ဘ၀နွစ္ခု၏ ပုဇြန္ဟင္းတစ္ခြက္................

ေဆာင္းအ၀င္..........။ ရြက္စိမ္းတို ့နီေျပေျပ ၀ါေရႊေရႊ .......။ ေလ အသိမ္းမွာ ယိမ္းလိုရာယိမ္းလို ့.......။ သူတို ့၏ ေနာက္ဆံုး အခိ်န္ကေလးမ်ားကို နွေျမာတသ ေနသည္လား.........၊ သဘာ၀ တရား၏ အၾကင္နာကင္းမဲ့မွဳကို အသိအမွတ္ျပဳရန္ ျငင္းဆန္ေနသလားမသိ........။ တခ်ိဳ ့ေၾကြ............။ ------------------------------------------------------------------------------- သူမက က်ေနာ့္ေငးငိုင္သြားေသာ မ်က္နွာကို ၾကည့္ကာ က်ေနာ့္ ကို "ကိုကို ဘာျဖစ္သြားတာလဲ ငယ္ေလးကိုေျပာေလ" ဟု ေမးေတာ့ က်ေနာ္က က်ေနာ္ ေတြးမိသည့္အတိုင္းေျပာျပလိုက္ေတာ့........။ သူမက "ငယ္ေလး က ပုဇြန္ဟင္းစားခ်င္တယ္ပဲေျပာတာပါကုိကိုရယ္.... ပုဇြန္ဆိတ္ကေလးေတြဆိုလဲျဖစ္တာပဲ ....ေနာက္ေတာ့ ကိုကို မစားပဲ ငယ္ေလးက တေယာက္ထဲ ဘယ္ေတာ့မွ မစားဘူး သိလား " ဟု ေျပာ၍ က်ေနာ့္ ရင္ခြင္တြင္မီွကာ ..............။ ------------------------------------------------------------------------------- က်ေနာ္က ပါရမီျဖည့္ဘက္ ျဖစ္သူ.......။ သူမက က်ေနာ့္ပုခုန္းကို မွီတြယ္အားကိုးသူ..........။ အခ်စ္ဦး........။ ေမွးစက္နားခိုရာ ရင္ခြင္ ..............။ ဘ၀လြင္ျပင္က်ယ္ ...... ေတာင္ထြဋ္ဖ်ား.............ေခ်ာက္ကမ္းပါး...........လွဳိင္းၾကမ္းတလႊားလႊား ကို.........ရဲရဲယံုၾကည္လက္တြဲ ၀ံ့သူ ...........။ တဦးဘ၀တဦး ေထြးေပြ ့လို ့ တဦးမ်က္နွာတဦး ၾကည့္ကာ တေျမ့ေျမ့ ၾကည္နူး အခ်စ္ဦး ကို ဘ၀ေဖာ္အျဖစ္ အသက္ေပးခ်စ္သူ.............။ ------------------------------------------------------------------------------- က်ေနာ္က ဆင္းရဲေသာ သာမာန္ မိသားစုကေလးမွ ေပါက္ဖြားလာသူ....................။ သူမက ကုံလံုျပည့္စံုေသာ မိသားစုမွေပါက္ဖြားလာသူ................။ အဲဒီ က်ေနာ့္ဟန္နီ...........။ က်ေနာ္က နယ္ျမိဳ ့ကေလးတစ္ခုမွ ခ်ဳိ ့တဲ့ေသာ မိသားစု ၏ မနက္ထမင္းၾကမ္း ခဲျဖင့္ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းသူ.........