အပိုက္ခံခ်င္ ေနျပီ ဆိုတဲ႔ ဆုဖလား ၾကီး

ထာင့္ကန္ေဘာ လို အလစ္မွာ
သန္သန္မာမာ ကန္ထည့္သြားတယ္..။


ရင္ဖြင့္ထားလိုက္မိတယ္
ရင္ဘတ္ကို အပူရွပ္မွာမေၾကာက္တဲ့
အရက္ပူပ်ံေနတဲ႔
အသည္းတျခမး္ေျခာက္ေနတဲ႔
အရက္သမားလိုကို ဖြင့္ထားမိတာ....။

ေထြးကနဲ ေအးကနဲ
ေႏြးကနဲ ရင္ဘတ္ထဲ အရွိန္နဲ႔၀င္လာလိုက္တဲ႔
အဲဒီအခ်စ္ေတြနဲ႔
ဒီတေခါက္ေတာ့ ထြက္လိုက္ရျပီထင္ပါရဲ့.
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီ ဘယ္သူမွ ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္မရဖူးတဲ႔
ဒါမွမဟုတ္ အကုန္လံုး ေခ်ာင္ထုိးထားတဲ႔
ဒါမွမဟုတ္ ဆတ္ေဆာ့မိလုိ႔ပါဆုိတဲ့စကားနဲ႔ ျပန္ခ်သြားတဲ့ ဆုဖလားကို မွ
ဘ၀နဲ႔ ျမတ္နိုးပါတယ္ဆိုလား ...
အဲ..အဲ... အဲဒီ နုထြား ေလးကို
မိန္းမေရ ကေလး ငိုေနျပီ ....
ငိုေနျပီလို႔ တက်ီက်ီ ေျပာပစ္ခ်င္ျပီ ..။


ျငိမး္ေဇဦး

ကေလးတေယာက္လို တမ္းတ

ရွမး္ျပည္ကိုခ်စ္တယ္...
ခရီးထြက္ခ်င္တဲ႔ေတာင္တန္းေတြကို ခ်စ္တယ္...
ပဲပုတ္ ၾကမး္နဲ႔ ရွမ္းဆန္ကိုခ်စ္တယ္....
တို ့ဟူးေႏြးကိုခ်စ္တယ္....
မီးလင္းဖိုေဘးက အခါးေရၾကမ္း နဲ႔ ညေတြကိုခ်စ္တယ္...။

သိပ္ေအးတဲ႔ေဆာင္းမွာ ဂြမ္းကပ္ေစာင္ထဲက ညကိုခ်စ္တယ္...
အားလံုးထက္ပိုျပီး မြန္းဆန္ဟြန္ ကိုခ်စ္တယ္...
ရွမ္းျပည္ရယ္
ယမ္းေတြေ၀တုန္းလားကြယ္
မြန္းရယ္.. လြမ္းတယ္
ေတာင္တန္းေတြေတာင္ ညိဳေမွာင္လို ့
ငိုေအာင္ ျပဳစားတဲ့ ညေတြကိုခ်စ္တယ္
ခ်စ္တယ္..

ခ်စ္တယ္...
ခ်စ္တယ္ ကြယ္...................။

ျငိမး္ေဇဦး

ၾကက္တူေရြးမ်ား နွင့့္ အခ်ဥ္ေပါက္မွဳ

ဖြင့္ဆိုမွဳေတြ ...
အဲဒီ ဖြင့္ဆိုမွဳေတြ ပလူပ်ံေနတဲ႔ ရပ္၀န္းၾကီးထဲမွာ
အဆိုအမိန္႔ ဆီျပန္..
ဘာဘီက်ဴး ..
အဖုတ္ အကင္..
အျပဳတ္ အခ်ဥ္ေတြ ....
အဟုတ္ပင္ ရြာရြာခ်ေနလိုက္တာ မစားရ ၀ခမန္း...။

အတိအက် ကေတာ့ မ်က္နွာကို တံေတြးနဲ႔ ပက္ေနသလိုပါ။


အတိတ္ဆိုတာ ဟ၀ွာ
အနာဂတ္ ဆိုတာ ဟိုဟာ
ပစၥဳပၸာန္ ဆိုတာ ဂလိုပါ...။

ဗုဒၶက ဒီလို
သခင္ေယရွုက ဟိုလို
အလာဟ္အရွင္ က ေဟာဒါ
မစၥတာ ကြန္ျဖဴးရွပ္က ေဟာသလို
အရစၥတိုတယ္က ဒီလို..........
ေတာ္ၾကပါေတာ့ဗ်ိဳး...................
အဲသလို မိုးလံုးညံေအာင္ ေအာ္ေတာင္းပန္ရမွာလား...။


ကဲ ေလ ထူးပါဘူး
ဒို ့ျမိဳ႕ က စိတၱဇေ၀ဒနာသည္ၾကီး ေဒၚပုမ က
ထမိန္ လွန္လွန္ျပရင္း
“ဘ၀ဆိုတာ ေဟာဒါဟဲ့ ေဟာဒါ”လို႔
ေစ်းလည္ေခါင္ လူစည္စည္မွာ ေအာ္ေအာ္ ရယ္တာကိုပဲ
ပုဆိုးလည္ပင္းသိုင္းရင္း ခပ္ရိုင္းရိုင္း ကိုးကားလိုက္ေတာ့မယ္
တကယ္ေတာ့ ဘ၀ဆိုတာ ေဟာဒါဟဲ့ .. ေဟာဒါ.......။

အေမွ်ာ္နဲ႔အေၾကာက္

လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုးလို႔
ျပိတၱာမိ်ဳးေတြလဲ အပါယ္ေၾကာက္တာပဲ....။


ျငိမ္းေဇဦး

ဆိုင္ဘာ ကိုယ္ခံပညာ (ကိုယ္ခ်ည္း ခံရျခင္းမွ ေ၀းလိုလွ်င္)

မဇိၥ်မ သတင္း ဌာန၏ ျမန္မာဘာသာ အင္တာနက္စာမ်က္နွာနွင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ အင္တာနက္စာမ်က္နွာမ်ားအား တိုက္ခိုက္ခံလိုက္ရျပီးေနာက္ ျမန္မာသတင္းအားျမန္မာလို ဖတ္စရာ စာမ်က္နွာေတာ္ေတာ္နည္းသြား၏။ မဇိၥ်မ ကေတာ့ အဂၤလိပ္ဘာသာစာမ်က္နွာက်န္ေနေသး၏။

ပံုၾကည့္ရတာကေတာ့ Zombie Systems/Networks ဟုေခၚေသာ အိမ္သံုး ကြန္ျပဴတာမ်ား အလုပ္သံုးကြန္ျပဴတာမ်ားအား ကြန္ျပဴတာပိုင္ရွင္ မသိပဲ ကိုင္ထားနိုင္ေသာ Hacker group တစ္ခုခု က ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ အစိုးရတစ္ရပ္ ရပ္ ၏ အကူအညီျဖင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း တျပိဳင္နက္တည္း တိုက္ခိုက္လိုက္ျခင္းျဖစ္၏ ။ D-DOS attack သည္ ရိုးစင္းေသာ တိုက္ခိုက္နည္းျဖစ္ေသာ္လည္း ယခု ကဲ့သို႔ ထိေရာက္ေသာ တိုက္ခိုက္နည္းတစ္ခုလည္းျဖစ္ေနျပန္ပါ၏။

မဇၥ်ိမ ၏ အဆိုအရ ဆယ့္ငါးမိနစ္အတြင္း 5gb ရွိေသာ network traffic ျဖင့္တိုက္ခိုက္သည္ဟု သိရ၏။တို္က္ခိုက္ရာတြင္အသံုးျပဳေသာ Windows Computer System တစ္လံုး ခ်င္းစီ၏ Maximum packet size ျဖစ္ေသာ 65500 Bytes ျဖင့္ တြက္မည္ဆိုလွ်င္ ကြန္ျပဴတာ ေပါင္း ၇၆ လံုးေက်ာ္ ျဖင့္ အဆက္မျပတ္ ဆယ့္ငါးမိနစ္အတြင္း တိုက္ခိုက္နိုင္၏ Unix သို ့မဟုတ္ Linux Computer Systems မ်ား ျဖင့္တိုက္ခုိက္မည္ဆိုလွ်င္ ကြန္ျပဴတာေပါင္း ၇၂ လံုးေက်ာ္ျဖင့္တိုက္ခိုက္နိုင္၏။

သို႔ေသာ္ ထိုသုိ႔တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ victim computers ပိုင္ရွင္မ်ား အေနျဖင့္ သတိထားမိလာနိုင္သလို ထိုကြန္ျပဴတာအသံုးျပဳသူ၏ ISP မွလည္း သတိထားနိုင္၏။ လံုျခံဳေရးေကာင္းေသာ ISP မ်ားအေနျဖင့္ ဆိုလွ်င္ attack interruption ျဖစ္သြားနိုင္၏။
ထိုအခါ Hacker မ်ားအေနျဖင့္ Geographically တေနရာျဖင့္ တေနရာ ဆက္စပ္ရန္ခက္ေသာ ျပန္႔ၾကဲ ေဒသမ်ားမွ ၄င္းတို ့ထိမ္းခ်ဳပ္ ထားေသာ ကြန္ျပဴတာမ်ားကို အသံုးျပဳ ကာ targeted website or network ကို နွစ္ဆယ့္ေလးနာရီပတ္လံုးတိုက္ခိုက္ၾကေတာ့၏။
ထိုအခါ တိုက္ခိုက္ခံရေသာ network / website သည္ မည္သည့္ request ကိုမွ် လက္မခံေတာ့ပဲ sole purpose of existence သည္ ယာယီကာလတစ္ခုအထိရပ္တံ့သြားရပါေတာ့၏ ။

ယခု တိုက္ခိုက္မွဳကို ၾကည့္ပါက independent hackers မ်ားဆိုလွ်င္ ေထာင္ေသာင္းခ်ီေသာ ကြန္ျပဴတာမ်ား ကို သူတို ့လိုလွ်င္ လိုသလုိ ထိမ္းခ်ဳပ္ ကာ automated attacks ျဖင့္ တိုက္ခိုက္ေနျခင္းျဖစ္ ၏။
ထုိတိုက္ခုိက္မွဳမ်ိဳးအား အစိုးရ တရပ္အေနျဖင့္ ကိုင္တြယ္ တိုက္ခိုက္မည္ဆိုလွ်င္ တရုတ္ အစိုးရ၏ network security engineers မ်ားအေနျဖင့္ ကြ်မ္းက်င္စြာလုပ္နိုင္သလို Russian အစိုးရ၏ network security engineers မ်ား အေနျဖင့္လည္း လုပ္နိုင္သည္ျဖစ္၏။ Cyber attacks , Cyber war သည္ ရုပ္ရွင္မ်ားထဲတြင္ ၾကည့္ေကာင္း စိတ္ကူးယဥ္ေကာင္းေသာ ကိစၥမ်ား မဟုတ္။

တကယ့္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားျဖစ္သလို ယခု လက္ရွိ တြင္ပင္ ျမန္မာ သတင္းဌာန နွစ္ခု ခံလိုက္ရေပျပီျဖစ္၏။
ထိုအတိုက္ခိုက္ခံေနရေသာ အင္တာနက္ သတင္းဌာနမ်ားအေနျဖင့္ disaster recovery plan , backup plan မ်ား ရွိသင့္ၾကသလို ၄င္းတို ့ ၏ သက္ဆိုင္ရာ web hosting မ်ား ISP မ်ားမွ network engineers မ်ားအေနျဖင့္လည္း routers မ်ား switches မ်ား firewalls မွ တဆင့္ တိုက္ခိုက္မွဳကို ခံရသည္ ဆုိသည္မွာ မျဖစ္သင့္ေသာ ကိစၥျဖစ္ပါ၏ ။
ထိုရိုးစင္းေသာ တိုက္ခိုက္မွဳကို ခံလိုက္ရျခင္းမွာ အစကနဦးကတည္းက သတိထား မွဳ လံုး ၀ ကင္းမဲ့ေသာ Engineers မ်ား ၏ pain ပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုလို သတင္း ဌာန မ်ား အား အတိုက္ခိုက္ခံရေသာ အခါ သတင္း ဖတ္သူ ပရိႆတ္ ထုၾကီးအေနျဖင့္ လည္း သြယ္၀ုိက္ တိုက္ခိုက္ခံရျခင္းျဖစ္ပါ၏။

ကာကြယ္လိုစိတ္နွင့္ ကာကြယ္ရမွန္းသိခဲ့ၾကလွ်င္ Hardware firewalls မ်ားမွ လည္း D-DOS Attack ကို ကာကြယ္နိုင္ သကဲ့သို႔ web server မွလည္း
firewall ထားရွိျခင္း ၊ Intrusion detection system မ်ားထားရွိျခင္း မိမိ၏ network နွင့္ servers မ်ား သာမန္ computer systems မ်ား အား အျမဲလို စစ္ေဆးျခင္း၊ security policy မ်ားထားရွိကာ အျမဲ လို computer system တစ္လံုးခ်င္းကစ၍ သတိျပဳ စစ္ေဆးျခင္း ၊ မိမိ၏ network ကို ပံုမွန္ Audit ၀င္ကာ အားနည္းခ်က္
ရွိမရွိ စစ္ေဆးျခင္း၊ software patches မ်ား regular updates မ်ား ကို apply လုပ္ျခင္း ၊ exploits အသစ္မ်ားကို မ်က္ေျခမျပတ္ ေလ့လာသလို မိမိ network အတြင္းတြင္လည္း
ျပန္လည္စစ္ေဆးျခင္း ကာကြယ္ျခင္းမ်ား လုပ္ျခင္း ၊
ျဖစ္နိုင္ပါက ကြန္ျပဴတာလံုျခံဳေရးအတြက္ မိမိတို႔ ဌာန မိမိတို႔ကုမၼဏီ အတြင္း တြင္ တကယ္ ကြ်မ္းက်င္နားလည္ေသာ အဂၤ်င္နီယာမ်ားကို သပ္သပ္ လံုျခံဳေရးတာ၀န္ေပးထားျခင္း ၊Web Server အမိ်ဳးအစားကိုလိုက္၍ လံုျခံဳေရး ေပၚလစီ အတိုင္း configuration မ်ား ျပဳလုပ္ျခင္း
Microsoft မွ IIS webservers မ်ား APACHE , Tomcat, JBOSS အစရွိေသာ servers မ်ား တြင္လည္း vendor အလိုက္ လံုျခံဳေရး software မ်ား patches မ်ား ရွိသည္ကို အေလး ထားကာ အခိ်န္အခါအလိုက္ update လုပ္ျခင္း install လုပ္ျခင္း၊ Load Balancers တစ္မိ်ဳးမိ်ဳးမ်ား ထားရွိျခင္း တို ့အစကနဦးကတည္းက ရွိသင့္ၾကပါ၏။

ျဖစ္နိုင္ပါလွ်င္ အိမ္သံုး ကြန္ျပဴတာသမားမ်ားအေနျဖင့္လည္း anti-virus software မ်ား ကို မျဖစ္မေန မိမိတို႔ ကြန္ျပဴတာမ်ား တြင္ ထားရွိကာ ပံုမွန္ update လုပ္ျခင္းမ်ား scanning လုပ္ျခင္းမ်ား လုပ္သင့္ၾကပါ၏။
ေငြေပး၀ယ္ယူလိုျခင္းမရွိေသာwindows system ပိုင္ရွင္မ်ား အေနျဖင့္ Aviraမွေသာ္လည္းေကာင္း AVG မွ ေသာ္လည္းေကာင္း download လုပ္ယူကာ install လုပ္နိုင္သကဲ့သို႔ ကြန္ျပဴတာမ်ားတြင္ virus မ်ား trojan မ်ား ရွိေနျပီဟု သံသယျဖစ္ၾကပါလွ်င္
Cleanerကို download လုပ္ကာ ကြန္ျပဴတာကိုစစ္ေဆးျခင္း AVIRA မွ Anti-rootkit tool ကို download ကာ မိမိကြန္ျပဴတာ အာ းစစ္ေဆး ျခင္း တုိ႔ ကို လိုအပ္သလို ပံုမွန္ျပဳလုပ္ေပးျခင္းျဖင့္ Cyber attack မ်ား ၏ ရန္မွ ကာကြယ္နိုင္ၾကပါ၏။ သို႔ေသာ္ Computer ႏွင့္ Network တြင္ absolute security ဟူ ၍ မရွိ ပါသျဖင့္ အခ်ိန္အခါသမယ အလိုက္မ်က္ေျခမျပတ္ update လုပ္ရန္ ကို မေမ့ၾကသင့္ပါေၾကာင္း ေ၀မွ် ေျပာၾကားလိုပါ၏ ။

ျငိမး္ေဇဦး

အနွစ္နွစ္ဆယ္ေတး

ကိုကိုတို႔က
တညလံုး...
'က်ဆံုးရမည္ က်ဆံုးရမည္' ဆိုတာကို
ဗ်စ္ရည္နဲ႔ျမည္းရင္း
မနက္လင္းေတာ့ ေခါင္းကိုက္ၾကတယ္..........။

ျငိမ္းေဇဦး

ဂ်ဴလိုင္ရဲ့ သတို ့သမီး

တနွစ္ၾကီးျပန္ျပီ ..
တႏွစ္ၾကီးျပန္ျပီ နဲ႔
လူ႔ဘ၀ရဲ့ စက္၀ုိင္းၾကီးထဲ
ပိတ္မိေနခဲ႔ၾကတာေပါ့ မိေကရယ္...။

ဒီစက္၀ိုင္းထဲမွာ
ဘ၀သာ ထူပ်စ္လာတယ္
တခ်ိဳ႕ လူမျဖစ္ၾကေသးဘူးေဟ့...။

ဒီေန႔..
ငါ့အိမ္ေရွ႕က သစ္ေတာအုပ္က
အလ်င္ေတြရွရွနဲ႔ သစ္ရြက္ေတြ ထရယ္ၾကတယ္...
တေနကြယ္တမိုးခ်ဳပ္ တိုင္း
အိုးပုတ္ ခ်ဳိးရုပ္ ပလုတ္တုတ္နဲ႔
အလုပ္ရွုပ္ခဲ့တဲ့ ငယ္ဘ၀ကို
ျပန္ရခ်င္ၾကသလားတဲ႔ ..
ရယ္တာမွ ေလွာင္သံနဲ႔ေနာ္.............။

ငါကေျပာလုိက္တယ္...မိေက..
နင္သိခ်င္သိေနမယ္ေပါ့...
ဒါေပမယ့္ ေလ်ာ့တိေလ်ာ့ရဲပါ...
“ျပန္ရခ်င္တာေပါ့....”လို႔..
သစ္ပင္ေတြ မခို႔ တယို ့ယိမ္းလို႔
ျဗဳန္းဆို ေလစိမ္းေတြ တိုက္သြားတယ္ဟာ
ဒီမွာပဲ ...
ေပ်ာ္ရႊင္ေသာေမြးေန႔ျဖစ္ပါေစ သူငယ္ခ်င္းလို႔
လည္ပင္းဖက္ေျပာခ်င္စိတ္နဲ႔
ျပန္အိပ္ေတာ့မယ္ကြယ္...
ဟဲ့..ဟဲ့ ေနစမ္း ခဏ ေျပာရဦးမယ္ တကတည္း....
အသည္းတျခမ္းနဲ႔
အားလံုးကို ငါလဲ အျမဲလြမ္းတယ္ ဆိုတာ....။

ျငိမ္းေဇဦး

ဇရာ နွင့္ ဇယားရွုပ္ရေသာ လူ ့ျဖစ္စဥ္အတြင္းမွ သူငယ္ခ်င္း ေကသြယ္ ့ ေမြးေန ့အမွတ္တရ

အနွစ္နွစ္ဆယ္ ကမ္းပါးထိပ္က အလြမ္းရိပ္ ျပိဳလဲမွဳ

ဆဲျဖစ္ ...
ဆုိျဖစ္ ...
ငိုျဖစ္ ....
အာသာေတြေျဖေဖ်ာက္ျဖစ္...
အခ်ိန္ျဖဳန္းျဖစ္..
ဘ၀ကို မန္က်ည္းေစ့လို ေလွာ္ပစ္ခဲ့မိတယ္။

ၾကိဳက္တတ္ရင္ ယူ ၀ါး
စိတ္ခ် သြားမက်ိဳးေစရဘူး
ဆီးမခ်ဳပ္ေစရဘူး...။

သံေယာဇဥ္တိုးလို႔ ခိုးရွိုက္တဲ့ ပင့္သက္မွာ
ေသခ်ာျပန္ၾကည့္..
ေသခ်ာပေစေလ...
အရမ္းကို ေသခ်ာပေစ...

ငါ့ကို ၀ိဥာဥ္ ထဲမွာ ထုတ္ပိုးယူမသြားဖို႔
ငါ့ကို မသိခ်င္တဲ႔အခါ ဆံပင္ျဖဴ တစ္ေခ်ာင္းလို နွဳတ္မပစ္ဖို႔
ငါ့ကို ပကတိခင္တဲ႔အခါ သံေယာဇဥ္ ဇာပု၀ါနဲ႔လႊား လို႔ ေနာက္ေက်ာဓါးနဲ႔မထိုးဖို႕...

