စိတ္ေကာက္ျပိဳင္ပြဲ
တေယာက္ထဲ
တေယာတလက္ျဖစ္ျဖစ္သြားတဲ့ညေတြ
တေယာက္ထဲပဲပရိသတ္ေလ ....
ငါ့ေခါင္းထဲကရထားတစ္စင္းေပၚက
မိုင္နွဳန္းျပင္းေလၾကမ္းေတြနဲ႔...။
ငါဟာအမွဳိက္တစ
ငါဟာရွန္ပိန္တခြက္
ငါဟာ ညျပာျပာထဲကတိမ္မဲတအုပ္
ရုတ္တရက္ငိုငိုခ်
ငါ့ဟာငါရွင္းလင္း
ငါ့ဟာငါေသာက္သံုး...
လမင္းၾကီးကေတာ့ ျပံဳးခ်င္မွျပံဳးေနေပါ့...။
ငါ့ခ်စ္သူေလးရယ္
ငါရယ္...
သူ႔၀က္၀ံရုပ္ေလးရယ္
ငါတုိ႔နွစ္ေယာက္ကိုေခြလိပ္ထည့္ထားတဲ့
ကင္မရာတစ္လံုးရယ္
အားလံုးကို ငါဟာကုန္းပိုးလို႔
သူ႔ေျခေထာက္ေလးေတြနာတဲ့ညေနမွာ
နယူးေယာက္ေလေျပကို
ကမ္းေျခက ခိုးခဲ့တယ္...။
တေနလံုး ပ်ံခ်င္လွ်က္
ေတာင္ပံမဲ့ရွာတဲ့နွင္းေတြ
ေ၀့၀ဲျပဳတ္က်လာတဲ့ညေနၾကီးထဲ
ငါ လက္ပစ္ကူးလို႔
ျမိဳ႔အ၀င္ကို ျငိဳျငင္မွဳေတြနဲ႔
ရွူရွုိက္ခဲ့တယ္
ျမိဳ႔ၾကီးကေတာ့ ေနခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔
အလစ္အငိုက္ထထေျပးေလရဲ့
ကမၻာပတ္လမ္းေၾကာင္းေပၚဒရြတ္ဆြဲလို႔..။
ငါ့ဂစ္တာေလးညညတုန္ခါတယ္
အလြမ္းေတြနဲ႔ ...
ငါ့ အိပ္ယာေလး ညည ေအးစက္တယ္
ေ၀းထြက္မွဳေတြနဲ႔...
ငါ့အိမ္ကေလး ညည အဖ်ားတက္တယ္
ခါးသက္မွဳေတြနဲ႔...
မနက္ဆိုလဲ အာရံုမွာ သၾကားမပါတဲ့
ကိုလံဘီယာ ကာဖီၾကမ္းေတြေသာက္
ငါတေယာက္ထဲနိုးထတတ္ခဲ့ရတယ္...။
ဘိုင္စကုတ္မၾကည့္ျဖစ္တဲ့နွစ္ေတြ
ရိုမန္တစ္ဆန္တဲ့ညစာေတြ
ရင္ဖိုၾကည္နဴးမွဳေတြ သက္တန္းကုန္သြားတဲ့
လက္မွတ္တစ္ေစာင္နဲ႔
သန္းေခါင္ေတြလဲ ထထနိုးျဖစ္တယ္...။
ငါဟာရိုက်ဳိးတတ္တဲ့အရိုင္းအစိုင္း
ငါဟာေဒါသေတြအပိုင္းပိုင္းက်ဳိးတဲ့
မာန္ခ်ီက်ားဆိုး...
ငါဟာ ေျခသုတ္ပုဆိုးျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္ခဲ့....။
တကယ္ေတာ့...ငါဟာ
မာယာမ်ားတဲ့ သမင္တစ္ေကာင္ပါ
မနာက်င္ဟန္ေဆာင္တဲ့၀က္၀ံတေကာင္ပါ
တကယ္ေတာ့ငါဟာ တြင္းထြက္မဟုတ္
မင္းအတြက္ျမွဳုပ္ထားတဲ့ ရတနာအစစ္ပါ....။
အဲဒီလို
အယူခံေတြ၀င္ရင္း ေသျခင္းေတြ
တထပ္ၾကီးနဲ႔ ျပတ္သားေနရဲ့ေလ....။
ျငိမ္းေဇဦး
No comments:
Post a Comment