။ သူမက သူမ်ားျပင္ေပးေသာ ေကာ္ဖီ ၊ ကိတ္မုန္ ့၊ ေပါင္မုန္ ့ေထာပတ္သုတ္ျဖင့္ ၾကီးျပင္းလာသူ....။ က်ေနာ္တို ့နွစ္ဦးတြင္ တန္းတူညီမွ် မွဳတခုသာ ရွိ၏ ထိုအရသည္ကား အနွိဳင္းမဲ့ အခ်စ္..........။ တဦးေပၚတဦးျမတ္နိုးမွဳ ၊သူမ၏ နားလည္မွဳ ၊ တဦးကို တဦး အသက္အမွ် တန္ဘိုးထားမွဳ။ ------------------------------------------------------------------------------- က်ေနာ္ က သူမကို ထမင္း၊ ဟင္း မခ်က္ခိုင္း။ ေကာ္ဖီမေဖ်ာ္ခိုင္း.......မခိုင္းရက္ ။ တေယာက္ထဲေနသားက်လြန္းလွခဲ့ေတာ့ ကိုယ္တုိင္ခ်က္ရျပဳတ္ရမွ ျဖစ္သည္ကလည္းတေၾကာင္း။ မနက္အိပ္ယာထလွ်င္ တိတ္ဆိတ္စြာ ျဖင့္ သူမ၏ နဖူးကေလးအား နမ္းျပီးမွ တိုးတိုးတိတ္တိတ္မ်က္နွာသစ္ကာ သူမ၏ သြားပြတ္တံကေလး ကို သြားတိုက္ေဆးထည့္ေပးျပီး ေကာ္ဖီတစ္အိုး တည္ေနက်...........။ ည က က်န္ေသာထမင္းၾကမ္းမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ ျပဳတ္ထားေသာ စားေတာ္ပဲျပဳတ္ ၊ ဆီ ၊ ဆား နွင့္ ေရာနယ္ျပီး တရုတ္ေၾကြဇလံုၾကီးထဲထည့္၍ ပလတ္စတစ္ အုပ္ေဆာင္းေသးေလးအုပ္ကာ ထမင္းစား စားပြဲေပၚတြင္ အဆင္သင့္ထားေနက်။ ျပီးေတာ့ ၾကက္္သြန္နီဥၾကီးမ်ားကို အခြံႏႊာ ေလးစိပ္ခြဲ၍ ၾကက္သြန္နီ မႊန္သည့္အနံ ့မခံနိုင္သည့္ သူမအတြက္ စတီး ခြက္ ကေလးထဲတြင္ ထည့္ကာ ေရစိမ္ထားေနက်........။ သူမ က အိပ္ယာ နိုးလာလွ်င္ ၊ က်ေနာ္အိမ္မွ အလုပ္ ထိုင္လုပ္ ေလ့ရွိေသာ စာၾကည့္စားပြဲတြင္ ထိုင္လွ်က္ ေနသည့္က်ေနာ့္ပုခုန္းနွစ္ဖက္ကို ေနာက္မွဖက္ကာ က်ေနာ့္ နဖူးကို ငံု ့၍ နမ္းေနက်.......။ က်ေနာ္က ည၀တ္ဂါ၀န္ ရွည္ျဖင့္ လွပေျပျပစ္လြန္းေသာ သူမကို ေျဖးေျဖးဆြဲေပြ ့လွ်က္ ၊ရင္ခြင္ထဲမွ ၾကည္လင္ရႊန္းလဲ့ေသာ မ်က္၀န္း မ်ားျဖင့္ေမာ့ၾကည့္ေနသည့္ သူမ၏ နွဳတ္ခမ္း ကေလးကို ဖြဖြေလး နမ္းေနက်.........။ ------------------------------------------------------------------------------- ထမင္းစား စားပြဲ၏ ထိပ္တြင္ နွစ္ေယာက္သားကပ္ထိုင္၍ က်ေနာ္က ၾကက္သြန္နီဥျခမ္းကို ခပ္ေသးေသးကိုက္ကာ ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္း ဆားျဖဴး နယ္ထားေသာ ထမင္းၾကမ္းလုတ္ကို ညာလက္ျဖင့္ သူမ ကိုခြံ ့ေကြ်းတိုင္းလည္း ဘယ္လက္ျဖင့္သူမ၏ ေမးဖ်ားကေလးေအာက္တြင္ ခံကာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို သူမ၏ အျပစ္ကင္းေသာ မ်က္နွာကေလးကို ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးၾကည့္ျမဲ.........