ကိစၥေတာ့မရွိပါဘူး အရာရာ က အနိစၥပဲေလ....
သိေနရင္ပိုေကာင္းမယ္ထင္လို႔
ေနာက္ေတာ့ မမုန္းေလာက္ဘူးထင္လို ့
တံုးေခါက္သတိေပးထားတာပါ....။

ငါကေလ
သူမ်ားနဲ႔မတူတဲ႔ နကၡတ္အ၀င္အထြက္မွာ
တခါတခါရွင္ရက္စရာမရွိတဲ႔ နာက်င္မွဳေတြနဲ႔
၀ါ၀င္ရင္ ဥပုဒ္ေစာင့္ခ်င္ေစာင့္တတ္တာ..အဲဒါသိရဲ႕လား...
ည ခုနစ္နာရီေက်ာ္ရင္ ဘီယာေသာက္ခ်င္ေသာက္တယ္
နားလည္ေပးနိုင္မွဳေတြကို အေပါင္ထားျပီး
ဒါကိုလဲအျပစ္ၾကီး တစ္ခုလိုမျမင္ပါနဲ႔
ေျပာျပလွည့္မယ္ နားေထာင္ေနာ္.........။


ငါ့ကိုယ္ငါ...
အရာရာ ငါ့ေၾကာင့္ ငါ့ေၾကာင့္ ဆိုတ ဲ့စြဲခ်က္နဲ႔
ဘာေတြကို ၀မ္းနည္းမွန္းမသိတဲ႔အခါ
ဘာေတြကို ခြင့္လႊတ္ရမွန္းမသိတဲ႔အခါ
ဘာေတြကို အျပစ္တင္ရမွန္းမသိတဲ့အခါ
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ျပီး ကေလးလိုငိုမိပါရဲ့....။

ညက ခဏအိပ္မက္တယ္
ငါရယ္..
ငါ့အေမရယ္...
ငါ့အေဖရယ္..
ငါ့ညီေလး..ညီမေလးေတြရယ္နဲ႔
တကယ့္ခဏေလးကြာ....
တကယ့္ ခဏေလးဆိုတာ
ငါၾကိဳမသိခဲ႔လို႔ပါ
အဲသလိုအိပ္မက္မယ္မွန္းသိခဲ့ရင္
အိပ္ေဆးအလံုး တစ္ရာ ေသာက္
ေတာက္ေလွ်ာက္ အိပ္ပစ္လိုက္မိမွာ.....။

ဒီည....
ၾကယ္ေရာင္ေတြ လွပါေစသား ........။


ျငိမ္းေဇဦး

မလင္းေသာ မဂၢင္

ဒုကၡ က ပုဒ္မ မပါဘူး
လုပ္ၾကပါဦး................။

ကယ္ပါ ယူပါ
တပူပူ တစာစာ
လူတကာ ကိုဖမ္းစား ပစ္တဲ႔ ဒုကၡအသစ္ေတြ...။

ေျပာေတာင္သြားေသးရဲ့
“အခ်စ္နဲ႔စစ္မွာ မတရားတာမရွိဘူး”တဲ႔
တကယ္ေတာ့ သံသရာဟာ
နာဇီ သိပ္ဆန္လြန္းပါတယ္ကြယ္.....................။

ျငိမ္းေဇဦး

လက္ပစ္ကူးတဲ႔ကမၼ

လူေကာင္းေယာင္ေဆာင္ ရမွာ
အလြန္တရာ ၀န္ေလးတ ဲ့ အေကာင္

ျပန္မရ နိုင္တာေတြမ်ားလြန္းေတာ့
သံသနဲ႔ ထိုင္ကာ မွားလြန္းတဲ႔အေကာင္

မာနအေမွာင္နဲ႔ သဘာ၀ေထာင္မွာ
ပိတ္မိတဲ႔အေကာင္

မင္းအေၾကာင္း တစ္ခုနဲ႕ ပတ္သက္ရင္
က်ဥ္းေျမာင္းမွဳနဲ႔အရပ္ ပ်က္တဲ႔ အေကာင္

လူက ကြန္ျမဴနစ္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေပမယ့္
အခ်စ္မွာေတာ့ ဖက္ဆစ္ျဖစ္တဲ႔အေကာင္

အဲဒီအေကာင္ဟာ
ညက ေယာင္ျပီး သူ႔ေသြးျပန္ေၾကာေတြကို
ဖြင့္ခ်ခဲ႔တယ္ အိပ္ယာေတာင္စိုရႊဲလို႔
နီရဲ........................

ထြက္ေပါက္ကေလးနဲနဲေတြ႔မလားဆိုတဲ႔စိတ္နဲ႔
ပိတ္မိေနတဲ႔၀ိဥာဥ္ကို
ေသြးေတြနဲ႔အတူေဖာက္ထုတ္ ၾကည့္ခဲ့တာေပါ့

ဒါေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ျပန္ဘူး။


ျငိမ္းေဇဦး

ေက်းလက္ည

ျငိမ္းေဇဦး (pencil)

ခါ..ခါ..ခ် ခဲ ့ခ်ိန္

ျခင္ကို ခိုင္းစားေနတဲ႔ငွက္ဖ်ားပိုးေတြလို
ေမွးမွိန္မွိန္ ေသးသိမ္သိမ္ ေအာင္ျမင္မွဳေတြေၾကာင့္
မ်က္လံုးေတြ ေယာင္ ရ စိတ္ေတြ ကေယာင္ေျခာက္ျခားျဖစ္ရ
ပစၥဳပၸာန္က လိမ့္လိမ့္က်ရ..။


ေခါင္ေရေပါတဲ႔ ျမင္းမထိေတာင္ေက်ာက
ဖာလာပင္ေတြေအာက္မွာ တေခါက္ အိပ္ခဲ့ဖူးတယ္ဆိုယံုနဲ႔
ကြမ္းယာသည္ ရဲ့ ေစ်းတြက္ ကို နားလည္မတဲ႔လား
ဒါလဲ ....မသိခဲ့ပါဘူး.....
စိတ္ကူးယဥ္နဲ႔ ကာကာကုလားၾကီးလိုလဲ ေလထဲ တိုက္အိမ္ေဆာက္ေသး။

ညရထား ေပၚမွာ တခါအိပ္ဖူးယံုနဲ႔
ရထားေပၚက ဘ၀ေတြကို ရြာတည္ျပီး
မဆံုးတဲ႔ခရီး ကို ထြက္ခဲ့ခ်င္တာကိုလဲ
မသိခဲ့ပါဘူး..............
အဲသလို သံေယာဇဥ္က လြယ္လြယ္နဲ႔ ခုိင္တတ္ေသး။

ဆင္တေကာင္ေလာက္ၾကီးမားတဲ႔ အရွံုးေတြ ေတာလိုေပါက္
ေတာင္လိုပံု ခဲ့ရျပီ ဆိုမွ
အိပ္မရ .. အထိတ္တလန္႔ နာက်င္ပူေဆြး
အတိတ္က ထြက္ထြက္ေျပးခ်င္
ဒါကိုလဲမသိခဲ့ပါဘူး..........
အဲသလိုလဲ ရံွုးေျပးေျပးရင္း ပန္း၀င္တတ္ေသး။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ သစ္ရြက္ေတြေၾကြသြားခဲ့တယ္....။

ေၾကြတာမွ ေ၀့... ေ၀့...၀ဲ..၀ဲ
ဖြဲ ကနဲ ေလထဲ ေမ်ာလို႔ ကၾကိဳးေလးတခု လို ျငိမ့္ျငိမ့္ေလး...။

အရွံုး.... အနိုင္ ...ေအာင္ျမင္မွဳ
တခုမွ တကယ္မရွိတဲ႔ အရာ
ေနျခင္း..ေသျခင္း ..ျဖစ္ျခင္း ပ်က္ျခင္းတရားဟာ
အသက္သြင္းထားတဲ့တဒဂၤ
သခၤ ါရ ေမွာ္ပညာဆိုတာသိလာတဲ့အခါ
ေလညွာမွာ အသင့္နဲ႔ ေၾကြခြင့္ကို ပဲ ေစာင့္ျပီး
အဲသလို ကိုယ့္စိတ္ဓါတ္ ၾကြက္သားေတြ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ႔နဲ့
ေၾကာ့ေၾကာ့ေလး အေညာင္းေျဖရဲ့............။

ျငိမ္းေဇဦး

ငါတို႔ ဆရာမ

ေႏြဆို အဲဒီ စိန္ပန္းပင္ၾကီးက ပြင့္လိုက္တာ ရဲ ကနဲ
ေၾကြလိုက္တာလည္း တဖြဲဖြဲ..။

အဲဒီစိန္ပန္းပင္ၾကီးဟာ ကတၱရာ လမ္းမအေဟာင္းၾကီးကို
အျမဲငံု႔ၾကည့္တယ္

ဘယ္သူမွလမ္းမေလွ်ာက္တဲ႔ ညနက္နက္ေတြမွာ
ကတၱရာလမ္းမၾကီးကို စိန္ပန္းပင္ၾကီးက စကားေျပာေနၾက...

ကတၱရာလမ္းမၾကီးဟာ တခါတခါ ေတာ ျမင္းလွည္းေတြျဖတ္သြားျပီးကာစ
ထ..ထ.. ေခ်ာင္းဆိုးေနၾက....။

အာရံုတက္ဆို..
အဲဒီ စိန္ပန္းပင္ၾကီးေအာက္ကျဖတ္ျပီး
သုတ္.. သုတ္ ..သုတ္..သုတ္နဲ႔ ေစ်းသည္တအုပ္
ေခါင္းေပၚ တက္နင္းထားတဲ႔ ခံေတာင္းၾကီးေတြ ကို
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ရြက္လို႔
ျမိဳ႕လည္ ေစ်း ကို ေျပးေနၾက.....။

တညလံုး မထပဲအိပ္တဲ႔ ကင္းသမားဟာလဲ
ပုလင္းပါးပါးေလး ကို လက္၀ါးနဲ႔ရိုက္လို႔ သြားမတိုက္ခင္
တစက္ နွစ္စက္ တင္က်န္နိုင္ေသးတဲ႔ ေတာအရက္ကို
သူ႔ပါးစပ္ထဲ ပုတ္ပုတ္ခ်ေနၾက....။

အဲဒီ စိန္ပန္းပင္ၾကီး ကို ရွင္သန္ခြင့္ေပးထားတဲ႔ ျခံကေလးထဲက
အိမ္ကေလး မီးလင္းလာတဲ့အခါ
ၾသကာသ ၾသကာသ နဲ႔ ေမာလာသမွ်
ေလာကဓံ အညစ္တရားကို အျပစ္ စကားမဆိုပဲ
ေဂါတမ ကို ရွိခိုး ဦးတင္ သံ တခု
မနက္ခင္းကို အစျပဳေနၾက ....။

ဒါေပမယ့္ ..... တခါဖူးမွ် ဆုေတာင္းပံုမရတဲ့
အဲဒီ အဘြားၾကီးဟာ ...
သားသမီးေတြကိုလဲ လူျဖစ္ေအာင္ေမြးခဲ႔တယ္
တပည့္ေတြကိုလဲ ေတြးတတ္ေအာင္သင္ခဲ႔တယ္...။

သူ႔ ႏြမ္းပါးမွဳကို က်မ္းမ်ားျပဳရမယ္ဆိုရင္
ရုပ္၀တၳဳကလြဲလို႔ စိန္လိုျဖဴတဲ႔ အသည္းတစ္ႃမႊာပိုင္တယ္
သံသရာ ၀ဲၾသဃမွာ ပုလဲ မေနာမယနဲ႔
ေနထိုင္တယ္...။

စိန္ပန္းပင္ၾကီးဟာ မိုးစင္စင္လင္းတာနဲ႔
အပ်င္းတၾကီး ကတၱရာလမ္းမရဲ့ဒုကၡေတြကိုငံု႔ၾကည့္ရင္း
ေလေျပသက္ျပင္းေတြနဲ႔ သူ ့အပြင့္ေတြကို ေႃခြေႃခြခ်တဲ႔အခါ
ငါတို႔ ဆရာမဟာ
အနာတရအျပည့္နဲ႔ ဘ၀ေမ့ေနတာၾကာတဲ႔စာသင္ေက်ာင္းမွာ
ဇာတက ေဟာင္းေတြ သင္ဦးေတာ့မယ္လို႔
စစ္ကား တစင္းျဖတ္နင္းသြားတဲ႔ ကတၱရာလမ္းမ က
ထ ..ထ ..ေအာ္တတ္ရဲ့...........။

အဲသလိုနဲ႔ နွစ္ေပါင္း နွစ္ဆယ္မွာ
ဆရာမ ဟာ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိသလိုျငိမ္သက္မွဳနဲ႔
စိန္ပန္းေတြေႂကြတိုင္း မ်က္ရည္၀ိုင္းသတဲ႔..........................။


ျငိမး္ေဇဦး



ျမန္မာစာကို ဖတ္တတ္ေရးတတ္ ေတြးတတ္ ဖန္တီးတတ္ရန္ သင္ၾကား ေပးခဲ့သည္ ေက်းဇူးရွင္ ဆရာမ ေဒၚလွေခၚ ကဗ်ာ ဆရာမ စာေရးဆရာမ မေလးခ်ဳိ အား ဤ ကဗ်ာျဖင့္ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ပါသည္။

မပိုင္သာ အလြမ္းနဲ႔ ဒီဇိုင္နာ ဘရန္း

ရံုးမွာ ပင္ပန္းလြန္းလွသည္။ တေန႔ တေန႕ မိုးလင္းက မိုးခ်ဳပ္ ေကာ္ဖီေသာက္လိုက္ အေပါ့သြားလိုက္
ဗီဒီယိုကြန္းဖရင့္ လုပ္လိုက္ ေဆးလိပ္ထြက္ေသာက္လိုက္၊ ေန့လည္စာထြက္စားလိုက္ ဟိုသည္ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ ျပန္လာလိုက္ ၊ ကြန္ျပဴတာ ကို စကား၀ွက္ေတြရိုက္ထည့္လိုက္ ၊
ကိုယ့္ရံုးခန္းေရွ႔မွ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားေသာ ေလေပးေျဖာင့္သည့္ တေယာက္ေယာက္ကို ျမင္လိုက္လွ်င္
အတည္ေပါက္ျဖင့္ ဟာ သ မေျမာက္ေသာ စကားမ်ားျဖင့္ လွမ္းေနာက္လိုက္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ သေဘာက်ျပီးရယ္လိုက္ျဖင့္ အလုပ္ခ်ိန္ကုန္ျပန္ေတာ့ ကိုယ့္ရံုးခန္းတံခါးေလးေသာ့ခတ္ကာ ကားရပ္ထားရာ ေနရာသို႔ မလွမး္ခ်င္လွမ္းခ်င္ျဖင့္ လွမ္းလာရင္း ကားရပ္နားရန္ေနရာတြင္ေတြ႕ေသာ
သူငယ္ခ်င္းလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္တေယာက္ေယာက္အား အရင္ကမွ မလွေသာ မ်က္နွာၾကီး ကို ရံွု႕မဲ့ကာ
“သိပ္ပင္ပန္းတာပဲ…”ဟု ေခါင္းခါရင္း ျငီးျပေနၾက….။


ဒီေန႔ေတာ့ Saks Fifth Avenue ဖက္ကို ခဏေလာက္သြားလိုက္ဦးမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ကာ ကားထဲ၀င္ထိုင္ ေလေအးစက္ကေလးကိုဖြင့္ ဓါတ္ျပား အသစ္ တစ္ခု ကို ဓါတ္ျပားစက္ထဲထည့္ကာ
ေနာက္ျပန္ဂီယာထိုးရင္း ေနာက္သို ့ဆုတ္လိုက္၏ ၊ျပီးေတာ့ နံပါတ္တစ္ဂီယာထိုးကာ အလိုအေလွ်ာက္ ဖြင့္ေသာပိတ္ေသာ မွန္တံခါးခလုတ္ကိုဖြင့္လိုက္ရင္း လက္တဖက္မွ သူမ်ား အလကားလက္ေဆာင္ေပးသည့္ ဇစ္ပို မီးျခစ္ကို ျခစ္ကာ စီးကရက္ကို မီးညွိလိုက္ရင္း ဂီယာကို ေျပာင္းလိုက္၏။


လမ္းေဘး၀ဲယာမွ ကားၾကီးကားငယ္ မ်ားကို ၾကည့္ရင္း ေနာက္ဆံုးတြင္ Saks Fifth Avenue
ကား ရပ္ရန္ေနရာသို ့ေရာက္လာ၏။

ကားကိုရပ္ကာ မိမိမ်က္နွာနွင့္ တစက္မွ် မလိုက္ဖက္ေသာ John Varvatos ေနကာမ်က္မွန္ကို ေနာက္ၾကည့္မွန္တြင္ခ်ိတ္ထားရာမွ ယူတပ္ရင္း အဆီျပန္ေနေသာ မ်က္နွာအား တစ္ရွူးေပပါအနည္းငယ္ျဖင့္သုတ္လိုက္ျပီး ကားတံခါးကို ဖြင့္ ၊ျပီးေတာ့ျပန္ပိတ္ကာ ေလးငါးဆယ္လွမး္ေလာက္လွမ္းျပီးမွ လူ တကာက မိမိ၏ infiniti G 35 ကေလးကို မ်က္စိစူးေရာက္ေစရန္ Remote control ေသာ့ပိတ္စနစ္ျဖင့္ “တီ…တီ”ဟူေသာ ေအာက္ကလိအာ အသံထြက္ေစကာ ပိတ္လိုက္၏ ။

အတြင္းထဲေရာက္ေတာ့ Valentino Roma ဖက္လွည့္ျဖစ္၏ Prada ဖက္လွည့္ျဖစ္၏ ခပ္ေစ်းေပါေပါ coach နွင့္ Juicy Couture ဖက္ ကို အားနားပါးနာ သြားေငးျဖစ္၏ ။ ထိုဆိုင္မ်ားက ခပ္ နန္႔ နန္႔ ခပ္ပ်ံပ်ံ ဟာေလးမ်ား ေငြကို ျခဳစ္ ျခဳတ္စုကာ ၀ယ္ ယူသံုးစြဲေနၾကေနရာေလးမ်ားျဖစ္သျဖင့္ ကရုဏာတရားေရွ ့ထားကာ အနွီ မဒီကေလးမ်ားအား အားနာပါးနာ စိတ္၀င္စား ဟန္ေဆာင္ေသာမ်က္လံုးျဖင့္ ေငး ၾကည့္အားေပးရန္ျဖစ္၏။

မိမိ၏ Prada Leather Thong ေျခညွပ္ဖိနပ္ေအာက္မွေျပာင္လက္ေသာ ၾကမ္းျပင္ကို လက္နက္သဖြယ္အသံုးျပဳကာ မီနီစကတ္ကေလးမ်ားျဖင့္ ေကာင္မေလးေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ရွပ္ ျပာျပာ ျဖတ္သြားေနက်ျဖစ္သည့္ ေရပန္း အ၀ိုင္းၾကီး ၏ ေဘာင္ေပၚတြင္ မ်က္မွန္ကို လက္တဖက္ျဖင့္ ကိုင္ရင္း ထိုင္ကာ
ေတြေတြ ေငးေငး စဥ္းစားခန္း၀င္ေနသည့္ ဟန္ေဆာင္လွ်က္ ၾကမ္းျပင္မွ ထင္ဟပ္ေသာ အရာမ်ားကို မမွိတ္မသုန္ၾကည့္ေနမိ၏။

……………………………………

အိမ္ျပန္မွျဖစ္ေတာ့မည္။ ဒီည စာ ေကာင္းေကာင္းခ်က္စားမွျဖစ္မည္။
ဒီေတာ့ အိမ္သို ့ျပန္လာခဲ့ရင္း လမ္းတြင္ ဓါတ္ဆီ နည္းေနျပီျဖစ္ေသာ ကားအတြက္ ဓါတ္ဆီဆိုင္တြင္ရပ္ရင္း
ေလးေထာင့္ ပလပ္စတစ္ အိတ္ကေလးမ်ားျဖင့္ထုတ္ထားေသာ အ၀ိုင္း ကြင္းေလးမ်ား ဟု အထင္ရွိသည့္ အရာေလးမ်ားအား စိတ္ေရာက္သြား၏။ ေသခ်ာယူကာ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ Condom ဆိုပဲ….။

ထို အရာတို႔သည္ ေလာေလာဆယ္ မိမိနွင့္ မည္ကဲ့သို႔ မွ် ယာယီမသက္ဆိုင္ေသးေသာအရာမ်ားျဖစ္သျဖင့္….
ခ်စ္ရသူကလဲ တနယ္တေျမမွာ ဒီေတာ့ ထို ကိေလသာတို႔၏ ထုတ္ပိုးရာျဖစ္သည့္ ကိစၥကိုလည္း ေ၀းေ၀းေရွာင္မွျဖစ္မည္။
ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ဒီဇိုင္နာ condom ေလးမ်ားမရွိၾကဘူးလား မသိ….။

ဒီေတာ့ တခါ ေတြ ့ဖူးသည့္အင္တာနက္ ဆိုက္က အေကာင္းဆံုး ကြန္ဒြန္ဆုေပးတာကိုသြားသတိရမိျပန္သည္။
ဘာတဲ့ "Official Condom Tester Pool"ဆိုပဲ...ခ်စ္ရသူမ်ား မရွိလို ့ကေတာ့ Quality Control မွာ အခ်ိန္ျပည့္၀င္လုပ္လိုက္ခ်င္ပါရဲ့…။

