မထူးဆန္းတ ဲ့သတၱ၀ါ

လူ ့အျဖစ္ကို ရလို ့ေနတယ္............။
အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ....
လူပံုအလည္မွာ
ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ရပ္နိုင္ေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္။

ကိုယ့္အိပ္ယာကိုယ္ျပင္
ကိုယ့္ ညစာ ကိုယ္ ခ်က္လို ့
ဘ၀ကို ပက္ပက္စက္စက္ ခံုမင္ၾကည့္ခဲ့ရတယ္....။

ဒီေန့.................ဘာကိုမွမလိုခ်င္ဘူး.........................။

စမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္စင္း
ေတာင္တန္း တခု ..
ေလေျပတေပြ ့..............
ျမက္ရိုင္း ရွရွေတြရဲ့ သင္းရန ံ ့န ဲ့....
ေတာင္ယာဆန္ .........
ပဲပုတ္ ကင္ တစ္ခ်ပ္...........
ျငဳတ္သီးစိမ္း ေလးငါးေတာင့္............
ဒီည အဲဒါေတြရမယ္ဆို ................
ငါ့ေတာင္ယာမွာငါ
ေျဖာင့္ေအာင္အိပ္နိုင္မွာ.....ကိ်န္းေသရဲ့ကြယ္......။

ျငိမ္းေဇဦး

ဓါးကိုင္ရျခင္းအေၾကာင္း

ဆင္ဖမ္းမွာလား
သြား..သြား..သြား..
က်ားဖမ္းမွာလား...
သြား..သြား....သြား...

ေဟာဒီမွာ
ပုဆိုးကိုျခံဳ ကြမ္းကိုငံုလွ်က္
ဓါးမကိုေသြး အားကိုေမြးကာ
ငါလာခဲ့ျပီ ၀က္ေပၚဖို ့............။


ျငိမ္းေဇဦး

ျမိဳ ့ဘ၀ကိုစြန္ ့ခြာခ်င္တ ဲ့ရန္ကုန္

ခုဆို ရန္ကုန္ဟာ နွစ္နာရီအတြင္း

ပင္လယ္ျပင္ျဖစ္ျဖစ္ သြားတတ္တ ဲ့

ခုတမိ်ဳးေတာ္ၾကာတမ်ိဳး စရိုက္ေတြန ဲ့..........။

သူ ့ဗိုက္ေပၚမွာ

အဆီတထပ္အသားတထပ္ ဗိုက္ေပၚမွာ

စားေကာင္းေသာက္ဖြယ္ေတြနဲ႔ စားပိုးနင့္ေနတဲ့ အဲဒီဗိုက္ေပၚမွာ

နွဲသမား ပါးစပ္လို ၾကြက္သားအားေတြကေကာင္း

အနိမ့္အျမင့္အခ်ြဲအခ်ဳိေတြန ဲ့ အကဲက ပိုပိုျပတဲ့

ဇာတ္ရံေတြ မင္းသားေတြ ကလဲ ထြန္းကား......။

ထူးျခားခ်က္ကေတာ့

ကိုယ္ေျပာသမွ် ကိုယ္မယံုတဲ့ေနရာမွာ

အကုန္လံုးက ပထမဆုရ......။

ခုထိ

မရိုးနိုင္တ ဲ့ ပံုျပင္ေဟာင္းကေတာ့

ပါးစပ္ အံကတ္ငံုရင္း

စင္ေပၚက ကို မဆင္းတဲ့ကိစၥေတြကလဲရွိ..........။

ခက္တာက တက္လာမယ့္သူမွန္သမွ်

ၾကိဳးတုတ္ ထုေထာင္း

မရိုးနိုင္တ ဲ့ခ်န္ပီယံ ေဟာင္းၾကီးေတြနဲ႔

ရန္ကုန္ဟာ

မိုးသညး္ညေတြမွာ

ထထျငီးတယ္

ဒို ့အျဖစ္က ျမိ ဳ့မျဖစ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ကိုရင္ေရ....

ပင္လယ္ၾကီးပဲျဖစ္ခ်င္ပါေတာ့တယ္ တ ဲ့.......။

ပင္လယ္ေပၚမွာ

ဘယ္လို လွလွပပ နစ္ျမဳပ္ၾကမယ္ဆုိတာလဲ

ရန္ကုန္သူ ရန္ကုန္သားေတြက ယဥ္ ပါး ေနသားကက်ခဲ့ျပီ ဆိုေတာ့ကာ...။

တကယ္ေတာ့ ရန္ကုန္ဟာ အၾကံကုန္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့

ျမဳိ ႔ၾကီးတျမိဳ႔လို့ပဲ ေငးလိုက္မိပါတယ္.....