။ သူမကို ခြ ံ့ေကြ်းျပီးက်ေနာ္က တလုတ္ ပလုတ္ပေလာင္း ပါးစပ္ထဲသြင္း ကာ ၀ါးျပီးတိုင္း ၊သူမက ႏွဳတ္ခမ္းေထြးေထြးေလးျဖင့္ ေကာ္ဖီခြက္ကို ေျဖးေျဖး မွဳတ္၍က်ေနာ့္ကိုတိုက္ျမဲ...။ တခါတရံ ၾကက္သြန္နီ ခိုး မႊန္သြားသည့္အခါ ထမင္း ၀ါးေနရင္း မ်က္နွာေလးရံွဳ ့မဲ့ မ်က္ရည္လည္လာတတ္ေသာ္လည္း ခ်က္ခ်င္းျပန္ျပံဳးလွ်က္ "ငယ္ေလး စပ္သြားတယ္ ကိုကို " ဟု ကေလးေလးလို ေျပာတတ္ျမဲ........။ ------------------------------------------------------------------------------- ညေန အစည္းအေ၀းမွမျပီးေသး က်ေနာ့္စိတ္က အိမ္သုိ ့ျပန္ေနျပီ။ ေသာက္ထားေသာ ေကာ္ဖီၾကမ္း ေလးငါးခြက္၏ ဇာတိမာန္သည္လည္းေလ်ာ့က်စျပဳျပီ။ စိတ္ပင္ပန္း၏။ ကိုယ္ႏြမ္း၏။ ေန ့တဓူ၀ ျငီးေငြ ့ဖြယ္ က်ေနာ့္ရံုးခန္းထဲက အခ်ိန္မ်ား.........။ ဘာ အတြက္ေၾကာင့္ ဒီေလာက္ အလုပ္လုပ္ေနရတာလဲ...........။ ေက်ေက်နပ္နပ္အေျဖရွိျပီးေသာ ေမးခြန္းမ်ား ကို က်ေနာ္ ့ကိုယ္က်ေနာ္ အတြင္းစိတ္ နံရံပါးပါးတြင္ ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္ ေမးျဖစ္ျပန္၏။ အစည္းအေ၀း ျပီးသည္နွင့္ အစည္းအေ၀းခန္းမွ ထြက္၍ က်ေနာ့္ရံုးခန္းဆီျပန္လာ၊ က်ေနာ့္ရံုးခန္းမီးကုိမွိတ္လိုက္ ၊ ထုိ ့ေနာက္ ရံုးခန္းတံခါးေသာ့ပိတ္လိုက္ျပီး ၀န္ထမ္းမ်ား၏ ေလးေထာင့္နံရံေလးမ်ား ပိတ္ကာထားေသာ စားပြဲမ်ားကို ျဖတ္ကာ တံခါးမၾကီးဆီသို ့ဦးတည္၏။ ျပီးေတာ့ ကား ရပ္ထားရာ ကြန္ကရစ္ ျပင္က်ယ္ ဆီသို ့..........။ ထို မွ ကား တံခါးကို ဖြင့္............၊ ကားစက္ကိုနွဳိး.........၊ နံပါတ္တစ္ ဂီယာ ...........