……………………………….
ဓါတ္ဆီျဖည့္ျပီးေတာ့ ကားကို ေျဖးေျဖးေမာင္းျပန္လာရင္း မိတ္ေဆြတဦး ေျပာျပေသာ သူ၏ ေတာင္ေပၚေျမမွ condom ဇာတ္လမ္းကို ျပန္သတိရမိကာ ျပံဳးမိျပန္၏။
……………
ခ်င္းေတာင္တြင္ HIV , AIDS ကာကြယ္ေရးအတြက္ က်မ္းမာေရးဌာနမ်ားမွ United Nations အစီအစဥ္ျဖင့္
Condom မ်ာ းေ၀ၾကသည္ ဆို၏။ ထိုအခါ ရြာလံုးကြ်တ္ ရွိသမွ် ေယာက္်ားမ်ားအား သူၾကီးအိမ္ေရွ႕တြင္ စုရံုးေခၚကာ မဟာ Condom သံုးစြဲနည္း ပညာေပးၾက၏။
က်မ္းမာေရးမွဴးက သူၾကီးအိမ္ေဘး တြင္ ထိုးထြက္ေနေသာ ဘူးစင္မွ ၀ါးလံုး အား ေသခ်ာလက္ညွိုးထိုးျပလွ်က္
“ခင္ဗ်ားတို႔ ည ည…ခင္ဗ်ားတို႔ အမိ်ဳးသမီးေတြနဲ႔ အိပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ ေဟာဒီ ပလပ္စတစ္ အိတ္ကေလးကို ေဟာသလို စြပ္ျပီးမွ အိပ္မယ္ဆိုရင္ လိင္က ကူးစက္တတ္တဲ့ေရာဂါေတြကို ကာကြယ္ျပီးသားျဖစ္တဲ ့အျပင္ မလိုလား ပဲ ကိုယ္၀န္ရွိလာနုိင္မွဳေတြကိုလဲ ကာကြယ္ျပီးသားျဖစ္ပါတယ္” လို ့ရွင္းျပခဲ့သတဲ႔…။
ေနာက္ သံုးလေလာက္ၾကာေတာ့ အဲဒီရြာက ရြာသားတစ္ေယာက္ဟာ ျမိဳ႕ ကို ေဒါနဲ႔ေမာနဲ႔တက္လာျပီး က်န္းမာေရးမွဴးရဲ့ ဆီကို ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ ေရာက္လာပါေတာ့တယ္….ျပီးေတာ့ မ်က္နွာမာနဲ႔“ခင္ဗ်ားေပးတဲ့ ပလတ္စတစ္အိပ္ေတြလဲ စြပ္တာပဲ ဗ် ခုေတာ့ ဒုကၡေရာက္ျပီ ” လို ့ေျပာသတဲ့.
က်မ္းမာေရးမွဴးက ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း က်ေနာ္ ေသခ်ာျပသလို မလုပ္လို ့ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္လိ ု့ေျပာသတဲ႔ အဲဒီအခါ အဲဒီ ရြာသားက ဘာျပန္ေျပာသလဲဆိုေတာ့“ လုပ္သမွသိပ္လုပ္တာေပါ့ ဆရာရယ္ ညည မိန္းမနဲ႔မအိပ္ခင္ အပင္ပန္းခံျပီးအ ဲ ဒီဘူးစင္က ၀ါးလံုးမွာ သြားသြားစြပ္ရတာ ဆရာ ေ၀ခဲ့သမွ် ကုန္ပါေရာလား”တဲ့ေလ…။
ေအာ္ တကယ္ေတာ့ ဒီဇိုင္နာ ဘရန္းေတြ ဘာဘရန္းေတြ ပဲျဖစ္ျဖစ္ Condom ကို ဘူးစင္က ၀ါးလံုးစြပ္မိတာနဲ႔ တူေနရင္ေတာ့ ဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါလား ဟု ေတြးမိရင္း ၾကြားခ်င္စိတ္ကို ျမိဳသိပ္ကာ ကားကို ကားရပ္နားရာေနရာေလးတြင္ရပ္လွ်က္ ခပ္ကုတ္ကုတ္ျဖင့္ အိမ္ဖက္သုိ ့လွမ္းလာမိပါေတာ့၏။


ျငိမ္းေဇဦး

သူမ၏ ေအာင္ျခင္း တစ္ပါး

အလိမ္မာတံုးေလး..
ေဒါသေတြထြက္ ေခြးရူး ေရပက္သလိုျဖစ္တတ္တဲ့ငါ့ကို
အသက္တိုမွာစိုးတတ္တဲ႔............။

အမုန္းေ၀းစြ ၊ ဟန္ေဆာင္မွဳေ၀းစြ
ဘ၀ရဲ့အလွအပကို အရွိအတိုင္း ျမတ္နိုးတတ္တဲ႔..။


ငါ့ရဲ့ခက္ထန္မွဳေတြကို ပိုးသားလိုသေဘာထားျပီး
ခက္ထန္မွဳေတြၾကား ငါ ညပ္ ေသသြားမွာ စိုးရိမ္တဲ႔...။



ဘုရားနဲ႔ တရား စခန္းၾကားမွာ
စကားအဆန္းေတြလည္း မေျပာတတ္တဲ႔...။

အဲဒီ အလိမ္မာတုံးေလးရယ္
မာရ္နတ္လိုအရွံဳးေပးပါရဲ့
သိပ္ခ်စ္ခဲ့ျပီ...........................။

ျငိမ္းေဇဦး

ေတြ႔ရွိခ်ိန္

သခ်ိဳၤင္းနဲ႕ တေခၚေလာက္ေ၀းခ်ိန္မွာ
အခ်စ္စစ္ကို သစ္ျမစ္လို ခလုတ္တိုက္မိမွ
ေျခမ ဟာ ေခါက္ ေသရမွာေၾကာက္.........။

ျငိမး္ေဇဦး

ေမတၱာစူး၍ ရူးေသာခါ

အဲဒီ ဟာေလးက
ငါ့လို ေက်ာမြဲ ေတာဘဲ ကို
သေဘာလဲက် ေမတၱာလဲ သက္၀င္
ဖီလင္လဲ တက္ တသက္လံုးလဲ ခ်စ္မတဲ႔
တကယ့္ပ်က္လံုး................။

အဲဒီလိုကို ကိုယ့္ညွဳိးငယ္မွဳေတြနဲ႔
အခ်စ္ရဲ့ သေကၤတကို
ျမင္ေနရတာေတာင္
ေျဗာင္ ျငင္းမိခဲ့ရေလာက္ေအာင္
လူေမြးမေျပာင္ခဲ့တာပါ အခ်စ္ရယ္........။

ျငိမ္းေဇဦး

ေႃမြ

သစၥာကို ျမိဳ ျမိဳခ် သြားခဲ့တာ
သံသရာေတာင္ အျပန္တရာပတ္လို႔ရသြားျပီတဲ႔.......။

ျငိမး္ေဇဦး

ပန္းခ်ီကားထဲမွာ ပုန္းသြားတဲ႔ ၀ိ ၪာၪ္

တိတ္ဆိတ္ေသာ ည စာ စားျခင္း ျပီးဆံုးေတာ့.............

စီးကရက္တစ္လိပ္ကို မီးညွိျပီး ရွုိက္သြင္းလိုက္မိ၏................။
စီးကရက္မီးခိုးမ်ားကို မွဳတ္ထုတ္လိုက္ရင္း မီးခိုးေငြ႔မ်ားေနာက္သို႔ စိတ္အလ်င္သည္ အပ္နွင့္ထိုးေဖာက္ခံလိုက္ရေသာ မိုးပ်ံပူေဖာင္းကဲ့သို႔ ကစဥ့္ကရဲ လြင့္စဥ္ ယုိင္ထိုးကာ လြင့္ပါသြားေတာ့၏။
အိပ္ခန္းတြင္းသို႔ ျပန္၀င္လာခဲ႔ျပီးေနာက္ အိပ္ခန္းတြင္းမွ ရုပ္ျမင္သံၾကား ကို ပိတ္လိုက္၏ ၊ စားပြဲတင္နာရီ မွ ဓါတ္ခဲမ်ားကို ထုတ္ပစ္လိုက္၏။ ျပတင္း လိုက္ကာ ကို ပိန္းပိတ္ေအာင္ ဆြဲေစ့လိုက္၏။
အားလံုး ျပီးေတာ့...အျပင္ျပန္ထြက္ကာ အိပ္ခန္းတံခါးကို အေသအခ်ာပိတ္လိုက္၏၊ ပိတ္လိုက္ရင္း ျဖဴ လြလြ အိပ္ခန္းတံခါး ေပၚက ပန္းခ်ီကားကေလးကိုေငးၾကည့္မိ၏။

ေတာတန္းေလး ... အ၀ါေရာင္ ရြက္ေျခာက္မ်ား...... တိမ္ေရာင္ေတြ ပါးပါးေလး ျခံဳထားတဲ႔ စမ္းေခ်ာင္းေလး ............စိမ္းနု စိမ္းရင့္ စိမ္းေမွာင္ ၊ အစိမ္းေရာင္ အနုအရင့္ မညီ့တညီ ျမက္ရိုင္းပင္မ်ား..၊
ေလေျပတို႔ တိုက္မေန...... သစ္ရြက္ေတြလဲ ထပ္မေႂကြ.....။
စမ္းေခ်ာင္းေလးေလ်ာတိုက္ မဆင္း ၊ တိမ္တိုက္ေတြလဲ ခရီးမထြက္..။
ဟိုး ခပ္ေ၀းေ၀း ညာဘက္ ေတာတန္းအစပ္က တလူလူတက္ေနေသာ မီးခိုးေငြ႔ တန္း ပင္လွ်င္ ၾကက္ေသ ေသ လွ်က္................။

ပန္းခ်ီကား ကေလးကို အသာျဖဳတ္ယူလိုက္ျပီး အက္ေနေသာ ရင္ ဘတ္ထဲသို႔ ဒဏ္ရာရ ယုန္ေလးတေကာင္ ျခံဳတြင္းခုန္၀င္သကဲ႔သို႔ ထည့္လိုက္မိ၏ ။

ျပီးေတာ့........အိပ္မက္ေယာင္ ကာ လမ္းေလွ်ာက္သူလို တေရြ႕ ခ်င္း တလွမ္းျခင္း ဧည့္ခန္းသို႔ လာခဲ့၏..ေလးငါးလွမ္းမွ်ေသာ ခရီးတြင္ ျမစ္ႏွစ္စင္းစီးေနသည္ကိုေတြ႔ခဲ့ရ၏ ထုိျမစ္သည္ ပူေႏြးေသာ စီးေၾကာင္းတို႔ကို အသံမထြက္ပဲ စီးဆင္း၏။

ဧည့္ခန္းတြင္း က ဖန္မီးအိမ္ကေလးကို ဇာတိမဲ့ ဘ၀မဲ႔သူတေယာက္၏ လက္မ်ားကဲ့သို႔ လက္လွမ္းယူလိုက္၏။
ဖန္ေျပာင္းေလးကို ဟလိုက္ကာ အစိမ္းေရာင္ ဓါတ္ေငြ႕မီးျခစ္ကေလးကို ျခစ္ကာ မီးညွိလိုက္၏ မီးညွိလိုက္ရင္း အလြမး္ေတြ ေသာကေတြ ေမာဟေတြ အားလံုးေသာ ခံစားခ်က္ေတြမ်ား ထိုကဲ့သို႔ကြ်မ္းေလာင္သြားလွ်င္ ေကာင္းေပေတာ့မည္ဆိုသည့္အေတြးက ေႏြေခါင္ေခါင္ မီးသံေခ်ာင္းသံလို စိတ္ထဲတြင္ လႊမ္းမိုးဆူညံလွ်က္။

ျပီးေတာ့ ဧည့္ခန္း တစ္ခုလံုးမွာ ရွိေသာ လွ်ပ္စစ္ ကိရိယာ ပစၥည္းအားလံုးကို ပိတ္လိုက္၏ ေနာက္ဆံုးခံစစ္မွ ဆုတ္ခြာေတာ့မည့္သူတေယာက္ကဲ့သို႔..........။

ေရခဲေသတၱာမွ တိုးတိုးညင္ညင္သာသာ အသံကိုၾကားေနရ၏။ ေလေအးစက္မွ ပင္ပန္းတၾကီး ရုန္းကန္ အေမာေဖာက္သံကပိုမို
က်ယ္ေလာင္လာသကဲ့သို႔။

ေလေအးစက္ကို ပိတ္လိုက္၏ ေရ ခဲေသတၱာ ေနာက္သို႔ လက္လွမ္းကာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ၾကိဳးကိုဆြဲျဖဳတ္လိုက္၏ ၊
ကိုယ့္ရင္ဘတ္ကို ထက္ျခမ္းခြဲလိုက္ေသာ ဆာမူရိုင္းတစ္ေယာက္လိုေပါ့။

အားလံုးျပီးေတာ့ ေကာ္ဖီစက္ကေလးမွ အစိမ္းေရာင္ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ နာရီကေလးက လင္းေနေသး၏။
ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္စက္ကေလးမွ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္ၾကိဳးကိုလဲ ဆြဲျဖဳတ္လိုက္၏ ေတာက္တက္သမားတစ္ေယာက္
ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ကို ဆြဲတင္ေပးေနသည့္ ၾကိဳးကို ျဖတ္ခ် ခဲ့သလို ။

အရာရာ ျငိမ္သက္ ျငိဳးပ် ညိဳ လ် ၀ိုးတ၀ါးျဖစ္သြားေတာ့ အခန္းပတ္လည္ကို ေသခ်ာျပန္ၾကည့္မိ၏။ ဧည့္ခန္း မွန္တံခါးၾကီး၏ လိုက္ကာ ၾကား မွ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ယိုင္လဲ က်ေနေသာ အျပင္ ေတာအုပ္ အစပ္ ဓါတ္မီးတိုင္မွ အလင္းေရာင္တို႔ကို မနွစ္ျမိဳ႕စြာျဖင့္
လိုက္ကာကို ေသခ်ာ ဆြဲေစ့လိုက္ျပန္၏။

စီးကရက္တစ္လိပ္ကို ထပ္မီးညွိျပီး ... ေ၀းလံေသာ ခရီးၾကီးတစ္ခု ကို ဆက္လာခဲ့ရင္း လမ္းခုလတ္ သစ္ရိပ္တစ္ခုတြင္ ေျခပစ္လက္ပစ္နားေနေသာ ခရီးသြားတစ္ေယာက္ကဲ့သို႕ ထိုင္ခံုေပၚတြင္ ထိုင္လွ်က္ အေမွာင္ထုၾကား တြင္ ပ်ပ် ေလး လင္းေနေသာ ဖန္မီးအိမ္ကေလး မွမီးညြန္႕ ကေလးကို ေငးေနမိ၏။

ျပီးေတာ့ ဂစ္တာ စင္ကေလးေပၚမွ မေဟာ္ဂနီေရာင္ အလင္းရိပ္ေျပး ေနေသာ ကလပ္စစ္ကယ္ ဂစ္တာေလးကို လက္လွမ္းလိုက္ျပီး ပိုက္ထားလိုက္မိ၏။

ဂစ္တာမတီးျဖစ္ပဲ ဂစ္တာၾကိဳးေပၚမွ ပံုျပင္ေလးမ်ားအား ျပန္လည္ၾကားရနိုးျဖင့္ ပိုက္ထားေသာဂစ္တာေလးအေပၚမွ လက္ေမာင္းသားမ်ားေပၚ ေမးတင္ရင္း မ်က္လံုး နွစ္လံုးကို မွိတ္ကာ နားစြင့္ၾကည့္ေနမိရင္း ...ဖန္မီးအိမ္ကေလး ျငိမ္းသြားခဲ့သည္ကို မသိလိုက္ေတာ့........။

အိပ္ခန္းထဲပင္ ၀င္ မအိပ္ျဖစ္လိုက္ေတာ့.............။

တကယ္ေတာ့........ အက္ေနေသာ ရင္ဘတ္ထဲသို႔ ထိုည က ကြ်ံ က်ခဲ့ျပီး...
မစီးေသာ စမ္းေခ်ာင္းေလးထဲတြင္ တိမ္လႊာေရာင္ျပန္ေတြ ဖံုးလို႔ ေသဆံုးသြားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ကို ပန္းခ်ီဆြဲခဲ့ေသာ ကိုယ္တိုင္ပင္မသိခဲ့...။


သို႔ေသာ္လည္း ထိုပန္းခ်ီကားကေလးကို တေန႔ ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ပိုင္ရွင္အသစ္ တေယာက္သာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့မည္ဆိုလွ်င္ ထိုပုိင္ရွင္ သစ္ အေနျဖင့္ ပန္းခ်ီကားေလးအလည္မွ ျဖတ္သန္းစီးဆင္းေနေသာ စမ္းေခ်ာင္းကေလးထဲကို ေသခ်ာစူးစိုက္ၾကည့္ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုပါက
တိမ္လႊာဇာပါးေအာက္ ေရလႊာသလင္းသားေအာက္ မ်က္နွာျပင္တြင္ ခပ္ေရးေရး ျမင္သည္ဆိုယံုမွ် ထို ၀ိ ၪာၪ္ေႂကြ တစ ကို တခဏ ေတြ ့ေကာင္းေတြ႔နိုင္ပါလိမ့္မည္....။

ျငိမ္းေဇဦး

ငဲ့ညွာတတ္သည္

မေျပာရက္လို႔
ေတာထြက္ဖို႔ပဲက်န္ေတာ့တယ္..။

ျငိမး္ေဇဦး

ေနသားက်နံရံ

ဒီ ညေစ်းထဲမွာ
တိုက္ဆိုင္မွဳနဲ႔တိုက္ဆိုင္မွဳ
ပုခုန္းခ်င္း၀င္တိုက္မိသြားတယ္...။

မ်က္လံုး ထဲ ဖုန္မွဳန္႔၀င္သြားတယ္
ဖုန္မွဳန္႔ဟာ မ်က္ရည္ က် သြားေအာင္
ေရစိုသဘက္ကို ညွစ္သလို
အဲဒီ မ်က္လံုး ႂကြက္သားေတြကိုညွစ္ခ်မယ္အၾကံနဲ႔
ခုန္ ကို ၀င္လိုက္တာ....ေလဟုန္စီးျပီး....။


အဲဒီဖုန္မွဳန္႔ဟာ ကတၱီပါ ပံုေတာ္ဖိနပ္ထူထူ ေအာက္မွာ
တညေလာက္ စတည္းခ်ဖူးတယ္။

အဲဒီ ကတၱီပါ ပံုေတာ္ဖိနပ္ကို စီးတဲ႔ ေကာင္မေလးဟာ
ေဟာဒီ ဟိုတယ္ နံရံေတြ ကို
နားနဲ႔ကပ္ကပ္နားေထာင္ဖူးတယ္..။

ဖုန္မွဳန္႔ဟာ တခါမွ မ်က္ရည္ေတြက်ေအာင္
ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် မလုပ္ခဲ့ဖူးဘူး ...

ဒါေပမယ့္ အဲဒီညက
ေကာင္မေလး မ်က္ရည္စေတြ ေႂကြေႂကြက်တာ
သူကိုယ္တိုင္ျမင္လိုက္ရတယ္.....။

တိုက္ဆိုင္မွဳနဲ႔ တိုက္ဆိုင္မွဳ
ပုခုန္းခ်င္း၀င္တိုက္သြားၾကျပီ

ငိုတဲ႔ေကာင္မေလးက ခုေတာ့ရယ္လို႔
ျမိဳ႕ျပ ညေတြကို ဖမ္းစားတတ္သြားျပီ
ဒီည ...
အရက္ေတြ ပိုမူးတယ္ ေလ..........။

ျငိမ္းေဇဦး

ေလာဘ ၾကီးတဲ႔ ပင္လယ္

ပင္လယ္ၾကီးဟာ မူးေပေနတာပဲ
ေသာက္ထားတာေလ သူ ့ကိုယ္သူေသာက္ထားတာ
ျပီးေတာ့ လွဳိင္းပုတ္တိုင္း ထီြ ကနဲ ထီြ ကနဲေထြးရင္း
အမေလး ငံလိုက္တာ လို႕ အျမဲ ျမည္တြန္ေတာက္တီး...။

ကမ္းေျခက သဘာ၀အလွေတြ ျပဴးျပဲထြက္ေနတာ
သူက စိတ္၀င္စားမယ္ထင္သတဲ႔လား
ဘီကီနီပါးပါးေအာက္က အသားစိုင္ေတြ...
အသားစိုင္ေတြ ...
“မွားေတာင္မကုိင္ဘူးကြ”တဲ႔ အဲလို ေၾကြးေၾကာ္တာ
တခါထဲ ငံုပစ္လိုက္တာကိုး ေျပာအားရွိမေပါ့....။

ေသာက္အားကလဲေကာင္း
၀ါးျမိဳအားကလဲ အံ့မခမ္း
ဗြမ္းကနဲ ဗြမ္းကနဲလဲ အန္ အန္ ခ်
အဲဒီ ပင္လယ္၀ က မီးျပတိုက္ေလး လို
ငါ တေယာက္ထဲ ပင္လယ္ကို ေငးေနမိလိုက္တာ..........
ပင္လယ္ဟာ ေန ကို ပါ ျမိဳ ခ်သြားပါေရာလား.............။

ျငိမ္းေဇဦး

မာတာ

ျငိမ္းေဇဦး(Acrylic)

အတု

ျငိမး္ေဇဦး(Acrylic)

တန္းညွိျခင္း

ဘာမွ လုပ္မရေတာ့ဘူး
အတၱေတြခ်ဳိးကပ္ ေနလိုက္ၾကတာ
တူးသြားတဲ႔၀က္စာလိုပဲ မဲတူးေပ်ာ့ျပဲ...။

လိုခ်င္တာေတြ....
ရခ်င္တာေတြ မ်ားလြန္းေတာ့
ဆင္းတုေတာ္ေရွ႕မွာ လာဘ္ထိုးလိုက္ၾကတာ..။

ခုေတာ့ ဗုဒၶလဲ ညာ ညွိဖို႔ ၾကိဳးစား ခံလိုက္ရျပီ..............။

ျငိမ္းေဇဦး

အသားမေသေသာအေျခက်ျခင္းမ်ား

သူ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့ အေျခက်ေနၾကတာပဲ
လမ္းထိပ္က ခပ္မြဲမြဲ အုတ္ခံုေလးေတာင္ ေျမာင္းပုတ္န႔ံနဲ႔အေျခက်....။


အဲဒီအုတ္ခံုေပၚမွာ ည..ည
ဂစ္တာ တစ္လံုးပိုက္ျပီး သီခ်င္းျငီးတတ္တဲ႔
နားပင္းေနတဲ႔လူရဲ့ သီခ်င္းသံဟာလဲ
ဘာနဲ႕မွ မတူေအာင္ အေျခက်ခဲ႔...။

အဲဒီဂစ္တာသံကိုလဲ ဘယ္ေတာ့မွ နား၀င္ခ်ဳိဖို႔
ဘယ္သူမွ မေမွ်ာ္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ အေျခက်ခဲ႔..။

သူကလဲ ဂစ္တာကို ပိုက္ျပီး စိတ္လိုက္မာန္ပါ
ေအာ္သာဆိုေနရဲ့... သူ႔အသံသူမၾကား
စာသားေတြ ကဗ်ာလြတ္နဲ႔
ေဟာဒီအုတ္ခံုေလးမွာ အေျခက်ခဲ႔...။

