြင္ပဲ လမ္းေလွ်ာက္ေန တဲ့ေကာင္ က မွ
ကိုယ့္ထက္ စမတ္က် ေနေသး....။

ေသြးမဆူတတ္ေတာ့တာလား
ခန္းေျခာက္သြားတာလား သိပ္ေတာ့မကြဲျပားဘူး
ေျပာစမး္ပါဦး ကိုေဂ်ာ္နီ ဆိုတဲ့ေကာင္ေရ..
ရင္ေခါင္းထဲပူဆင္းသြားလိုက္တိုင္း
ခ်စ္သူ ့ရင္ခြင္သည္သာ ျငိမး္ခ်မ္းနယ္ေျမ
အဲသလို အဲသလို လက္ေျဖာက္ေလးတီးတီးျပီး
ထထေအာ္ ေနရင္းန ဲ့ပဲ
သံသရာကိုဆြဲဆြဲဆန္ ့ခဲ့...။


ဘ၀ကိုေရခဲရိုက္ပစ္လိုက္တာၾကာေတာ့
နွလံုးသားကို ျပန္ျပန္နွဳိးဖို ့ အဖိုးန ဲဖီလင္ရည္ေတြ
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ခ်ဳိ ့ခ်ဳိ ့တဲ့တဲ့ ဆက္ကပ္ရင္းနဲ႔
သမမွ်တေအာင္ အားထုတ္ရ.............။

အေကာင္းဆံုးပဲ ...
အေကာင္းဆံုးပဲ...
ခ်စ္သူကိုလြမ္းလြန္လြန္းလို႔
စာအိတ္ထဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေခြေခါက္ထည့္ပိတ္
အနီးဆံုးစာတိုက္မွာ ငါလိုက္ပါရေစဆိုျပီး
ခပ္ဆိတ္ ဆိတ္...
ငါ့ကိုယ္ငါပဲ ပို ့လိုက္ပါေတာ့ မယ္
ကဲ....လက္ခံေတာ့ဟာ..။



အဲဒါေပါ့ ေ၀းကြာ ျခင္းကို
သီခ်င္းတပုဒ္ ျဖစ္ေအာင္မဖန္တီးတတ္တ ဲ့ေကာင္လို႔
ေထာင္ေနတ ဲ့ပုလင္း ေပၚက ကိုေဂ်ာ္နီက ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာ..............။


ျငိမး္ေဇဦး