ေရးသားျခင္းျဖင့္ ေမြ႔ေပ်ာ္သည့္ လူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ စိတ္ကူးေပါက္လွ်င္ ေရးခ်င္ရာေရး၏။
Monday, May 31, 2010
မင္းေလးရဲ့အဟာရ
ဂ်စ္ပစီ တစ္ေယာက္ရဲ့ဖဲခ်ပ္ေတြလို မဟုတ္ရဲ့
နွလံုးသားတားေရာ့ကတ္
တစ္ခ်ပ္ထဲပဲ ........
ဖ်တ္ကန ဲဆြဲ...............
ဆတ္ကန ဲလွန္..........
အာ မ ခ ံေတာ့ ဘူး လံုမေရဆိုတဲ့
က်ဳပ္အခြက္ၾကီး ေဇာက္ထိုး ဆြဲလို ့ထြက္လာပါေတာ့မယ္။
ဘေရာ့ေ၀းဇာတ္ခံုၾကီးေပၚဘယ္ေတာ့မွ
ေရာက္နိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ သရုပ္ေဆာင္မွဳေတြန ဲ့
နံရံမွီေထာင္ထားတဲ့ ဂစ္တာ ေဟာင္းတစ္လံုး
လဲက်သြားသလို ..................
တိုးတိတ္တိတ္...
မာဆတ္ဆတ္ သံစဥ္ေတြန ဲ့
ျပိဳလဲခဲ့ပါျပီ..........................။
ဘယ္ရီသီး နုနုကေလးေတြကို
အျမီး ေလး ေကာ့ျပီး ဟန္ခ်က္ယူ ရင္း
တို ့ဆိတ္ ဆြဲမိ်ဳတတ္တ ဲ့ ေရာ္ဘင္ ငွက္ကေလးေတြလို
က်ဳပ္က မကြ်မ္းက်င္တဲ့ ျဖစ္စဥ္ထဲမွာ
ကမ္းေ၀းလွဳိင္းေျပးလိုပဲ
အျပန္ ့က်ယ္က်ယ္
အရွိန္ေကာင္းေကာင္းန ဲ့
မင္းကေလးကို
ပန္းတိုင္လို ့သေဘာထားျပီး
မာရသြန္ ေျပးခဲ့ရတာပါ
ဘ၀ဆိုတာ သဲထဲေရသြန္မျဖစ္ခ်င္ခဲ့................။
က်က္စ ေျပာင္းဖူးဖုတ္ကေလးလို
နတ္ျပည္ေမႊးေျပာင္းဖူးဖုတ္ကေလးလို
ေမႊးပ်႔ံ အရသာျပည့္ လွခ်ည့္
အဲဒီ ျပည့္စံုျခင္းေတြန ဲ့
ေမတၱာရွိခဲ့သေပါ့..........
က်ဳပ္က ငွက္ကေလး ထိုးဆိတ္မယ့္ ဘယ္ရီသီးကေလး ျဖစ္ခဲ့ ............။
ျငိမ္းေဇဦး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
မင္းဘာျဖစ္ေနသလဲ ။
ReplyDeleteေမးလ္နဲ႕ စာပုိ႕တာလဲ မရ ။
အဆက္အသြယ္လည္းျပတ္ ဘာေတြျဖစ္ေနသတုန္း ။
သတိရလ်က္
မင္းဒင္