သူဟာ...
ငယ္စဥ္အခါက စာေတာ္တဲ့လူတေယာက္

သူဟာ...
ငယ္စဥ္အခါက အနာဂတ္ကို ဒိန္ခ်ဥ္တစ္ခြက္လို
စံုမက္တဲ႔လူတေယာက္

သူဟာ
ငယ္စဥ္အခါက လမ္းထိပ္က ဆရာမ ျဖစ္သြားတဲ႔ ေကာင္မေလးကို
မန္က်ည္းခ်ိဳသီးေတြ တက္ခူးေပးေနၾက

သူဟာ
ေက်ာင္းေပါင္းစံု ေဘာလံုးအသင္းမွာ
အနိုင္ဂိုးကိုသြင္းသြားေနၾက

အဲဒီ ဗိုလ္စြဲတဲ့ ညေနေတြမွာ
ပနး္ကုံးလာစြပ္တဲ့ေက်ာင္းသူေတြၾကားက
အဲဒီ ဆရာမျဖစ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးဆီက ပန္းကုံးကိုမွ အစြပ္ခံေနၾက

ျပီးရင္ ျပံဳးစစနဲ႔ ကြင္းလည္ မွာ ေဇာ္က က ျပီး
ေပ်ာ္ျပ ေနၾက....။


အခုေတာ့ အဲဒီေက်ာင္းဆရာမေလးမွာလဲ
ကေလးနဲ႔ ေခြးနဲ႔ အေၾကြးနဲ႔

အခုေတာ့ အဲဒီ အုတ္ခံုေလးေနရာမွာ
အုတ္ခံုေလးရွိခဲ့ပါတယ္ ဆိုယံု
အုတ္ခဲပံု ေလး ညိဳက်င့္က်င့္နဲ႔...။



ည..ည မိုးေတြျခဳန္းျပီဆို
အဲဒီဆရာမေလး ထထ ေငးတုန္း
ဟို နားမၾကားေတာ့တဲ့ေကာင္ေလး
ပုဆိုးျခံဳလို႔ အိမ္ျပန္မွေျပးရဲ႕လားလို႔.............။

အရာရာဟာ သူ ႔ဟာနဲ႔သူေတာ့အေျခက်ေနၾကတာပါပဲ

မိုးသည္းသည္းမွာ
ည နက္ျပီ ဆိုရင္
ေျမာက္သခ်ိဳၤင္းက
၀ိဥာဥ္တခု...
မ်က္ရည္ေတြ ဥ တုန္း တဲ႔................။


ျငိမ္းေဇဦး

တခါက သိခဲ့ဖူးေသာ သူ႔ ဖခင္ ရိုက္သျဖင့္ နားကန္းသြားရသည့္ လူတေယာက္ ဘ၀ကို မွတ္မိသမွ် ျပန္လည္ ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။

သံေယာဇဥ္ပန္း

ျငိမ္းေဇဦး(pencil)

စာဗူးေတာင္း

ရယ္ခ်င္တယ္...
တကယ္ျငီးေငြ႔တဲ႔ညေနေပါ့
၀ါေရႊေရာင္ ေနလံုးကုိယ္တိုင္က သမ္းျပေနေသးေတာ့...။

ကဲ...ရယ္ခ်င္သဗ်
ဟာသေတြတေလွၾကီးနဲ႔ ရင္ဘတ္ၾကီးဆြဲလွန္လိုက္တယ္

ေဟာ..ေတြ႔ျပီ...
အသဲမာတဲ႔ ေကာင္မေလးတေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ေနတုန္း
ငါက ငါးခူျပံဳးနဲ႔ အပူလံုးေတြျမိဳခ်
ဟာသ...။

ေဟာ..ေတြ႔ျပန္ျပီ
ရန္ေထာင္ေကာင္းတဲ႔ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေကာင္မေလး
ငါက တံေတြးေတြျမိဳခ်
ဟာသ....။


ေဟာ..ေနာက္တေယာက္
စကားေျပာရင္ ဒိုးဒိုးေဒါက္ေဒါက္
ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလိုေျပာတတ္တဲ့ေကာင္မေလး
ငါက ေခြ်းေတြသုတ္ရ
ဟာသ....။


ဒါေပမယ့္သိပ္မရယ္ရေသးဘူး
ျဗဳန္း..........ဆို
စာဗူးေတာင္းတေကာင္ဟာ ၀ွစ္ ကနဲ
လွစ္ကနဲ သပြတ္အူထဲ၀င္သြား ရဲ့
ဒီညေတာ့အားရပါးရ နွပ္မယ့္ဟန္နဲ႔........။


မၾကာပါဘူး ...
စာဗူးေတာင္းဟာ
ေခါင္းအသာလွ်ဳိထြက္
ပ်ံတက္ ...
သူ႔မ်က္နွာေသးေသးေလးမဲ့ရြဲ႕လို႔ ေအာ္ခဲ့...
“တကယ္ရွုပ္တဲ့သပြတ္အူ ” တဲ့....
ရယ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ၾကက္ေသ ေသ က်န္ခဲ့...။

လွန္ၾကည့္သမွ်ျပန္ဖိခ်ရင္း....
“အင္း” တလံုးနဲ႔ အပ်င္းဆံုးခဲ့ရ
ျပံဳးစစ နဲ႔
အဲဒီည... ဘာမွမရယ္ခ်င္ေတာ့ဘူးေလ...။

ျငိမး္ေဇဦး

အနယ္ထိုင္စ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ ဘာမွမရွိ
ပုဇြန္ဆိပ္ေခါင္းကမွ ျပည့္ျပည့္တင္းတင္းရွိ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ သန္းေပါင္းမ်ားစြာ
ကမၻာတည္ခြင့္မရွိ
ဆံျဖဴမ်ားစြာအလံထူခြင့္ရွိ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ အဆိုးအေကာင္းမရွိ
ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထနဲ႔ အက်ိဳးအေၾကာင္းရွိ

ေဟာဒီေခါင္းမွာ တျခားေခါင္းေတြမရွိ
ဒါေပမယ့္ အမွားအေဟာင္းေတြရွိ

တကယ္ေျပာတာ......
ေဟာဒီေခါင္းဟာ ေလာကီေၾကာင္းေတြနဲ႔
မေမာ့ခ်င္ေတာ့ပါဘူးကြယ္............။






ျငိမး္ေဇဦး

မိုးေနွာင္းသစ္ပင္

အရိပ္ေနခ်င္ေန
အခက္ခ်ဳိးခ်င္ခ်ဳိး
မိုးေနွာင္းသစ္ပင္ အျပစ္မတင္ဘူး ။

သစ္ပင္ရဲ့သဘာ၀နဲ႔
ျဖစ္စဥ္ခဏမွာ
ဟိုယိမ္းသည္ယိမ္း
ခပ္စိမ္းစိမ္းလို႔လဲအျပစ္မတင္နဲ႔
သစ္တပင္ေကာင္းလို႔
ငွက္တေသာင္းလဲနားခဲ့ျပီးျပီကြယ့္...။


ျငိမး္ေဇဦး

ငပ်င္းၾကီးနဲ႔ မင္းသမီး

ျငိမ္းေဇဦး(pencil)

Luminary dignitary

ျငိမ္းေဇဦး(Acrylic)

ေခါင္းစဥ္ေကာင္းတဲ႔ အလြဲသံုးစား

ဘာေတြျဖစ္မွန္းမသိပါဘူး
မိုးေတြ တအုန္းအုန္းရြာမွ
သၾကၤန္သီခ်င္းေတြ ထေအာ္ေနမိ။

အာဏာရခ်င္တယ္
အာဏာ ...
ကမၻာၾကီးကို ေဆးကုေပးနိုင္တဲ႔အာဏာ
တရုတ္မကို ဒုကၡၾကားက ကယ္ခ်င္တဲ့အာဏာ
ကုလားမကို သိကၡာရွိရွိ
လင္ကိုေခါင္းေခါက္ယူနိုင္ေအာင္ထံုးတမ္းစဥ္လာကိုေျပာင္းနိုင္တဲ႔အာဏာ
ဘာမဆိုကို ဘာမဆို ျဖစ္လာေအာင္ လုပ္ပစ္နိုင္တဲ႕အာဏာ....

အဲဒီစိတ္နဲ႔ ေစတသိက္အစက
ေဟာဒီမိုးညမွာ သၾကၤန္က်ခ်င္တာက စခဲ့တာပဲ
ကဲ သိပ္ခက္တာေပါ့ ............။


ျငိမ္းေဇဦး

အျပစ္မတင္တတ္တဲ႔ ပတၱျမားတံုးၾကီး

ဟဲ့..ဟဲ့ အပုရယ္
မင္းဟာေလ...
အလကားရမယ္ဆိုရင္
ေႏြေခါင္ေခါင္ ေလာင္တဲ႔
ေတာမီးကိုေတာင္ ေခြ်းထြက္ေအာင္လွဳံမယ့္သူျဖစ္ေပမယ့္...
တကယ့္ ေစတနာရွင္ေလးပါလားကြယ္
တကယ္..တကယ္...
တကယ္လက္ေပါက္ကပ္တ႔ဲဟာေလး....။

ငါသိတယ္ ..
ငါသိတယ္.. ငါဆိုတဲ႔ အမဲကင္ၾကီးကို
အသည္းဘ၀င္မွာ သေဘၤာေဆးလိုစြဲ ေနေပမယ့္
တာပင္တိုင္သံုးျပီးေတာင္ ဖ်က္မရေတာ့မယ့္တူတူ
စားရမွာလဲ
သြားၾကားညပ္
သြားနာ
ေရဆာ
လည္ပင္းနင္
အစာအိမ္အခ်ဥ္ေပါက္
ဒီေတာ့ တေယာက္ေယာက္ ေကာက္ယူလို ယူေစေတာ့ဆိုျပီး
ဒူေ၀ေ၀ ေၾကးစည္မထု
အမွ်မေ၀
ေရစက္မခ် လမ္းဆံုလမ္းခြ ခ်သြားတာလားဟယ္...။

ဒါဆိုလဲ သာဓုပါ ကြယ္
တကယ္က အမဲကင္ ေယာင္ေဆာင္ထားတဲ႔
ပတၱျမား တံုးၾကီးဟဲ့.....
ပတၱျမားတုံးၾကီး...................................။


ျငိမ္းေဇဦး

Olden moment

ျငိမ္းေဇဦး (pencil)

မိုးရြာတဲ႔ည

မိုးေတြရြာေနတယ္
မိုးစက္ေတြ...
တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ကို က်ေနတာ
ကမၻာေလာကကို ဖေနာင့္နဲ႕၀ိုင္းေပါက္ေနၾကတာ
ဆူမွ ဆူေပါ့.........။

ကမၻာၾကီးက သူ႔အသားေတြကို ဖဲ႔ခ်ခြင့္ေပးလိုက္တယ္
သူ႔အေရျပားေပၚမွာ ဒဏ္ရာေတြျဖစ္
သူ႔အတြင္းသားထဲကို ယိုစီးထိုးေဖာက္....။

ကမၻာၾကီးကေတာ့ မိုးေပါက္ေတြကို
ျငဴစူ ျငဳိညင္မွဳမရွိတဲ႔အျပင္ သူ႔ရင္ခြင္ထဲကလြင့္မွာစိုးလို႔
ရွိသမွ် ဆြဲအားနဲ႔ လြင့္ထြက္မသြားေအာင္ ဆြဲေပးရွာရဲ့...။

အဲသလိုခ်စ္ခဲ့တာပါ
ငါ့ဘ၀ကိုဆြဲနွစ္သြားခဲ့ရင္ေတာင္
မင္းရပ္တည္နိုင္ေအာင္ အနစ္ျမွပ္ခံဦးမွာတဲ႔....................................။

ျငိမ္းေဇဦး

အလကား အလကား ...

က်မ က သူ႔ကို ကို ဆန္းလို႔ ေခၚပါတယ္ ။ ကုိဆန္းနာမည္အျပည့္အစံုက ကိုေက်ာ္ဆန္း အသားကမဲမဲ အရပ္က ပုပု ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ ဦးစံမတူပုန္းရည္ၾကီးခြက္ထဲ ေမွာက္ရက္လဲျပီးသူ႔မ်က္နွာကို လက္ဖ၀ါးနဲ႕ ျပီးစလြယ္သုတ္ျပီးခ်ိန္ျမင္ရမယ့္ မ်က္နွာနဲ႔
ကိုဆန္းမ်က္နွာဟာ အတူတူပါပဲလို႔ေျပာလို႔ရတာေပါ့ အဲ.. မ်က္မွန္ပါတပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေပါ့ေလ။

ကိုဆန္းက က်မတို႔ျမိဳ႕ကေလးရဲ့ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေႏြရာသီေရာက္တုိင္း ဆိုက္ကားတစ္စီးနဲ႔ ဘက္ထရီအိုး ၊ မိုက္ခြက္ တစ္ခု ၊ကက္ဆက္တစ္လံုး အမ္ပလီဖိုင္ယာတစ္လံုးနဲ႔ ေလာ္စပီကာနွစ္လံုးကို ေရွ႔ေနာက္တင္ ၾကိဳးခိုင္ခိုင္ခ်ည္ ျပီး မီးအႏၱရာယ္ၾကိဳတင္ကာကြယ္ေရးအျမဲတန္း
ေဆာ္ၾသ တတ္သူေပါ့ ၊ ဘာပဲေျပာေျပာ ကိုဆန္းက က်မတို႔ရပ္ကြက္မွာေတာ့ အေရးပါတဲ႔သူတေယာက္ပါ ၊ ဟုတ္ကဲ႔ ကိုဆန္းက က်မ ေယာက္်ားပါ ၊ ရွင္တို႔သိတဲ႔အတိုင္းေလ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာျပန္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္ေရွ႕မွာ ဟုတ္ေသာ္ရွိမဟုတ္ေသာ္ရွိ မားမားမတ္မတ္ရပ္မေပးရင္ေတာင္ လက္ညွဳိးထိုးျပီး ဒါငါ့လင္ဟဲ႔လို႔ ေျပာနိုင္ဆိုနိုင္ျဖစ္ဖို႔ေတာ့လိုတာကိုးရွင့္ ၊ တံခြန္မရွိတဲ႔ရထား လို လင္မရွိတဲ့မယား ဆို ဘယ္တင့္တယ္ပါ့မလဲ အထူးသျဖင့္ က်မတို႔လို အလုပ္မိ်ဳးကိုလုပ္စား ေနရသူေတြအတြက္ ကိုဆန္းလို လင္တေယာက္ေတာ့လိုတာအမွန္ပါပဲ။

က်မ အလုပ္သြားလုပ္တဲ့ျမိဳ႕မွာက တလကိုးသတင္းမကေနရတာကိုး ဒီေတာ့လဲ ကိုယ့္ကိုအေရးဟဲ့အေၾကာင္းဟဲ့ဆို ကာကြယ္ေပးမယ့္ တခုခုျဖစ္လာရင္ လိုက္ေဆာင္ရြက္ေပးမယ့္သူကလဲ လိုတာကိုး ဒီေတာ့ လိုအပ္ခ်က္အရ က်မတို႔မွာ ရည္းစားထားရတာေပါ့ရွင္
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ေပါ့ က်မ ေယာက်္ားက ကိုဆန္း ဆိုေတာ့ က်မရည္းစား ကို က်မ က ကိုသန္းလို႔ေခၚတယ္ေလ ။ ကိုသန္းက ေပါ့ေသးေသးေတာ့မဟုတ္ပါဘူး အဲဒီျမိဳ႕ကေလးက နယ္ထိမ္းတေယာက္ေပါ့ ။ သိတယ္မဟုတ္လားနယ္ထိမ္းဆိုတာအဲဒီနယ္ေျမကို
တာ၀န္ယူျပီး အမွဳမွန္သမွ် သူပဲ ဖမ္းတာဆီးတာ ခ်ဳပ္တာကိုင္တာေလ ဒီေတာ့ ကိုသန္း လို အသက္ၾကီးေပမယ့္ ခုထိ တရားမရနိုင္ေသးတဲ႔ ပုလိပ္မိ်ဳးကိုလဲ ရည္းစားအျဖစ္ထား ထားေတာ့ ေတာ္ယံုလူက ဒုကၡမေပးနိုင္ဘူးေပါ့ရွင္ ၊ဟုတ္ကဲ့ ကိုသန္းနာမည္က ကိုသန္းေရႊပါ
အသားက ေက်ာက္ပန္းေတာင္းထန္းညက္ၾကမ္းလိုပါပဲ အျမဲတန္းမ်က္နွာအဆီျပန္ျပန္ေနတတ္ေတာ့ ဟင္းဟင္း...မရယ္နဲ႔ေနာ္ ေခြးလ်က္ထားတဲ႔ ထန္းလွ်က္လိုေပါ့ ။ တခါတေလ ကိုသန္းက သူ႔ျပသနာေတြသူမနိုင္မနင္းျဖစ္ေနခ်ိန္ေတြမွာသာ က်မကို ရိုက္တတ္တာပါ
သူ႔ပါးစပ္ကေတာ့ က်မကိုခ်စ္လိုက္တာ မွ အေဖအေမအရင္းထက္ေတာင္ခ်စ္တယ္ဆိုပဲ ။ က်မလဲငယ္ရာကၾကီးလာတာပဲရွင္ အရိုးလိုလို႔အသားေတာင္းတဲ႔ ကိစၥေတြကိုနားလည္ျပီးသားပါ ဒါေပမယ့္ဆက္မေတြးခ်င္ပါဘူး ။
မေတြးခ်င္လို႔ပဲက်မဒီဘ၀ေရာက္ေနသလားမသိေတာ့ပါဘူး ကိစၥမရွိပါဘူးေလ ျဖစ္သမွ်အေၾကာင္းအေကာင္းခ်ည္ပဲကိုး က်မတို႔ ျမန္မာလူမိ်ဳးေတြရဲ့ သည္းခံတတ္ ေအးေအးေနတတ္တဲ႔ခ်စ္စရာ ဓေလ့ထံုးစံေတြက ဘယ္ေလာက္ ပဲ ဒုကၡဆင္းရဲေတြက်ေန က်ေန ဘယ္ေလာက္ပဲ
ဘ၀ေတြ ပ်က္ေန ပ်က္ေန က်မတို႔မွာ အျပစ္ပံုခ်စရာ ကံဆိုတဲ႔ေ၀ါဟာရၾကီးကို ပိုင္ထားျပီးသားပဲ ။ ဘာေတြပဲျဖစ္လာျဖစ္လာ ကံဆိုတာကိုပဲ ထိုးနွက္ကန္ေက်ာက္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးအျပစ္တင္ရင္း က်မတို႕က လက္ေလွ်ာ့ပစ္လိုက္ ၊ အားငယ္ပစ္လိုက္ ၊ေရွာင္လႊဲပစ္လိုက္
ခြင့္လႊတ္ပစ္လိုက္ၾကတာကလား...။



ဒီမယ္ ...က်မလဲခ်စ္တတ္ပါတယ္ရွင္ ၊ က်မ မွာ နွလံုးသားနဲ႔ပါ ၊က်မဟာ စက္ရုပ္မဟုတ္တဲ႔ ျပီးေတာ့ ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္မဟုတ္တဲ႔ သက္ရွိပါ ၊ သက္ရွိကိုမွ ခံစားတတ္ နားလည္တတ္ နာက်င္တတ္ ၀မ္းနည္းတတ္ အားငယ္တတ္ေၾကာက္ရြ႕ံတတ္တဲ႔ လူတေယာက္ပါ။
လူတေယာက္ကိုမွ အင္မတန္သိမ္ေမြ႕တဲ႔ယဥ္ေက်းတဲ႔ ျမန္မာအမိ်ဳးသမီးတေယာက္ပါရွင္ ဘ၀အရက်မကိုနွိမ္ခ်င္လဲနွိမ္လို႔ျဖစ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ က်မဟာလူသားျဖစ္ပါတယ္ အဲဒီအခ်က္ကေလးကိုေတာ့ အသိအမွတ္ျပဳေပးဖုိ႔ မရဲတရဲေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္ရွင္ ။ ဒါေပမယ့္
က်မေမတၱာရပ္ခံခ်က္ကို ပါယ္ခ်မယ္ဆိုရင္လဲ က်မဘ၀မွာမထူးဆန္းေတာ့ပါဘူး ၊ ဘာေၾကာင့္ဆို.. က်မရဲ့အလုပ္သေဘာအရကိုက က်မ မလုပ္ခ်င္တာကိုပဲ ၀မ္းစာအတြက္ လုပ္ေနရတာကိုး အင္းေပါ့ေလ ရွင္ေျပာတာ မွန္ပါတယ္ လွခ်င္တာ ၀တ္ခ်င္စားခ်င္တာကိုး ဆိုတာ
ဒါေပမယ့္ မေဟာက္ပါနဲ႔ရွင္ က်မ ကိုမေဟာက္ပါနဲ႔ ။