ကိုယ့္ ခႏၶာကိုယ္ငံုလို ့ ....

ေနခဲ့ေတာ့ရန္ကုန္ ေရ ..........။

ျငိမ္းေဇဦး

ေရႊ ... ဆိုတ ဲ့ေရႊ

ဒို ့လူမိ်ဳးေတြက 

ေရႊမွ ေရႊ ....

ေလာက္တက္ေနေန 

ေရႊ အျဖစ္က တျပားသားမွမေလွ်ာ့

ေရႊမွ ေရႊ ပဲ 

နားထားေတာ့.........။

အမွန္ဆိုရင္.....

 မိ်ဳးဆက္ တခုကို မိ်ဳးဆက္တခုက

 ေပးခဲ့စရာ  

 အေၾကြးန ဲ့ အနာေတြပဲရွိတဲ့ ဘ၀။

ယံုၾကည္ေၾကာင္း ကို 

လံုျခည္အေဟာင္းထဲကလက္သီးပုန္းျပ

တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ရုန္းၾကြ ရတဲ ့ဘ၀။

ကံၾကမၼာကို ဒဏ္ရာေတြန ဲ့ျငမ္းဆင္လုိ႔

ကြ်မ္းက်င္လိမ္မာ ၾကရတဲ့ ဘ၀။ 

ေနတတ္သလိုေန ရင္း 

ေနတတ္သလို ေနျခင္း ၀ိဇၹာေတြက

အတိတ္ ေရႊေခတ္မွာ 

အိပ္ေနပစ္တာ အစစ္မွန္ဆံုးလမ္းေၾကာင္းတစ္ခုလို

စျမံဳ ့ျပန္ ျပေနၾကတ ဲ့ ဘ၀။

ကယ္တင္ျခင္း ၾကိဳးတစကို 

အစိုးမရစြာ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ ေရာ္ရင့္ၾကရတ ဲ့ဘ၀။

ငရဲအိုးထဲ ဆြဲၾကိဳးဆြဲ သူကဆြဲ

ဒုကၡ ကပ္ေဘးန ဲ့ရွင္သန္ေနယံုေလးမွာ

လွဳပ္ရြ တတ္ေသးတဲ ့အေၾကာအခ်ဥ္ေတြန ဲ့

ေမ်ာခ်င္သူကေမ်ာ...........

ေသာကျမစ္မွာ ေမ်ာသမွ်အျဖစ္ေတြထဲ

ေလာဘအသစ္ေတြ ထြန္းကား လာ လိုလာ .........

ဒီမွာ....

ဆိုခ်င္တာဆိုေျပာခ်င္တာေျပာ..........

အေၾကြးန ဲ့အနာ ေပးခဲ့တာကိုေတာင္ 

ေနာင္မိ်ဳးဆက္က ေက်းဇူးတင္ရမယ့္ အလံုးေတြန ဲ့

ကိုယ္ေရႊ ကိုယ္မ်ိဳးေတြက ျပံဳးျပံဳးၾကီး မဂၤလာယူေသးရဲ့..........။

ျငိမ္းေဇဦး

ေက်ာရိုးမဲ့သတၱ၀ါမ်ား၏

ေက်ာရိုးေတြ...

ေက်ာရိုးေတြ....

ဆြဲထုတ္ခံလိုက္ရသလား

အေပါင္ဆံုးခဲ့သလား

အေၾကြးန ဲ့အသိမ္းခံလိုက္ရသလား

ခႏၶာေဗဒသေဘာအရ မလိုအပ္ၾကေတာ့လို ့လား......။

သက္သာသလိုေန ေနၾကတာပါ

ကိုယ့္ဆရာ.....

ေက်ာရိုးမဲ့ေသြးေအးသတၱ၀ါ

ရရ စား စား တြင္းေအာင္းသြားၾကတာပါ

ကိုယ့္ဆရာ.....။

အိမ္ေတြအကုန္လံုး က်ဥ္းေျမာင္းတ ဲ့

တြင္းေဟာင္းေတြျဖစ္သြား...

လမ္းတေလွ်ာက္မွာ ဗိုက္ေမွာက္တြားသြားသူေတြ

ျပည့္က်ပ္.......

ျမိဳ ့လည္က ျဖတ္သြားတဲ့ရထားကေတာ့

တဖြဖြအတည္ျပဳေနတယ္....

