Tuesday, January 29, 2008

စိတ္ခ် ေဘဘီေလး




စိတ္ခ် ေဘဘီေလး ...

စိတ္ခ်
ဘယ္ေတာ့မွ ငါ့ ဒဏ္ရာနဲ႔
မင္းကို ညစ္ေထးေစမယ့္သူ မဟုတ္ဘူး။

လက္မတင္ေလး ကပ္ကပ္ကြဲရတဲ႔
အသည္းကလဲ
အျမဲနာ...
ငရဲမွာေက်ာင္းေဆာက္လို႔
ေခ်ာင္းေပါက္ေအာင္ အာနာပါန ကမၼဌာန္းနဲ႔
အသက္ရွုသမွ် လြမ္းတဲ႔
ရဟန္းဘြဲ႔ ခပ္နွိပ္
မင္းကို ကိုးကြယ္ရင္း တိတ္တိတ္လြမ္းမယ္..။

လိင္တံၾကီးထြားေဆးေတြ
ထြန္းကားေနတဲ႔ ေခတ္မွာ
အခ်စ္ေရ..
ငါကေတာ့ ဦးေနွာက္ၾကီးထြားေရးကိုသာ
ရွာေဖြလုိအပ္ရဲ့…
ေဘာ္ ၊ ဒန္ ၊သ ံ၊ေရႊ န ဲ့
အဂိၢရတ္လဲ ထိုးခဲ့..။

ငါ့ကို ဘာသာမဲ့လားတဲ႔
ဘာ၀နာနဲ႔ မွား မွားေနတတ္ေတာ့
ငရဲမွာေနတယ္
အသည္းဟာေၾကြတယ္
ေနကြယ္ရင္ တိတ္တိတ္ လြမ္းေပမယ့္
အနွိပ္ခန္းေတြႏ ဲ့ကင္းတဲ့သူဆိုတာ
လူသိေအာင္ေျပာဖို ့လိုတာမွမဟုတ္တာ..။

ဒီမွာေလ….
ေဘဘီေလးေရ
လက္ပြန္းတတီး အလြမ္းေတြန ဲ့
ငါေတာ့ စခန္းခ်ခဲ့ျပီ....
မ်က္ရည္ေတြန ဲ့ေျခေဆးေတာ့...။




ျငိမ္းေဇဦး

1 comment:

  1. ကိုျငိမ္းေဇဦးေရ ဒီကဗ်ာကိုေတာ့ ခိုက္တယ္ အျမဲအားေပးေနလ်က္ေနာ္ :)

    ReplyDelete