ဟုတ္ကဲ႔ ..က်မခ်စ္သူက ကုိစိန္၀င္းပါ ၊ ဟုတ္တယ္ က်မသူ႕ကိုခ်စ္တယ္ သူက ပညာတတ္ လူေအး နည္းနည္းလက္ေက်ာမတင္းျပီးပ်င္းတတ္တာကလြဲလို႔ က်မကိုလည္း သူက သိပ္ခ်စ္တယ္ေျပာပါတယ္ ။ သူသိပ္ခ်စ္တာေတြမခ်စ္တာေတြကို က်မက စိတ္ကူးယဥ္ျပီး
ယံုရေလာက္ေအာင္ မငယ္ေတာ့ပါဘူးရွင္ ။ က်မ ကိုစိန္၀င္းကိုခ်စ္တယ္ ဒါက်မ နွလံုးသားထဲက လာတဲ့ဘာသာစကား က်မဟာ ကိုစိန္၀င္းနဲ႔ရွိတိုင္း... ဟိုး က်မ ငယ္ငယ္တုနး္က အပ်ိဳေပါက္ဘ၀ ေလးတုန္းက ေက်ာင္းကေကာင္ေလးတေယာက္ကို ခိုးခ်စ္ခဲ့ရသလို
ရင္ခုန္ခဲ့ရသလို ရင္ေတြအျမဲျပန္ျပန္ခုန္မိတယ္ ဒါေၾကာင့္က်မ သူ ့ကိုခ်စ္တယ္ ။ ဟုတ္ကဲ့ က်မသိပ္ခ်စ္တဲ႕ေကာင္ေလး က အသတ္ခံလိုက္ရပါတယ္ အဲဒီေနာက္မွာ က်မ က လဲ အပ်ိဳ ေပါက္ ေပါ့ ရင္ေတြ ကြဲထြက္ေအာင္ ငိုမိယံုကလြဲလို႔ဘာမွမလုပ္နိုင္ပါဘူး အဲဒီအခ်ိန္မွာ
က်မကို စကားေျပာသိပ္ေကာင္းတဲ႔ တိုက္ပံု၀တ္ထားတဲ႔ က်မ ေကာင္ေလးထက္ နည္းနည္းအသက္ၾကီးတဲ့အကိုၾကီးက ခ်စ္လွခ်ည္ရဲ့ဆိုျပီး က်မ ကို ခ်စ္ေရးဆိုခဲ့ပါတယ္ က်မ လိုက္ေလ်ာညီေထြပဲေနခဲ့တယ္ ဒါေပမယ့္ တေန႔သားေပါ့...က်မဘ၀လံုး၀ ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်တဲ႕ေန႔
အခု က်မဒီမွာထိုင္ေနတဲ့အခ်ိန္အထိရဲ့ အေၾကာင္းရင္းခံေတြဟာ သူ ့ေၾကာင့္ေပါ့ က်မတို႔ရပ္ကြက္ထဲက ကာလသားေခါင္း ျမာသိပ္ေပြတဲ႕ေန၀င္းဆိုတဲ႔ ေကာင္ေပါ့ ။ က်မ ဟာ ေသသြားတဲ႔က်မေကာင္ေလးကိုလဲလြမ္း တိုက္ပံု၀တ္ထားတဲ႔အကိုၾကီးရဲ့စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းလွပံုေတြကိုလဲ တေယာက္ထဲ ျငီးျငဴေနမိတုန္း ေမွာင္ရီတေရာေလးမွာ ကာလသားေခါင္း ေန၀င္းဟာ က်မကိုေျခေတာ္တင္ခဲ့တယ္ အဓမၼျပဳခဲ့ရက္တယ္ ျပီးေတာ့ အေတာ္ၾကာတဲ႕အထိ က်မမွာ သူ႔မယား လိုလို မယားငယ္လိုလို တိတ္တိတ္ပုန္းလိုလိုနဲ႔ က်မ ရဲ့ စာရိတၱေတြ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳေတြ အရာရာခမ္းေျခာက္ သြားသည္အထိ က်မကို တိုးတိုးတမိ်ဳးက်ယ္က်ယ္တမိ်ဳးနွိပ္စက္ခဲ့တယ္ ေလ ....................။

က်မ ေဖာက္သည္ေတြကေတာ့ လူမိ်ဳးေပါင္းစံုပါပဲ ရွင္ သူတို႔ကေတာ့ က်မ ကို လူတေယာက္ အေနနဲ႔ ျမန္မာ အမိ်ဳးသမီးတေယာက္အေနနဲ႔ဆိုတာထက္ သူတို႔ အသံုးခ်ခ်င္တာ အသံုးခ်နုိင္တဲ႔ ကိရိယာ တစ္မိ်ဳးေလာက္ပဲ သေဘာထားတာပါ ။ ကိစၥမရွိပါဘူး
က်မဘ၀မွာဒါေတြက ရိုးေနပါျပီေလ ဒါေပမယ့္ က်မေလ ေမွ်ာ္မိတယ္သိလား တခိ်န္မွာ ကိုစိန္၀င္း က်မကုိမယားမွတ္မွတ္သားမွတ္မွတ္ ယူ ခ်င္တယ္ ကြယ္ လို႔ ဖြင့္ ေျပာလာခဲ့မယ္ဆိုတဲ႔ေန႕ကို ..
အိပ္မက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ အဲဒီလို အိပ္မက္မိ်ဳးမက္ခဲ့ရင္ က်မ တသက္လံုး မနိုးတမ္း အိပ္ပစ္ခ်င္တယ္ သိလား.....................။
....................................................................................
....................................................................................
....................................................................................
...........................................................................................................................................................။
....................................................................................
....................................................................................

ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ရွင္... ရပါတယ္.... ရွင္တို႕ကရဲေတြပဲ......။


ျငိမ္းေဇဦး

ကိေလသာ ေပက်ံတဲ႔ အင္တာနက္

အေ၀းေရာက္ ေမထံုမွီ၀ဲမွဳမ်ားနဲ႔
ကမၻာၾကီးတကယ္က်ဥ္းသြားတဲ႕အခါ
တခ်ိဳ႕အရာေတြ မက်ယ္သင့္ပဲက်ယ္ကုန္က်သတဲ႔
အဲဒီ က်ယ္ ကုန္တဲ့အထဲမွာ
စကားေတြက်ယ္က်ယ္ေအာ္ရတာလဲ ပါမွာပဲထင္ရဲ႕ .
ဘယ့္နွယ့္ ေ၀းၾကတာကိုး ..။


ျငိမ္းေဇဦး

တခ်ိဳ႕ေတြ လိုအပ္တဲ႔ေယာက္်ားျဖစ္နည္း

ပိန္းၾကာဖက္ေပၚ ေရသြန္ခ်သလိုပါပဲလား
ၾကားရဖန္မ်ားေတာ့အသံေတြက နား၀မွာလွ်ံလွ်ံက်သြားလိုက္တာ။

ေခြးေလွးဂ်ပိုးစိတ္နဲ႕ အတိတ္ဆိုတာကိုလာတူးဆြခ်င္ၾကသလား
မင္းမွာသိကၡာတမတ္သား ရွိရင္လာခဲ႔
ဘ၀ကို ခြ်တ္ခ်ျပီး မတ္တပ္ ေကာ့ရပ္ျပမယ္။

ဂရုစိုက္ တတ္ခဲ႔ရင္
နာက်င္တတ္တယ္ဆိုတာ ထထေအာ္ဖို႔အေၾကာင္းမရွိဘူး
ဒူးတုန္တတ္ရင္
ဖူးငံုသမွ်ေတြခူးဖို႔ အျမင့္မတက္ဘူး ။

ဘ၀မွာညစာအတြက္ အရသာပ်က္ေလာက္ေအာင္ ရုန္းခဲ့ဖူးတယ္
အားလံုးကို ခပ္ျပံဳးျပံဳးနဲ႔ ၾကည့္ဖူးတဲ႔ငါ့မ်က္လံုးထဲမွာ
ဘယ္ေတာ့မွ အမုန္းေတြမပါဘူး

မင္းဘာလဲ ငါဘာလဲ
မင္းအေျခအေနဘာလဲ ငါ့အေနအထားဘာလဲ
မင္းလဲမင္းကိုယ္မင္းသိတယ္
ငါလဲ ငါ့ကိုယ္ငါသိတယ္

ဖရိုဖရဲ စာရိတၱနဲ႔ သိပ္မရြနဲ႔ငါ့လူ
လူတိုင္းကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္ကြ..............။

ျငိမ္းေဇဦး

အျပစ္မဲ့ဆိတ္ကြယ္ရာ

ဘယ္ေလာက္မဟာဆန္တဲ႔အခ်စ္ ေတြ နဲ႔ခ်စ္ခ်စ္....
ဘယ္ေလာက္နူးညံ့မွဳေတြနဲ႔နမ္းနမ္း
အီးေပါက္ရင္ေတာ့ ...
“ဘူ....”ကနဲ...ၾကမ္းတတ္ၾကတာခ်ည္းပါပဲေလ ။


ျငိမ္းေဇဦး

Hankered river

ျငိမ္းေဇဦး(Acrylic)

က်င့္၀တ္

သိကၡာမခန္႕ခ်င္ေန လိပ္ျပာသန္႔ခ်င္တယ္။


ျငိမ္းေဇဦး

ငါမပိုင္တဲ႔မနက္

ဒီအခ်ိန္ဆို ခုန္ခုန္ခ်ေနက်
အာဂ ေနမင္း
ေလညွင္းကိုဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ေဆာင့္တြန္း
ဂြ်မ္းပစ္ ဇြတ္ၾကမ္း
ကမၻာဒီဖက္ျခမ္း အုန္းမွဳတ္ခြံကို
ညဆီက လုယူလိုက္ျပန္ျပီ
ငါ့ကိုလဲ ငါ့ဆီက လုယူလိုက္ျပန္ျပီ။



ျငိမ္းေဇဦး

Beguiling

ျငိမ္းေဇဦး (Digital art)

တြယ္မက္

ျပန္မလာေကာင္းတဲ႔
ဒဏ္ရာေဟာင္းနဲ႔
သံသရာေပါင္းရွည္ခဲ့ျပီ။

ျငိမ္းေဇဦး

Climber

ျငိမ္းေဇဦး(Acrylic)

ကမာ

အဲဒီပုလဲ ငါ့ရင္ထဲမွာ
ခြဲသာယူသြား ။

ျငိမး္ေဇဦး

(၂၀၀၇ ဒီဇင္ဘာလ ေနာက္ဆံုးပတ္)

ဖာနိုင္ငံၾကီး

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွာတာ
ဘာဂ်ာမွဳတ္ဖို ့မဟုတ္ဘူးလို႔ၾကားဖူးတယ္။


ျငိမ္းေဇဦး

စိုက္ပ်ိဳးေရးသတၱ၀ါ

လူပါဆုိမွ
ေနာင္တရဲ့ ဥယ်ာဥ္မွဴးလား
လာေမးေသး..........။

ျငိမ္းေဇဦး

အ၀ိဇၨာ ကို ခ်ယ္မွဳန္းျခင္း

တစံုတေယာက္ကေဆးေဖာ္စပ္ဖို႔အတြက္မ်က္နွာမသစ္ပဲေကာ္ဖီေသာက္တတ္တဲ႔သူတေယာက္လိုတယ္လို႔
ေျပာလာရင္၊အဲဒီလိုေျပာလာတဲ႔သူကလဲလြတ္လပ္တဲ႔အပ်ိဳစင္နုနုထြတ္ထြတ္ေလးျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္၊
အဲဒီေကာင္မေလးဟာ ေဟာဒီက ေရမခ်ဳိးပဲ နာရီေပါင္းမ်ားစြာေနတတ္ျပီး မ်က္နွာမသစ္ပဲ အလုပ္အေတာ္မ်ားမ်ားကို လုပ္တတ္တဲ႔ ေဟာဒီက လူအေပၚမရိုးသားေတာ့ဘူးလို႔ တဖက္သတ္ထင္ခြင့္ကို ေဟာဒီကလူက ပိုင္ဆိုင္တယ္။

အရာရာဟာ မွန္ေနဖို႔မလိုဘူး အစပ္အဟပ္ေလးတည့္ျပီး စၾကၤ၀ဠာနဲ႔ အလ်ဥ္းသင့္ဖို႔ေတာင္မလိုဘူး၊ ကိုယ္စီ တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ကမၻာေလး နဲ႔ အံ၀င္ ဂြင္က် ျဖစ္ေနတယ္လို႔ ပုဂၢလိက တစ္ဦးခ်င္း ေက်ေက်နပ္နပ္လက္ခံနိုင္ဖုိ႔ပဲလိုတယ္လို႔ ေဟာဒီလူက လက္ခံထားျပန္တယ္။ တျပိဳင္နက္ထဲမွာပဲ အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို တိတ္တဆိတ္ျငင္းဆန္ခဲ႔ယံုမက အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားအရာေတြကို ဆူညံက်ယ္ေလာင္စြာ တေယာက္ထဲ ျငင္းဆန္ရွုပ္ခ် သူပုန္ထေလ့ရွိတယ္။

လိင္စိတ္ေတြဟာ ဘိလပ္ေျမမပါတဲ႔ ရႊ႕ံနဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔ဆည္ေျမာင္းတာတမံၾကီးတခုရဲ့တံတိုင္းလို သူ႔ စိတ္ထဲမွာအခိ်န္မေရြးက်ိဳးေပါက္က်လာတတ္ေပမယ့္ အျပစ္ကင္းစင္တဲ႔ မိန္းကေလးေတြကို ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာရမွာကို ေဟာဒီလူရဲ့ ဒီအသက္အရြယ္မွာအင္မတန္၀န္ေလးလာခဲ့ရျပီ ။
ငယ္ငယ္တုန္းက ဘုရားသခင္နဲ႔ လက္လွဲဖို႔အထိ မိုက္မဲခဲ့ဖူးတဲ႔ သူတေယာက္အတြက္ေတာ့ ဒါဟာ ေသဆံုး ျခင္း တခုလည္း ျဖစ္နိုင္ေသးတယ္။

ဒါမွမဟုတ္လဲ သူ႔အခ်စ္ဆိုတဲ႔ စိတ္ခံစားမွုကို တေယာက္ေယာက္ကမ်ား အပိုင္သိမ္းသြားေလသလား
ဆိုတဲ႔ အေျဖအတြက္ ေဟာဒီလူက ဘယ္သူရိုက္စစ္တာမွမခံဖူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ဖူးသလို သူ႔ကိုယ္သူလဲ ေဇာက္ထိုး ခ်ျပီး ရင္ဘတ္က ထြက္က်လာမလားဆိုျပီး စမ္းသပ္ စစ္ေဆးဖို႔ ဘယ္ေတာ့မွ ဆႏၵမရွိဘူး။

သူ႔ကိုယ္သူ စာနာတတ္သူ၊ ဆင္းရဲ သူေတြ အဖိႏွိပ္ခံေတြ ဖက္ကရပ္တည္သူလို႔ ကုန္လုျပီျဖစ္တဲ႔ အေပါစားသြားတိုက္ေဆးဘူး ကို ဖ်စ္ညွစ္ သလို သူက အဲဒီ ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတဲ႔ ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ စိတ္ျဖစ္စဥ္ကို သူ႔ပါးစပ္ၾကီးထဲကိုညွစ္ညွစ္ခ်ျပီး အဲဒီ ပုတ္အည့္အည့္ ပါးစပ္ၾကီးနဲ႔
အေကာင္းစားေတြကို စားသံုးခ်င္တဲ႔ အရိုးမရွိတဲ႔ လွ်ာၾကီး က လဲ အျမဲတန္းသူ႔ကို ဒုကၡေပးတတ္တယ္။


ေသသြားရင္ အသုဘျပင္ဆင္သူေတြက (ကံေကာင္းလို႔ သူေသတာကို လူသူအခ်ိန္မွီသိခဲ့ရင္ေပါ့ေလ)
သူ႔ရဲ႔ ခႏၶာရုပ္ကို ေသခ်ာ အျပန္ျပန္အလွန္လွန္ခြ်တ္ျပီး ပြတ္သပ္ေဆးေၾကာမွာသိေနယံုမက၊ရွားရွားပါးပါး သူလိုဟာနဲ႔ သံ၀ါသ ျပဳမယ့္ မိန္းကေလးေတြ က သူ႔ခႏၶာကုိယ္ကို အလင္းေရာင္ေအာက္မွာျမင္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာကို သိသိနဲ႔ ေဟာဒီလူဟာ အျမဲလိုလို ေရခ်ိဳးကပ်င္းေသးတယ္။

ဂဂၤ ါျမစ္ထဲမွာ ဥံဳ နဲ႔ စတဲ႔ မႏၱန္ ေတြ ကို ရြတ္ရင္း အေနာက္ဖက္ ကမ္းကိုက်သြားတဲ႔ ေနမင္းရဲ့ ဆည္းဆာ
ေရာင္ေအာက္မွ ာ အျခားသူေတြနည္းတူ သူ႔ကုိယ္သူစိမ္ရင္းလဲ အေပါ့သြား ဖူးခ်င္တဲ႔ ဆႏၵေတြ တခါတခါျဖစ္ျဖစ္လာတတ္သလို ဟိမ၀ႏၱာက ဆာဒူး တေယာက္လိုလဲ ဂူေအာင္းျပီး ေလာကဓါတ္ပညာေတြ နဲ႔ က်က်နန ယက္လုပ္ ထားတဲ႔ ေန႔ေတြညေတြကို သူ႔ခႏၶာကုိယ္ေပၚက ခြ်တ္ခ်ခ်င္တဲ႔ ရမက္ ေျခာက္ေသြ႔ေသြ႔ေတြ တေျဖာင္းေျဖာင္းမီးထေတာက္တတ္ေသးတယ္။

ေဟာဒီလူဟာ ခုေတာ့ သူ႔ရဲ႕ စြမ္းပကားေတြ နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ဘ၀ဆိုင္ရာ အဆင့္အေနအထားကို က်က် နန သိခြင့္ရခဲ႔ျပီ ၊ သူဟာ ဟက္ဟက္ ပက္ပက္ မ်က္ရည္ေတြ ထြက္က်လာေအာင္ ရယ္လိုက္တယ္ ၊ ထြက္က်လာတဲ႔ မ်က္ရည္ စေတြကို ေဆးေရာင္စံု ေပပြေနတဲ႔ သူ႔ ဘယ္ဘက္ လက္ ဖမိုးနဲ႔သုတ္ရင္း သူ႔ ညာ လက္ထဲက စုတ္တံ မွ်င္ မွ်င္ေလးကို ေသခ်ာ သုတ္ျပီးေတာ့ တာပင္တိုင္ခြက္ကေလးထဲကိုထည့္လိုက္တယ္ ျပီးတဲ႕အခါ သူဟာ ေအာက္ခံေဆး သုတ္တဲ႔ စုတ္တံျပားၾကီးကိုယူျပီး ေဆးမဲေတြကို ေဆးစပ္ျပားေပၚမွာညွစ္ခ်လိုက္တယ္ တခ်က္မွ မတုန္ ့ေနွးပဲ ေပါ့။


စုတ္တံျပားၾကီးနဲ႔ ေဆးမဲေတြကို က်က်နနေမႊေနတဲ့ပံုက ေတာမွီရဟန္းတပါး ဆြမ္းခံရသမွ် အရာအားလံုးကို မခမ္းနားလွတဲ႔ ေျမသပိတ္ကေလးထဲမွာေသေသခ်ာခ်ာေရေမႊ ေနသလိုဟန္ပန္မိ်ဳးနဲ႔ ။
သူဟာ စုတ္တံျပားေပၚက ေဆးမဲေတြကို ဆဲြလက္စ ပန္းခ်ီကားရဲ့ မ်က္နွာျပင္ေပၚမွာ အင္မတန္ပ်င္းစရာေကာင္းတဲ႔ေန႔လည္ခင္းတခုရဲ့အလည္ ေတာေက်ာင္း၀ိဟာရ တစ္ခုက ကပၸိယ တစ္ေယာက္ ေျဖးေျဖးေလးေလး တံျမက္လွည္း သလို မ်ိဳး ေအးေဆးမွဳနဲ႔….။


သူ႔ပန္းခ်ီကားမ်က္နွာျပင္တျပင္လံုး နက္ေမွာင္ မဟူရာေသြးေတြ ကြန္႔ျမဴးသြားခဲ႔ျပီ အရာရာဟာ တေျပးတညီထဲ တေရာင္ထဲျဖစ္သြားခဲ႔ျပီ ။ သူဟာ ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ သူ႔ရဲ႔ အနက္ေရာင္ ကားခ်ပ္ကို တခ်က္ၾကည့္ရင္း စုတ္တံမွ်င္မွ်င္ေလးနဲ႔ အနက္ေရာင္ေဆးေတြကို တို႔ထိလိုက္ျပီး ပန္းခ်ီကားရဲ့ေဒါင့္ေလးမွာ လက္မွတ္တခုထိုးလိုက္တယ္ သူ႔လက္မွတ္က တကယ္ေတာ့ သူ႔နာမည္မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဒါေပမယ့္သူေရးလိုက္တဲ့လက္မွတ္ကေတာ့ “လူ” တဲ့…။

သူဟာ အသာအယာပဲ ဘာ ပရိေဘာဂမွမရွိတဲ႔ ဧည့္ခန္းကေလးကေနျပီးေတာ့ သံုးလွမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေရာက္တဲ႔မီးဖိုကို သြားတယ္ ။ မနက္ကတည္းက အိုးထဲမွာ ရွိေနတဲ႔ ေကာ္ဖီကို အစိမ္းေရာင္ ေၾကြမတ္ခြက္ထဲကိုထည့္လိုက္ျပီး သၾကားမပါ ႏြားနို႔မပါပဲေသာက္လိုက္တယ္ ။

တအိမ္လံုးမွာ တစ္လံုးတည္းေသာ သူေမြးေန႔လက္ေဆာင္ရခဲ့ဖူးတဲ့ ကုလားထိုင္ကေလးေပၚမွာတက္ထိုင္လိုက္ျပီး ေကာ္ဖီပူပူကို တက်ဳိုက္ေျဖးေျဖးငံုလိုက္ရင္း
သူ႔့စိတ္ထဲကေနျပီးေတာ့သူ႔့ပန္းခ်ီကားေလးကို “အသိၪာဏ္”လို႔ နာမည္ေပးလိုက္ျပီး ကုလားထိုင္ကထလို႔ အင္မတန္ညစ္ေပတဲ႔သူ႔အ၀တ္အစားေတြကိုခြ်တ္ခ်လိုက္ျပီးေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ၀စ္လစ္စလစ္၀င္သြားေတာ့တယ္ ေလကေလးခြ်န္လို႕ေပါ့.............။

ျငိမး္ေဇဦး

ကႏၱာရ အရိပ္

အလြမ္းေတြပဲ ရွင္သန္ခဲ႔ပံုက
ကႏၱာရ အလည္က ရွားေဇာင္းဆူးပင္ေတြလိုေလ
ျဖစ္ထြန္းေနလိုက္ၾကတာ ဆူးေတာင္ဆူးခက္ေတြနဲ႔
ရင္ဘတ္က ထိုးထြက္ပြားမ်ားေနၾကတာေပါ့........။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပါ
မိုးမရြာတဲ႔အရပ္ အရိပ္မဲ႔တဲ႔အရပ္မွာ
အလြမ္းရိပ္ကို တိတ္တိတ္တိုး၀င္
အျပစ္မတင္စတမ္းစိတ္နဲ႔ ဘ၀ကိုခ်ိတ္ထားလိုက္ခြင့္အတြက္
ေၾသာ္..အသက္အမွ် ျမတ္နိုးခဲ့တယ္ဆိုတာ
ထပ္ေျပာဖို႔လိုဦးမလားကြယ္....။

