ကြ်န္ ေရာင္းပြဲ

အားလံုး..............
အေကာင္းဆံုးအေျပာသမားဆုေတြနဲ႔ လူေတြက
ငါတို႔ဘ၀ေတြကို
ေဆာက္လက္စအီဂ်စ္ပိရမစ္အသစ္ၾကီးေဘးက ကြ်န္ပြဲမွာ
လက္ညွဳိးထိုးေရာင္းသလို
ေစ်းစစ္ဖုိ ့ေတာင္မလို 
အခြင့္အေရးလက္တညိွဳေလာက္အတြက္
ရင္ေကာ့လို႔ ၊ ယံုၾကည္မွဳေတြျပည့္လို႔
ေကာင္းခ်ီးၾသဘာေတြညံလို႔
ခပ္ျမန္ျမန္..........
ဇာတ္ဆန္ဆန္ ေရာင္းေနတယ္။

ငါတို႔ထဲက
ကြ်န္ပါး၀ေနတဲ့ကြ်န္ေတြအတြက္ေတာ့
ေသသြားတဲ့ပေဒသရာဇ္တိုင္းရဲ့ ပိရမစ္ကို
ခ်စ္သည္ျဖစ္ေစ မုန္းသည္ျဖစ္ေစ
ေက်ာက္တံုးေတြဆစ္၊
ေက်ာက္တံုးေတြစီ
 ေက်ာေျပာင္ေျပာင္မွာ အသားနီေတြလန္ လုိ ့
သူတို ့အတြက္ေတာ့
ဒါ ထူးဆန္းတဲ့ လက္ေျပာင္းလက္လႊဲမဟုတ္ဘူးရယ္ေပါ့။

ထူးထူးဆန္းဆန္းပဲ
 ကြ်န္ပဲြစားရဲ့ ေလလံပြဲ
ေစ်းျပိဳင္ေတြ ဆြဲေနၾကခ်ိန္မွာ
ေလလံေအာင္သူေတြအတြက္
အ၀ယ္ခံလိုက္ရတဲ့ကြ်န္ေတြအတြက္
မုဒိတာေတြပြား
အားေတြက်
လက္ေခါက္ေတြမွဳတ္
လက္ခုတ္သံေထာင္းလေမာင္းန ဲ့
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ကူေရာင္းေနၾကရဲ့ ။           ။


ျငိမ္းေဇဦး

လြတ္ေျမာက္ျခင္းေတာင္ပံကိုတန္ဘိုးထားျခင္း

 

 ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္
မပ်ိဳမ်စ္
အပိုျဖစ္သြားတဲ့နွစ္ေတြ.......။

ဇာတ္အၾကမ္းအနဳ
မွတ္တမ္းျပဳ
ဘ၀ကိုလုသြားတဲ့ျဖတ္သန္းမွဳေတြ....။

အသက္ဓါတ္က
ခြက္ကပ္ပဲက်န္ေတာ့...။



မွားယြင္း ေနမွဳေတြကပဲ
အသံျမည္ၾကတယ္.........

လြဲေခ်ာ္မွဳေတြကပဲ
စြပ္ေၾကာင္းထင္ၾကတယ္..........

အေဖာက္ျပန္ဆံုးရာသီဥတုေတြ ကပဲ
လူ ့ဘ၀ေတြထဲ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္ၾကတယ္......

မ်က္နွာရိပ္မ်က္နွာကဲအေျပာင္းအလဲျမန္တဲ့
ၾကက္ျမီးပါတီပြဲေတြ ရံုျပည့္ရံုလွ်ံတဲ့ရာသီ
သူခိုး.... တန္ခိုးရွင္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ
ဓါးျပက ဘ၀ရွင္ျဖစ္ခ်ိန္မွာ
လူယုတ္က သူမဟုတ္သလို
မဂၤလာယူခ်ိိန္မွာ....
ဒီအစဥ္အလာေတြပဲ ငါးရစ္တက္သလိုထြန္းကားတဲ့ေျမ
ေမတၱာေတြ ဂရုဏာေတြမုန္ ့ေလေပြလို 
စ်းကလဲေပါ ... က်ိဳးက်ိဳးကြ်တ္ကြ်တ္ကလဲျမည္ 
သံုးေဆာင္ျပီးရင္လဲ
တမုဟုတ္ခ်င္းေလလည္တဲ့ေျမ
ဘာဟုတ္ေသးတုန္း အဲဒီမယ္...
အတိတ္မေမ့လို ့ကိုယ့္ဟာကိုယ္အိပ္ေမြ႔ခ်ၾကသူေတြလဲ  ေပါက္ေျမာက္ရဲ့............။

က်ဳပ္ဟာအေတာင္ပံအျဖတ္ခံတဲ့ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး
အံုနဲ ့က်င္းန ဲ့အာတဲ့ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္မဟုတ္ဘူး ....
 အေသသားစားတဲ့ဠင္းတ တေကာင္မဟုတ္ဘူး....

ကိုယ့္ဆရာ....
မာကိုပိုလိုေရ
ခင္ဗ်ား ေက်ာပိုးအိတ္ထဲက
က်ဳပ္ခုန္ခ်ခဲ့လိုက္ျပီ.....

အဲဒီပိုးလမ္းမၾကီးကိုခ်ီတက္တဲ့လမ္းမွာ
ကိုယ့္ဘာသာသြားေပေရာ့ ...

အျမတ္ေတာ့ရမွာပါ 
ခင္ဗ်ားဟာ 
သားစိမ္းငါးစိမ္းသည္ဆိုရင္ေပါ့...