၊ ျပီးေတာ့ ခပ္သာသာ ေမာင္းထြက္လာခဲ့၏။ ------------------------------------------------------------------------------- " ငယ္ေလး ပုဇြန္ ဟင္း စားခ်င္တယ္ ကိုကို " က်ေနာ္က ျပံဳးကာ "ပီဟပ္မဲပိ နာတည့္တည့္" ဟု ရွမ္းလိုျပန္ေျဖလိုက္၏။ ထိုစကားအား "ကိုကို ့မိန္းမကို ကိုကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ " ဟု ျမန္မာလို ဘာသာျပန္နိုင္၏။ က်ေနာ့္ဘ၀ကို နားလည္ ခြင့္လႊတ္ စိတ္ျဖင့္ ၊ က်ေနာ့္ အျပစ္အနာ ေမာဟ တို ့ကို သူမ၏ ေမတၱာေရစင္ႏွင့္ သန္႔စင္ ျပဳျပင္ျမတ္နိုးမွဳျဖင့္ ၊ က်ေနာ္လို စည္းမဲ့ကမး္မဲ့အရိုင္းအစိုင္း ကို လူတေယာက္လို ေနတတ္ထိုင္တတ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲ ပစ္နိုင္ေသာ သူမ၏ ၾကံ့ခိုင္ေသာ အခ်စ္ျဖင့္.............။ ထို က်ေနာ့္ ဇနီးအား က်ေနာ္ သိပ္ခ်စ္၏။ ဖြဲ ့ႏြဲ ့မွဳမဲ့ေသာ ၊ က်စ္လ်စ္ ျပည့္စံုေသာ စကားတစ္ခြန္းျဖစ္ေသာ က်ေနာ္သိပ္ခ်စ္၏ ဆိုသည္က လြဲ၍ ပိုမိုျပည့္စံုသည့္စကား ရွိေကာင္းရွိပါအံ့............။ သို ့ေသာ ္သိပ္ခ်စ္၏။ ငယ္ေလး ပုဇြန္ဟင္းစားခ်င္တိုင္း ........က်ေနာ္က ပုဇြန္ျပည့္ျပည့္ ထြားထြား မ်ားကို ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ ၾကက္သြန္ နီ ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ ၊ ငရုတ္သီး အေလွာ္ေထာင္း အေရာင္ပါယံု ျဖင့္ ပုဇြန္ လက္မမ်ားကို ပင္ ေသခ်ာ ေထာင္းေျခကာ အတြင္းမွ အဆီ အနွစ္မ်ား ကို လည္း ထည့္၍ ေမႊးပ်ံ ့အရသာ ရွိေသာ ပုဇြန္ဆီျပန္ဟင္း ၊ ငံျပာရည္ခ်က္ ၊ သံပုရာသီး စိပ္ကေလးမ်ား၊ ခရမ္းသီး မီးဖုတ္ ျပီးေျမပဲနိုင္နုိင္ၾကက္သြန္နီနိုင္နုိင္ နွင့္ အသုတ္၊ ၀က္ရိုး မုန္ညွင္းဟင္းခ်ဳိ တုိ ့ျဖင့္ ခ်စ္ဇနီးနွင့္အတူ စားေနၾက။ ထိုသို ့စားတိုင္းလည္း ခ်စ္သူ ဘ၀ တုန္းက သူမ က အေမနွင့္(ေယာက္ခမၾကီး) ပုဂံသို ့နွစ္ေယာက္ထဲ ခရီးထြက္စဥ္ က်ေနာ္နွင့္သူ လက္ထပ္ျပီးလွ်င္ ထမင္း ထည့္စားရန္ဟုဆိုကာ ၀ယ္လာခဲ့ေသာ ယြန္း ထမင္းအုပ္ထဲတြင္ ထမင္း ပူပူကို သူကိုယ္တိုင္ခပ္ထည့္ရမွ။ တကယ္တန္းေတာ့ ထိုကာလက က်ေနာ့္ကို သူမ အၾကီးအက်ယ္ စိတ္ဆိုး ေနခ်ိန္ ၊ ထိုကဲ့သို ့စိတ္ဆိုး ေနသည့္ၾကားမွ နွစ္ေယာက္တူတူ စားရန္ ထမင္းအုပ္ကို ၀ယ္ျဖစ္ေအာင္ ၀ယ္ေတာ့ အေမက သူမကို ရယ္လွ်က္ "သမီးရယ္ ဟို မွာ တခုခု အခက္အခဲရွိေနလုိ ့သမီးကို မဆက္နိုင္တာျဖစ္မွာေပါ့ " ဟု ေျပာေသာ္လည္း အၾကီးအက်ယ္ ေဒါသူပုန္ထေနခုိက္..............