ျငိမ္းေဇဦး

Cerebral erection

ျငိမ္းေဇဦး(Acrylic)

စာေရးဆရာဗိုလ္မွဴး ေသာ္က (တိုက္ေရယာဥ္ ၁၀၃)ေျပာေသာပံုျပင္

က်ေနာ္တို႔ငယ္ငယ္က ငယ္တာေပါ့ဗ်ာ ဟုတ္ဘူးလား ။
ငယ္ေတာ့ ေပါက္တတ္ကရ လူပ်ိဳသိုးပံုျပင္ေတြ နားေထာင္ရရင္ ၾကိတ္ရင္ေတြခုန္ရတာ အေမာ။
ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ပါတီ ေခတ္ေကာင္းစဥ္ကေပါ့။ တိုက္ပံု တကားကားနဲ႔ လူၾကီးေတြ မ်ား ျမိဳ႕ေတာ္သိန္းေအာင္ဇာတ္က လူရႊင္ေတာ္ၾကီး ဦးေပါစံနဲ႔နင္လားငါလား။
အဲလိုနားေထာင္ ေနရရင္ ေပ်ာ္လို႔ ရယ္လိုက္ရင္လဲ အူလွဳိက္သည္းလိွဳက္ ေျပာျပတဲ႔ လူၾကီးေတြကလဲ သြားတျဖီးျဖီးနဲ႔။

ေႏြဆည္းဆာ အသက္ငင္ကာစေပါ့ ။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကီးမွာ အဘိုးကလဲ ယပ္ေတာင္ၾကီးတကားကားနဲ႔
သူ႔ ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာထိုင္လို႔ ဘီဘီစီဖြင့္လို႔ေပါ့ ။
ေရွ႕သို့ဂ်ာနယ္ေတြ စစ္ပညာဂ်ာနယ္ေတြ ကလဲ အိမ္မွာ တပံုၾကီး ေပါ့။ အဘိုးက ေရဒီယိုကို နားေထာင္လိုက္ ျမည္တြန္ေတာက္တီးလိုက္ က်ေနာ္တို ့မသိတဲ႔ကမၻာ့အေၾကာင္းအရာေတြေပါ့။
အဲဒီေန႔ကအဘိုးက ဘာစိတ္ကူးေပါက္တယ္မသိပါဘူး ေရဒီယို အစီအစဥ္ဆံုးေတာ့
သူ ့ပက္လက္ကုလားထိုင္ကထ ေျခလက္ေတြဆန္႕ရင္း သူ ့ ဖင္ၾကားညပ္ေနတ ဲ့
ပုဆိုးစကိုပါ ဆြဲဆန္ ့လိုက္တယ္။
ျပီးေတာ့ မေမးစဖူး ေမးတယ္ ငါ့ေျမး ပံုျပင္ တပုဒ္နားေထာင္မလားကြတဲ႔ ။ ေအာ္ ဘယ္ရမလဲေလ ဒါမိ်ဳးဆိုသိပ္နားေထာင္ခ်င္ေနတာနဲ႔ကအေတာ္ေပါ့။

“ဟုတ္ကဲ့ အဘိုး နားေထာင္မွာေပါ့”
“ဟုတ္ျပီ ကဲ ေၾကာင္အိမ္ထဲက ဖန္ဘူးထဲမွာထန္းလ်က္ နွစ္ခဲ ယူ ၊ ႏွစ္ခဲေနာ္ ငါ့ေျမး”
“ဟုတ္ကဲ့အဘိုး” ဆိုျပီးသကာလ တက္တက္ႂကြႂကြ ထန္းလ်က္ျဖဴေဖြးေဖြးေလးနွစ္ခဲယူလိုက္ျပီးအဘိုးဆီျပန္လာေတာ့ ....။
“ အဘိုး ဇက္ေၾကာဆြဲေပးစမ္းကြာ”တဲ႔။

“ဒီလိုကြ အဘိုး တို ့ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေၾကးရုပ္သိတယ္မဟုတ္လား ”
“ဟုတ္ကဲ့အဘိုး”
“ေအး အဲဒီေၾကးရုပ္က ျမင္းမစီးဘူးကြ သတိထားမိလား”
“ဟုတ္ကဲ့ အဘိုး ၊ သား ကိုေတာင္ မွ အဲဒီေရွ ႕ မွာ ေလးေလးၾကီးဓါတ္ပံုရိုက္ေပးေသးတယ္ေလ”
“ေအးေပါ့ ကြာ ...အဲဒီ လို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မတ္တပ္ၾကီးျဖစ္ေနတာေရွ႕ မွာ မင္း ဓါတ္ပံုရိုက္ခြင့္ရခဲ့တာ ကံေကာင္းတယ္မွတ္ ပံုျပင္က အဲဒါနဲ႔ဆက္စပ္ေနတယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီပံုျပင္ကအဘိုး လဲ သူမ်ားေျပာျပခဲ့လုိ႔ ၾကားဖူးတာ
ပံုျပင္ရဲ့ မူလ ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ဗိုလ္မွဴးေသာ္က ပဲ ကြ တပ္မေတာ္(ေရ) က ”
အဘိုးက စကားအရွည္ၾကီးေျပာျပီး က်ေနာ့္ ညာဘက္လက္ကိုလွမ္းကိုင္ကာ ပုခုံးသားကိုနွိပ္ေနရာမွ သူ ့လည္ကုတ္ေပၚသို ့တင္ေပးလိုက္၏၊ ယပ္ေတာင္ကိုခပ္ကာ ဖင္တခ်က္ၾကြလွ်က္ “ဘူ..........” ကနဲေနေအာင္သံရွည္ဆြဲကာ
ေလလည္လိုက္ေသး၏။


.................................................
နိုင္ငံေတာ္အၾကီးအကဲတဦး ျဖစ္ေသာ ဦးေမာင္ေမာင္ခ သည္ ေဘာရစ္ဘက္ကာ လို တင္းနစ္သမားမ်ား၀တ္ေသာ ေဘာင္းဘီ အျဖဴ အေရာင္နုနုျဖင့္ ရွူးဖိနပ္ အိအိကိုစီးကာ စပို ့ရွပ္ အေကာင္းစား ကို၀တ္လွ်က္
သဘက္ကေလး ပုခုန္းေပၚတင္၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ တ၀ိုက္မနက္တိုင္း ပတ္ေျပးေနၾကျဖစ္၏။

ယေန့ မနက္လည္း ထံုးစံအတိုင္း က်န္းမာေရးအတြက္ ရြရြေလးေျပးေန၏။
“ေဟ့ေကာင္ ေမာင္ေမာင္ ခ ”
ဦးေမာင္ေမာင္ခ လန္ ့သြားသလိုေဒါသလဲထြက္သြား၏။
လူငယ္တေယာက္၏ အသံျဖင့္ သူကဲ့သို႔ အၾကီးအကဲကို ေမာင္ေမာင္ခဟု ဘယ္သေကာင့္သားေခၚသနည္း။
“ဘယ္သူလဲကြ ငါ့ကိုေမာင္ေမာင္ခလို႔ေခၚတာ”
ေဒါႏွင့္ေမာနွင့္ျပန္ေမးလိုက္ကာ လိုက္ၾကည့္ေတာ့ဘယ္သူမွမရွိ...။

“ေဟ့ေကာင္ ေမာင္ေမာင္ခ မင္းကန္းေနသလား ငါေခၚေနတာကြ”အသံက အထက္မွလာ၏။
ဦးေမာင္ေမာင္ခ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်က္နွာထားတင္းတင္းျဖင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ ့ကိုငံု႔ၾကည့္ေန၏။

“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ...ဗိုလ္ခ်ဳပ္စကားေျပာတာလား”
“ ေအး ဟုတ္တယ္ ၊ ငါေညာင္းတယ္ကြ ေမာင္ေမာင္ခ ”
“နွိပ္ေပးရမလားဗိုလ္ခ်ဳပ္”
“ ဖားလိုက္တာလဲ ျပာေနတာပဲ နွိပ္ေပးခိုင္းေနတာမဟုတ္ဘူး ကြ ငါဘယ္တုန္းက ဇိမ္ခံဖူးလို ့လဲ”
“ဒါဆို ဘာလုပ္ေပးရမလဲဗိုလ္ခ်ဳပ္”
“ငါေညာင္းတယ္ကြ ငါျမင္းစီးခ်င္တယ္”
“ေကာင္းပါျပီ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျဖစ္ေစရပါမယ္” ဦးေမာင္ေမာင္ခ ကတိေပးျပီး အိမ္သို႔ ကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းျဖင့္ျပန္လာခဲ့၏။

လမ္းတြင္ ကိုယ္ရံေတာ္မ်ား သက္ေတာ္ေစာင့္မ်ားအားတခြန္းမွ ကားထဲတြင္စကားမေျပာေတာ့။
အိမ္သို႔ေရာက္ေသာအခါ ေရခ်မ္းခ်မ္းေလး တခြက္ေတာင္ မေသာက္နိုင္ပဲ ဦးစန္းယု ကို ဖုန္းဆက္ပါေတာ့၏။
“ဟယ္လို ..ဦးစန္းယုလား ေမာင္ေမာင္ခ ပါ ..ဟုတ္ကဲ့ အေရးၾကီးလို ့ဗ်ာ ဦးစန္းယုကို ဖုန္းေပးလိုက္ပါ နွဳိးေပးပါ ဟုတ္ကဲ့ ...အင္း...ဟုတ္ကဲ့...ဟုတ္ကဲ့... ”
“ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်ာ ေစာေစာစီးစီး ေရးၾကီးသုတ္ျပာ ဗကပေတြ ရန္ကုန္၀င္စီးလို ့လား ”
“မဟုတ္ဘူးဗ်ိဳ႕..က်ဳပ္ မနက္က ကန္ေတာ္ၾကီးပတ္ေျပးတာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ကစကားေျပာတယ္ဗ်”
“ဘယ္လို ...ဘယ္လို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကစကားေျပာတယ္ ဟုတ္လား” ဦးစန္းယုစိတ္ထဲတြင္ ပဲျပဳတ္နွင့္နံျပား ေတာ့ ေတာင္းျပီထင့္ ဟု ေတြးလိုက္မိ၏။
“ဟုတ္တယ္ဗ်ိဳ..ဟုတ္တယ္ ျမင္းစီးခ်င္တယ္တဲ ့ဗ်”
“ေဟ့ မဟုတ္တာဗ်ာ ေပါက္တတ္ကရ” ဦးစန္းယု စိတ္မရွည္ေတာ့ ဖုန္းခ်ရန္ျပင္၏။
“ဦးစန္းယုေရ မယံုရင္ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္မနက္ျဖန္မနက္ လိုက္လာခဲ့ မေျပာမရွိနဲ႔”
“ေအးဗ်ာ ၾကားၾကားဖူးေပါင္ ခင္ဗ်ားေျပာတာဆိုေတာ့လဲ မနက္လိုက္ရေတာ့မွာေပါ့”

.....................................................................................................

ေ၀လီေ၀လင္း မနက္ေစာေစာတြင္ ဦးေမာင္ေမာင္ခနွင့္ ဦးစန္းယုနွစ္ေယာက္သား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ကုိ ပတ္၍ ေျပးေနၾက၏
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ထံမွ စကားသံထြက္မလာေသး။ ပဲျပဳတ္သည္ ပဲျပဳတ္ အစိတ္သားခန္ ့ စကၠဴကန္ေတာ့ ေလးထဲထည့္ျပီးခ်ိန္ေလာက္အၾကာတြင္ေတာ့
“ေဟ့ေကာင္ေတြ ....ဒီေန႔ မင္းတုိ ့က နွစ္ေယာက္ပါလားကြ”
ဦးစန္းယု မရွိမယ့္ရွိမယ့္ ဆံပင္ေမႊးမ်ားေထာင္ကုန္၏ အီးပါခ်င္သလိုလို ေသးေပါက္ခ်င္သလိုလိုျဖစ္လာ၏ ျပီးေတာ့တဆက္ထဲပင္ သတိပါဖမ္းဆြဲမိသြားျပီး “ဟုတ္ကဲ့ပါဗိုလ္ခ်ဳပ္”
“ေအး ..ငါေညာင္းတယ္ကြ ျမင္းစီးခ်င္တယ္ ၾကားလား”
“ဟုတ္က့ဲပါဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျဖစ္ေစရပါ့မယ္” ဟု သံျပဳိင္ေျဖလိုက္ၾကကာ နွစ္ဦးသား ကုတ္ကုတ္ ကုတ္ကုတ္ျဖင့္ အိမ္အျပန္လမ္းတြင္တိုင္ပင္လာခဲ့၏ ။ “နံပါတ္၀မ္းၾကီးကိုေတာ့အသိေပးမွျဖစ္မယ္ ”
ဟု ဦးစန္းယုကအဆိုတင္သြင္းေသာအခါ...
ဦးေမာင္ေမာင္ခက“ ဥကၠဌၾကီးသိမွျဖစ္မယ္ဗ် ဟုတ္တယ္” ဟု ေထာက္ခံလိုက္၏ ။ သို ့ကလို ဆရာမ်ားက ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ျဖင့္ အဆိုတင္သြင္းကာ ရွယ္ယာခြဲျပီး လစ္ေနၾကဆိုေတာ့ အလုပ္ကိုျဖစ္ေနၾက၏။
သို႔ျဖင့္ ဦးေမာင္ေမာင္ခႏွင့္ဦးစန္းယုတို ့ သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေညာင္းေတာ္မူသည့္ကိစၥကို မယားမ်ားၾကားဗ်ာမ်ားေနေသာ ဥကၠဌၾကီး ဦးေန၀င္းအားမည့္အခ်ိန္ကုိ စနည္းနာကာ တင္ျပလိုက္ၾက၏။
ဦးေန၀င္းက မယံု သူပါလိုက္မည္ဆိုလာျပန္သျဖင့္ ေနာက္ေန ့မနက္ေစာေစာ ဦးေန၀င္း ပါ ပါလာမည့္အတြက္ လံုျခံဳေရး ထပ္မံခ်ရန္ ညႊန္ၾကားၾကရျပန္၏။
...................................................................................................................
မနက္ေစာေစာ သံုးေယာက္သား ေဘာင္းဘီတိုမ်ား ျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ပတ္ေျပးေနခဲ့ၾကသည္မွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ့ျပီ ဦးေန၀င္းဆာလွျပီ ဦးေမာင္ေမာင္ခနွင့္ ဦးစန္းယုလဲ ျပာလွျပီ ။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာက္ရုပ္က စကားတခြန္းမွမထြက္ ... ေနလည္းအေတာ္ျမင့္ ျပီ ဦးေန၀င္း ေဒါသူပုန္ထကာ ဦးစန္းယုနွင့္ ဦး ေမာင္ေမာင္ခ အား ငါ ခ်င္းမေအခ်င္းမိုးမႊန္ေအာင္ဆဲဆိုျပီး
ျပန္သြားေတာ့၏။ ဦးေမာင္ေမာင္ခနွင့္ ဦးစန္းယုလဲမ်က္နွာငယ္ေလးမ်ားျဖင့္ အိမ္သုိ ့ျပန္ၾကေတာ့၏။
အိမ္အျပန္လမ္းတြင္ ဦးေမာင္ေမာင္ခနွင့္ဦးစန္းယုတို ့မေက်နပ္ၾက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကေတာ့ သူတို ့ကို ေခ်ာက္ခ်တာပဲဟု ေတြးကာ ၀မး္နည္းေနၾကရင္း ေနာက္ထပ္ တေခါက္နွစ္ေယာက္ထဲ ထပ္သြားရန္ ဦးေမာင္ေမာင္ခ မွ အဆိုတင္သြင္းျပီး
ဦးစန္းယုကေထာက္ခံကာ သေဘာတူလုိက္ၾက၏ ။

...........................................................................................................................

မနက္ေစာေစာတြင္ ဦးေမာင္ေမာင္ခ နွင့္ဦးစန္းယုနွစ္ေယာက္သား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္ေရွ႕ ေက်ာက္သမံသလင္း ၾကမး္ျပင္ေပၚသို ့ေျခမွမခ်ခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ၏ ၾကိမ္းေမာင္းသံကိုၾကားလိုက္ရသျဖင့္ လန္ ့သြားၾက၏။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရယ္မေန ့က က်ေနာ္တို ့ကို တမင္သက္သက္ အခြ်န္န ဲ့မလိုက္သလိုပါပဲလား ဗ်ာ ” ဟု ဦးစန္းယုက မရဲတရဲ ျငီးေျပာေျပာလိုက္ေသာအခါ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က“ ေဟ့ေကာင္ စန္းယု နဲ႕ေမာင္ေမာင္ခ ၊ ငါ မင္းတို ့ကိုေျပာတာ က ျမင္းစီးခ်င္တယ္ေျပာတာ မင္းတုိ႔ေခၚလာတာက ႏြားၾကီးကိုကြ ” ဟု ေဒါနွင့္ေမာနွင့္ေျပာလိုက္ပါေတာ့သတည္း။

..............................................................................................................................................

ပံုျပင္ဆံုးသြားေသာအခါ အဘိုးသည္ “တဟားဟားရယ္ရင္း အဲသလို ငါ့ေျမးေရ ငါတို႔တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ေကာင္က ႏြားဆိုတာ လူမေျပာနဲ႔ အသက္မဲ ့တဲ့ေၾကးရုပ္ကေတာင္သိတယ္ကြ ”
ဟုေျပာရင္း သူ၏ ေလးလံ ေသာ ခႏၶာကုိယ္ၾကီးျဖင့္ ေျဖးေျဖးေလးေလးထကာ စစ္သဘက္ေလးျဖင့္ သူ ့လက္ဖ်ံသုိ႔ပုတ္လိုက္ရင္း ျခံေရွ႕ တံခါးပိတ္ရန္တေရြ႕ေရြ႕ျဖင့္ ထြက္သြားပါေတာ့၏။








ျငိမး္ေဇဦး

ျပဳၾက

တခ်ိဳ႕ က ေရမခ်ိဳးပဲ အ၀တ္ခဏခဏခြ်တ္ခ်င္လို႔
အိမ္ေထာင္ျပဳၾက။


တခ်ိဳ႕က ဘ၀တစ္ခုအတြက္ အသည္းကိုလက္ဖြဲ႔ လို႔
အိမ္ေထာင္ျပဳၾက။

တခ်ိဳ႕က ခ်စ္သူနဲ႔ တည္ေဆာက္ တမိုးေအာက္
တေယာက္ အခ်စ္နဲ႔
ဘ၀သစ္အတြက္ အိမ္ေထာင္ျပဳၾက။


ျပဳၾက ျပဳၾက ျပဳနိုင္တုန္းျပဳၾက
ေျဖးေျဖး ျပဳၾက ။


ျငိမ္းေဇဦး

အနွစ္ရတနာေမႊး

ဆံုးရွံုးရမွဳေတြက
ဆြဲခ်သြားျပန္ပါျပီ
အနွစ္ရတနာေမႊး ကို
အခ်စ္အနာေသြးအျဖစ္နဲ႔...။

ျငိမ္းေဇဦး

ေသလိုက္ၾက

လိပ္သ႑ာန္သဘာ၀နဲ႔
ပဋိသႏၱာရ စကားေတြ ဥ ဥေနတဲ႔
ဥပဲ ဥ နုိင္ သူေတြ

အဲဒီအက်ၤ ီေလး သိပ္လွတယ္
အဲဒီဖိနပ္ကေလးကိုၾကိဳက္တယ္
အဲဒီဆံပင္ပံုေလး မိုက္တယ္
ေသလိုက္ၾက....။


ျငိမ္းေဇဦး

I scream

Come on floozies! I called out
here we have a party brought
inspire me with dandy crowd

Nyein Zay Oo

ၾကိဳး

အဲဒီ စိတ္က်မွဳေတြက်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္ ခိုင္ခိုင္မာမာ
တြဲေလာင္းက်ေနတဲ႔ၾကိဳးေလ။

မနက္ျဖန္ဟာ မသမာသူေတြရဲ့ထံမွာ
အေပါင္ဆံုးသြားျပီ ဒီေတာ့ အတိတ္ထဲ ျဖဲ၀င္လို႔
လွဲခ်င္လဲလွဲၾက
ငါေတာ့သန္ဘက္ခါကို
ု ျခေသၤ႔ တေကာင္လို ခုန္ကူးလို႔ရမယ့္ကိစၥေတြအတြက္
အဂၢိရတ္သမားတေယာက္လို ေဖာ္စပ္ဦးမယ္။

ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မျဖစ္ခ်င္ေန
ငါ့မုတ္ဆိတ္ေတြျဖဴေနေအာင္ ေနေရာင္ကို ငါ မခိုးခဲ႔ဖူးဘူး
ေနေရာင္က ငါ့ကို ဘာဘီက်ဴးလုပ္ခ်င္ေနတာ ငါသိတာေပါ့
ငါကေနေရာင္ကို ဘယ္လိုအသံုးခ်ရမလဲေတြးတာလဲေနေရာင္သိတာေပါ့။

ငါဟာ ကမၻာကို ယက္လုပ္သူမဟုတ္ဘူး
ငါဟာ ကမၻာကို ေလာက္စာလံုးလိုလံုးသူမဟုတ္ဘူး
စၾကၤ၀ဠာၾကီးက ငါ့ကို ခဏခဏေထြးထုတ္ခဲ့တယ္
ဒါကသူထင္တာ
အမွန္က ဆြဲအားမဲ႕သြားတဲ့အျဖစ္နဲ႔
ေပါေလာေမ်ာေနတဲ႔နဂါးေငြ႔တန္းေတြနင္လို႔
သူ႔မွာေခ်ာင္းေတြဆိုးရ။

ငါဟာစိတ္က်မွဳၾကိဳးကို တင္းတင္းဆြဲလို႔
ခပ္ရဲရဲျပန္တက္ခဲ့ျပီ
ကမၻာၾကီးကရယ္လို႔
စၾကၤ၀ဠာၾကီးက ကိုလံဘီယာေကာ္ဖီတခြက္ေသာက္လို႔
ငါက ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုနဲ႔
စီးကရက္တစ္လိပ္ကို သျဂိ ၤဳလ္လိုက္တယ္
ငါ့ကို ျမန္ျမန္သျဂိ ၤဳလ္ ၾကဖို႔ ။

ငါဟာစိတ္က်မွဳၾကိဳးကို ေသေသသပ္သပ္ေခြလိုက္ျပီ
အိတ္ကပ္ထဲကို က်က်နနထည့္လိုက္တယ္
ေခါင္းနွစ္ဖက္ပါတဲ႔ေျမြတေကာင္လို
သူ႔ကို လုပ္စားရေတာ့မယ္
အလမၸါယ္ဆရာျဖစ္ခဲ့ရျပီေပါ့


ခုေတာ့ အဲဒီၾကိဳးဟာ ငါလိုရာ အျမင့္မွန္သမွ် ဘယ္လိုတက္ရမယ္ဆိုတာ
ေသေသခ်ာခ်ာလည္းသင္ေပးခဲ့ျပီ ။

ကဲ ..ေကာ္ဖီတခြက္တိုက္ပါ စၾကၤ၀ဠာၾကီးေရ
ဟာသေတြေျပာပါကမၻာၾကီးေရ
အက်ည္းတန္ေနတဲ႔လွပမွဳေတြဟာ တီဟီရန္က အပ်ိဳမ လို ဆိုတာ
ငါရွာေဖြေတြ႔ရွိခဲ့ရျပီ။

ျငိမ္းေဇဦး

Postmortem

covetous eyes
being trapped in the wild
'isn't it peculiar?' a mellow leaf whispered in rhyme
and swiftly dropping down like a prisoner on the gallow
and thought surfing without suffering like a sparrow


covetous eyes
like the fishing poles
diving tangibly in the dead flow
where human were moving without souls
'isn't it peculiar?' a girl shattered in sorrow
and glittery tears hanging down like the undertaker of her ego
and stopped lurking without asking like a tadpole

covetous eyes are now trying to dig out
cavorting ... cavorting.. like spring's sprouts....

