ဆဲျဖစ္ ...
ဆုိျဖစ္ ...
ငိုျဖစ္ ....
အာသာေတြေျဖေဖ်ာက္ျဖစ္...
အခ်ိန္ျဖဳန္းျဖစ္..
ဘ၀ကို မန္က်ည္းေစ့လို ေလွာ္ပစ္ခဲ့မိတယ္။
ၾကိဳက္တတ္ရင္ ယူ ၀ါး
စိတ္ခ် သြားမက်ိဳးေစရဘူး
ဆီးမခ်ဳပ္ေစရဘူး...။
သံေယာဇဥ္တိုးလို႔ ခိုးရွိုက္တဲ့ ပင့္သက္မွာ
ေသခ်ာျပန္ၾကည့္..
ေသခ်ာပေစေလ...
အရမ္းကို ေသခ်ာပေစ...
ငါ့ကို ၀ိဥာဥ္ ထဲမွာ ထုတ္ပိုးယူမသြားဖို႔
ငါ့ကို မသိခ်င္တဲ႔အခါ ဆံပင္ျဖဴ တစ္ေခ်ာင္းလို နွဳတ္မပစ္ဖို႔
ငါ့ကို ပကတိခင္တဲ႔အခါ သံေယာဇဥ္ ဇာပု၀ါနဲ႔လႊား လို႔ ေနာက္ေက်ာဓါးနဲ႔မထိုးဖို႕...
ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူး အရာရာ က အနိစၥပဲေလ....
သိေနရင္ပိုေကာင္းမယ္ထင္လို႔
ေနာက္ေတာ့ မမုန္းေလာက္ဘူးထင္လို ့
တံုးေခါက္သတိေပးထားတာပါ....။
ငါကေလ
သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ႔ နကၡတ္အ၀င္အထြက္မွာ
တခါတခါရွင္ရက္စရာမရွိတဲ႔ နာက်င္မွဳေတြနဲ႔
၀ါ၀င္ရင္ ဥပုဒ္ေစာင့္ခ်င္ေစာင့္တတ္တာ..အဲဒါသိရဲ႕လား...
ည ခုနစ္နာရီေက်ာ္ရင္ ဘီယာေသာက္ခ်င္ေသာက္တယ္
နားလည္ေပးနိုင္မွဳေတြကို အေပါင္ထားျပီး
ဒါကိုလဲအျပစ္ၾကီး တစ္ခုလိုမျမင္ပါနဲ႔
ေျပာျပလွည့္မယ္ နားေထာင္ေနာ္.........။
ငါ့ကိုယ္ငါ...
အရာရာ ငါ့ေၾကာင့္ ငါ့ေၾကာင့္ ဆိုတ ဲ့စြဲခ်က္နဲ႔
ဘာေတြကို ၀မ္းနည္းမွန္းမသိတဲ႔အခါ
ဘာေတြကို ခြင့္လႊတ္ရမွန္းမသိတဲ႔အခါ
ဘာေတြကို အျပစ္တင္ရမွန္းမသိတဲ့အခါ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ျပီး ကေလးလိုငိုမိပါရဲ့....။
ညက ခဏအိပ္မက္တယ္
ငါရယ္..
ငါ့အေမရယ္...
ငါ့အေဖရယ္..
ငါ့ညီေလး..ညီမေလးေတြရယ္နဲ႔
တကယ့္ခဏေလးကြာ....
တကယ့္ ခဏေလးဆိုတာ
ငါၾကိဳမသိခဲ႔လို႔ပါ
အဲသလိုအိပ္မက္မယ္မွန္းသိခဲ့ရင္
အိပ္ေဆးအလံုး တစ္ရာ ေသာက္
ေတာက္ေလွ်ာက္ အိပ္ပစ္လိုက္မိမွာ.....။
ဒီည....
ၾကယ္ေရာင္ေတြ လွပါေစသား ........။
ျငိမ္းေဇဦး
No comments:
Post a Comment