။ ------------------------------------------------------------------------------- ေဆာင္းအ၀င္..........။ ရြက္စိမ္းတို ့နီေျပေျပ ၀ါေရႊေရႊ .......။ ေလ အသိမ္းမွာ ယိမ္းလိုရာယိမ္းလို ့.......။ အကယ္၍........က်ေနာ္က က်ေနာ့္နယ္ျမိဳ ့ကေလးရွိ မူလတန္းေက်ာင္းကေလးတစ္ေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းဆရာ တစ္ေယာက္ဆိုပါက.................။ "ငယ္ေလး ပုဇြန္ ဟင္းစားခ်င္တယ္ ကိုကို " ဟု..............က်ေနာ့္ဇနီးက ေျပာလာလွ်င္ .............က်ေနာ္မည္သို ့ ေျဖရပါ့..............။ က်ေနာ္သည္ မွန္ျပတင္းက်ယ္ၾကီးကို ျဖတ္၍ စိမ္း၀ါနီေရာ္ ေဆာင္းသံေတြ ေအာ္ေနေသာ ေလနွင့္ ယိမ္းေနသည့္ ေတာအုပ္ၾကီးကို ၾကည့္ကာ ေတြေတြေငးေငးေတြးေနမိ၏။ က်ေနာ့္ လခကေလးနွင့္ က်ေနာ့္ဇနီးကို ပုဇြန္ဟင္းမွ ခ်က္ေကြ်းနိုင္ပါ့မလား...........။ က်ေနာ့္ စိတ္အစဥ္သည္ အလိုလို ဆိုက္ကား လက္ကိုင္ေပၚသို ့ေရာက္သြား၏။ ေရစည္လွမ္း လက္ရမ္းေပၚသို့ ေရာက္သြား၏ ။ ည သန္းေခါင္ ကုန္စိမ္း ရထား မွ အလုပ္သမားတန္းသို ့ေရာက္သြား၏။ ျပီးေတာ့...........ႏြမ္းႏြမ္း ညစ္ညစ္ ပုဆိုး တိုတို စည္းကာ ၊ မ်က္နွာေပၚမွ ေခြ်းမ်ားသုတ္ရင္း မနက္ခင္း ေစ်းတန္းတြင္ ငါးဗန္းပုဇြန္ဗန္းမ်ားေပၚမွ သန္ေပ့စြမ္းေပ့ ဆိုေသာ ပုဇြန္ထုပ္ထြားထြားၾကီးမ်ားကို ခါးၾကားမွ ပိုက္ဆံ အေဟာင္းလိပ္ကေလးထုတ္၍ အရာရာကိုေမ့ပစ္ျပီး ၀ယ္ျဖစ္မည္ သာျဖစ္၏။ ျပီးမွ ခ်စ္ဇနီးစားခ်င္ေသာ ပုဇြန္ဟင္းကို သူမတေယာက္စာ ေလးသာ ခ်က္၍ က်ေနာ္က ပဲျပဳတ္ ဆီဆမ္းဆားျဖဴူး ထမင္းၾကမ္းကို က်က်နန ေလြးလွ်က္ ၊ တိုက္ပံုအေဟာင္းေလး ၀တ္ ၊ လြယ္ အိတ္ အႏြမ္းကေလးလြယ္ ၊ တပါတ္ႏြမ္းေက်ာင္းစိမ္းပုဆိုးကေလးကို စည္းျပီး က်ေနာ့္ တပည့္ကေလးမ်ား၏ အနာဂတ္ကို အလွဆံုး ပံုေဖာ္နိုင္ရန္ မပ်က္မကြက္အေရာက္ သြားဦးမည္။ ျပီးေတာ့...........က်ေနာ့္ တပည့္ကေလးမ်ား သူတို ့၏ ခ်စ္ၾကင္သူ အိမ္ေထာင္ဖက္အား ပုဇြန္ထုပ္ထြားထြားၾကီးမ်ား အခ်ိန္မေရြး ၀ယ္ေကြ်းနိုင္မည့္ ျပည့္စံုေသာဘ၀ေလးမ်ားအတြက္........။ ျငိမ္းေဇဦး