Nyein Zay Oo

ညလည္ခရီး

ျငိမ္းေဇဦး(digital art)

Magnetized floating

ျငိမ္းေဇဦး(digital art)

လူဖ်င္းျဖစ္ရျခင္းအေၾကာင္း

လူျဖစ္လာတာနွစ္ေပါင္း သံုးဆယ္ေက်ာ္ျပီ
ဒီနွစ္သံုးဆယ္ေက်ာ္မွာ ေခါင္းခါျခင္းအတတ္ကို
သိပ္ေနာက္က်မွ တတ္ခဲ့ရတယ္

ဘယ္သူ႔အျပစ္တင္ရမယ္ဆိုတဲ႔ လက္ညွဳိးကိုလဲ
ေျဖာင့္ေျဖာင့္မထုိးတတ္ေသးဘူး

ခင္သမွ်ကို ရင္၀သြန္ျပီး ဆက္ဆံတာ

ဟင့္အင္းဆိုတဲ႔ စကားတစ္လံုးကို
အမ်ားဆံုး သံုးခဲ့တာ တဘ၀လံုးမွာ
အခါ တရာမွ ျပည့္ပါ့မလား။


သံသယေတြဆင္းရဲတယ္
စဥ္းစားဥာဏ္နည္းခဲ့လို႔ထင္ပါရဲ့။

ဘ၀ေပးခ်စ္မိသူကို
တညေလးမွ ေပ်ာ္ေအာင္မထားတတ္ေအာင္
ခပ္ေၾကာင္ေၾကာင္ညံ့ဖ်င္းခဲ့တာ

ခ်စ္သူအေပၚမွာ ေပ်ာ္ပါေစဆိုတဲ႔စိတ္ရင္း
ခ်စ္သူကို ဘ၀ထက္ပိုခ်စ္တဲ႔စိတ္ရင္း
အဲဒီစိတ္ရင္းေတြကို ေၾကာင္လက္သည္းလို၀ွက္ထားတတ္တာ

ခ်စ္သူက မုန္းတယ္ေျပာရင္ေတာင္
ခ်စ္သူကို ၀မ္းနည္းျပံဳးနဲ႔နားလည္ေစခ်င္တဲ႔
အားငယ္တတ္သူျဖစ္သြားတာ။

ငါဟာ
ဘ၀ကို က်ရာေနတဲ႔ ရြက္ေႂကြပါပဲလား
အခိ်န္မွားေတြကို စိန္သြားနဲ႔ထိုးခဲြလို႔
လွလွပပ
ျငင္းဆန္ဖို႔သင္ယူဦးမွ.......................။


ျငိမး္ေဇဦး

မေသြ ့ေသးေသာ အေငြ႔မ်ား၏ အသံကိုနားေထာင္ျခင္း

ငယ္ငယ္တုန္းက
ကေလးပဲ ။

ကေလးဆိုေတာ့
ကေလးလိုပဲ အထင္ၾကီးလဲခံခ်င္
အသိအမွတ္ျပဳလဲခံခ်င္
မျပည့္တဲ႔အိုးရဲ့ ေဘာင္ဘင္ခတ္မွဳေတြနဲ႔...။

စကားလံုး လွည္းဘီးေလာက္ၾကီးေတြ
ပါးစပ္က လွိမ့္ လွိမ့္ထြက္လာလိုက္တာ
မသက္မသာ....။

နည္းနည္းေလးလဲ ဆရာလုပ္လိုက္ရမွ
သိသမွ်နည္းနည္းကိုလဲ
သည္းသည္းမည္းမည္းၾကြားလိုက္ရမွ
ေနရထိုင္ရ အဆင္ေျပသဗ်...။

ငယ္ငယ္ကေပါ့ေလ
ငယ္ငယ္ကေပါ့
ခုေတာ့ ေဘာင္ဘင္ခတ္စရာမလိုေတာ့ပါဘူး
ဘာေၾကာင့္ဆို ..ျပည့္သြားလို႔မဟုတ္ပါဘူးေလ
ေသြ႔သြားလုိ႔ပါ.............။

ျငိမး္ေဇဦး

ခ်စ္သူတိုင္းလဲညားၾကေစ

အခ်စ္ဆိုတဲ့အရာၾကီးကို
ဒူးရင္းသီးလို ျမည္းခဲ့ဖူးသတဲ႔
ဒင္း ဆိုတဲ႔ ဟာၾကီးက.....။

ေအာင္မယ္ ေျပာင္တယ္ေနာ္
အေပ်ာ္အပ်က္နဲ႔ ဟိုဖက္က ေကာင္ေလးကိုေတာင္
သူေယာင္မယ္လို တန္ခိုးနဲ႔
မရိုးမရြျဖစ္ေအာင္ လုပ္သတဲ႔
အလဲ့....။

တို႔ေတြက နင္ဆိုတာ
ေမြးကတည္းက လင္စိတ္သားစိတ္ကုန္ေနတဲ႔
မွဳန္ၾကီးလို ့ထင္ခဲ့တာဟဲ့
မွားတဲ့အခါလဲမွားေပမေပါ့....။

အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့
ဖိနပ္အသစ္ေလးပါ
စီးစမွာေတာ့ ေျခေထာက္နာတတ္တာလဲရွိ။

အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့
ကုိယ္၀န္တားေဆးပါ မတည့္တ ဲ့အခါ ၀လာတတ္တယ္။

အခ်စ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့
ျမင္းတစ္ေကာင္ပါ စီးရာလူေစရာသြားတယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့
မျမရင္ရဲ့သီခ်င္းပါ ေဒၚလာျပားၾကီးဆယ့္ငါးျပားနဲ႔
ခါးကိုင္းေနရတတ္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့
ျမစ္တစ္စင္းပါ စီးဆင္းတတ္တဲ့သေဘာလဲရွိတယ္။

အခ်စ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့အခ်စ္ပါဟာ
မယံုရင္ ထံုက်င္ေနတဲ႕အခ်ိန္ ထေျပးၾကည့္
အဲသလိုအသိေတြလဲရေစတတ္တယ္.........။

အခ်စ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့
ကမာရြတ္က မာမြတ္ သမီးေလးဆိုတာကလြဲလို႔
ငါလဲ ေသခ်ာ မသိမွေတာ့
ဒီ စကား ၀ိုင္းမွာ ငါ မပါတာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ္ထင္ပါ့
ကဲ ...အဲသေလာက္လြယ္ေနမွေတာ့
ခ်စ္သူတိုင္းလဲ ညားၾကေစ.............။


ျငိမ္းေဇဦး

အနုလံု ပဋိလံု

ဘာမွ မက်န္လို႔
မာနအလံထူမိၾကသတဲ႔။

စားသံုးျခင္းေတြေမြးဖြားေနလိုက္တာ
ဟိုက္ဒရိုဂ်င္ဗံုး ေတြ တ၀ုန္း၀ုန္းေပါက္သလို
ဆာေလာင္ျခင္းေတြကလဲၾကီးထြားလွခ်ည့္။

ကမၻာမွာ အစာျပႆနာ
ေလာင္စာ ျပႆနာ
နယ္ေျမျပႆနာ
စစ္မက္ျပႆနာ
အို...ျပႆနာေတြကစံုမွ စံု
ဟိုေကာင္မေလး ေျပာသလိုဆို
အမိ်ဳးစံု ၾကိဳးခုန္ေနၾကတာေပါ့...။

ဒီမယ္ မမေအးရယ္
ကေလးတေယာက္နဲ႔ တူတဲ႔
အပ်ိဳၾကီးရဲ႕ ....

တကယ့္ျပႆနာေတြရဲ့အရင္းအျမစ္က
အခ်စ္တဲ႔ ...
အဲဒါ ရွားပါးရင္
အဲဒါ အတုျဖစ္ရင္
အမွဳအသစ္ေတြတိုးသတဲ႔...။

လင္လိုမယားလို အခ်စ္ေတြကို ဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး
ေခြးလိုႏြားလို အခ်စ္ေတြကိုဆိုလိုတာမဟုတ္ဘူး
အေသြးမလို အသားမလိုတဲ႔ သားလိုသမီးလိုအခ်စ္ေတြနဲ႔ဆိုရင္
ေသြးေၾကာတမွ်င္ ဟာ ေပါင္မုန္႔တခ်ပ္
၀ိုင္တခြက္ လည္ပတ္စီးဆင္းရာ
အဟာရ သိဒၶိေတြ အစပ်ိဳးရာ
ေမတၱာ ပိုက္လိုင္းၾကီးပါ မမေအးရဲ့...။

ည ည ေတြးျပီး
အိပ္မရ စိတ္မခ်
သူခိုးေရႊရ တျပျပ မလုပ္မိတဲ႔
အု႔ံပုန္းခ်စ္ေတြနဲ႔
ေဒါမနႆေတြ ပြားမေနနဲ႔ မမေအးရဲ့ ....
လွလွေလးေန
မိတ္ကပ္ေတြ ပ်က္ကုန္ေအာင္
လက္ကုန္ ၾကိတ္ငိုျပီး စိတ္မတိုပါနဲ႔ မမေအးရဲ့...။

ခင္ဗ်ားပစ္တဲ႔
မွ်ားအစစ္ေတြ အလကားမျဖစ္ေအာင္
အားအသစ္ေတြေမြးလိုက္ပါဦးမမေအးရဲ့
တခါမွ လူမေရာက္ ငွက္မနား ယင္ဖိုေတာင္ျဖတ္မသြားဖူးတဲ႔
အဲဒီ စိတ္ သားအိမ္ အားေကာင္းေကာင္းနဲ႔.......။


တခါတခါေတာ့လဲ မမေအးေရ
ဘာမွ မက်န္သူ အတြက္ မာနအလံထူဖုိ႔ေတာ့လိုတာေပါ့ဗ်ာ
ဒါလဲ မုန္းစရာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး....။


ျပႆနာက ဇာတ္မနာဖို႔
အျဖစ္အပ်က္က စစ္မက္မစဖို႔
အရာရာကို ဘာ၀နာလိုရွုကြယ့္
ႏွုိးစက္ျမည္တဲ႔အခါ ျပန္ထ
ဒါ ဘ၀ရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ေတြပဲ
အသည္းနာတာကို ပုလဲ ရတနာျဖစ္ေအာင္လွည့္ေျပာင္းနိုင္စြမး္ရွိပါကြယ့္ မမေအးရဲ့...။

နိဂုန္းခ်ဳပ္ မွာေတာ့
ကမၻာၾကီးရဲ့ ျပႆနာေတြထဲ
အသည္းကြဲမွဳ တဧက ကို ေရႊခ်ျပီး ကိုးကြယ္တဲ႔အခါ
လြမ္းတာကို က ဘာသာေရးျဖစ္လာတတ္တယ္
မုန္းတာကို က ဘာသာေရးျဖစ္လာတတ္တယ္
ရံွုးတာကိုက ဘာသာေရးျဖစ္လာတတ္တယ္ မမေအးရဲ့
ကဲ ...ကေလးလို သန္႔ရွင္းေသာ ၀ိဥာဥ္ နဲ႔
အိပ္ေတာ့ကြယ့္ေနာ္.............။

ျငိမ္းေဇဦး

ေမြးေန႔ဆုေတာင္း

လိုရာျပည့္၀
ဆႏၵေစရာ
အရာရာျဖစ္
အေကာင္းအသစ္ေတြ
ရပါေစသား။

ျငိမ္းေဇဦး

ေနတတ္ေအာင္ေန

စိတ္မရွိနဲ႔ ညီမ ပိတ္မိတဲ႔ဘ၀မွာ
အသာေမွးျပီး ေတးတပုဒ္ကိုျငီးနိုင္မယ္ဆိုရင္ ..
ညိဳညင္စရာေတြေတာင္ ေတာက္ေျပာင္လာမယ္။

အဲဒီအခါ ခုလို ကဗ်ာေလးေတြဖူးပြင့္လို႔
ပိတ္မိသူခ်င္းေ၀မွ်ေပါ့...။

ျငိမ္းေဇဦး

Phantasm

ျငိမ္းေဇဦး(Acrylic)

အေခ်ာင္းအက်စ္

ၾကံ တစ္ပင္ကို
လူမျမင္ခင္ ခ်ဳိးလာခဲ့တယ္
ဓါးမရွိဘူး
ကိစၥမရွိဘူး သြား ရွိတယ္။

ၾကံဖတ္ကိုပါးေစာင္ကိုက္ခြာတယ္
သြားနာတယ္ တကယ္ မာတဲ႔ၾကံ။

ခ်ဳိ လို႔ေအးလို႔
အရည္ကရႊန္း လူကို လန္းသြားသပ။

အေခ်ာင္းအက်စ္ ကို တဆစ္ျခင္းခြာ
အသာ၀ါး ေျဖးေျဖး အရသာခံ
ဘာမွမက်န္တဲ႔ အဖတ္ေတြ ေထြးေထြးခ်။

ေၾသာ္ ...ဒါနဲ႔ ကေလးမရယ္
အခ်စ္အေၾကာင္းကေတာ့
အေခ်ာင္းအက်စ္ပါပဲကြယ္
ဘယ္လို၀ါး၀ါး ခ်ဳိသြားရမယ္ဟဲ့။

ျငိမး္ေဇဦး

Burmese family dinner

ျငိမ္းေဇဦး(Acrylic)

အာေရာဂ်ံ အသိုး မ်ား

ျဖစ္တတ္တယ္
စိတ္၀င္စားမွဳေတြ ေျခဆုပ္လက္နယ္ျပဳၾက ။


လူ႕ဘ၀ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ေဘးမဲ႔ေတာၾကီးပဲ


သားရဲ တိရိစၦာန္ တစ္ေကာင္က
ေပါင္ေပၚမွာ ကြန္ျပဴတာပါးပါးေလးတင္လို႔
စၾကၤ၀ဠာၾကီးရဲ့ ဇကာေပါက္ေတြကို ေကာက္ယူ။

စရိုက္ေတြ ေလ
စရိုက္ေတြေပါ့
မိတ္ကပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ပြတ္လို႔
ဇြတ္ ကို လွခ်င္ေနၾကတာ
ခါေတာ္မွီ ေရာဂါေတြနဲ႔
ေတာမွာသြားေျပာၾက။


မေန႔က တညလံုး အိပ္ေပ်ာ္ျဖစ္တယ္
အဲဒီအတြက္ အသည္းရဲ့က်န္းမာေရးနဲ႔ လဲခဲ႔ရတယ္
အိပ္ေဆးလိုတဲ႔ အရက္သမား
တခါတခါမ်ား ႏြားလိုေသာက္
ပက္လက္ေမွာက္
ေကာင္းလိုက္တာ
တေယာက္ကိုမွ သတိမရ။

အဲဒီျဖစ္တတ္မွဳျဖစ္စဥ္ထဲမွာ
ခ်စ္ရင္လဲညွာတတ္တဲ႔ အားနည္းခ်က္ေတြနဲ႔
ကစားကြက္ေတြ ေပ်ာက္ခဲ့တာ ၾကာျပီေလ..။

ျငိမ္းေဇဦး

Addictive

ျငိမ္းေဇဦး (Acrylic)

ေလာ္စပီကာမ

တခ်ိုဳ႕မိန္းမ မ်ား
သူ ့အေမ သေႏၶသားကိုလြယ္ခ်ိန္မွာ
ေလာ္စပီကာၾကီးစားခ်င္တယ္လို႔ ခ်င္ခ်င္းျဖစ္ျပီး ေမြးလာသလားမသိ
အသံက ေတာ့ အမွန္အကန္က်ယ္တာေဟ့..............။

၀ုန္းဒိုင္းဂြမ္း
ဂ်မ္းဘံု မွ ဂ်မး္ဘံု
ဒါေပမယ့္ နွဳတ္ခမ္းတစ္စံုကို နမ္းၾကည့္
ေရညွိလို ေခ်ာေမြ႕လို ့သေဘာေတြ႔ျငိမ္သက္............။

ျငိမ္းေဇဦး

တကီလာ ညေန

ပါ ပ ျဂိဳလ္ေတြ ေျခပုန္းခုတ္ခ်ိန္မွာ
မိုးေပၚက အပ္နဲ႔ ေျမၾကီးက အပ္
ထပ္ ကနဲ အရွိန္နဲ႔ ထိခဲ့တာေပါ့
အဲဒီမွာျငိမး္ေဇဦးဆိုတာ
လူ႔ဘ၀ကို ဗီဇာရခဲ့တယ္
တကယ့္ မနုႆတၱဒုလႅဘ ...။

တည တခါ ဘ၀နာလြန္းတယ္
ဘ၀နာလြန္းတယ္နဲ႔
နယ္လွည့္တရားေဟာ ဆရာလို
သူ႔ကိုယ္သူ လိမ္ရတာေလ။

အဆင္မေျပတဲ႔အခါ ဘ၀ကိုက်ိန္ဆဲျပီး
လူမစြမ္းနတ္ မ တဲ႔ျဖစ္စဥ္ထဲမွာလဲ
သြားၾကီးျဖဲလို႔ တဟဲဟဲ.....။


မခ်စ္လို႔ပုန္းသူအတြက္လဲ
ခ်စ္လို႔ မမုန္းသူက
ခင္ဗ်ားကို မုန္းတယ္လို႔
မဖံုးကြယ္ပဲ သူ႔ ရွင္မီးအကၤ် ီကုိ ဟျပခဲ့တယ္
ရင္ဘတ္က ဒဏ္ရာကို ပလာစတာနဲ႕ ေတာင္ မကပ္နိုင္အား...။

မာန နဲ႔ ဗ်ာပါဒမ်ားေနတဲ႔ သတၱ၀ါပါ

နိေရာဓသစၥာ ဆိုတာ
ပရိေသာက အျဖစ္ပါလို႔
လြယ္လြယ္ ဘာသာျပန္ခ်င္တဲ႔
ဟိုမတတ္ဒီမတတ္ ေကာင္ေလ
ယုန္ေထာင္ေၾကာင္မိတဲ႔အခါတိုင္း
ရင္ ေကာ့ျပီး မိတဲ႔ေၾကာင္ကို ရင္ခြင္ပိုက္
ၾကင္နာလိုက္တာ သူ ့အျပင္ဘယ္သူမွမရွိ
ယုန္မမိေတာ့လဲ ညစာငတ္ရံုကလြဲလို႔
ေဟာဒီေၾကာင္ကေလးကို အျမဲအေဖာ္လုပ္လို႔ရတာေပါ့ဆိုတဲ႔ စိတ္နဲ႔
အရိပ္မဲ႕ ေနတဲ့တေစၦေပါ့...။


ဒီည ျငိမ္းေဇဦးဟာ
ေမတၱာတရားနဲ႔ ခဏ အပစ္အခတ္ရပ္ဆဲေရး သေဘာတူညီမွဳလက္မွတ္ထိုးထားတယ္
၀ယ္လာတဲ႔ တကီလာကို ပန္းခ်ီဆရာတေယာက္လို
မ်က္ႏွာမဲ႔ျပီး ျမိဳခ်လိုက္ျပီ................။

ကမၻာေျမကေတာ့ သံေ၀ဂ အထပ္ထပ္နဲ႔
အညိဳညင္ေပးခံေနရတုနး္ေပါ့............။


ျငိမ္းေဇဦး

ေနာင္တ သခ်ိဳၤ င္း

သတ္ခဲ့ျပီးျပီ မဟုတ္လား
တခ်က္မွ မတုန္႔ျပန္ပဲ ငံု႔ခံေပးခဲ့တာပါအခ်စ္ရယ္
ဘယ္ေတာ့မွေနာင္တမရနဲ႔ကြယ္႔
အျပစ္တင္မယ့္သူထဲမွာ ေသျပီးသားသူမပါပါဘူးကြယ္..။

ျငိမ္းေဇဦး

အခါေတာ္ေပး နတ္မေရးေသာ္

ဆံပင္ အနက္ေရာင္တလြင့္စာ ၾကာေတာ့ၾကာခဲ့ျပီ….။
အဲဒီေန႔က ဘုရားမုဒ္၀မွာ စက္ဘီးေလးေတြကိုယ္စီရပ္လို႔ အုတ္ခံု ပလက္ေဖာင္းေလးေပၚ တန္းစီထိုင္ၾကရင္း ဘုရား၀န္းေရွ႕ စာအုပ္အငွားဆိုင္သို႔ လာၾကေသာ ျမိဳ႕ ဂုဏ္ေဆာင္ ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေလးမ်ား ကို တာ၀န္အရ ေငးရင္း ထံုးစံအတိုငး္ စကားေတြေျပာျဖစ္ တိုင္ပင္ျဖစ္ၾက၏။

