Monday, January 28, 2008

ငါ့ ေအာ့ေၾကာလန္မေလး


ငါ့ ေအာ့ေၾကာလန္မေလး

“ခ်စ္သူေရ...”
နင့္ေမကလႊား...
အင္မတန္ လွ်ာယားလိုက္တဲ့အသံ
ဟဲ့ ..ေအာ့ေၾကာလန္မေလးရဲ့
ငါ မေခၚတတ္ဘူးကြယ့္...။

ငါ လန္ဒန္ သိမ္းျမစ္ေဘးမွာ
မင္းကိုေတြ႔ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး
ပါရီက အီဖယ္ ေမွ်ာ္စင္မွာ
ရင္ခုန္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ...။

လက္ေညာင္းလွပါျပီေတာ္လို႔
မေအာ္တဲ့ ေလဘာတီရုပ္တုၾကီးေအာက္
နယူးေယာက္မွာ လမ္းအတူေလွ်ာက္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး ......။

ေမာ္စကိုက လီနင့္အေလာင္းကို
နွာေခါင္းမပိတ္ပဲ
ရံု၀င္ခေပးၾကည့္ရင္း
သက္ျပင္းေတြမွ်ခဲ့မိတာမဟုတ္ဘူး..။

ဟႏိြဳင္းမွာ ကင္းျမီးေကာက္ေၾကာ္
ေျမြသားအရက္န ဲ့ မင္းရဲ့ရွက္ျပံဳးကို
တလံုးျပီးတလံုးေသာက္ရင္းျမည္းရင္း
ခရီးျပင္းတခုကို ေခၚခဲ့တာမဟုတ္ဘူး....။

ဒီ အေၾကာင္းေတြကို
ဒို႔နွစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းသိခဲ့တာေပါ့
ေအာ့ေၾကာလန္မေလးရယ္...။

ငါ့ကို တရားေတြေဟာ
ေဒါသေတြသိမး္
စရိတ္ျငိမ္း စိတ္ထိမ္းဖုိ႔ ေျပာရင္း
သီခ်င္းေတြနဲ႔ အပ်င္းေျဖသတဲ႔လား........
၀ါး............ အိပ္လိုက္ပါဦးမယ္ေလ...
မ်က္ရည္ေတြန ဲ့သမ္းလိုက္တယ္....။

ျငိမ္းေဇဦး

1 comment:

  1. ကိုျငိမ္းေဇဦးရဲ႔ ကဗ်ာကေတာ့ရွယ္ပဲ.. မိုက္တယ္..

    ReplyDelete