ေပါက္လႊတ္ပဲစား လြမ္းမိတဲ႔ ကာလမ်ား

ေပါက္လႊတ္ပဲစား လြမ္းမိတဲ႔ ကာလမ်ား

တခါသံုး အျပံဳးေတြန ဲ့
ကိုယ္ခံအားက်ခဲ့ရတာေပါ့…။

ဖန္လံုအိမ္သဘာ၀ေတြက
မုဆိုးမရင္ေငြ ့လွဳံ
အိုဇံုးလႊာအစုတ္ၾကီးျခံဳလိုိ႔…။

မီးရွုးမီးပန္းေတြဟာ
ဒံုးပ်ံေတြကိုေမြးဖြားခဲ့
ပင္လယ္ေတြကမိုးေရေတြကိုေမြးဖြားခဲ့
ျပီးေတာ့ျပန္ေသာက္ အငံေၾကာက္သတဲ့..။

အရက္တစည္ကို
မ်က္ရည္ကုန္လိုကုန္ျငား
ငါ့နွလံုးသား ငါျမည္းလို႔ေသာက္ခဲ့ရ
အဆင္သင့္ပဲ သူခြဲခဲ့သမွ်
၀ါးရလြယ္တဲ့ အပိုင္းအစေတြ
ပလုတ္ပေလာင္း….
သီခ်င္းေဟာင္းေတြေတာင္တိတ္ဆိတ္…။

`ေကာင္မရယ္´
`ငါ့ကိုေလာင္ကြ်မ္းတဲ့ ဖန္မီးအိမ္ေလးရယ္´
`ေခြးစုတ္မေလးရယ္´
`အေတြးရွုပ္ ညေရးမလြယ္ အသည္းေလးရယ္´
`ပူတူးတူးေလးရယ္´
`ငါ့အိပ္မက္ေတြကို အိပ္မက္ထဲမွာပဲထားခဲ့သူေလးရယ္´လို႔
ေနာက္ပိုင္းမင္းသားၾကီး ညေၾကးျဖတ္ခံရသလိုလဲ
ငါ့ရင္ငါခြဲ တဲတလံုးေဆာက္လို႔
ခြန္းေထာက္ေတြ ငိုျခင္းေတြနဲ႔
နင့္ကိုလဲ မက်ိန္ဆဲရက္
ခက္တယ္ကြာ ဆိုရင္း
မနက္လင္းတိုင္းငိုခ်င္…။

လိင္မွဳေဗဒေတြန ဲ့
ညပ်စ္ပ်စ္ၾကီး ပ်ားရည္လိုလွ်က္
ပဥၥလက္ အတတ္ေတြန ဲ့
သေႏၶသားေတြရဲ့ သခၤ ိ်ဳင္းဟာ
ခ်စ္သူေတြျဖစ္သတဲ့….။
မခ်စ္ေသာ္လဲေအာင့္ကာနမ္းရင္း
သက္ျပင္းေတြနဲ႔ ခ်စ္သူကိုတမ္းတသတဲ့
အျပစ္ျဖစ္သတဲ့..။
ငါကေတာ့ငယ္ေမြးျခံေပါက္ ေသာကေတြန ဲ႔
နင့္ကိုလြမ္းတယ္ဟဲ့…။

အခ်စ္…
စစ္…
ကမၻာၾကီးရဲ့က်မ္းမာေရး
၀ိပသနာနဲ႔ခ်မ္းသာေရး
မေတြးခ်င္ေတာ့ဘူး
အရူးတေယာက္ ဦးေနွာက္ေျခာက္သလို
ေဆးလိပ္တတိုနဲ႔ ငါ့ကိုယ္ငါပဲရွိုက္ဖြာေနရဲ့
ဒီလိုနဲ႔ အာရံုက်င္းခဲ့ေပါ့…။



ျငိမ္းေဇဦး