ကြမး္သမားက ကြမ္းယာ ထုတ္ကို ေျဖကာ ဗမာေဆး နွင့္အာေမႊး ပါေသာ ကြမ္းယာကို လက္ကမ္းေပး၏ ၊ ဆည္းလည္းသံတို႔ က တခြ်င္ခြ်င္ ခပ္ေ၀းေ၀း ဘုရားပရ၀ဏ္အတြင္း တေနရာမွ တစံုတစ္ေယာက္၏ ဆုေတာင္း ေခါင္းေလာင္းထိုးသံကလဲ ကားသံ လူသံ ျမင္းလွည္းသံတို႔ ၾကားသို႔ေဖာက္ထြက္လာ၏ ၊ သူ ့ဆုေတာင္း ဘယ္ေလာက္ျပည့္မည္ကိုေတာ့
ဘယ္လိုဆုမိ်ဳးကို ဘယ္လို ကာလအတြက္သူေတာင္းခဲ့သည္ဆိုေသာအေပၚမူတည္၍ ဆုေတာင္းသူနွင့္ ဘုရားသာသိေပလိမ့္မည္။

ဂ်ဴဒိုခ်န္ပီယံ က “မရိုးမရြျဖင့္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္သြားၾကမယ္ကြာ”
“ပိုက္ဆံပါဘူးကြ” လို႕ ျပန္ေျပာလိုက္ေတာ့
“ငါ တိုက္ပါ့မယ္ကြာ မင္းကလဲ သြားၾကမယ္” ဟု ဂ်ဴဒို ခ်န္ပီယံ ကျပန္ေျပာ၏။

အမွန္ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ ဆယ္ခါထိုင္လို႔ က်ေနာ္ဆိုတဲ႔ေကာင္က တခါ မတိုက္နိုင္တဲ႔ေကာင္ ေနာက္ေတာ့ အားလံုးထဲတြင္ ရည္းစားလဲ တခါမွ မထားဖူး ထားရန္လဲ အစီအစဥ္မရွိသည့္ေကာင္ ၊ ရည္းစား စာေပးၾကည့္ဖုိ႔လဲ တီထြင္ဥာဏ္မစူးေရာက္ခဲ့ မြဲလွသည့္ ဘ၀ေလးမွာ တခါထဲ အမဲရိုး နွယ္ ဟင္းအိုးမွ အားမနာဟု ပစ္ပစ္ခါခါေျပာခံလိုက္ရလွ်င္ မေတြးရဲ သတၱိမရွိ ထို ့ေၾကာင့္လဲျဖစ္သည္၊ ဆိုင္ထုိင္တိုင္းလဲ
သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သာ တိုက္သြားၾကသည္မွာမ်ား၏ မြဲခဲ့ပံုက အဲသလိုပါ။


လက္ဖက္ရည္ဆိုင္တြင္ လက္ဖက္ရည္မွာေသာက္ျပီးေတာ့ ခဏ သီခ်င္းနားေထာင္ၾက၏။
ျပီးေတာ့ အုပ္စုလိုက္ စက္ဘီးေလးမ်ားျဖင့္ ဘုရားၾကီးဖက္သုိ႔ျပန္နင္းလာကာ ေစာေစာက ထိုင္ခဲ့ေသာ ေနရာေလးတြင္ပင္ျပန္ထိုင္ျဖစ္ၾက၏။

“ ပပ တို႔ ေျပာင္းေတာ့မယ္ကြာ” ဟု စာေရးဆရာ လိုလို ပန္းခ်ီဆရာလိုလို ဘုရားဒကာေပါက္စ က ေျပာ၏။
“ဟာ ဒါဆို မင္းတို႔ေ၀းျပီေပါ့ကြ ၊ တခုခုေတာ့မင္း လုပ္သင့္တယ္ေနာ္” အျမဲတန္းစကားေျပာတိုင္း ရယ္တတ္သည့္ ရိုးလြန္းလွသည့္ ကြမ္းသမားက စျပီးေျပာလာ၏။
“ေအးကြာ ငါဘာလုပ္ရမွန္းမသိဘူး ” ဘုရားတကာေပါက္စက စကားအဆံုးမွာ ကတၱရာလမ္းအစပ္မွ ခဲလံုး ေသးေသးေလးမ်ားကိုေကာက္လွ်က္ လမ္းမေပၚသို႔ တခ်က္ျခင္း ပစ္ေန၏။
“ ဒါမ်ားလြယ္ပါတယ္ ..ငါတခုေမးမယ္ ကြ အဲဒါမင္းေသခ်ာစဥ္းစားျပီးေျဖ”
က်ေနာ္က ဆရာၾကီးေလသံျဖင့္ ဘုရားတကာကိုေမးေတာ့ ဘုရားတကာက “ေအးေျပာဘယ္လိုလုပ္မလဲ” ဟု အားကိုးတၾကီးေမးလာ၏။

“မင္း.. ပပကို ယူနိုင္သလား ”
“ေအး ယူနိုင္တာေပါ့ကြာ သိပ္ခ်စ္တာပဲ ေျခာက္တန္းကတည္းကျဖစ္လာတာမင္းကလဲ”
“ဟုတ္ျပီ ဒါဆိုရင္ ဒီလုိလုပ္ၾကမယ္” စကားကို ခနရပ္ကာ
ဗမာေဆးနည္းနည္းမ်ားသြားသျဖင့္ စပ္ပူပူနိုင္လွေသာ ကြမ္းယာကို ထြီကနဲေထြးထုတ္လိုက္ရင္း အိတ္ကပ္ထဲမွ ေဆးေပါ့လိပ္တလိပ္ကိုထုတ္လိုက္၏။

“ဟေကာင္ရယ္ ေျပာမယ့္ဟာေျပာစမ္းပါ ေစ်းက ကိုင္ေနေသးတယ္” ဂ်ဴဒိုခ်န္ပီယံက မေနနိုင္ေတာ့ ၀င္ေျပာလာ၏။
“ဟေကာင္ ေစ်းကိုင္ေနတာမဟုတ္ဘူး မူေနတာမဟုတ္ဘူး ဒီကိစၥမိ်ဳးက ေသခ်ာရတယ္ တိက်ရတယ္ ေနာက္မို႔ အကုန္ ေႃမြေျခာက္ကိုက္သြားနုိင္တယ္ကြ” ဟု ျဖဲေျခာက္လိုက္ျပီး ေဆးလိပ္မီးကို ညွိလိုက္၏။

“ဒီလိုလုပ္ရင္ေတာ့ ကြက္တိ လံုး၀က်ိန္းေသျဖစ္ရမယ္ ကြ စိတ္ပညာသေဘာအရ” ဟု စကားကိုအစခ်ီလိုက္၏။
“ မင္း ပပ ကိုခ်ိန္းေတြ႕ဖို ့ ေတာင္းဆုိရင္ သူလိုက္ေလ်ာနိုင္မလား”
“ၾကိဳးစားၾကည့္ရမွာေပါ့ ၊ သူက ေတာ့လိုက္ေလ်ာမွာက်ိန္းေသပါတယ္ကြ”
“ေအး…ဟုတ္ျပီ ဒါဆိုရင္ အဂၤါေန႔ မွာ ခ်ိန္းရမယ္ ”
“ေဟ ခ်ိန္းျပီးေတာ့ဘယ္ေခၚမလဲ”
“ေခၚရမွာက တုိ႔ ျမိဳ႕အေရွ႕ဖက္ကရြာကေလး ကိုေခၚရမယ္ ”
“ဘယ္ရြာလဲကြ”
“ ကရင္ရြာနားကရြာေလကြာ တေဇာင္းၾကီးကုန္းကိုေပ့ါ”
“ဟား..ဟား မင္း ဟာကလဲဟုတ္ေသးပါဘူး ”
“ေအာ္ ငါ့နွယ္ ခက္ပါလား အဲဒါ အေသအခ်ာ အကြက္ခ်ျပီးေတာ့ကို ငါ ေရြးေပးေနတာ မင္း မယံုဘူးလား မယံုရင္ ငါ့အစီအစဥ္အတိုင္းမလုပ္နဲ႔”
“ဟ ယံုပါတယ္ကြာ ဆက္ေျပာပါမင္းကလဲ”
“ေအး အဲဒီရြာကိုေခၚ ေကာင္းတာကေတာ့ ေန႔လည္ မေရာက္တေရာက္ေပါ့ကြာ အဲဒီရြာက မင္းတုိ ့အိမ္မွာအလုပ္လုပ္တဲ႔ ကရင္ၾကီး အိမ္ ကို ခနေတာင္း ရမယ္ ေပးပါ့မလား”
“ဟ ေပးတာေပါ့ကြ သူနဲ႔ငါနဲ႔ က ညီအကို လိုပဲကို”
“ေအး ဟုတ္ျပီ ဒါဆိုရင္ မင္း ပပ ကိုေခၚသြားရမယ္ ပီေက၀ယ္သြားပါ ၀ါးသြားပါ ထပ္ျပီးေတာ့ လဲ မ်ားမ်ားေဆာင္သြားပါ အေဖာ္ တေယာက္မွ သူ႔ဖက္က မပါေစနဲ႔
မင္းဖက္ကလဲ အေဖာ္တေယာက္မွ မပါေစနဲ႔ ကိစၥက လံုး ၀ စိတ္ခ်ရတဲ႔ ဆိတ္ကြယ္ရာကိုျဖစ္ေနရမယ္၊ ရြာကိုေရာက္တာနဲ႔ မင္း က သူ ့ကို အသံ တိုးနိုင္သမွ် တိုးျပီးေျပာ ေျဖးေျဖးေလးေပါ့ကြာ ဖီးလ္သံနဲ႔ ”
“ဟီး….ရွက္စရာၾကီးကြ”
“ေအာင္မယ္ စပ္ျဖဲျဖဲလုပ္မေနနဲ႔ အဲဒါထိေရာက္တယ္ကြ ၊ စကားကိုေျဖးေျဖးေလးေျပာျပီး သူ႔ကို တေျဖးေျဖး မင္း ဆြဲဖက္လိုက္ ေျဖးေျဖးေလးေနာ္ ခြင့္ေတာင္းရတဲ႕အမိ်ဳးထဲမွာခ်စ္သူကိုဖက္တာမပါဘူး အထူးသျဖင့္ ခ်စ္ဦးသူေတြအတြက္ေပါ့ကြာ အဲဒါက အလိုလို လိုက္ေလ်ာျပီးသားေတြ”
“ ေတာ္ၾကာပါးက်ိဳးေနပါဦးမယ္ ကြာ” ဂ်ဴဒိုခ်န္ပီယံက ၾကားက ၀င္ စကားေထာက္ လာ၏။


“ဟေကာင္ ..မင္း ေစာ္နဲ႔ခ်ိန္းေတြ႔တိုင္း ဘယ္သူ ေပးတဲ႔အၾကံနဲ႔ မင္း ေရေတြဆာလာတာလဲေျပာစမ္း”
“ေအးပါ ေအးပါ ငါ ကေျပာျပတာပါ ” ဂ်ဴဒိုခ်န္ပီယံက စကားနဲရန္ဆဲေျပာျပီး သူ႔မ်က္နွာနားေ၀ ့၀ဲလာေသာ ေဆးလိပ္ေငြ ့မ်ားကို လက္ျဖင့္ ခါထုတ္ေန၏။

“ဆက္ေျပာပါဆရာရယ္ အားကိုးပါတယ္ ” ဘုရားဒကာေပါက္စက မရိုးမရြ ထပ္ ေတာင္းဆိုလာေတာ့ ေဆးလိပ္ကို မီးသတ္ကာ မတ္တပ္ထလွ်က္ စက္ဘီး လက္ကိုင္တြင္ ညွပ္လိုက္ရင္း လမ္းေပၚမွ စက္ဘီး နွစ္စီးျဖင့္ တမင္သက္သက္ ပဲေပးကာ ေျခခြင္ လွ်က္ နင္းလာေသာ က်ဴရွင္ ျပန္ ဗိိုင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေလးနွစ္ေယာက္ကို လွစ္ကနဲၾကည့္လိုက္၏။
“ ေအး အဲဒီလို မင္းက သူ ့ကိုဖက္လို ့ရျပီဆိုလို ့ကေတာ့ အသာေလးဖက္ထား လက္က အေသလိုမေနနဲ႔ ေလာ္ကယ္ရထားရွန္တိန္လုပ္သလို မင္းလက္ေတြက အထက္ေအာက္စုန္ဆန္ခပ္မွန္မွန္ေလးေျပးေနရမယ္ နားလည္လား”
“ဟုတ္ကဲ့ဆရာ”
“ေအး အဲသလိုလုပ္ေနရင္း သ ူ႕ နား ရြက္နားေလးကိုေသခ်ာကို ကပ္ျပီးေတာ့ ပါးစပ္နဲ႔ေတ့ ျပီးရင္ ေလသံေလးနဲ႔ေမး .. ပပ ဒီေန႔ဘာေန႔လဲ ဟင္လို ့၊ သူက သိရင္ေျဖမယ္ အဂၤါေန႔ မသိရင္ မင္းကေသခ်ာ သူေျဖနိုင္ေအာင္ မေန႔က တနလၤာကြာ ဒီေန႔ဘာေန႔လဲဟင္.. လို ့ေမး “ဟင္” ဆိုတဲ့ေနရာေရာက္ရင္ အသံကို တိုးနိုင္သမွ်တိုးျပီးေလွ်ာ့ခ်ရင္းေမးေနာ္ နွာဘူး သံလို ႔ေခၚတာေပါ့ကြာ ၊ အဲလိုေမးလို ့ သူက အဂၤါ ေန႔ေလ လို ့ေျပာရင္ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကိုေသခ်ာၾကည့္ျပီး ဘာအဂၤါလဲဟင္ လို ့တမင္ကို ျပံဳးျဖဲျဖဲနဲ႔ေမး အဲဒါဆို သူက ရွက္ျပံဳးျပံဳးလာမယ္ မင္း ေစာ္ ဒုန္းမေ၀းဘူး သိလား” နည္းနည္းစကားေျပာရတာေမာေတာ့ရပ္လိုက္ရင္း ကြမ္းသမားဆီက ေနာက္ထပ္ကြမ္းတယာ လွမ္းေတာင္းလိုက္ကာ ပါးစပ္ထဲအျပည့္ထိုးထည့္လိုက္ရင္း ခဏ ၀ါးေနလိုက္၏။

“ ဆက္ေျပာပါကြ မင္းက သိပ္အိုက္တင္ခံတာပဲ” ဟု ဂ်ဴဒိုခ်န္ပီယံက ေျပာျပန္၏။
“ဟေကာင္ မင္း ေစာ္နဲ႔ ေတြ ့ဖို ့အၾကံေပးေနတာမဟုတ္ဘူး မင္းျငိမ္ျငိမ္ေန” ဟု ပလုတ္ပေလာင္း ပါးစပ္ျဖင့္ ျပန္ ေျပာလိုက္ရင္း ဘုရား ဒကာေပါက္စ ဖက္လွည့္ကာ“ ေအး ..ျပီးတာနဲ႔ မင္းက ထပ္ေမးရမွာက ပပ ဒီရြာနာမည္ဘာလဲသိလားဟင္လုိ ့ေမး၊ သူက သိတယ္ဆိုရင္ ပါးစပ္နဲ႕အသံထြက္ေျဖခိုင္း မသိဘူးဆိုရင္ မင္းက ေတာ္ပါျပီ ေျပာမျပေတာ့ဘူး လို ့ေျပာ ဒါဆို သူက သိပ္သိခ်င္လာမယ္ သိပ္သိခ်င္လာတဲ့ပံုမေပါက္ရင္ေတာ့ မင္းက ေျပာကိုျပရမယ္ ေအးေလ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းက တေဇာင္းၾကီးကုန္း လို ့ အသာေလး ေျပာလိုက္ ျပီးရင္ ပပ ေရွ႕အပတ္ အဂၤါအားလား ဟင္ လို႔ ေမး သူ က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမယ္ အဲဒီအခါ မင္းက လဲ ရိုးရိုးသားသားေမးတာမဟုတ္ဘူးဆိုတဲ့ မ်က္နွာ နဲ႔ေန သူက မေၾကာင္ပဲ ဓါတ္ေပါက္သြားလို ့ရွက္သြားရင္ ပပ ရယ္ အရမ္းခ်စ္တယ္ မခဲြနိုင္ဘူးဆိုျပီး သူ႕ နဖူးေလးကိုနမ္း ျပီးရင္ေတာ့ နွဳတ္ခမ္းကို နမ္း ရမယ္ သူ ျပန္နမ္းလာမယ္ ျပီးရင္ မင္း သူ ့ကို အသာတၾကည္ေလးေတာင္းေပေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ကိုျဖစ္ရမယ္ ကြာ”
“ေအး ဟုတ္ျပီ မင္းေျပာတဲ့အတုိင္းငါလုပ္မယ္”

-----------------------------------

ရာသီတို႔ေျပာင္းလာခဲ့ေပျပီ။ နွစ္တို ့ၾကာခဲ့ျပီးေနာက္မွ သူငယ္ခ်င္းခ်င္း ျပန္ေတြ ့ျဖစ္ေတာ့ စကားမ်ားစြာ ေျပာ ျဖစ္ ၾကရင္း ထုိကိစၥေလးသို႔ေရာက္သြား၏
“ မင္းေျပာသလိုငါအကုန္လုပ္တယ္ ကြာ အားလံုးအဆင္ေျပတယ္ ေနာက္ဆံုးမွာ ပပ ကေျပာတယ္ကြာ ကိုကို သိပ္ ဆႏၵရွိရင္ေတာ့ ယူပါ ဒါေပမယ့္ ပပ ကိုသိပ္ခ်စ္ရင္ေတာ့ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ပါကိုကိုရယ္တဲ႔…” သူ ့စကားဆံုးေတာ့… ေႏြည လေရာင္ ေအာက္မွ ေညာင္ပင္အိုၾကီးသည္ ေလရူးေ၀ွ႔ သမွ် သစ္ရြက္တုိ႔ တေ၀ါေ၀ါျမည္သံျဖင့္ ….။

“ ဆိုေတာ့.. အလုပ္မျဖစ္လိုက္ဘူးေပါ့” က်ေနာ္က သိပ္ မထူးဆန္းေတာ့သလို ေနာင္တရစရာမလိုသလို ခပ္ေအးေအးေမးလိုက္၏
“ေအးေပါ့ကြာ ငါ မလုပ္ရက္ဘူးေလ ဒါနဲ႔ ငါတို႔လဲျပန္လာခဲ့ၾကတယ္”
“ေအး ေကာင္းပါတယ္ မလုပ္ျဖစ္တာ တကယ္ေတာ့ ” က်ေနာ္ ထိုမွ် သာ ျပန္ေျပာျပီးေတာ့ ဂစ္တာေလးကို သာသာဖြဖြေလး တို ့ထိကစားကာသက္ျပင္း တလႊာေႃခြခ်လိုက္မိ၏။
…………………………………….

“ေဟ့ေကာင္ … မင္းနွယ္ကြာ ေနနိုင္လိုက္တာ ဖုန္းလဲမဆက္ စာလဲ မေရး
ေျခရာေဖ်ာက္သြားလိုက္တာ ငါတို ့လင္မယားမွာေတာ့ မင္းအေၾကာင္းေျပာရ သတိေတြရ လို ့ မင္းေတာ္ေတာ္ေနနိုင္တဲ႔ေကာင္” ဘုရားဒကာ လူမိုက္ ျဖစ္သြားျပီျဖစ္ေသာ သူငယ္ခ်င္းက ေျပာလာေတာ့ “ေအးကြာ ငါလဲ ဒီလိုပါပဲ ခုမင္းဘယ္လိုလဲကြ အဆင္ေျပလား ”
“ေအးကြ အငယ္ဆံုး သမီးေလးရတယ္ကြ ေယာက္ခမၾကီး၀င္စားတာေလ အၾကီးနွစ္ေကာင္ကေတာ့ ေအးေဆးေပါ့ကြာ အငယ္မက တအားငိုတယ္ကြ”
“ေအး ဟုတ္လား ငါ့တူမက မင္းသမီးျဖစ္ခ်င္လို ့အငိုက်င့္ေနတာျဖစ္မွာေပါ့ကြာ”
ထိုညက နာရီေပါင္းမ်ားစြာ စကားေတြ ေျပာျပီး သူလဲ ဖုန္းခ် ကိုယ္လဲ ဖုန္းခ် ကာ အတိတ္သုိ႔ ျပန္လည္ လည္ပတ္ျခင္း ခရီးစဥ္ေလးဆြတ္ပ်ံ႕စြာ ျပီးဆံုးသြားခဲ့၏။

က်ေနာ္သည္ ေျဖးေျဖးေလးေလးျဖင့္ ထမင္းစားခန္း သုိ႔သြားကာ စားပြဲပုေလးေပၚတြင္ အုပ္ေဆာင္းေသးေသးေလးျဖင့္ အုပ္ထားေသာ ပဲဟင္းေလးနွင့္ ၀က္သားဟင္းေလးကို ေႏႊးကာ တေယာက္ထဲ တိတ္ဆိတ္စြာ စားေသာက္ေနမိ၏။


ထိုအခ်ိန္တြင္ အလြန္ ခ်စ္စဖြယ္ေကာင္းျပီး လွပ ရိုးသားသည့္ ေက်ာင္းစိမ္းစကတ္ကေလး၀တ္ကာ
သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကားျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ ခဲ့ဖူးေသာ ေကာင္မေလးတေယာက္သည္လည္း မႏၱေလးျမိဳ႕ တေနရာတြင္ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နွင့္ သူ ့ခ်စ္သူ အေၾကာင္း သူ ့စိတ္ထဲတြင္ ေတြးျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုပါလွ်င္………………………………….။

ျငိမ္းေဇဦး