သူ ့ကိုယ္သူ

တကယ့္သူ ့ကိုယ္သူပါ

သူဟာ အဲဒီမွာအၾကီးမားဆံုး တြားသြားသတၱ၀ါ ပါတဲ ့။

ေက်ာရိုးမဲ့ေတြ တြားတက္

ေက်ာရိုးမဲ့ေတြ တြားဆင္း

ေက်ာရိုးမ ဲ့ေတြန ဲ့ တည္ေဆာက္ထားတ ဲ့ ျမိဳ ့ေသးျမိဳ ့သိမ္ေတြ

ေက်ာရိုးမဲ ့ေတြနဲ ့ ျပည့္က်ပ္ေနတ ဲ့ ျမဳိ ့အို ျမိဳ ့ေဟာင္းေတြ

ေက်ာရိုးမ ဲ့ေတြန ဲ့ ပ်ားပန္းခတ္ေနတ ဲ့ လမ္းအိုၾကီးေတြ

အဲဒီတိုင္းျပည္ၾကီးကိုယ္တိုင္က ေက်ာရိုးမဲ့

သူ ့ျဖစ္တည္မွဳသူ

တစ စ ေခါက္သိမ္းခဲ့ျပီေလ........။

တခ်ိန္မွာ

ကမၻာဟာ သူ ့အေရျပားေပၚက ယားနာကြက္ ကေလး ကို

တသသ ကုတ္ရင္း လူသားေတြရဲ့ သမုိင္း သင္ခန္းစာေတြကို

ထုတ္ထုတ္ျပတိုင္း အဲဒီရာဇ၀င္ရိုင္းရတဲ ့ေနရာမွာ

ေက်ာရိုးမဲ့သတၱ၀ါေတြေနခဲ့ေၾကာင္း..........

ေကာင္းေကာင္း ေဖာက္သည္ခ်ေတာ့မွာ........။

ျငိမ္းေဇဦး

ေခ်ာတိုင္

အဲဒီ ည ကလပ္မွာ

ျပိဳင္ဖက္ရွိလို ့

တိုင္ဖက္မိၾကသူေတြ မပါဘူး။

ညစာကို

ဘ၀အနာန ဲ့လဲေနၾကရတာ

လာပါအကို ....

အကို ့မယားမသိေအာင္

နုိ႔ၾကားအထိ အဲဒီ ေငြစကၠဴလိပ္ေတြထည့္လွည့္ပါ။

ပစ္မွားျခင္းေစ်းကြက္တစ္ခုကို

လူ ့ယဥ္ေက်းမွဳက

အခိုင္အမာထူေထာင္ခဲ့ျပီးျပီ ....

လာပါ.... ဒီမွာ လိုသလိုပစ္မွား

ခ်စ္သြားမွာလဲမေၾကာက္န ဲ့

ပစ္သြားမွာလဲမေၾကာက္နဲ ့.........။

တက္ကနို တီးလံုးေတြန ဲ့

ခရီးအဆံုးထိ လိုက္မွ

မသကာ ညသံုးနာရီေပါ့.....။

ဘီယာေတြ မအီမသာစုပ္မေနနဲ႔

ဒီမွာ နိုင္ကြက္မရွိလို႔

တိုင္ဖက္မိသူေတြ ရွိတယ္အကို

လိုသလိုသံုး

တညလံုးမွ နွစ္ျပားတပဲ

စကားလဲမရွုပ္ အမွားလဲမလုပ္

သေဘာလဲ မယိုင္

က်မတို ့က ေခ်ာတိုင္ပါအကို..........။

တကတည္း....

တိုင္ဖက္ေနရတဲ့ ေခ်ာတိုင္ေတြမွာ

ေခ်ာတိုင္တက္သူေတြတိုးေ၀ွ ့လို႔

ေခ်ာတိုင္ေတြဟာ ေခ်ာတုိင္အတက္ခံရင္း

ေခ်ာတိုင္ေတြ ေလွ်ာေလွ်ာက် ရ တဲ့

ေခ်ာတိုင္တက္ပြဲေတြ

ေလွ်ာေလွ်ာရွဴရွဴ စည္ကားလြန္းလွသေပါ့..........။

ျငိမ္းေဇဦး

ရြက္ေၾကြ ၏ ဒ႑ာရီ

 ရစ္၀ဲ ရြက္ေၾကြ 

ေျမာက္ေလ အေနာ့

 ကိုယ္ေဖာ ့ကစား

 ပ်ံသန္း သြား သုိ႔ ။

ေျမခ ေလွ်ာတိုက္

ေမာဟိုက္လြင့္ေမ်ာ

ေလစည္းေၾကာမွာ

ေ၀းလြန္းရာ ဆီ...။

ေၾကြရြက္ဆိုတာ 

ေလသက္ရာႏွင္ 

မျငိဳျငင္တတ္

လြမ္းတတ္လွ်င္လည္း

 သူပဲသိမည္....

 ဒ႑ာရီ......။

ျငိမ္းေဇဦး