ၾကည့္ေတာ့သြား ဗ်ာ 
အဲဒီမွာ
 ေ၀ါဟာရနွစ္ဖက္သြားန ဲ့
လက္ယားေနတဲ့ ဓါးသမားေတြေတာ့ရွိရဲ့..........။




ျငိမ္းေဇဦး

ေနတတ္သြားတဲ့ မြန္တန္နာေႏြည

တစ္ဦးတည္းေသာသူအတြက္
ေလာကဓံတရားေလးပါးရဲ ့ဒီဂရီန ဲ့
က်က်နန ရြရြေလးဖုတ္ထားတဲ့
ေမတၱာဒိန္ခဲကိတ္မုန္ ့ေလးပါ
ဖြဖြေလး..အရသာခံလိုက္.....။

ျပီးရင္...
ေဟာဒီေကာင္းကင္ကိုထိုင္ၾကည့္ၾကရင္း
နွစ္ခ်ဳိ ႔အာသီသေတြန ဲ့ေဖာက္ထားတဲ့
၀ိုင္တစ္ခြက္ကို ေသာက္လိုက္ၾကရေအာင္
ၾကယ္ေတြစံုေအာင္ ေစာင့္ဖို ့မလိုဘူး
ဘာဆိုဘာကိုမွေစာင့္စားစရာမလိုေတာ့ဘူး။

ငါပင္ပန္းလွျပီ..........
ေျမသားပက္ၾကားအက္လို
ငတ္မြတ္ျခင္းေတြ....
ေခ်ာဆီန ဲ့ေ၀းလို ့သံေခ်းအထပ္ထပ္တက္ေနတဲ့ဘီးတစ္ဘီးလို
အဆင္မေျပျခင္းေတြ....
ၾကိဳးျပတ္တေယာေတြသာအသံျမည္တဲ့ဆင္ဖိုနီသံစဥ္ေတြလို
 ဒုကၡေတြ....
ဆပ္ကပ္နဲ ့ဆယ္စုနွစ္နွစ္ခုေက်ာ္ေ၀းေနခဲ့တဲ့ ဂြ်မး္ဘားမယ္လို
လိမ့္လိမ့္ဆင္းလာဖူးတဲ့မ်က္ရည္ပူေတြ....
ေခါက္ရိုးထဲေခါက္ရိုးထပ္ေၾကေနတဲ့
 နိမိတ္ပံုေတြ....
ကိုယ့္ပါးေပၚမွာလာနားတဲ့ျခင္တေကာင္ကို

ဖ်န္း ကနဲ အျငိဳးၾကီးၾကီးရိုက္သတ္သလို

ဆတ္ဆတ္ထိမခံမွဳေတြ....
အဲဒါေတြ... အဲဒါေတြနဲ႔ ေရာေဖ်ာ္မထားတဲ့
ေကာ္ဖီၾကမ္းတခြက္ကို ငါေသာက္ရင္း သီခ်င္းေတြဆိုၾကမယ္။

ခပ္ေ၀းေ၀းက ၀ံပုေလြအူသံေတြ
လရိပ္မွဳန္မွဳန္ေအာက္က ၀ိုးတ၀ါး၀က္၀ံတေကာင္ရဲ့ေျခသံေတြ
တေ၀ါေ၀ါေလတိုးေနတဲ့ထင္းရူးေတာေတြ
နားစြင့္ၾကရေအာင္အခ်စ္ေရ.........။

နိမိတ္ပံုမလို
အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မလို...
ဇာတ္ရိုင္းနာဖို ့မလို ...ဘယ္လိုအလြန္အကြ်ံခြ်ဲပ်စ္ျခင္းေတြမွမလိုတဲ့
ဘ၀ရဲ့ကဗ်ာ ...
ၾကည္နူးစြာ ရြတ္ဆိုၾကပါစို ့ ....။




ကဲေလ တခ်ိန္ကၾကီးျမတ္သူမ်ား
 ေတာမီးေလာင္တုန္းေတာေၾကာင္န ဲ့လက္၀ါးခ်င္းရိုက္ၾကစမ္းပါေစ

ရပ္တည္မွဳတခိ်ဳ ႔လဲ လက္သိပ္ထိုးေလလံပြဲေတြမွာေစ်းေကာင္းေတြရဆိုပဲ ။

 ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ရဲရဲရင့္ရင့္ထိုးအပ္တဲ့

ပရိႆ  တ္ ၾကီးရဲ့

ၾသဘာသံေတြ ၊ေထာပနာသံေတြ

 လက္၀ါးေတြအေၾကာင္းမဲ့နာတတ္တဲ့ေခတ္ေရစီးပဲ...

ဘ၀ေတြအတြက္ကေတာ့

သက္တန္းကုန္သြားတဲ့အာမခံကတ္ျပားတစ္ခုရဲ့ျဖစ္တည္မွဳန ဲ့တူတဲ့ မီးရွဴးမီးပန္းေတြေလ

လွပါရဲ့ တဒဂၤ............။

အခ်စ္ေရ ...
ဥေပကၡာ ဂီယာကုန္တင္လိုက္ပါ
တေယာက္မ်က္နွာတေယာက္ၾကည့္လုိ ့
တခ်ိဳ ႔အခ်ိန္ေတြမွာ ကိုယ့္ေစာင္းကိုယ္တီး
ကိုယ့္ခရီးကိုယ္နွင္ဖုိ ့လဲ လုိအပ္တယ္ေလ
ငါတို႔က ေရာမျပည္က ပေဒသရာဇ္မွမဟုတ္တာ...။


 ျငိမ္းေဇဦး