Sunday, August 10, 2008

သည္းခံနိဳင္မွဳအေျမွးပါး မယားဒရားျပဳခံရတဲ့ ညေန



သန္းေပါင္းေျခာက္ေထာင္မွာ
တေယာက္ပဲ ျဖစ္တတ္တ ဲ့ ေရာဂါနဲ႔
မရိုးမရြ ျဖစ္ေနတာ စိတ္ကူးထဲ ေခြးလ်ားသီး မွဳန္႔ေတြ လြင့္က်သလုိ
ျငိမ္းေဇဦးဆိုတဲ့ေရာဂါ ေပါ့
ျငိမ္းေဇဦးဆိုတ ဲ့ ေရာဂါပါ
ဆန္းေတာ့မဆန္းပါဘူး....။

ညေနက ဘီယာဆိုင္မွာ
တခါမွ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ
တစားပြဲထဲ အရစၥတိုတယ္နဲ႔ထိုင္ျဖစ္ေတာ့....

“ေဟ့..တုိတယ္ၾကီး
ခရီးပမ္းလာသလား..
ေနေကာင္းလား...
သားေရးသမီးေရး အိုေကလား”

စားပြဲထိုးမ အနားေရာက္လာတဲ့အထိ
သာလိကာလိုေမးပစ္လိုက္တယ္...

အရစၥတိုတယ္က
ကက္သရင္းဇီးတာဂ်ံဳးလို
မ်က္ေမွာင္ၾကံဳ႕ၾကည့္ျပီး
အလကားရတဲ႔ အာလူးေၾကာ္ ကို စျမည္းတယ္

ျပီးေတာ့ စားပြဲထိုး မ ကို
ခ်စ္နွမ ..ဆားငံလွခ်ည္ရဲ့
တခုခုနဲ႔ လဲေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုလိုက္တယ္

စားပြဲထိုးမ က ခဲဖိုး မရတဲ ့ ကာလသားေခါင္းရဲ့အၾကည့္နဲ႔
ရွိတဲ့ဟာယူခဲ့မယ္ ခဏေစာင့္လို႔ ေျပာျပီး
အန္ဒါဆင္ရဲ့ ပံုျပင္ထဲက ေငြငန္းျဖဴမ ေလးျဖစ္သြားတယ္

အဲဒီမွာ ...ျပသနာစတာပဲ
အေမရိကန္နိုင္ငံက ရီပတ္ဘလစ္ကင္ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္တေယာက္ဟာ
ဘယ္ေခ်ာင္က ထြက္လာမွန္းမသိပါဘူး
နွစ္လံုးျပဴးတစ္လက္နဲ႔ ငန္းျဖဴမကို ပစ္ခ်လိုက္ပါေလေရာ


အရစၥတိုတယ္စိတ္ပ်က္သြားခဲ့ျပီ
တိုတယ္ၾကီး စိတ္ပ်က္သြားခဲ့ရျပီ

ငန္းျဖဴမဟာ ဆန္ ့ငင္ ဆန္ ့ငင္ ...
မေသခင္မွာပဲ ေရႊဥတစ္လံုးဥခ်ခဲ့တယ္

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေရႊဥနဲ႔ ငန္းသားဟာ
လြမ္းဖ်ားကိုေတာ့ ယာယီေပ်ာက္ေစတယ္လို ့အယူရွိတဲ့ နတ္ဆရာက
ေဟာ့ဒီမယ္.. ျပႆနာမရွိပါဘူးကြ လို ့ ထေျပာတယ္
က်င္ငယ္ စစ္ စစ္ ေရာင္ထေနတ ဲ့အျမွပ္တစီစီ ေရခဲစိမ္ ဘီယာကို
တရုတ္ျပည္ကလာတ ဲ့ဖန္ခြက္ၾကီးန ဲ့ေမာ့ခ်လိုက္တယ္

ေစာေစာက စိတ္ပ်က္သြားတဲ ့ ပညာရွိၾကီး မစၥတာ တိုတယ္ဟာ
ခုေတာ့..နွုတ္ခမ္းေတြကို လွ်ာနဲ႔သပ္လို႔
အပ်ိဳရြယ္၀င္စ ကေလးမ တေယာက္
ဘီယာဆိုင္ေရွ႕ က ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတာကို
ကားစပါယ္ယာရဲ့ လက္လို အၾကည့္ေတြနဲ႔
မိမိရရ ဖ်စ္ညွစ္ ပြတ္သပ္လိုက္တယ္

က်ဳပ္ရဲ့ ဘီယာ ေသာက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ စမ္းအိုင္ေလး
ခမ္းေျခာက္သြားခဲ့ရျပီ


ဒါန ဲ့ဆိုင္ထဲက ျပန္ထြက္လာေတာ့
ဗုဒၶ ရယ္
သခင္ေယရွုရယ္
အလာဟ္အရွင္ျမတ္ရယ္နဲ႔
ကမၻာ့နယ္ပယ္ေပါင္းစံု ေခတ္ေပါင္းစံုက
အေထာင္အေသာင္းေသာ ပညာရွိေတြကို
ဒြါရ ကိုးေပါက္ထဲ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ၾကီး ထိုးသြင္းေနတဲ႔
ဗမာ ပညာရွင္ေတြကိုေတြ ့လိုက္တယ္

က်ိန္းေသတယ္
ဒီည အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္
ေရဒီယိုကို
ကိုင္ေပါက္
ထုခြဲ
သည္းသည္းမည္းမည္း
ပ်စ္ပ်စ္ နွစ္နွစ္
ဆဲျဖစ္ေတာ့မယ္..................။


ျငိမ္းေဇဦး

No comments:

Post a Comment